சமஸ்கிருதத்தைப் பொறுத்தவரை, ஸ் , ஷ் ( இன்னும் இவைபோல்வன ) முதலான எழுத்துக்கள் இல்லாதசொல் நாவால் ஒலிக்க ஓர் அழகில்லாத சொல் என்று சொன்னால் மிகையன்று.
கா என்றால் எவள் என்பது. எவளுக்கு என்று கேட்க வேண்டின் ஒருமையில் "கஸ்யை " ? என்று திரிந்துவிடுகிறது. எவளிடமிருந்து என்று கேட்க "கஸ்யா "? என்று சொல் மாறுகிறது.
எவன் என்று பொருள் படும் "க :" என்னும் சொல், பன்மையில் "எவர்களுடைய " என்று கேட்க "கேஷாம் " என்று மாறும்.
அம்மொழியின் இயல்பு , அடிச்சொல்லில் ஸ் , ஷ் இல்லாதபோதும் இப்படி
மாறுகின்றன.
கடு + அம் = கட்டம் என்பது கஷ்டம் என்றும் மாறியதில் வியப்பென்ன?
இடு + அம் = இட்டம் (மனத்தை இடுவது ) இஷ்டம் ஆயிற்றே ! இப்படிப் பன்னூறு .
ஹா ஹா ஹா என்ற சிரிப்பொலியிலிருந்து ஒரு சொல் : ஹா+ அம் > ஹாயம் என்று அமையவில்லை . ஹாஸ்யம் என்று நடு "ஸ் " தோன்றியது.
பழம் என்பது தமிழ் . இது நேரடியாகவோ மற்ற பாகதங்கள் மூலமாகவோ சமஸ்கிருதம் சென்றது ., ஹ்மெர் மொழியில் ப்ஹ்லே ஆனது . வடமொழியில் "ப்ஹல " ஆனது. சில வேளைகளில் இடைப்பட்ட மொழியில்
சென்றேறுகையில் தமிழில் இல்லாத ஓர் ஒலி ஒட்டிக்கொள்ளும். பின் அந்தச் சொல் தன் பயணம் தொடர்ந்து வடமொழி புகுதல் ஆய்வில் புலப்படும் . பழம் தமிழா அன்றா ? மேலை (German Italian French etc ) இந்தோ ஐரோப்பியத்தில் பழம் பலம் ஆகியவை இல்லை. ஆதலின் அது திராவிடச் சொல் = தமிழாகும்.
சம்ஸ்கிருதம் மின்னுவது இத்தகைய ஒலிகளால்தாம். வேற்றுச்சொல் எடுத்தாலும் ஒரு ஸ் போடவேண்டும் .
இறைவர் > இ - (ஷ்) -வர் > ஈஷ்வர் > ஈஸ்வர் பின் ஈசுவரன் என்று தமிழுக்கே திரும்பியது . ஒவ்வொரு மொழியின் இயல்பும் அறியவேண்டும்.
ஊர் சுற்றி அழகு மாவு பூசிய சொற்கள் இங்கு சில .
கா என்றால் எவள் என்பது. எவளுக்கு என்று கேட்க வேண்டின் ஒருமையில் "கஸ்யை " ? என்று திரிந்துவிடுகிறது. எவளிடமிருந்து என்று கேட்க "கஸ்யா "? என்று சொல் மாறுகிறது.
எவன் என்று பொருள் படும் "க :" என்னும் சொல், பன்மையில் "எவர்களுடைய " என்று கேட்க "கேஷாம் " என்று மாறும்.
அம்மொழியின் இயல்பு , அடிச்சொல்லில் ஸ் , ஷ் இல்லாதபோதும் இப்படி
மாறுகின்றன.
கடு + அம் = கட்டம் என்பது கஷ்டம் என்றும் மாறியதில் வியப்பென்ன?
இடு + அம் = இட்டம் (மனத்தை இடுவது ) இஷ்டம் ஆயிற்றே ! இப்படிப் பன்னூறு .
ஹா ஹா ஹா என்ற சிரிப்பொலியிலிருந்து ஒரு சொல் : ஹா+ அம் > ஹாயம் என்று அமையவில்லை . ஹாஸ்யம் என்று நடு "ஸ் " தோன்றியது.
பழம் என்பது தமிழ் . இது நேரடியாகவோ மற்ற பாகதங்கள் மூலமாகவோ சமஸ்கிருதம் சென்றது ., ஹ்மெர் மொழியில் ப்ஹ்லே ஆனது . வடமொழியில் "ப்ஹல " ஆனது. சில வேளைகளில் இடைப்பட்ட மொழியில்
சென்றேறுகையில் தமிழில் இல்லாத ஓர் ஒலி ஒட்டிக்கொள்ளும். பின் அந்தச் சொல் தன் பயணம் தொடர்ந்து வடமொழி புகுதல் ஆய்வில் புலப்படும் . பழம் தமிழா அன்றா ? மேலை (German Italian French etc ) இந்தோ ஐரோப்பியத்தில் பழம் பலம் ஆகியவை இல்லை. ஆதலின் அது திராவிடச் சொல் = தமிழாகும்.
சம்ஸ்கிருதம் மின்னுவது இத்தகைய ஒலிகளால்தாம். வேற்றுச்சொல் எடுத்தாலும் ஒரு ஸ் போடவேண்டும் .
இறைவர் > இ - (ஷ்) -வர் > ஈஷ்வர் > ஈஸ்வர் பின் ஈசுவரன் என்று தமிழுக்கே திரும்பியது . ஒவ்வொரு மொழியின் இயல்பும் அறியவேண்டும்.
ஊர் சுற்றி அழகு மாவு பூசிய சொற்கள் இங்கு சில .
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக