bhajan: பஜனை இறுதியில் அனைவரும் ட - ஜ

பஜனை என்ற சொல் மிக்க   உயர்வாக மதிக்கப்படும் சொல்லாகும்.

பக்தி மார்க்கம் எனப்படும் பற்றர்கள் நெறியில் இது ஒவ்வொரு நாளும் புழங்கும் சொல்லாகும். இறைவனின் புகழைப் பாடாத நாளில்லை என்னுமளவிற்குப் பஜன் என்ற சொல் ஓர் அன்றாடச் சொல்லாகிறது.

பஜன் என்றால் என்ன என்பது உங்கள் அனைவருக்கும் தெரியும். பற்றுடையார் கூட்டம் சேர்ந்து பாடுவதே பஜன் ஆகும்.

சொல்லமைப்பில் பல சொற்கள் முதனிலை குறுகி அமைந்துள்ளன என்பதை முன்னர் இங்கு எடுத்துக்காட்டியுள்ளோம். இப்போது சில காண்போம்.

தோண்டு >  தொண்டை

காண்  >  கண்.

சா  >  சவம்.

கூடு > குடும்பு >  குடும்பம். (கூடிவாழ்தல்)

கூம்பு :>  கும்பம். ( அடிபருத்து நுனி சிறுத்தல் )

இப்படி அமைவது ஒரு வகை என்றால் இன்னொரு வகை இதற்கு எதிர்மாறாய் இருக்கும்:   எடுத்துக்காட்டு:

குழை >  கூழ்.

படு >  பாடு. ( படுதல் வினை)

சுடு >  சூடம்,  சூடன்.

படு > பாடை.

விடு > வீடு.  (பரனை நினைந்து மூன்றும் விடல்)

பஜன் என்பது பாடுதலே. பாடு என்பதிலிருந்தே சொல் வருகிறது. நெடில் முதலானது குறில் முதலாய் மாறுகிறது. அனைவரும் பாடுவதே பஜன்; ஆதலின் அனைவரும் என்பதிலுள்ள “அனை” இங்கு விகுதியாகியுள்ளது ஓர் அழகிய அமைவே ஆகும். வேண்டுமிடத்து  அனை என்பது அன் என்று மேலும் குறுக்கம் பெற்றுள்ளது.

அன்+ ஐ என்ற இரு விகுதிகள் கூடி அனை என்று சொல்லிறுதியாகப் பல சொற்களில் தோன்றும். எடுத்துக்காட்டு:  கண்டி + அனை = கண்டனை, இப்பதத்தில் அனை என்ற இறுதிக்குத் தனிப்பொருள் கூறுதற்கில்லை  இதுவெறும் சொல்மிகுதியே.  மிகுதி  > விகுதி.  ஆனால் பஜனை என்ற சொல்லில் அனை என்பது ஒரே காலத்தில் விகுதியாகவும் அனைவரும் என்ற பொருளீவதாகவும் உள்ளது: இஃதோர் உள்ளமைந்த சிறப்பு ஆகும்,

விழுமிது இதுவாம்.

பாடு >பாடு+அன் > படன் > பஜன்.

பாடே > பஜே.

பாடு அனைவரும் >பாடு+அனை >  பாடனை > படனை - பஜனை.

பற்றர்களுக்கு (பக்தர்களுக்கு)ப் பயன்படுத்த  அமைந்த இச்சொல் மிக்க நேரிதாய் அருமையாய் அமைந்துள்ளமை காண்க.  ஒரு சொற்றொடரிலிருந்து ஒரு சொல்லைப் படைப்பதென்பது ஒரு  நல்ல தந்திரம்..  இன்று சொற்களை உருவாக்க முனைவோரும்  இது போன்ற தந்திரத்தை மேற்கொள்வார்களாக,

பாடனை படனை படன் முதலிய சொல்வடிவங்கள் பேச்சிலும் எழுத்திலும் இல்லாமலிருத்தல் பஜன் என்னும் சொல்லிற்கு நல்லது.  அவை தாத்தா பாட்டன் பூட்டன் முப்பாட்டன் போன்றவை.  எல்லாத் தாத்தாக்களும் வேலையிலிருந்திருந்தாலும் பேரன்மாருக்கெல்லாம் வேலை ஏது?

ஜான் கே என்பவர் எழுதிய இந்திய வரலாற்றில் யானை என்று பொருள்படும் கஜம் என்ற சொல் முகம் கடையப்பட்டது போன்றது என்னும் பொருளதென்று கூறுகிறார்.   அதாவது கடை > கட > கஜ, > கஜம், பொருள்: யானை.

ஆகவே பாடு > பட > பஜ என்பதைக்,   கடை > கட > கஜ என்பதோடு ஒப்பிட்டு உணரலாம். வெவ்வேறாய் ஒலிக்கும் சொற்களை  ஒருப்பட்ட வடிவங்களாக்கி ஜ முதலிய எழுத்துக்களைப் புகுத்தி அழகுபடுத்துவதே கலைத்திறனாகும்.

தமிழ் சமஸ்கிருதம் இரண்டும் இரு கண்கள் என்று முன்னையத் தமிழ் நூல்கள் கூறி மகிழ்வெய்தும்.  வெள்ளைக்காரன் வந்து இந்தோ ஐரோப்பிய மொழி சமஸ்கிருதம் என்றும் அது அயல்மொழி என்றும் ஆரியர் வந்தனர் என்றும் தெரிவியல்களை(  theories ) உருவாக்கியபின்,  இருகண்களில் ஒன்று ஐரோப்பியக் கண்ணாகவும் ஒன்று தெற்காசியக் கண்ணாகவும் மாற்றுருக்களைக் கொண்டு மகிழ்வுறுத்துகின்றன.  பானை சட்டிகளை உண்டாக்குவதுபோல தெரிவியல்கள் பலவற்றைப் படைத்து வெளியிட்டுக் கொண்டிருப்பது மேலையர் வேலையாகிவிட்டது.

வீடுகுறிக்கும் பல தமிழ்ச் சொற்கள்.

வீட்டைக் குறிக்கத் தமிழில் எழுந்த சொற்கள் பல.  அவற்றில் சில சொற்களை

ஆய்ந்து இன்பமடைவோமாக.

வீடு, இல்லம் என்பனவற்றை நாம் எளிதில் நினைவுக்குக் கொண்டுவரலாம். இவற்றுள் வீடு என்பது வீட்டுவழக்குச் சொல்லாக இருக்கின்றது.

வீடு என்ற பொருளுள்ள இன்னொரு சொல் அகாதம் என்பது.  இச்சொல்லைப் பார்த்தால் அயற்றன்மை கொண்டதுபோல் தோற்றமளிக்கின்றது.

ஒரு வீட்டைக் கட்டுங்கால் கட்டுமிடத்தின் அகத்து அல்லது உட்புறத்திலே நன்றாகத் தோண்டி  அதாவது  மண்ணை அழுத்திவாரித்  தூண்கள் வளர்த்து நிறுத்திச் சுவர் எழுப்பிக் கூரை வேய்வோம்.  

அழுத்திவாருதலே  அழுத்திவாரம் பின் அஸ்திவாரமென்று வழங்கப்பெற்றது. இது எப்படி இருக்கிறதென்றால் மானின் கழுத்தில் ஊறிவருவதாக ஒரு காலத்தில் நம்பப் பட்ட கழுத்தூறி மணப்பொருள் -  கஸ்தூரி என்று மாறி மக்களை மகிழ்வித்தது போலுமாம்.  

அகத்து ஆழமாய் வாரி அமைப்பது (வீடு) என்ற கருத்தி  னடிப்படையில்  அகம்+ ஆழ் + து + அம் என்ற பகுதியையும் ஒட்டுக்களையும் ஒன்று கூட்டி,  அகாழ்தம் என்ற சொல்லை உண்டாக்கி,  ழகரத்தைக் கெடுத்துச் சுருக்கி,  அகாதம்   என்ற சொல்லமைப்பை எட்டிப் பிடித்து  அதுவே " வீடு" என்ற பொருளில் வருமாறு செய்யப்பட்டது.

ஆழ மண்ணை வாரி எடுத்து   அத்திவாரம் என்னும் அடிப்படை அமைத்து, வீட்டைக்  கட்டுவது சரிதான்;  அடிப்படை குறைவானலும் வீடு நிற்கும்;  பெரும்பாலும் விழுந்துவிடுவதில்லை.   ஆனால் சூழ நிற்கும் ( சுற்றுச்) சுவர் என்பது மிக்க முன்மை வாய்ந்தது ஆகும்.  இந்த சுற்றுச்சுவரின் முக்கியம் உணர்த்த இன்னொரு சொல் உருவாக்கப்பட்டது.

அகம் + ஆர் + அம்: உட்புறத்தைச் சூழ அல்லது சுற்றி நிற்கும் சுவர்கள் உடையது என்னும் பொருளில்  அக ஆர் அம் =  அகாரம் என்ற சொல் வீடு என்னும் கட்டுமானத்தைக் குறிக்க அமைத்தனர்.

அகம், வீடு, இல் என்பவற்றிலெல்லாம் சலிப்படைந்தவர்கள் மேற்கொண்ட இரு முயற்சிகளை மேலே கண்டோம். இச்சொற்கள் சில நூல்களில் காணப்படலாம் ஆயினும் உலகவழக்குக்கு வரவில்லை.

நண்பருடன் உரையாடல். ஐயப்பர் சிலை.

ஒரு நல்லன்பர் ஐயப்ப பற்றாளர்.  எம்முடன் குறுஞ்செய்தி வழியாக உரையாடினார்.  அவர் மிகுந்த பணச் செலவில் ஓர் ஐயப்பன் உருவத்தை வீட்டின் பூசை அறையில் நிறுவிட முயற்சிகள் மேற்கொண்டிருக்கிறார்.  (முஸ்தீபு)
.

வீட்டு விழாவுக்கு எம்மை அழைக்கையில் யாமனுப்பிய பதில்:


அம்மன் துர்க்கையல்லவோ 
அனுப்பிவைப்பாள் என்னை!
அவள் கையில் நானோர்
விளையாட்டுப் பொம்மை.


ஐயப்பர் சிலை வந்துகொண்டிருக்கிறது என்றார். யாமளித்த பதில்:

வெல்கமழ் தென்றலாய் வரட்டும்
நல்லன எல்லாம் தரட்டும்
 சாமி.

ஐயப்ப சிலை நாட்டும் அன்பருக்கு எம் உளமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்.


வெல்கமழ் :  வெல்கம் என்னும் ஆங்கிலச் சொல்லுடன் ஒலி அணுக்கம்
காண்க.   வெல்லும் கமழ்கின்ற தென்றலாய் என்று பொருள்.