- முன் காலங்களில் வெளிச்சமும் காற்றுவசதியும் இல்லாத அறைகளில் கைதிகளைப் பூட்டிவைத்தனர் என்று அறிகிறோம். அதனால் காராகிரகம்" என்ற சொற்புனைவு தோன்றிற்று. இது:
கார் + ஆகு + இரு + அகம்
என்னும் நான்'கு சிறு சொற்கள் இணைந்த புனைவு ஆகும்.
கார் : கருப்பு. கரு என்பது கார் என்று திரியும். கார்முகில் என்பதுகாண்க.
ஆகு என்பது ஒரு வினைச்சொல்.
இரு ( இருத்தல், வினைச்சொல்)
அகம் - இடம், வீடு.
இச்சொல்லிலிருந்து "கிரகம்" என்ற சொல்லைத் தனிச்சொல்லாக்க ஓர் உந்துதல் வந்தது..
இருக்குமிடம் என்னும் பொருளில் இரு+ அகம் = இரகம் என்பது கிரகம் எனத் திரிதற்கு இஃது வழிவகுத்தது.
கிரு + அகம் > கிரு+ கம் > கிருகம் என்பது இன்னொரு புனைவு.
மா+ உலகம் என்பது மா+ கம் என்று பகவொட்டு ஆனது. மாக விசும்பு : விண்வெளி, மா உலகம் என்பதில் உல என்பது களைவுற்றது.
மக்கள் இருப்பதற்கு இடம் என்னும் பொருளில் இரு+ ஆகும் + அம் = இரு+ ஆம் + அம் = இராமம் > கிராமம் என்றுமாகும்.
பண்டைத்தமிழில் "கம்" > கமம் என்பதும் கிராமம் அல்லது சிற்றூர் குறித்தது.
க என்பது கிர என்று அயலில் திரியும்.
க > கிர > கிரா > கிராமம் என்று திரிதலும் கூடும். கமம் > கமா என்பது "காமா" என்று சிங்கள மொழியில் திரிந்தது. கத்ரிகாமா. இன்னும் "கதிர்காமம்". இராமம் என்பது கிராமம் என்றுமாதல் கூடும். ஆதலின் இது இருபிறப்பிச் சொல்
கம்+ போங்க் என்ற தென் கிழக்காசியச் சொல்லிலும் கம் உள்ளது.
புகுதல் என்பது மணமாகிப் புகுதல் அல்லது சென்று வாழ்தல்.
புகும் கமம் > கம் + புகும் > கம்பூங்க் > கம்போங்க் என்பது மறுதலைப் புனைவு.
கம் என்ற பழஞ்சொல், கண் > கம் என்று விளைந்த சொல். கண் என்பது இடம். ண்>ம் ஆதல் மட்டுமின்றி, கண்> கணம் , இடைக்குறைந்து கம் என்றுமாகும். ஆதலின் கம் என்பது தமிழே ஆகும்.
பல தென் கிழக்காசிய மொழிகளில் மண்டிங்க் அல்லது திராவிட ( தமிழ் இனமொழி) ச் சொற்கள் உள்ளன என்று பிறரும் கருதியுள்ளனர். ( வின்டர்ஸ் என்னும் ஆய்வாளர் உரை).
தவளை என்ற சொல்லும் தென் கிழக்கு ஆசியாவில் வழங்கும். தாவு + அளை = தவளை, நெடிற்குறுக்கம். தோண்டு> தொண்டை, சாவு > சவம் , கூம்பு > கும்பம், கூடு > குடும்பு, குடும்பம்; கூவு > குயில், காழ் > கழுதை என்பன காண்க.
குமரி> குமர் > கிமர் .
கம் + புகு + சி + யா > கம்பூச்சியா. ( எ-டு: பகு> பா: பகுதி > பாதி)
கிராமம் போட்டு வாழ்ந்தவர்கள்: கம்+போடு+ சி + யா> கம்போட்சியா > கம்போட்ஜா.
குமரிக் கடல்கோளில் தப்பிச்சென்று கமம் அல்லது கிராமம் போட்டவர்கள். ( என்பர்).
நத்தம் என்பது ஓர் ஒட்டுக் கிராமம். பல வசதிகளும் உள்ள பெரிய கிராமத்தை ஒட்டியுள்ள சின்னஞ் சிறு ஊர். நத்துதல் - ஒட்டியிருத்தல்.
நத்து > நத்தை.
நத்து > நத்தம். (ஊர்ப்பெயர்: இடையநத்தம்).
நத்தி வாழ்தல் > அண்டி வாழ்தல்.
தண்செய் > தஞ்சை (ஊர்பெயர்). ஆற்றுப்பாய்ச்சலால் தண்மை பெற்ற ஊர். செய் என்பது நிலம். நன்செய், புன்செய் முதலிய காண்க.
ஆனால் அங்கு அரசனின் மரணதண்டனை பெற்ற கைதிகளுக்கு அது தம்+ சாவு+ ஊர் = தஞ்சாவூர் ஆய்விடும்.( சோழப்பேரரசர்கள் காலத்தில்)
அடுத்து உரையாடுவோம்.
- தட்டச்சுப் பிழை காணின் - பின் திருத்தம்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக