மண்டலம் என்ற சொல்லை இன்று ஆய்ந்து பிறப்பறிவோம்.
இச்சொல்லில் உள்ள உதிரிச் சொற்கள் இவை:-
மண்டு(தல்) என்ற வினைச்சொல்.
அல் என்ற அடிச்சொல். இதிலிருந்து அலை என்ற சொல்லும் உணடாகும். அங்குமிங்கும் செல்வது. இயக்கமுடையது.
அம் - அமைதல் குறிக்கும் விகுதி.
மண்டுதல் என்பது நெருக்கமாய் ஓரிடத்திருத்தலைக் குறிக்கும். தனித்தனிப் பொருட்கள் ஒன்று கூடி இருத்தலை மட்டுமின்றி எண்ணிக்கைக்கு உரியவல்லாத பொருட்களுக்கும் இச்சொல்லைப் பயன் கொள்ளலாம். எடுத்துக்காட்டு; புகழ்.
நீலத் திரைக்கடல் ஓரத்திலே - நின்று
நித்தம் தவம்செய்த குமரி எல்லை,-- வட
மாலவன் குன்றம் இவற்றிடையே --- புகழ்
மண்டிக் கிடக்கும் தமிழ் நாடு. ( பாரதியார் பாட்டு).
மண்டுதல் செறிவு குறிக்கிறது. ( நிறைவு ).
வேதங்களின் பகுதிகள் "௳ண்டலங்கள்" என்று குறிக்கப்பெற்றுள்ளன. செறிவான செய்திகள் உள்ளிருத்தலினால் இவ்வாறு மண்டலங்கள் என்று குறிப்பு உடையனவாய்ச் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. மண்டலம் என்பதும் தமிழ் மூலங்கள் உடைய சொல். மண்டுதல் என்பதை அடர்வு என்றும் கூறலாம்.
சுருதி என்ற சொல்லை அடுத்து நோக்குவோம்;
இதில் இரண்டு சொற்கள் உள்ளன. சுரத்தல், உது - முன்னிருப்பது, இ - இது இங்கு என்று பொருள்தரும் விகுதியாகும். சுரத்தல் என்பது தமிழ் வினைச்சொல்.
சுர + உது + இ > சுருதி.
சுர என்பதில் ஈற்று அகரம் கெட்டது. ஆகவே
சுர் + உது + இ என்று புணர்ந்து சொல் ஆக்கம் பெற்றது,
சம்ஹித என்பதும் சமை இது அ என்று பிரியும்.
சமைத்தல் - சேர்த்து உருவாக்குதல்.
இது ஓர் இடைநிலை.
அ என்பது பன்மை விகுதி.
இது சேர்த்துக் கட்டி அமைக்கப்பட்டது என்பது பொருள். எனவே தமிழ் மூலங்கள் ஆகும்.
சமை + கிட + ஐ > சம்கிடை> சம்ஹிதை எனினுமாம்.
அறிக மகிழ்க.
மெய்ப்பு பின்னர்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக