முகரை என்ற சொல். எவ்வாறு உண்டானது?

 இந்தக்கதையை விரிவாக இல்லாமல் சுருங்க அறிவோம்.

மு  -  முன்பக்கம்.

கு  -  சேர்ந்திருப்பது.   சென்னைக்கு, மதுரைக்கு என்பவற்றில் வரும் கு என்னும் மரம்வாழ் மாமுன் காலத்துச் சொல். இன்று உருபாகவும் சேவை செய்கிறது.

அரு -  பக்கத்தில்.   இது அருகு என்பதன் அடிச்சொல்.

ஐ   -  என்பது மேல் என்று பொருள்தரும் சிவனின் முன் காலச் சொல்.

மு+ கு+ அரு+ ஐ >   முகரை.

முகம் எனின்  மு கு அம்.

அம் என்பது அமைந்துள்ள உறுப்பு என்பது.

இதன் காலத்தை பரஞ்சோதி முனிவர் நிட்டையில் அமர்ந்து யோகமுத்திரை இட்டுச் சிந்தித்து அறிந்துகொண்டார்.

நிட்டை என்பது நீடு(தல்) என்ற வினை, ஐ விகுதி பெற்றுக் குறுகிய சொல்.

நீடு > நிட்டை  (நீடு+ ஐ)

தோண்டு+ ஐ > தொண்டை.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

சகிப்பு என்ற சொல்லின் தோற்றம்

 சகிப்பு, சகித்தல் என்பன பலவாறு இவற்றின் தோற்றம்பற்றி விளக்கப்படலாம்.  இவை பலவாறு காட்டப்பெறும் தன்மை கொண்டு இலங்குதற்கு நாம் மகிழவேண்டும். அவற்றுளொன்றை இப்போது நாம் காணலாம்.

சகித்தல் என்பதாவது அகம் இயைந்து செல்லுதல். இந்தப் பொருள் செந்தமிழின் வழியிலே அறியக்கிடக்கின்றது.

அக இயைப்பு>  

அகரத் தொடக்கத்தன சகரத் தொடக்கத்தனவாய்த் திரியும். திரியவே:

சக இயைப்பு>  ச(க+இ)யைப்பு>  சகி[யை]ப்பு> சகிப்பு.

ககரம் இகரத்துடனிணைந்து கிகரம் ஆதலும் யை என்னும் கூடுதல் ஒலி ஒழிதலும் ஆன திரிபுகள் சகிப்பு என்ற சொல்லைத் தோன்றச்செய்கிறது.

சகிப்பு என்பது ஒரு திரிபுச்சொல்.

திரிபுகள் இல்லாத மொழி உலகில் இல்லை என்னலாம்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்

கல்யாணம் என்ற சொல் மற்றும் அதன் வரலாறு

 கலியாணம் என்ற சொல் பற்றி நம் ஆய்வாளர்கள் செய்த ஆய்வு சொற்பமே.  அவர்கள் அறிந்துகொண்டது அது மற்ற வட இந்திய மொழிகளிலும் வழங்குகிற சொல் என்பதுதான். அது இன்னொரு மொழியில் வழங்கினால் அங்கிருந்து வந்திருக்கலாம் என்பது படித்தவன் படிக்காதவன் எல்லோருக்கும் ஒப்ப வந்துசேரும் எண்ணம்தான்.  இதில் ஒன்றும் ஆராய்ச்சி இல்லை. இதைக் கற்றோனின் கருத்து என்று சொல்லலாம். கல்லான் கருத்து என்றும் கூறலாம்.  ஆய்வதற்குரியது  சொல் ஒன்றுமட்டும்  அன்று.  கல்யாணம்,  கலியாணம்,  கல்யாண் எனப் பலவடிவங்கள்.  இவற்றுள் யாண் என்பதென்ன.  ஆண்டு> யாண்டு என்பதுபோலும் திரிபே  ஆண்> யாண் என்பது.

கலியாணம் என்பது கலயாணம் என்று வழங்கியிருத்தலும் உண்மை.  பெண் வழி பற்றிய பண்டைக் காலத்தில் ஆண்மகன் பெண்ணின் வீட்டுக்குக் கொண்டுவரப்பட்டு அவன் கலந்தமையின் கலயாணம்> கலியாணம்  என்ற திரிபு இருந்தமை சால உணரப்படும்.  கல> கலி> கல்.  தமிழர் இந்தியாவெங்கும் இருந்தமையின் இச்சொல்லும் பரவித் திரிந்து வழங்குவதாயிற்று.

இவ்வாறு அறிய, இச்சொல் கல யாண் > (கல ஆண்)   என்பதே.  கல இ ஆண் என்பது இந்த ஆணுடன் மணந்து வாழ்வாய் என்பதாகும்.  அது கலியாண் என்றே திரியும். இத்தொடர் வாக்கியப் பொருத்தம் உடையது.

பூசை மொழி என்பது வீட்டு மொழியின் திரிபே.  அது வெளிநாட்டு மொழியன்று. அதற்கெனச் சொற்கள் அமைந்திருக்கலாம்.  அப்படி அமைவதே இயல்பு ஆகும். வால்மிகி முனிவரும் உள்நாட்டவரே. அவரே முதல் பூசைமொழிப் பாவலர்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்