ஆணை உத்தர வு.

ஆணை -  உத்தரவு.

உத்தரவு என்பது நல்ல தமிழ்ச்சொல் என்பதை எளிதில் அறியலாம்.   உ என்பது முன்னிலை குறிக்கும் சுட்டடி ஆகும்.   அ. இ,  உ. (எ)  என்பன சுட்டுக்கள்.

தரவு என்பது தரு+ வு.   இதில் வு என்பது தொழ்ற்பெயர் விகுதி.  தருதலே வினை.

எனவே உத்தரவு என்பது முன் தரப்படுவது. முன்னவனால் தரப்படுவது எனினும் ஒக்கும்.

ஆணை என்பது ஆள் என்ற சொல்லிலிருந்து திரிந்தது.  ஆள் என்ற வினை ஆட்சிசெய்தல் அல்லது மேல் உரைத்தல்.

ஆள் >  ஆ:ளுதல்.

ஆள் >  ஆண் > ஆணை.

ஐ என்பது தொழிற்பெயர் விகுதி.

ஆண் >  ஆண்டை;

ஆண் >  ஆண்டி.

ஆள் என்பது எச்சவினையாம்போது ஆண்டு,  ஆண்ட என்றும் வரும்.

:ளகரம் ணகரமாக மாறுவதற்கு உதாரணங்கள்:

ஆள் >  ஆண்.

புள்ளியம் >  புண்ணியம். + (இச்சொல் இப்போது தேசிய சேவை செய்கிறது,)

---------------------------------------------

+  இது மறைமலையடிகளார் கூறிய முடிபு.