காணிக்கை

தெய்வம்  காக்கவேண்டும் என்ற  வேண்டுதலில் தரப்படுவதே காணிக்கை.

இது  கா + நிற்கை  என்பதன் மரூஉ  ஆகும்.

கா =  காவல்.  தெய்வக்காவல்.

நிற்கை =  நிலைபெற விழைதல் .

காநிற்கை >   காணிக்கை  என்று மாறிற்று.

காவலுக்காக வேண்டிக் கட்டப்பட்டது  காப்பு.  இப்போது அது வளையல் என்ற பொருளுக்கு வந்துவிட்டது.  

கச்சிதம்

இப்போது கச்சிதம் என்ற சொல்லைச் சந்திப்போம்.

இதிலுள்ள சிதம் என்பது சித்தம் என்பதன் இடைக்குறை.

சித்தம் : பொருள்  :  இது பல பொருள் உடைய சொல். என்றாலும் அவற்றுள் ஒன்றான "பக்குவம்" என்பதே இங்கு கொள்வதற்குரிய பொருளாம்.

அடுத்து  "கச்" என்ற முன்பாதிச் சொல்.

இது கழு என்பதன் தேய்வு,   எ‍‍  டு :   கழுமணி,   தூயமணி.

கழு > கழுவு:   தூய்மை செய்.


கழு + சிதம் =   கழுச்சிதம்>   கச்சிதம்.

எழுதருகை என்பது எச்சரிக்கை  என்று திரிந்தது போலும் இதுவாகும்.

எழு > எச்
கழு  > கச்.

இதுதான் திரிபின் கதை.   வரலாறு.

தூய பக்குவமானது என்பது பொருள்.

எட்டாத தொலைவினிலே

எட்டாத தொலைவினிலே இருந்து கொண்டாய்
எனைப்பார்த்தாய் தினம்தோறும் அடித்தாய் கண்ணே
கொட்டாவென் இமைகள்சேர்  விழிகள் தம்மால்
குனியாமல் நாணாமல் உனைச்சேர் கின்றேன்
தொட்டேனும் பார்த்திடவே தொடர்ந்த ஆசை
துடைக்காமல் துவளாமல் பொறாமை கொண்டு
பட்டான வெள்ளாத்தாள்  மறைத்தாள் ஒட்டி!
பார்க்காமல் படுத்துறங்க முடிந்த  துண்டோ?