அ வை II

அ வை  என்ற சொல்லின் உருவாக்கத்தைக் கண்டு களித்தோம்.

இனி வை என்ற சொல்லில் விளைந்த இடங்குறிக்கும்  இரு சொற்களைச் சந்திப்போம்.

வை  --  வையகம்;

வை + அகம்  - இறைவனால் வைக்கப்பட்ட இடமாகிய இந்தப் பூமி என்பது. மற்றும் நாம் இனிதே வைகும் இந்த நில வுலகு. 

வை +   அம்  = வையம்., இதுவும் அதே!

வை என்ற சொல்லில் இருந்து ஒரு வினைச் சொல்லும்  தோன்றியது..   அது என்ன?

வை+ கு  =  வைகு. > வைகுதல்.  ஓரிடத்தில் தங்குதல். 

இவை எல்லாம் அவை என்னும் சொல்லுக்கு  உறவுச்  சொற்கள்


----------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Tamil editor has  a problem.  Could not continue. Will return  later to edit.  Enjoy what is written in the mean time.  Thank you dear readers.

அவை

அவை என்ற சொல் உருப்பெற்ற வழியை ஆராய்வோம்.

வை என்ற ஓர் எழுத்துச் சொல்  பல பொருட்களை உடையது. அவற்றுள் ஒன்று, ஓர் இடத்தில் ஒன்றை இடுதல்  என்பதாகும்.  இடப்படுவது, ஒரு  பொருளாகவும் இருக்கலாம். மக்கள் கூடும் ஒரு நிகழ்ச்சியாகவும் இருக்கலாம்.

"திருமணத்தை எங்கே  வைத்திருக்கிறார்கள்?"

"மாநாட்டை எங்கே  வைத்திருக்கிறார்கள்?

நிகழ்ச்சி வைத்த  இடம்  "வை"  ஆகும். முதனிலைத்   தொழிற்பெயர்.

அ  -  சுட்டுச் சொல். ஆகும்.

குகையிலோ   அரண்மனையிலோ  நிற்பவன்  முதன்முதலில்  சுட்டிச் சொல்லியிருப்பான்.  நாளேற நாளேற  கைகால்களை ஆட்டிச்  சுட்டிக்கொண்டிருக்க மாட்டான். வெறுமனே  "அவை"  என்றிருப்பான்.

அவர் இவர்  என்பதிலெல்லாம்    சுட்டு உள்ளது.   கைகால்களை ஆட்டிச் சுட்டுவதில்லை.

சுட்டிப்பேசுவது அவமரியாதை  என்னும் கலாச்சாரங்களும் உண்டு.  அஃது தவிர்க்கப்படும்.

நாளடைவில்  சுட்டு பொருளிழக்கவேண்டும்.     இழந்தது.

பின்  மதிதகு பேர்கள் கூடுவதற்கு  வைக்கப்பட்ட இடம் (appointed place for assembly) அவை எனப்பட்டது.  இடப் பெயர் பின் அங்கு கூடும் புலவரையும்  (அல்லது பிற பெரியோரையும் குறிக்கும் (அப்படிக் குறித்தலை ஆகுபெயர் என்பர் நம் தமிழிலக்கணத்திலே .)

Inscriptions evidence of temple built by Manickavasagar

FRESH EVIDENCE: Inscriptions found at Aavudaiyar Koil in Pudukottai district.

The Saivite savant of the 9th century  or earlier era  used money meant for buying horses to construct the temple

Legend has it the Manickavasagar, one of the four Saivite savants, constructed the temple at Avudaiyarkoil, known as Thiruperunthurai, in Pudukottai district.

Now the State Archaeology department has stumbled upon inscriptions confirming that Manickavasagar, the Minister of Pandiya King Arimarthana Pandian, built the sanctum sanctorum and the kanagasabha mandapam.

“His contribution has been recorded in the form of a poem. The inscriptions, found in the Panchakshara mandapam of the temple built in the 16th century, also record that Thiruvachagam was inscribed on the walls,” said G. Muthusamy, registering officer of the department in Tiruchi region.

Manickavasagar belonged to the 9th century and was said to have used the money meant for buying horses for the cavalry to construct the temple at Thiruperunthurai, one of the ports of the Pandiya Kingdom. Manickavasagar penned Thiruvachagam and Thirupalliyezhuchi while camping in this temple and referred to it as Thiruperunthurai.

“So far, we have only oral narration about the temple construction. The discovery proved beyond doubt Manickavasagar's role,” said Mr Muthusamy.

Even as the temple construction was in progress, King Arimarthana Pandian waited for days for the arrival of Manickavasagar and the horses. Later, he realised that the money was already spent and commanded Manickavasagar to bring along the horses without further delay. According to tradition, Lord Siva transformed a pack of foxes into fine breed of horses. In the night, the horses became foxes and let out a deafening howl.

God appeared before the king and explained he was behind the mischievous drama. The story of ‘nariyai’ (fox) ‘pariyakkuthal’ (horse) is still enacted during temple festivals in Madurai,

nickavasagar-built-temple/article5646362.ece