the beauty of suffixes kar, kari, karan etc

குருவி ஒன்று வாங்கவேண்டும், இதற்கு (குருவிக்கு) யாரைப்பிடித்தால் அது கிடைக்கும்?
சீரங்கம் போகவேண்டும், வண்டி வேண்டும்,  அதற்கு யாரைக்  கொண்டுவந்தால் காரியம் நிறைவேறும்?

குருவிக்கு அவர்.
வண்டிக்கு அவர்.

அவர் என்பது உண்மையில் அ+ அர் ஆகும். இடையில் வகர உடம்படு மெய்  தோன்றியது. வகர உடம்படு மெய் இல்லாமல் நோக்கினால், அஃது அ+அர் >ஆர் ஆகும்.

குருவிக்கு அவர் > குருவிக்கு அஅர் > குருவிக்கார்.
வண்டிக்கு அவர் > வண்டிக்கு அஅர் > வண்டிக்கார்.

அவர், ஆர் என்பவை பலர் பால். சேவை புரிந்த இவர்களை முதலில்  மரியாதையுடன் தான் நடத்தினர் என்று தெரிகிறது. நாளடைவில் மரியாதையும் குறைந்து, சேவையைப் பெற்ற நன்றியும் தேய்ந்து,  சொல்லில் உள்ள விகுதி பலர்பால் என்பதும்  மறந்து, அன் விகுதி சேர்ந்துகொண்டது.

குருவிக்கார்.+அன் = குருவிக்காரன்.
வண்டிக்கார்+அன் = வண்டிக்காரன்.

என்ற வழக்குகள்  உருவாயின.

அப்புறம் சிலர் இவற்றை ஆய்ந்தனர். சொற்களை இவ்வாறு பிரித்தனர்.

வண்டி+ காரன்.
குருவி+ காரன்

நமக்கு "காரன்" என்ற புதிய பின்னொட்டுக் கிடைத்தது. பெண்பால்  காரி என்றானது. மரியாதை வேண்டினபடியால்,  காரர் வந்தது.

குருவிக்காரி என்றது போதுமான பெண்மை காட்டவில்லை !!  குருவிக்காரிச்சி என்றும் புதுமை புகுந்தது.

என்ன ஆனந்தம்!
will edit later.