இன்று வாய்மை என்பதனுடன் கொடியுறவு கொண்ட சொல்லான வாஸ்தவம் என்பதை உற்று நோக்குவோம். இதை நாம் சுருக்கமாகவே அடைந்துவிடலாம்.
முன் தமிழ் வடிவம்: வாய்மை.
யகரம் சகரமாகத் திரியும். சகரம்.> ஸகரம் > ஸகர மெய். இதை மனத்தில் இருத்திக்கொண்டு: மேற்செல்க.
மை என்ற சொல்லிறுதி தமிழுக்கே சிறப்பாக உரியது. அதை விலக்க, மிச்சம் இருப்பது வாய்.
வாய் > வாய்த்து: இதன் தமிழ்ப்பொருள்: வாயைத் ( தளமாக ) உடையது. ( அல்லது தோன்றிடமாக உடையது)
வாய்த்து + அ ( இடைநிலை ) + அம்.
> வாய்த்து + அ +வ் + அம் ( வ் என்பது உடம்படு மெய் ). து அ > த. இங்கு உகரம் கெட்டது.
> வாய்த்த + வ் + அம்
> வாய்த்தவம். > வாஸ்தவம். ( திரிபு) இங்கு ய் த் விலக்கு.
அறிக மகிழ்க.
மெய்ப்பு பின்னர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக