கதி என்பது செல்லுதல், செல்வழி குறிக்கும் சொல்.
இது கடுகுதல் என்ற வினைச்சொல்லிலிருந்து வருகிறது.
கடு > கடுகு~தல் விரைந்து செல்லுதல்..
அடிப்படைக் கருத்து: கடுமை.
கடுகு+ தி > (டு என்ற ஈற்று எழுத்தும் கு என்ற வினையாக்க விகுதியும் கெட்டு ) > கதி ஆகின்றது.
கதி என்பது பேச்சில் கெதி என்றும் திரியும். " என் கெதியைப் பாரையா" என்று அழுதல் கேட்டிருக்கிறீர்களா?
கதி > கதி+ இர் > கதிர். இகரம் கெட்டது.
கதிர் > கதிரவன்.
பண்டை நாட்களில் ஆறுகள், குளங்கள், மேடு பள்ளங்கள், மலை, கல்மேடுகள் என்று பல தடைகள் இருந்தன. இவ்வாறிருந்தது மனிதனின் நகர்வினைக் கடினமானதாக்கியது. அதனால் ஒன்றைக் கடத்தல் என்பது ஒரு கடின வேலையே ஆயிற்று.
அதனால் கடு ( கடுமை ) என்பதிலிருந்து கடு+ அ > கட என்ற வினைச்சொல் தோன்றிற்று. கடு என்பதன் ஈற்றுகரம் கெட்டது.
கட > கடத்தல்.
ஒன்றைக் கடந்து செல்லுதலும் "கதி" என்றே ஆகும்.
கட > கடதி > ( இடைக்குறைந்து ) கதி.
நோக்கின், கடு+தி > கதி என்பதும் கட+ தி > கதி என்பதும் ஒன்றுதான்.
கட + தி என்ற சொல்லாக்கப் புணர்வில் வலி மிகவில்லை.
வலி மிகும் இடங்களும் உள. எ-டு:
இரும்புக் கம்பி நல்ல வெப்பக்கடத்தி.
கடத்தி என்பதில் ஏன் இங்கு வலி மிகுகின்றது? கடத்தி என்பது பிறவினையினின்று தோன்றுவதால்.
கடத்து + இ > கடத்தி.
அறிக மகிழ்க
மெய்ப்பு பின்பு.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக