தவ்வு என்பது இப்போது இப்போது ஓர் அரும்பதமாகவே தோன்றுகிறது. இதை தடு என்ற வினையிலிருந்து அறிந்து போற்றலாம்.
தடுத்தல் வினை.
தடு > தடுப்பு ( பு விகுதி), தடை ( ஐ விகுதி), தடங்கல் ( தடு+ அம்+ கு+ அல், இரண்டு இடைநிலைகளும் ஒரு விகுதியும்).
வு என்பதும் ஒரு விகுதிதான். அறி - அறிவு.
தடு > தடு+ வு> தடுவு.
டு என்பது இடைக்குறையாக,
தடு > தடுவு > த + வு > தவ்வு, அல்லது த(டு)வு> தவ்வு> தௌவு என்றும் எழுதினர்.
தாடி என்பதும் முகத்திற்கு ஒரு தடைதான். (குழந்தையை முத்தமிடத் தடை, வேறு தடைகளும் இருக்கலாம்).
தடு > தாடு. ( இது சுடு > சூடு என்பது போல).
தாடு + இ > தாடி.
இனி இராமாயணத்தில் எப்படி தாடு என்பதிலிருந்து பிறந்த சொல் ஒரு பேயின் பெயராய் வருகிறது, காண்போம்.
தாடகை யாகம் இயற்றுவோரின் முயற்சிகட்கு ஒரு தடையாகவிருந்தாள்.
தாடு : தடை. தடுத்தல்.
தாடு + அகம் + ஐ.
அகம் என்பதை அக என்று குறைக்க,
தாடு + அக+ ஐ > தாடகை ஆகிறது.
தவமியற்றும் இடத்தில் இருந்துகொண்டு ( "அக") தடைசெய்யும் பேய்.
வான்மிகி ஒரு சங்கப்புலவருமாவார். இராமாயணத்தில் பல பெயர்கள் தமிழ் மூலம் உடையவை.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக