லகர மெய்யீறு றுகர மாகும்

பல தமிழ்ச் சொற்கள் லகர மெய்யில் முடிகின்றன.  மிக்க எளிதான‌
எடுத்துக்காட்டு:  நல் ~ நறு என்பதாகும்.  நல் (  நல்மணம் ‍~ நறுமணம்.

நல்மணம்  :   நறுமணம்.
மணம் =   மணம் (இருசொற்களிலும்),
ஆகையால்  நல் =  நறு.

இனி இன்னொரு சொல்:

பல் : பறு

நறு என்று ஒரு சொல் இருப்பதுபோல், பறு என்ற சொல் இல்லை.
ஆனால் இருந்திருக்க வேண்டும்.

பறு >  பற்று.  றகர இரட்டிப்பு.
பறு > பறி. இகர விகுதி பெற்று ஒரு சொல்லாய் அமைந்தது.
பறு > பாறு > பாறை. பற்றி இறுகியது.
பாறு :  பாறுபடுதல்.

இப்போது  பல் என்பதன் பொருள் விளங்குகிறது;

ஈறுகளைப் பற்றிக்கொண்டிருப்பது பல்.
அதுமட்டுமன்று, ப என்று தொடங்கும் சொற்கள் பல, பட்டையாகவும்
உள்ளதைக் குறிக்கும்.

பல்லி : சுவரைப் பற்றிக்கொண்டிருப்பது. சுவர் பட்டையானது.

புல் > புல்லுதல் : பொருந்துதல்.

புல் > பல். புல் என்பது மூலம்

will edit

.