தொண்டு மனத்தவராய்த் தோய்ந்துமுன் ............

தொண்டு மனத்தவராய்த் தோய்ந்துமுன் நிற்பினும்
நின்றுசூழ் வாருமது கொண்டணைக்க வேண்டுமே!
ஒப்பார்முன் தோன்றுதல் ஒல்லாதே செய்தொழிலும்
தப்பாகக் கொள்வரே காண். 

இறைவனே இவ்வுலகிற் கிறங்கி.....

இறைவனே இவ்வுலகிற் கிறங்கி வந்த‌
இன்பழமைக் காலத்திற் கேகி நாம்போய்
நிறைவான சண்டையிலா உலகம் தன்னை
நிறுத்தின்றிக் காலயரத் தேடி  னாலும்
குறைவான பலன்கூடக் கிடைக்கா தம்மா
கோதற்ற போரற்ற ஞால மில்லை;
வரைவின்றிப் பலவாறு கருதிப் பேசும்
வளமூளை மனிதனதே ஆன தாலே.

சாங்கியம்

சாங்கியம்

சாத்திரம் என்ற சொல் சா என்ற அடிச்சொல்லிலிருந்து
தோன்றியது போலவே சாங்கியம் என்ற சொல்லும்
சாவின் பொருட்டுச் செய்யப்படும்  நடபடிகளை
முதலில் குறித்துப் பின் அவைபோலும் உயிருள்ளோருக்கு
இயற்றபப்டுவனவற்றுக்கும்  புழங்கப்பட் டதென்பதை எளிதின் உணரலாம்.

மதங்களும் கடவுட் கொள்கைகளும் சாவின் தன்மை அல்லது திறம் உணரப்புறப்பட்ட மனிதன் நாளடைவில்
மேற்கொண்டவை என்பது மனிதவளர்ச்சி நூலாரின்
கொள்கையாகும்.  வரலாறும் அஃதே.

சா+கு+ இ + அம்.

இ அம் என்பன விகுதிகள்.
கு சொல்லமைப்பு இடைநிலை.
ஙகர ஒற்று:  மெலித்தல் எழுத்துப்பேறு.

சா  :  சாவு , இறப்பு.
சா +கு =  சாவுக்கு. இது திரிந்து சாங்கு என்று மெலிந்தது.
மா+ கா = மாங்கா(ய்) என்பதுபோலும் புணர்ச்சி.
இ + அம் = இயங்குவது.  இயம்.  இது இறுதிநிலை ஆனது.


ஆகவே சாங்கியம் =  சாவுக்கு இயங்குவது.

வாந்தி என்பதில் ந் என்னும் எழுத்துப்பேறு போல்வதே.

My previous post prior to 2010 has been  deleted by persons who wanted
to copy it or opposed the explanation,  but surreptously.