நவீனம் என்ற சொல் தமிழிலும் வழங்கும் சொல். இச்சொல் சிதறிப் பரந்து மேலை நாடுகளிலும் வழங்கும் சொல்லென்பதை அறிந்திருப்பீர்கள்.
தமிழில் புது என்ற சொல் தோன்றுதற் கருத்தில் அமைந்தது ஆகும். அடி வினை பூத்தல் என்பதே. எது பூத்ததோ அது புதியது. பூ > புது.. நெடில் குறைந்து சொல் தோன்றியுள்ளது.
பூ(த்தல்) > புது ( து விகுதி). பெரு> பெரிது என்பதுபோல்.
ஆனால் சில சொற்களில்போல் நெடில் இங்கு குறிலாகிவிட்டது.
நவ்வுதல் என்றால் ஆசையுடன் எதிர்பார்த்திருத்தல். இதனடி ந ( நல்ல) என்பதனுடன் சொல்லியல் தொடர்பும் உடையது ஆகும்.
ஒன்று புதியதாயின் அதைப் பலரும் விரும்பி எதிர்பார்த்திருப்பர். புதுப்பெண்ணை ( மணமகளை ) எல்லோரும் பார்க்க விரும்புவது போல.
நவ்வு + ஈனு + அம் = நவீனம்.
வகர ஒற்று கெட்டது - இடைக்குறை.
ஈனுதல் - உண்டாக்குதல்.
அம் விகுதி.
எடுத்துக்காட்டு:
நவீன சாரங்கதாரா.
ஆசையுடன் எதிர்பார்த்திருந்த புதியதாகிய ( நாடகம் ).
அந்தக் காலத்தில் புதியவை அத்துணை தோன்றவில்லை. அவற்றை எதிர்பார்த்தமைக்கு இதுவுமொரு காரணம்.
பழையது பழுது என்பதனுடன் தொடர்புடைய சொல்.
புதுமை - நவீனம். பழுதற்றது என்பதுமாம்.
நவ்வுதலை ஈனும் ( புதியது ) : நவு+ ஈனு + அம்.
வடமொழி என்ற மரத்தடி மொழியானது எழுத்தின்றி ஒருகாலத்தில் ஒருங்கு வழங்கிய மொழி. அப்போது தமிழுக்கு எழுத்திருந்தது. எழுத்தில் அமைத்தால் மொழி பலுக்குதல் தவறாகிவிடும் என்னும் அச்சத்தில் அஃது வடமொழிக்கு அமைக்கப்படவில்லை. மற்றபடி வீட்டுச்சொற்கள் மரத்தடிக்கும் வந்து நிறைவிக்கும். இதனால்தான் 1/3 பங்கு சொற்கள் திராவிடச் சொற்களாய் உள்ளன.
எழுத்தில் உள்ள வடமொழியை இன்றும் பலரால் சரியாக உச்சரிக்க முடியாது. அதற்குப் பயிற்சி தேவையாதலின்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக