தமிழ்ப் புணரியல் இயல்புகளைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளவேண்டியது ஒரு முதன்மை வாய்ந்த செயலாகும்.
நீங்கள் எழுதிக்கொண்டிருக்கும் வாக்கியத்தில் நாடு + இல் ( இது இல் என்ற வேற்றுமை உருபு ) என்று புணர்த்துகிறீர்கள் என்று வைத்துக்கொள்வோம். இது உண்மையில் " நாட்டில்" என்றுதான் வரும். நாடில் என்று வருவதில்லை. இவ்வாறே வேற்றுமை உருபு இல்லாதவிடத்தும், எ-டு: நாடு+ ஆர் எனில், நாட்டார் என்றே வரும். " நான் பேசினாலும் நாட்டார் பேசக் கூடாது " என்ற வாக்கியத்தின் மூலம் இதை உணரலாம். நாட்டைச் சேர்ந்தவர் " நாட்டார்". இது நாடார் என்று முடியவில்லை. நாம் " நாடு" என்ற இடப்பெயரைப் பற்றி இப்போது விரித்து உரையாடிக்கொண்டிருக்கிறோம்.
இனி அவன், அவர் என்று பொருள்படும் அன், அர், ஆர் என்ற விகுதிகள் பொருந்திய சொல்லாக்கத்தினைக் காண்போம்.
நாடு + ஆன் > நாட்டான்.
[ கடன் வாங்குவதானால் நாட்டானிடம் வாங்கக்கூடாது --- வாக்கியம் ]
நாடு + அன் > நாடன்.
ஈர்ங்குன்ற நாடன் ( குளிர்ச்சி பொருந்திய நாட்டை உடையவன் )
நாடு + ஆர் > நாட்டார்.
இது ஒரு பட்டப்பெயர். இது நாடு + ஆர் என்றவை புணர்ந்தெழுந்த பட்டம்.
நாடு + ஆர்
இதுவும் ஒரு பட்டப்பெயர். நாடு ஆர் > நாடார் ஆனது.
வாக்கியம்: காமராச நாடார் பெருந்தலைவர்.
நாடு+ ஆர் என்பதுமட்டும் மூன்று வகைகளில் புணர்ந்து சொற்களை உண்டாக்கி உள்ளது.
மொழிக்குச் சொற்கள் தேவைப்படுகையில், இரட்டித்தும் இரட்டிக்காமலும் சொற்கள் உருவாக்கப்படும். இதில் புணரியல் விதிகள் கருதப்பட மாட்டா என்பதை உணர்க.
அறிக மகிழ்க.
மெய்ப்பு: பின்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக