கோவணத்தைக் கௌபீனம் என்றும் சொல்வதுண்டு. இடைச்சுற்றுக் கயிற்றில் ( அரைஞாண் ) இருபக்கலும் கோத்து அணியப்படுவதால் அது கோவணம் எனப்பட்டது.
கோத்தல் என்பது வினைச்சொல்.
கோ+ வ் + அணம் = கோவணம். வ் என்பது உடம்படுத்தும் இடைநிலை. அணம் என்பது விகுதி அல்லது இறுதிநிலை. அணி+ அம் என்பதும் அணம் ஆகும்.
சொல்லை மிகுத்து இன்னொரு சொல் படைப்பதற்கு உதவுவது விகுதி. மிகுதி என்பது விகுதி என்றானது. மிஞ்சு என்பது விஞ்சு ஆனதுபோலுமே இது.
கோவு + அணம் = கோவணம் எனினும் இழுக்காது.
இனிக் கௌபீனம் என்பது.
இவ்வரையுடை, முன்னே கோத்துப் பின்பக்கமும் செல்வதால்:
கோ > கௌ.
பின்னு + அம் = பின்+ அம் = பீனம்.
பீனம் என்பது பின்னுதல் என்ற வினைவடிவம் (பின்) முதனிலை பீன் என்று நீண்டு, அம் விகுதி பெற்று பீனம் ஆனது.
கோபீனம் > கௌபீனம்.
காக்கும் பின்னுகை என்ற பொருளில் கா+பீனம் > காபீனம்> காவுபீனம்> கௌபீனம் எனினும் இழுக்காது. காபீனம் - வினைத்தொகை. காவுபீனம் இருதொழிற்பெயரொட்டு.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக