சிவமாலாவின் சிறப்பு சேமிப்பு (saving)

Date of photo:   1965 after wedding.  The uniform then in use among others   for this rank of a probationary inspector, was  that of  wearing  two Maltese crosses.  

https://www.maltauncovered.com/malta-history/maltese-cross/

Introduced to Malta by the Knights of St. John of Jerusalem upon taking possession of the islands in 1530.

மிராசுதார் என்பது

ராசன் என்ற சொல் ராசு என்றும் உகர இறுதியாகத் திரியும். ராஜன் இராஜன் என்பவெலாம் நீங்கள் அறிந்தனவே.  அரசன் என்ற சொல் முன்னர் எம்மால் இங்கு விளக்கம் பெற்றுள்ளது.  அல்லாமலும் ஏனைத் தமிழாசிரியர்களும் அரசன் என்ற சொல்லே முன்னரே ஆய்ந்தறிந்துள்ளனர். ரெக்ஸ் என்ற சொல்லும் பெண்பாலாகிய ரெஜீனா என்பதும் தமிழ்ச்சொல்லினின்று திரிந்தனவே.  தமிழர்கள் கடல்வணிகம் செய்தவர்கள் ஆதலினால் இச்சொல் உலக முழுவதும் பரவியுள்ளது,

ராசு என்பது மிராசு என்பதில் பின் ஒட்டியுள்ளபடியால் இச்சொல் லே  மிராசு என்பதில் ஒட்டியுள்ளது என்பதை எளிதில் கண்டுபிடித்துவிடலாம்..  மீ என்பது மீது, மேல் என்பவற்றோடு தொடர்பு உடையதாகும்.

 மிராசு என்றால் அவனுக்கு மேல் ஓர் காவலன் இருந்தான் என்றுதான் பொருள் கொள்ளவேண்டும்,   இதுவே உண்மையும் ஆகும்,   இவனே அரசன் என்று கூறலாம் என்றாலும் அதற்கு விளக்கம் தேவைப்படும், மிராசு என்பதற்கு அரசன் என்ற பொருள் இல்லை.  இது ஒரு பிற்காலத்துச் சொல்.

அரசர் முதலியோருடன் அதிகாரத்தால் மிடைந்தவர்களே மிராசு என்போர்.  மிடைதல் என்ற சொல்லின் மி என்ற எழுத்தும்  அரசு என்பதும் சேர்ந்து இச்சொல்லைப் பிறப்பித்தது என்றும் கூறுதற்குரியது இச்சொல்.

மிராசு என்பது தமிழ் மூலங்கள் உடைய சொல்.

அறிக மகிழ்க.

ரோகிணி என்ற சொல்லமைப்பு

 ஓங்கு என்ற தமிழ்ச்சொல்  ஒரு மெய்யெழுத்துக் குன்றி,  ஓகு என்று வரும். ஓங்கு என்பதன் பொருள்  "கூடுதல்" ஆவதுதான்.  நடப்பவன் ஓடும்போது அவன் இடத்தை அடையும் நேரம் குறைகிறது.  குறைந்த நேரத்தில் கூடுதலான இடப்பெயர்ச்சியை அடைகிறான். ஆகவேதான்  டு என்னும் வினையாக்க விகுதி பெற்று  ஓ+டு என்பது ஒரு சொல்லாகிறது. இடம் அடைதல் குறிக்கும் கு விகுதி பெற்று ஓ+கு >  ஓங்கு ஙகர மெய்பெற்று மென்மை அடைந்த சொல்லாகும். வேண்டியாங்கு இந்த இடைத்தோன்றிய ஒற்று நீங்கு  இடைக்குறையாவதும் ஒலிநூல் பொருத்தமுடைய  அமைப்பே ஆகும்,

ரோகிணி நட்சத்திரத்தின் பெயரில்  இடையிலிருக்கும் சொல்தான் ஓங்கு> ஓகு என்பது.

தன்வினை பிறவினை என்று வினைகளைப் பாகுபடுத்துவர். வீழ்தல் என்பது தன்வினை. வீழ்த்தல் என்பது பிறவினை.  புதிய வீரனை பழைய படைவீரன் வீழ்த்தினான் என்பது, தானே வீழாமல் இன்னொருவனை விழச்செய்தல் என்பது தெளிவாகக் காட்டப்பெறுகிறது.  ஓங்கு என்ற சொல் இவ்வாறே ஓக்கு என்று பிறவினைப்படுத்தப்படும். ஓக்கு என்ற வினைச்சொல் தொல்காப்பியத்திலும் இலக்கியங்களிலும் கிடைக்கிறது.  இன்றைக் கவிதைகளில் இச்சொல் வருவதில்லை.

ஆகவே இடைக்குறையானால் ஓங்கு ஓக்கு என்ற இரண்டுமே  ஓகு என்று வருவதால்  தன்வினை பிறவினைப் பேதத்தை இவற்றுள் பொருளை ஆராய்ந்துதான் கண்டுபிடிக்கவேண்டும்.

ஓகு என்பது அம் விகுதியை மேற்கொண்டு ஓகம் என்றாகி  நீர் ஓங்குதலைக் குறிக்கும்:  அதாவது வெள்ளப்பெருக்கு.  நீர்கூடுதலாவது என்று முன்சொன்னசொல்லைப் பயன்படுத்தி  விளக்கலாம், கம்பநாடன் இதைப் படைப்பெருக்குக்குப் பயன்படுத்தியுள்ளான்.

உருவில் அழகாக இருக்கும் நட்சத்திரம் அல்லது விண்மீன்  தான்  இது.  உரு+ ஓகு+ இணி > உரோகிணி  ஆகிறது.  இன் என்ற சொல்லும் இண் என்ற சொல்லும் எதுவந்தாலும் இப்பெயர் அமைந்துவிடும்.  இண் என்பது இணைப்புக் குறிக்கும் அடிச்சொல்.  இன் என்பதும் இணைப்பையே குறிக்கவல்லது,   கண்ணின் கருமணி என்னும்போது இன் என்ற உருபு வந்து இணைப்பைக் காட்டுவதை அறிந்துகொள்ளுங்கள்.

இலக்கிய மேற்கொள்களை விலக்கி எழுதியுள்ளோம்.  இவை வேண்டுமானால் எழுதுங்கள்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

நமஸ்காரம் என்பதன் பொருள். தமிழா?

 நலமோங்குக >  இதைச் சுருக்கினால்  நலமோ >   இதிலி ல என்ற எழுத்தை விடுத்தால்  நமோ.

நலமது கருத்து > 

இதில்  அது> அஸ்.

கருத்து>  கரு ( கரு+ அம் ) > கார் >  கார் அம் > காரம்.

நலமஸ்காரம்> நமஸ்காரம்.

பாணமக்கள் பாடல்களுக்குச் சமஸ்கிருதத்தைப் பயன்படுத்தினர்.  பலவிடங்களிலும் வழங்கி  ஆங்காங்கிருந்த பாகதங்கள் என்னும் வட்டார மொழிகளிலிருந்தும் சமஸ்கிருதத்தில் பல சொற்கள் உள்ளன.  சீனமொழிச் சொற்களும் உள்ளன. 

ஆரியன் மேரியன் யாரும் இல்லை.

ஒன்றிலிருந்து வயிறு விட்டு இறங்கிக் கால்வழி வெளிப்படுவது காப்பி.

 இன்று நாம் காப்பி என்ற சொல்லை ஆய்வு செய்யவிருக்கிறோம்.

காப்பி என்பது copy  என்ற ஆங்கிலச் சொல்தான்.  ஒன்றிலிருந்து மிகுதியாகச் செய்யப்பட்டது என்ற கருத்தினால்தான் காப்பி என்ற சொல் தோன்றியது என்று ஐரோப்பிய அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர்.   இதுவும் ஓரளவு பொருந்துவதாகவே தெரிந்தாலும் இதை இன்னொரு கோணத்தில் பார்த்துப் பொருள் அறிந்தால், தமிழிலிருந்து தோன்றியதாகவும் கூறமுடியும். இப்போது எப்படி என்று பார்ப்போம்.

மனிதன் பிறப்பது பெண்ணின் கால்களுக்கு இடையிலிருந்துதான் பிறக்கிறான். பாலூட்டு விலங்குகளும்  தம் பின்னங்கால்களின் இடைவழியாகவே தங்கள் குட்டிகளை ஈனுகின்றன.  வயிற்றிற் பிறந்த மகன் மகள் என்று சொல்வது வழக்கமானாலும்  பிறப்பு உறுப்புகள் கால்களுக்கிடையிலேதாம் இருப்பனவாதலால்  மனிதன் ஒரு கா-பி தான். 

மனிதன் என்பவன் அதனால் ஒரு கா-பி  தான்.  வாக்கியத்தின் முதலெழுத்துக்களை மட்டும் வைத்துப் பேசி உணர்த்துவது தமிழகச் சிற்றூராருக்கு வழக்கமாகவே இருந்திருக்கிறது.  சில இடக்கர்ச் சொற்களை எழுத்தெழுத்தாகப் பிய்த்துக் ககர முதலாகவோ பகர முதலாகவோ சொல்வது பழக்கம்.

தலையெழுத்துக்களை மட்டும் இணைத்துச் சொல் போல அமைப்பதும் உண்டு.

பிள்ளை குட்டிகள் என்போர் "கான்முளை" என்பது தமிழ் நெறியாகும். கால்வழி வெளிப்பட்டு வந்தவர்கள் தாம் குழந்தைகள்.

கால்வழி இறங்குவதுதான்  கா-பி ஆகும்.  மனிதன் தன் முன்னோரின் காபி என்பதை அறிவியலும் ஒப்புக்கொள்கிறது.  பிறக்கும் வழியால் மட்டுமன்று இன்னும் பல காரணங்களாலும் மனிதன் தன் முன்னோரைப் படிபலிப்பவன்தான்.

 படிபலித்தல் என்றால் படியமைந்து பலவாதல். படி என்றால் ஒன்றன் படி அமைதல்.

பலித்தல் என்றால் பல் (பல)  இறங்குதல்.  பல் இ > பலி> பலித்தல்.

உணர்ந்துகொள்ள இவை எளிய கருத்துக்களே.

சொற்களை அறிய நன்கு சிந்திக்க வேண்டும்.

ஒன்றன் அடித்தோன்றுவது அதன் போன்மையில் அமைவதுதான்.

 ஓர்  எழுத்தின்படி இன்னொன்று அமைவதும் "கால் பிறப்பு" ஆகிய கா-பி தான்.

காலுதல் என்ற வினைச்சொல்லும் பொருள்சிறந்ததே ஆகும்.  ஒன்றிலிருந்து இன்னொன்று  ( வாயிலிருந்து எச்சில்போல)  வெளிப்படுதல் என்பதையும் குறிக்கும், கையில் வெட்டுக்காயத்திலிருந்து  "கான்ற"  அரத்தம் அல்லது குருதி என்று வாக்கியத்தில் வரும்,  கால்> கான்றது,  கால்கிறது, காலும் என்பவை செய்தது, செய்கின்றது, செய்யும் என்றபடி முக்காலத்துக்கும் வினைமுற்றுக்களாக அமைவனவாகும்.  ஆகவே கால் பி என்பது காப்பி என்றாவது உண்மையே என்றறிக.  பு விகுதி பெற்று காற்பு > காற்பு இ > காற்பி> காப்பி என்று இலக்கியமுறையிலும் சரிவருகிறது.

வெள்ளைக்காரன் இந்தியாவிற்கு வந்து கற்றுக்கொண்டவை பல.   முன்னர் இருந்த பிரித்தானிய மொழி  அழிந்துவிட்டது.  அதிலிருந்து சொற்களை எடுத்து ஏன் புதியன படைத்துக்கொள்ளவில்லை,  ஏன் புதிய ஆங்கிலோ செக்சன் மொழி வந்தது என்பவெல்லாம் வரலாற்று ஆய்வுக்குரிய கேள்விகள்.

கட்டையராய்ச் சுருளை முடியும் உள்ளவர்களான வெள்ளை இனத்தவர் அழிக்கப்பட்டுவிட்டாலும் அவர்களுடைய பழஞ்சொற்களை ஆய்வின்மூலம் அறிந்துள்ளனர்.  என்ன செய்வது.  அவர்கள் பாவம்.  உரோமப் பேரரசு இவர்களை அடக்கியதும் சரிதான்.  இவர்களுக்கும் வேண்டும்.  ஆனால் பின் இவர்கள் ஆசியாவிற்கு வந்து நம்மை ஆண்டனர்.  இது சோகமே.

காபி என்ற ஆங்கிலச் சொல் 1530க்குப் பின் வழக்குக்கு வந்ததென்று அறிகிறோம்.  அப்போது அவர்கள் இங்கிருந்து பலவற்றை அறிந்துகொண்டு விட்டனர் என்று தெரிகிறது.

நன்னூலைச் செர்மனிக்குக் கொண்டுபோய் மொழிபெயர்த்துக் கொண்ட னர்.

தமிழ் உலகச்செம்மொழி என்பது இவர்கள் சொல்வதனால் அன்றி, நமக்கும் இவர்கள் சொல்லாவிட்டாலும் அறிந்துகொள்வது என்று அறிக.

அவன் சொன்னான் இவன் சொன்னான் என்றில்லாமல் சொந்த ஆய்வினால் கண்டுபிடியுங்கள்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்.

வட்டநிலவுக்கு விலகாத துன்பம்

 வட்டநிலா  தினம்தினமும்  வரும்போம் இன்ப

வண்ணமுகம் தவறாமல் நகையே கண்டேன்

விட்டபின்னே நாண்முழுதும் அமைதித் தென்றல்

விழவெனினும் உறங்கிடினும் துன்பொன் றில்லை. 

நீயெற்கு வானிலொரு நிலவே  ஆனாய்

நீவாழ்க என்றொருசிற்  செய்தி  தந்தேன்!

நாயொத்துப் பலருக்கும் அமர்வின்   நன்மை

நான் தந்தேன்  எனக்கொன்றோ வாழ்க்கை இல்லை!

நான்பல்லோர்க் காறுபடும்  நறிய பேறு

நனிதந்தும்  பயன் தீர்ந்த  மரமே  என்றாள்

தேனில்லை வாழ்விதிலே தெரிந்து கொள்வாய்

தேடிவந்து சேர்ந்தநலம்  திரட்டி வெல்வாய்.

வட்டநிலா என்றது  ஓர்அழகியை.  அவள் முகத்தைக் கண்டால் அன்று நலமாக இருக்கும்.  சிரித்த முகம்.   வானின் நிலவு போல.  ஆனால் பலருக்கும் முகம் காட்டி நலம் விளைவித்தாலும்,  அவளுக்கு வாழ்வில்லாத் துன்பம். பெற்றோர் இறந்தபின் யாருமில்லை.  அண்ணன் தம்பி யாரும் இல்லை. திரட்டிய செல்வதை யாரும் எடுத்துக்கொள்ளக்கூடும்.  வாழ்க்கை இப்படித்தான்.  எந்தத் திருடன் பயனடைவானோ என்ற நிலை.

நில வும்  அப்படித்தான். அழகு.  அருகில் சென்றால் கரடு முரடான மண் உருண்டை.

நீ எற்கு -  நீ எனக்கு,

நாண்முழுதும் - நாள் முழுதும்.  ண்  புணர்ச்சித் திரிபு.

பலருக்கு உதவும் நலம் -  அமர்வின் நன்மை =  அமர்வு இன் நன்மை

வரும்போம்  -  வரும் போகும்

நறிய -  சிறந்த

பேறு -  பாக்கியம்

பல்லோர் - பலர்

நனி = நல்ல

தேன் -  இன்பம்

தேடிவந்து சேர்ந்த நலம் -  நல்ல பெயர்.

திரட்டி வெல்லுதல்  கொடை தந்து அமைதல்.

எனக்கொன்றோ  -  எனக்கு ஒன்று.  ஓ என்பது அசை.

ஆறுபடும் -  நல்வழியில் செல்லும்

மகிழ்க.

மெய்ப்பு -பின்

பண்சால் கல் உண்மை இயன் திரியங்கள் ( பஞ்சகன்மேந்திரியங்கள்)

 பிறப்பு ஐந்து அல்லது பிறப்பு அஞ்சு  என்பதிலிருந்து பஞ்சு பஞ்ச என்பவை ஐந்தைக் குறித்தன என்பதை முன்னர்க் கூறியிருந்தோம்.  பெரும்பாலும் வீடுகளின் முன் நின்று பாடி ஊதியம் பெற்றோர் நான்கு  ஐந்து பாடல்கள்தாம் பாடுவர்.  அப்புறம் ஏதாவது எதிர்பார்ப்பர். காசுகள், அரிசி, நெல், மற்ற தானியங்கள் போட்டால் பெற்றுக்கொண்டு அடுத்த வீட்டுக்குப் போய்ப் பாடுவர். பண்டைக் காலத்தில் பாடகர்கள் இவ்வண்ணமே இந்தியாவில் மட்டுமன்று, எங்கும் நடந்துகொண்டனர். திரைப்படம் நாடகம் என்றாலும் சிறப்பான நாட்களில் அல்லாமல் பிறவற்றில்  ஓர் எல்லையுட் படும்,

நான்கு ஐந்து என்பவை முன்னர்  எல்லைகளாக இவை போல்வனவில் இருந்தன.

பண்கள் பாடுவதிலும் ஐந்து என்ற எல்லையே சிறப்பாக வந்தது. பண்சார் அல்லது பண்சால் என்பதும் பஞ்சு என்று குன்றற் குரியது,

இவ்வாறு இயல்பாகத் திரிவன "இயன் திரியங்கள்" ஆயின என்பதை அறிக.

கல் உண்மை இயன் திரியங்களே பின் கன்மேந்திரியங்களாய் விட்டன. கல் உண் பின் கல்மேல்> கல்மேன்  என்று வருவது இயல்பினது ஆகும்.

இவை கல் அதிகப் புழக்கம் பெற்று இரும்புவரா முன்னே அமைந்த சொற்கள். கல் இரும்பு முதலியவை நம்மிடையே பிற்காலத்தில் வந்தனவா அல்லது முன்னே வந்துவிட்டனவா என்பன ஆராய்ச்சிக்குரியவை. யாம் சொற்களை மட்டுமே தருகிறோம்.. இயலும் திரியங்கள் இயல் > இயன் என்று லகரம் னகரமாகும்.

கல் கரு என்றாகும். இதை முன் எழுதியுள்ளோம்.  கருவி என்ற சொல் கல் என்பதனடியதாம்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

பவுதிகம் என்ற சொல் அமை

 இன்று பௌதிகம் என்ற பழைய சொல்லைக் கண்டாய்வோம்.

புவியில் உள்ள பொருள்கள் உண்மையில் நிலத்திலும் நீரிலும் காற்றிலும் பரவிக் கிடக்கின்றன.  ஆகாயவெளி எனப்படும் வான்வெளியிலும் உள. இதற்கு விசும்பு என்றும் பெயர். தீயில் எரிந்து அழிந்தும் சாம்பலாகின்றன. இவ்வாறு பரவு பொருள் என்று உணரப்பட்டு,  அதற்கு  பரவுபொருள்    என்றே பெயரிடுதல் எளிதாய் இருக்கும் என்று எண்ணினாலும் எதையும் வெள்ளிடையாகச் சொன்னால் பெயர் மக்கள் மனத்தில் திறமான பெயராய் அமையாது எனக்கருதி,  பரவித் திகைவது  என்ற பொருளில் பரவு+ திகை+ அம் > பரவுதிகையம் என்ற சொல்லமைக்கு வந்து சேர்ந்தனர்.  திகைதல் என்ற இங்கு உரு, உள்ளடைவு, நிறம், மற்றும் தன்மை என்னும்  இன்ன பொருட்களால் ஒரு தோற்றம் அல்லது மேனி உடையதாதல்.  திகை அம் என்பது திகம் என்று மாற்றப்பட்டு,  பரவு என்பது இடைக்குறையாக்கப் பட்டு பவு என்று மாற்றப்பட்டது. இதுவே "பவு+ திகம்" என்று ஆயிற்று.

இப்போது ஒரு புதிய சொல் கிடைத்துவிட்டது.  ஆர்க்கிமீடிஸ் அடைந்த மகிழ்ச்சியை இவர்களும் அடையலாம்.  யூரிக்க என்று கத்தி ஆரவாரிக்கலாம்,  ஏன் மகிழக்கூடாது,  பவுதிகம் என்ற சொல் எதோ இல்லாமல் வந்த சொல் போல மருட்டும்,

இதை இன்னும் மாற்றம் இழைத்து பௌதிகம் என்று சொல்லிவிட்டால் தமிழில் இல்லாத வேறு சொல் என்று அச்சுறுத்தவும் ஆகும்,

உங்களுக்குத் தெரிந்தவை இது சமஸ்கிருதம்.  அவர்களுக்கும் அமைந்த விதம் தெரியும்.

இடைக்குறை கடைக்குறை முதற்குறை என்பவற்றால்  மருட்டற்கு உள்ளான சொற்கள் பல. கழுமலர்,  அதாவது தண்ணீரால் கழுவப்படும் மலர் என்று ஆகி அது கமல என்று ஆகி கமலம் என்று அம் விகுதி பெற்று ஆட்சியில் இல்லையா? அதுபோலத்தான் இதுவும்.

பரவு திகை அம்>  பரவுதிக அம் >     பவு திக அம் > பவுதிகம் : பௌதிகம்,

இயற்பியல் என்ற சொல்லை எப்படி அமைத்தனர்?

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

                                                                                               

எங்கே செல்லுபடி ஆகவில்லை? மூழ்குதல், அலைகுதல்.

 பண்டைத் தமிழைத் தெளிவாகக் கண்டறிந்து கூறும் ஆராய்ச்சிகள் நம்மிடையே உண்டு என்று கூற முனைவதினும் அஃது இல்லை என்று கூறுவதே உண்மையாகும். எனினும் அதன் தேடல்கள் அவ்வப்போது நம் தமிழரிடையே ஏற்பட்டு ஏற்பட்டு அடங்கிப் போயின. சில எழுதிச்சேர்ப்புகள்  அங்கொன்றும் இங்கொன்றும் கிடைக்கலாம். இதனால் நாமறிவது என்னவென்றால், எதையும் எடுத்துக்காட்ட இயல்வதில்லை என்பதுதான்.

ஓர் இரண்டெழுத்துத் தமிழ்ச்சொல்லை   எடுத்து, அதில் ஏதும் பண்டைத் தமிழ்க் கூறுகள் கிட்டுமா என்று நோக்குவோம்

இன்று  "அலை" என்ற சொல்லை எடுத்துக்கொள்வோம். இச்சொல் இன்றுவரை வழக்கில் இருக்கும் சொல்தான். இச்சொல் பழங்காலத்திலும் இருந்த சொல் என்றே இதை நாடுவோம்.  இச்சொல் அலைதல் என்று வினைவடிவத்திலும் இன்று தமிழில் கிட்டுகிறது.  கடல் இன்று ஓயாமல் அலைகிறது என்று சொல்லும்போது  இச்சொல் இன்னும் பொருளுடன் இலங்குசொல் என்பது வேறு சான்றுகள் வேண்டாமலே தெரிகிறது. இச்சொல் மட்டுமேயன்றி,  அலைகுதல்  என்ற சொல்லும் உள்ளது.  அகரவரிசைகள் கோத்தளித்தவர்கள் இதையும் பட்டியற்படுத்தி யிருப்பதால், இச்சொல் இவ்வடிவிலும் உள்ளது என்றே முடிவுசெய்தல் வேண்டும். மூழ் என்ற சொல்  மூழ்கினான் என்றே இறந்தவினை காட்டுவதாய் இன்று இருப்பதால் மூழ்கு(தல்) என்பதே இற்றை வினைவடிவம் ஆகும். ஆனால் மூழ்தல் என்ற சொல்லும் குகரத் துணை இன்றி வருவதால்,  மூழினான் என்று பண்டைத் தமிழில் சொல்லமுடிந்துள்ளது என்பது தெரிகிறது. இன்னும் மூழ்ந்தான் என்று இறந்தகாலம் சொல்வது சரியாகவே கொள்ளப்படும்.  ஆழ்ந்தது என்பது சரி எனின் மூழ்ந்தான் என்பது சரிதான். சொற்கள் போகப்போக துணைச்சொற்கள் பெற்று நீள்வது சிறப்பு ஒன்றுமில்லை.  மொழியானது வீண் ஒலியடுக்குகளில் காலம்கடத்துகிறது என்பதே உண்மை. பேச்சுத்தமிழ் தேவையற்றுச் சொற்களை நீட்டி, மக்கள் மகிழ்வாய் இருந்துள்ளனர். பிறமொழிகளிலும் இவ்வாறு சொற்கள் நீட்சி பெற்று இருத்தல் கூடும். சமஸ்கிருதம் முதல் எல்லா இந்திய மொழிகளிலும் இவ்வாறு நீட்சிகள் ஏற்பட்டிருத்தல் இயல்பு.  ஆனால் மேற்கொண்டு ஆராய்தல் வேண்டும்.

அலைகு என்ற வினையாக்கத்தில்  இன்று   அது என்பவை சென்று இணந்தன. இது நிகழ்காலம் காட்டுதல்.  இன்று என்பது  இடைக்குறைந்து இறு என்று ஆகி, அலைகு+ இறு+ ஆன் > அலைகிறான் என்றானது. இவற்றுள் அலை என்பதை மட்டும் அறிந்துகொண்டு,  கிறான் என்பது தனியாக்கி, கிறு+ ஆன் என்று பிரிந்ததால்,  நிகழ்காலம் கண்டுகொண்டனர். சிலர் கு என்பது இல்லாமல் அலை என்பதை மட்டும் வினையாகக் கையாண்டனர்.

ஆனால் மூழ்கு என்ற சொல்லில் குகரம் எட்டிய ஒட்டு உயர்வை,  அலைகு என்பது அலை என்னும் சொல்லில் பெற்று தக்கவைத்துக்கொள்ள இயல்வில்லை.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

பொங்கல் வாழ்த்துக்கள்

 நம் நேயர்கள் அனைவருக்கும்  எம் இனிய பொங்கல் வாழ்த்துக்கள். பொங்கல் உண்டு மகிழ்வாகச் செய்வன செய்து தவிர்வன தவிர்த்துச்  சிறப்புடன் வாழ்க.

இன்னிசைப் பஃறொடை வெண்பா.

செந்தமிழர் வாழ்வினிலே பொங்கல் புதுநாள்

சிறப்பாம்   இடனுடைய இன்பத் திருநாளே

உந்தி  அனைவருக்கும் ஊக்கம் தருநாள்

உலகுக் குணவூட்டும் உய்வோன் உழவனே.

வந்தனம் செய்வீர் வருந்தனப் புன்னகையே

வாழை  யிலையிலே வண்பொங்கல் சோறுண்டு

மந்தமிலா நன்னிலையால் மாண்பே அடைந்திடுவீர்

மாநில மக்களுடன்  ஆநிரைகள் தாம்வாழ்க

காணுறும் இன்பம் உலகு,

இது பொங்கல் பண்டிகைக்கு யாம் இன்று இயற்றியது.

இடன் -   இடம்.  தலம்.

உய்வோன் - முன்னேற்றம் உடையோன்

காணுறும் -  கண்டு தெளியக் கூடிய

உந்தி -  முன் செலுத்தி

இன்பம்  -  இன்பமுடையது

வந்தனம் -  இது தமிழில் வந்தோம் என்று பொருள் பெறும்.  தனம் என்னும் 

தன் செல்வம் வரும் என்பதும் இடைக்குறையாய்ப் பொருள்தரும்.

இதை விளக்குமுகத்தான் வரும் செல்வம் என்றும் பொருள்.

வண்பொங்கல் -  வளமான பொங்கல் உணவு.

வளத்தினால் சமைத்த (பல பட்சணங்களும் சேர்த்த) பொங்கல். தேன் சர்க்கரை எனப்பல.

ஆநிரைகள்  ஆடுமாடுகள்

இங்கு எதுகைகளை வேறு விதமாக அமைத்திருக்கிறோம்.

வணக்கம் வணக்கம்

சிமென்ட் என்பதற்குத் தமிழ்

 சிமென்ட் என்ற ஆங்கிலச் சொல்லே கட்டிடம் பற்றியவற்றைக் குறிப்பிடுங்காலை நினைவுக்கு வருகின்றது.  இதற்கு சுண்ணச்சாந்து என்ற பெயர் பழைய நூல்களில் காணப்படுவதாகும். உலோகங்களைக் கையாளச் சிறிது கற்றுக்கொண்டிருந்தாலும் கட்டிடங்களுக்கு காரைச்சாந்தினைப் பயன்படுத்து முறையைப் பிற்காலத்திலேதான் தமிழர் கற்றுக்கொண்டனர் என்று தெரிகிறது. மக்களின் வீடுகள் பெரும்பாலும் மரங்களைக் கொண்டு செய்யப்பட்டிருந்தன என்று அறிகிறோம். அவற்றை அறுத்துப் பலகைகள் செய்ய மக்கள் அறிந்திருந்தனர். மரவேலை செய்வோர் தச்சர் என்று அறியப்பட்டனர்.

தைத்தல் > தைத்து  ( வினை எச்சம்)  >  தச்சு  >  தச்சர் என்பதே இச்சொல்லின் அமைப்பு ஆகும். 

இது குறுக்கமானது என்று பொருள்படும் குச்சு என்ற குடிற்பெயர் போலும் அமைந்த ஒரு சொல்.  தை> த> தச்சு என்றும் அமைத்து விளக்கலாம்,  த என்பது தனிக்குறிலாதலின்  தை என்பது அடியாகக் கொண்டால் கேட்போருக்கு நன் கு புரியக்கூடியதாய் இருக்கும்,  

சுண்ணச்சாந்து என்பதினும் இறுகுசாந்து என்பது இன்னும் சிறப்பான புனைவாகலாம். எதனால் செய்யப்பட்டது என்பதினும் அதன் தன்மை என்ன என்பதைக் கொண்டு பெயரமைவதே சிறப்பானதாகும்.  காரைச் சாந்து என்பது பொருந்தலாம் எனினும் இப்போது சிமென்ட் மூன்று அல்லது நான் கு வண்ணங்களில் கிட்டுகிறது என்பதை நோக்க, இறுகுசாந்து என்பது பொருத்தமானதாகும்,  காரை என்பது கரு என்ற அடியில் தோன்றுவதால் கருப்பு நிறம் குறிப்பது ஆகும்,  கரு+ ஐ> காரை.  இது முதனிலை நீண்டு அமைந்த பெயர்.   இறுகுசாந்து என்பது வினைத்தொகை ஆதலின் வல்லெழுத்துத்  தோன்றாது என்பது அறிக.

அறிக மகிழ்க'

மெய்ப்பு பின்

குறு என்னும் அடிச்சொல்லும் சிலுவையும்

 குரோதித்தல் என்ற வினைக்கு  வேறு பொருள் கூறப்பட்டாலும் அப்பொருள் வந்த விதத்தை யாம் முன்னர் எழுதியுள்ளோம்,  இப்போது குறு  ( குறுமை) என்ற சொல்லுடன் தொடர்புபடுத்தி அந்தப் பொருள் வராவிட்டாலும் பொருந்தும் ஒரு பொருள் வருகிறதா என்று ஆய்வு செய்வோம்,

குறு -  இது குறுமை, குறுக்கம், குறுக்கு முதலியவற்றின் அடிச்சொல்.  குறுதொழில்கள் என்பதில் அடையாக வரும் சொல்.

குறுக்கை என்றொரு சொல் தேவநேயனாரால் படைக்கப்பட்டது.  அது சிலுவை என்ற சொல்லுக்கு ஈடாக அவரால் பயன்படுத்திக்கொள்ளப்பட்டது. 

சிலுவை என்ற சொல் குறுக்குச் சட்டத்தில் தொங்கும் தண்டனையைக் குறிக்கமால்  சில் =  சிறிய,  உ= முன்,  வை = வைத்தல்,  ஆகவே சிறிய ஒரு மரத்தில் முன் வைத்தல் என்று பொருள்படுகிறது. மரத்தில் என்ற சொல் முன் வைத்தே  (கூட்டியே)  பொருள்கூறவேண்டும்.

சிலு என்பது பதனழிதல் என்பததைக் காட்டும் சொல்.  பெரும்பாணாற்றுப் படையின் உரையிலிருந்து இப்பொருளைக் காட்டுகிறார்கள்.  ஆனால் சில் முன் கூறியபடி சிறுமை குறுக்கும் அடிச்சொல். 

Nothing be fruits

 To think of nothing

If it gives the peace

Reckon that as something

Like fruits in the garden trees

மேதாவிலாசம் என்ற பதம்

 மேதாவி என்பது முதலாவதாக அஃறிணைகளுள் பல்திறங் கொண்டவற்றை குறித்த சொல்லா அல்லது மனிதருள் கல்விமேன்மை உடையோரைக் குறித்ததா என்பதை இப்போது கூறுதல் எளிதன்று.   இச்சொல் கிளியையும் குறிக்கிறது.  கிளிகள் அவற்றை வளர்ப்போரை அசத்தும் அளவிற்கு அறிவுத்திறம் காட்டியதாலே இச்சொல் அவற்றையும் குறித்ததென்று கூறற்கு உரிய அடிப்படை உள்ளது. பேசும் கிளிகளைக் கண்டு இதனை அறியலாம். கடினமான சீனமொழியையும் அவை நன்றாகப் பேசுகின்றன. எம் வீட்டின் பலகணி வழியாக சாலையின் மறு புறத்தில் உள்ள ஒரு கிளி யாம் உணவு கொள்வதை அறிந்து பலமான ஒலி எழுப்பி ஐயா ஐயா என்று அழைப்பது உண்மையில் வியப்பை வரவழைக்கிறது.

மேலே தாவுதல் என்பது,  நாம் ஒன்றைக் கண்டுகொள்ளுமுன்,  கிளி அதை எதிர்பார்த்துக் கண்டு சொல்லிவிடுகிறது என்பதைக் குறிக்கும்  மனிதன் இப்படி அறிந்துகொள்ளும் திறம் உடையவன்.  அதனால் அவ்வாறு திறனுள்ள மனிதனையும் அது குறிக்கும்.

மேல் தாவுதல் >  மே தாவு இ >  மேதாவி என்பது பொருந்துகிறது.

விபுதர் என்பது விழுமிய புலத்தினால் தருபவர் என்பது. ( குறுக்கச்சொல்). தற்கால வெளியீடுகளில் வராத சொல் இது.  புலம் என்பது கண் செவி முதலான பொறிகளால் பெற்றறிதல்.

மேலானவற்றையே தருகின்ற விற்பன்னரையும் அது குறிக்கும்.  இயல்பான பொருண்மைகளைத் தவிர்த்து எப்போதும் உயர்கருத்தையே முன் வைக்கும் பழக்கம் உடையர் என்ற பொருளில்,  மே -  மேலானவற்றை, தா -  தருகின்ற, வி- விற்பன்னர் என்ற பொருளும் இதிற் பொருந்துகிறத்.  விற்பன்னர், விரிப்பவர், விள்ளுவார் என்பவை மூன்றும் இயைவன ஆகும்.

வில் :  வில்போலும் குறிபார்த்துச் சொல் விட்டு,

பன்னர் -  பன்னுபவர், பலகாலும் வலியுறுத்துபவர்.

பன்னுதல் என்பது: பல் - பன்: பலமுறை சொல்வது.

பல்லிலும் பட்டு வெளிவருவதே சொல். பல் இல்லையானால் பேச்சு,   பிறழ்ச்சி அடையும்.  பல்> பன் என்பது லகர னகரத் திரிபு.  பிறமொழிகளும் இத்தகைய திரிபுகளை உடையன.  பழைய இடுகைகளில் இவை உள்ளபடியால் இங்கு  கூறப்படவில்லை.  கூறின் பன்முறை சொல்லி  அலுப்பை எழுப்புவதாக அன்பர்கள் எழுதிக் கடிவதால்,  கூறியவை கூறல் விடுத்துவிட்டோம்.

மேயவை தருதல்,  விடுபவர் என்றும் பொருள்.  மேயவை தாரா விடுபாடு என்பதும் மே- தா - வி  என்றாகும்.. இது பழிப்புரை பாற்படும்.

மேவுதல் மென்மேல் உரைத்தலுமாகும்.

வில ஆயது  அம்:  விலக்கவேண்டியன விலக்கி, ஆவன இணைத்து,  அமைத்தல். வில ஆய அம் >  வில ஆச அம்>  விலாசம்.   யகரம் சகரமாகும், இது திரிபு நெறி. இவற்றை அறியாதார் பலருள்ளனர்.

விள் ஆசு -  சொல்லப் பற்றுவன என்று பொருள்.  விளாசு. விளாசுதல்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

 

 

கந்தலாயினும் கசக்கிக் கட்டு - கந்தல்

 கந்தல் என்ற சொல்லினை அறிவோம்.

இப்போது பன்னாட்டிலும் மக்களின் வாழ்க்கை மேம்பட்டு அரசுகள் திறம்படச் செயல்படுவதனால்  கந்தல் கட்டிக்கொண்டு நடமாடுவோர் தேடிப் பிடிக்கவேண்டியவர்களாகி விட்டனர்.  திருட்டுகளும் பல்கிவிட்ட படியால் துணிகள் கிழிந்துவிட்டால் அவற்றைத் தையலிட்டு உடுப்பவர்கள் இலர். பூச்சி மருந்துகள் கிடைப்பதால் துணிகளில் பொத்தல்கள் விழுந்து உடுத்த முடியாமற் போகும்வரை யாரும் வைத்திருப்பதில்லை. 

இரண்டாம் உலகப் போர் முடிந்து கொஞ்சக் காலம்வரை கந்தல் துணிகளைத் தைத்து உடுத்துவோர் இருந்தனர்.  பொருளியல் முன்னேற்றத்தால் பிச்சைக்கரர்களுக்கும் வீடுகள் இருக்கின்றன.  அவர்கள் தங்கள் இடங்களை வாடகைக்கு வி

ட்டபடி பணம் சேர்க்கின்றனர் என்பது பல்வேறு காவல்துறை நடவடிக்கைகளின் மூலம் அறிந்துகொள்கிறோம்.

ஔவைப் பாட்டியின் காலத்தில் துணி பலருக்குத் தாராளமாகக் கிடைக்கவில்லை. திருடும் எண்ணமுடையோரும் குறைவாக இருந்தனர். அதனால் அவர் கந்தல் உடுத்துவோர் அதைத் துவைத்துக் கட்டுதல் நலம் என்று தெரிவித்தார்.  கந்தல் ஆயினும் என்றதால், துணி நல்லதாக இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் துவைத்து உடுத்தவேண்டும் என்றார் ஔவைப் பாட்டி.

பொருளியல் நிலை சிறக்கச்சிறக்க,  கந்தல் என்ற சொல் காணாமற் போகக் கூடும்.

கந்துதல் என்றால் கெட்டுப் போதல் என்பது குறிக்கும் வினைச்சொல். துணி பல்வேறு காரணங்களால் கெட்டுப் போதல் உளதாவதால் கந்து >  கந்தல் என்று இச்சொல் அமைந்துள்ளது.

இன்னும் சில வழிகளிலும் இச்சொல் அமையக்கூடும்.  அவற்றை நீங்கள் கண்டுபிடியுங்கள்.  பகர்ப்பு வரைவுகள் மிகுந்து வருவதால் மற்ற வழிகளில் இச்சொல் அமைவதை இப்போது வெளியிடவில்லை. 

உங்கள் மூளைக்கு வேலை கொடுத்துத் தமிழை அறிந்துகொள்க.

இன்னோர் இடுகையில் இச்சொல்லைத் தொடர்வோம் பிற அளவைகளினால்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

இரண்டு என்னும் பதம்.

 எமக்கு ஏறத்தாழ பன்னிரண்டு அகவை இருக்கும்போது, எம் தந்தையார் நீ தமிழும் படித்துக்கொள் என்றார்.  ஆனா ஆவன்னா முதலியவை முன்னரே அறிந்திருந்தாலும், "அறம் செய விரும்பு'' தெரிந்திருந்தாலும் இந்த மொழி வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டோம்.  ஆனால் அவர் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்,  இடைநிறுத்தங்களுடன் தாம். இதை வீட்டில் மட்டுமே பேசமுடியு மாதலால்  அவர்தம் வலியுறுத்தலால் இழுபாடு ஒன்றும் ஏற்படவில்லை. பின்னர் எவ்வாறு கவரப்பட்டேம் என்பதை பின் கூறுவோம்.

இன்று இரண்டு என்ற சொல்லை ஆய்வுசெய்து  இதன் சொல்லமை உட்பகவுகளை அறிந்துகொள்வோம்.  இதைப் பிறர் வேறு பகவுகளால் அமைத்து விளக்கியும் இருக்கின்ற படியால்,  இஃது பலவாறு விளக்கத்தக்க பல்பிறப்பி என்று அறிந்துகொள்க.

தமிழ் என்ற சொல்லை மட்டும் 100 வழிகளின் மிக்கு ஆய்ந்து வெளியிட்டுள்ளனர். காளமேகம் முதலிய பெரும்புலவர்கள் இத்தகு சொல்லமைப்புகளில் புகுந்து ஒரு சொல்லுக்குப் பல்வேறு அமைப்புகள் காட்டி விளையாடி மகிழ்விக்கின்றனர்.  திருத்தக்க தேவர் முதலிய மலைகள் திறமிகுத்துக் காட்டி மகிழ்வித்துள்ளனர்.  ஆகவே இத்தகு வசதிகள் தமிழிலே உள்ளமை திறம் என்று அறிந்துகொள்ளவேண்டும்.  வேறு மொழிகளிலும் இத்தகு பகுதிறம் உள்ளது.  ஆனால் இது தமிழில் மிகுதியாய் உள்ளது என்று தெரிகிறது, உங்களுக்கு நேரமிருந்தால் இதில் உழைத்து முடிவுகளை வெளியிடலாம்.

இப்போது இரண்டு என்னும் சொல்.   ஒன்று இருக்கும் போது இன்னொன்று அதே போன்றது ( நாய்க்குட்டி யாகவும் இருக்கலாம், பூனைக் குட்டியாகவுக் இருத்தல் கூடும்)   இருக்கும் ஒன்றை நாடி வந்தால்,   இரு+ அண்டு ஆகிறது.  இவ்வாறு சிந்தித்துத்தான் இரண்டு என்ற சொல் அமைந்தது.  பின்னாளில் அண்டுதல் என்ற கருத்து தொக்கு நின்று ( மறைவாகி)  இரு என்பது மட்டுமே இரண்டு என்ற எண்ணிக்கையை உணர்த்தியது.  இரண்டு என்பதிலிருந்து இரட்டு என்ற சொல்லும் உண்டானது..  இது இரு+ அடு என்பதுதான்.  அண்டு என்பதும் அடு என்பதும் இருவேறு ஒருபொருள் வடிவங்கள்.  அதாவது ஒப்புமை உடையன.  அடுத்துவரல் என்பதில் அடு வினை.  எரியும் நெருப்பு  சட்டியில் படுமாறு அடுத்துவைக்க உதவுதால்  அடுப்பு என்பதற்கு அப்பெயர் ஏற்பட்டது.

ஆனால் ஐரோப்பிய ஆய்வாளர்கள் இதை "பாத்ரூம்" என்பதனோடும் தொடர்புபடுத்தி "ஸ்டோவ்" என்ற சொல்லை விளக்கியுள்ளது  குளிர்சூழலில் வாழும் அவர்கள் இதை முன்வைத்ததன் காரணியை நாம் உணரமுடிகிறது.

தண்டு > ஸ்தண்டு > ஸ்தண்>  ஸ்தோ>  ஸ்தோவ் என்று வருதல் உண்மை. நெருப்பை அடுத்திருக்கவேண்டும்.  இல்லையே அடுப்பு வேலை செய்யாது. ஒன்று இன்னொன்றைத் தண்டவும் வேண்டுமே.

நெருப்பு என்ற சொல்கூட எரிதலை அடுத்து ( நெருங்கி)  இருப்பதை உணர்த்துகிறது.  பற்றுவதற்கு உராய்வு  வேண்டும். அகலாது அணுகாது தீக்காய்க என்றார் வள்ளுவனார். அவர் தெய்வப்புலவர் என்று பரிமேலகழாற் போற்றப்படுபவர்.

இரண்டு என்பதன் பொருள்கண்டீர்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்

தாபதவேடத்தர் -- தாபதம்

 இதனை அறிந்துகொள்ளுமுகத்தான் முதலில்  வேடத்தர் என்பதை த்  தெரிந்துகொள்வது நலம்.

வெள் என்பது ஓர் அடிச்சொல்.  இது வெளிப்புறம் என்று பொருள்படுவதுடன்.  வெளியில் தெரிவது என்றும் அறிதரும் சொல்லாகும்.  வெள்> வெடு> வேடு> வேடம் என்பது காண்க.  வேடுகட்டுதல் என்றால் பானையின் வாயைத் துணிகட்டி மூடுதல். அல்லது  தழைகளால் அதற்கு முற்காலத்தில் மூடியிருக்கவும் கூடும்.  வெள்> வெய்> வேய்> வேய்தல், இனி,  வேய்> வேயம்> வேசம்> வேஷம் என்றுமாகும்.  யகர சகரப் போலி இங்கு கவனிக்க. இது பலமொழிகளிலும் வரும் திரிபுவகை.  ஆய்> ஆயை> ஆசை> ஆசை என்றும் இன்னும் சில்வாறும் திரியும்.  அசை> ஆசை என முதனிலை நீண்டும் தொழிற்பெயராகும்.  சுட்டடி விளக்கமாக,  அ -   அங்கிருப்பதை,  ஐ - ( மனத்துள்) மேல்கொண்டு வருதல் என்றும் பொருள் பொலியும்.  அ ஐ> ஆ ஐ >  ஆயை > ஆசை என்றுமாகும்.  மொழிச் சொற்கள் வளர்ச்சியில் இடைவளர்த்  தரவுகள் மறைந்து இல்லாமலாவது இயல்பு.

தாபத என்ற சொல்லுக்கு தருவதைப் பதுக்கி ( ஒதுக்கிவைத்து) உண்போர் என்றும் பொருள்வரும்.  தவஞ்செய்தலையும் குறிக்கும்.  இது பல்பொருளொரு சொல்  ஆகும்,  தா+ பது >  ;   தா+ பதி.   தருவதை மனத்துள் பதிந்து நன்றிசொல்வோர் என்றும் பொருள்கூறலாம்.  தமிழால் பொருள்சொல்ல முடியாத மொழிகள் சிலவே.   தவத்தால் பதிவுற்ற எனலும் சிறப்பு.

தப்புதல் என்பது  தபுதல் என்று இடைக்குறையும்.  உலகவாழ்க்கை  யிலிருந்து தப்பித்து வாழ்வோர் எனினுமாகும்.  தபு + அம்> தபம்,  தபம்> தவம் எனினும் ஆகும்.  மக்களிடை வாழ்தல் மாசுடைத்து என்பதால் தபுதலுற்று தப ஞானியாதல் எனினுமாகும்.

தாபதம் -  முனிவர்வாழிடம் என்றும் ஆகும்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

ஜாதிப்பிரஷ்டம் என்ற சொல்.

 ஜாதி அல்லது சாதி என்பது ஏற்கெனவே மக்களிடம் பயின்று வழங்கிய சொல்லாதலால்,  ஜாதிப்பிரஷ்டம் என்ற கூட்டுச்சொல்லில்  பிரஷ்டம் என்ற சொல்லையே முதலில் கவனித்து அறியவேண்டும்.

பிறழ்த்தல் என்பது  பிறழவைத்தல்.  பணிதல் > பணித்தல் என்பவற்றில் பணித்தல் என்பது பிறவினை என்று இலக்கண  நூல்கள் கூறும்.

குறைதல் என்பதிலிருந்து வரும் குறைத்தல் என்பதுவும் ஒரு பிறவினை தான்.  இவ்வாறு மூலவினையிலிருந்து பிறவினையை நீங்களே அமைத்துக்கொள்ளலாம்.   உரைத்தல் என்பதுவும் ஒரு பிறவினைச் சொல்தான் என்றாலும் வெகுகாலமாக உரைதல் என்பதைக்காட்டிலும் உரைத்தல் என்பதையே நாம் மிகுதியாக வழங்கி வந்த காரணத்தால்,  உரைத்தல் என்பது தன் தன்வினைத்தன்மையினின்று நீங்கி  மூலவினைபோன்று தோற்றமளிக்கின்றது.  சொற்களும்கூட இவ்வாறு தன் பிறப்புக்கொப்பத் தோற்றாமல் மூலவினைபோலும் தோற்றத் தொடங்கும்.  "மொழிபொருட் காரணம் விழிப்பத் தோன்றா" என்று தொல்காப்பியனார் கூறியதற்கொப்ப அதை உங்கள் நுண்மாண் நுழைபுலம் கொண்டு நீங்கள் கண்டுபிடித்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான்..  எல்லாவற்றையுமே அகராதியில் எழுதி வெளியிடுவதென்றால் பக்கங்கL மிகுதியாக, அச்சுக்கூலியும் ஏட்டுக்கட்டு விலையும் கூடிப்போகும்.

ஒரு சீனமாணவர் தமிழ்ப் படிக்கப்போய், நடிக்கிறேன் என்பதை அகராதியில் தேடினதுபோல் ஆய்விடும்.   கிறான், கிறாய், கிறவன் என்பவான முடிப்புகளை  யெல்லாம் தாமே படிப்போர் அறிந்துகொள்ளவேண்டும்.

lapor என்பதிலிருந்து வரும் melaporkan என்ற மலாய்மொழிச் சொல்லை சில அகராதிகள் சொந்தமாக உணர்ந்துகொள்ளும்படி விட்டுவிடும்;

இவ்வாறுதான் (L) mensarum mensae mensam என்ற வேற்றுமை வடிவங்களெல்லாம் அகராதியில் இரா. இப்போதுதான் யாம் எழுதிய இரா என்ற சொல் அகராதியில் இருக்காது.  அங்கிருக்கும் இரா என்பது இரவு என்ற பொருளுடைய இன்னொரு சொல்.

பாவம் ஒரு வேற்றுமொழிக்காரரான தமிழ் மாணவர் முன் ஒரு தமிழ் விவாதக் களத்துக்கு எழுதி ஏன் ஒருசொல் அகராதிகளில் இல்லை என்று கேட்டிருந்தார்

ஆகவே பிறழ்த்தல் என்பது ஒரு துணைவினை.

ஜாதிப்பிறழ்த்தல் என்பது ஜாதியிலிருந்து விலக்கிவைத்தல்.

This in modern administration is  similar to  "Interdiction"  from your occupational duties.

இது பின்னாளில்  ~பிறழ்த்தல்,  பிறட்டுதல்,  பிறஷ்டு(தல்,  பிறஷ்டம் >  பிரஷ்டம் என்று திரிந்து சம்ஸ்கிருத  வடிவங்கொண்டு தன் இருக்கை கொண்டுள்ளது.

பிரஷ்டம் எனப்துபோலும் அமைப்புகள் போலிச் சமஸ்கிருத வடிவங்கள்தாம்.

இதைப் புரிந்துகொண்ட தேவநேயப் பாவாணர்,  வடமொழி என்பது தென்மொழியின் வழிப்பட்டது எனறு தம் முதல் தாய்மொழி என்ற நூலில் சொன்னார்..  சமஸ்கிருதம் என்பது ஒலியமைப்பில் தென்மொழி சார்ந்தது என்று வங்காள மொழியறிஞர் சாட்டர்ஜி கூறினார்.

ஜாதி என்ற சொல்லின் விளக்கம் தனியாக வேறு இடுகைகளில் காண்க.

பிறழ்த்துதல் - பிற ஆக்குதல்.  பிறழ்த்தம் > பிறட்டம்> பிறஷ்டம் எனினுமாம். 

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்