This purports to be an extension of my last post on "thaththu" . Here we examine a number of other ways in which a term meaning or standing for "adoption" could have been formed. Well, we must reach our conclusions at the end of the exercise. Attempt has been made to keep to ways which must of necessity be unfamiliar to the reader, so as to of some pleasure.
தத்து என்பது
புலவர் புனைவு அன்று. மக்கள் சொல். பேச்சு வழக்குச் சொற்களை
"கொச்சை" என்று குறிப்பதோர் வித
அறியாமை. பேச்சு வழக்கோ உயிருள்ளது.
எழுத்தும் எழுதப்பட்ட
நூல்களும் பேச்சு வழக்கைப்
பார்த்து "உன்னால்தானே
வாழ்கிறேன் நான்" என்று
பாடினால் அது முற்றும்
உண்மையாம். பேச்சு மாத்திரம்
இல்லையானால் ஏனையவை "அழிந்து ஒழிந்து
சிதைந்துவிடும். " அது நிற்க.
இப்போது தத்து என்பதை
வேறு விதமாக
அமைத்திருக்க முடியுமா
என்று பார்க்கலாம்.
தன்
+ து
= தன்று.
இது நாளடைவில் தன்னு என்று
மாறிவிடும். ஒநோ இன்று
இன்னு.
தன்
+ அ+ து = தனத்து.
( தனது வேறு).
த+
அது == தவது. / தயது. மற்றும்
தவத்து தயத்து.
தன்+
அ = தன.(இதில் ஏதேனும் விகுதி
வேண்டும்).
அது + தன் = அதுதன் அல்லது அதுதனம் அல்லது அத்தனம்.
பிலிப்பைன்ஸ் முதல் ஃபார்மோசா வரையில் அவ்வம்மொழிகளுகேற்ப
இந்த இரண்டு துணுக்குகளை
வைத்தே பல புனையலாம்.
இவை
யாவினும் தத்தே நன்று. ஒரு பையனோ பெண்ணோ எடுத்து வளர்க்கப் படுங்காலை அவனுக்கு / அவளுக்குத் தெரியாமல் வளர்க்கப் படுதலே பெரும்பான்மை. பிறர் சுட்டும்போது இதை அடக்கியே வாசிக்க வேண்டும் சிக்கல்கள் தோன்றுதலைத் தவிர்த்தல் கடமை. தத்து என்பது இங்ஙனம் அடக்கலாகத் தோன்றி இன்றைய அளவில் முழு ஓட்டம் பெற்றுவிட்ட சொல். சில எழுத்துக்களை மறைத்துச் சொல்லமைத்தல் இங்கு தேவையானது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக