ரத்து அல்லது இரத்து என்பதை அறிவோம்.
இறுதல் என்றால் முடிதல். இதிலிருந்து தோன்றிய எச்ச வினைகள் : இற்று : இது வினை எச்சம். இற்றுப் போயிற்று என்பர். பெரும்பாலும் இரும்புப் பொருள் பற்றிப் பேசுகையில் இச்சொல் பயன்படும். ( சட்டியில் தூர் இற்றுப் போய்விட்டது என்பது காண்க.) இற்ற என்பது பெயரெச்சம். மூவசைகளால் இற்ற இறுதியடி என்பது காண்க. பெயரெச்சம் பெயரைத் தழுவி நிற்பது. வினையெச்சம் வினையைத் தழுவி நிற்பது.
இறு என்ற வினைச்சொல் தி விகுதி பெற்று இறுதி என்ற சொல்லைப் பிறப்பிக்கிறது. சவ ஊர்வலம் இறுதி ஊர்வலம் எனப்படும். மாநிலங்கள் அவையில் இறுதிக் கூட்டம் என்பது காண்க.
ரத்து என்பது து என்னும் விகுதி பெற்ற தொழிற்பெயர். வினைச்சொல்லினின்று உண்டாகும் பெயர் தொழிற்பெயர் எனப்படும். தொழில் என்றது இங்கு வினைச்சொல்லை.
இறு+ து > ( இறு+ த் + து ) > இரத்து > ரத்து.
இச்சொல் திரிபு அடைந்துள்ளது. விகுதி வந்து புணர, ஒரு தகர ஒற்று (த்) தோன்றியது. பகுதியின் ஈற்றில் நின்ற றுகரம் றகரமாக மாறிப் பின் ரகரமாகத் திரிந்துள்ளது. இரவு என்பது ராவு என்று தலையிழந்து முதல் நீண்டு பேச்சு வழக்கில் வருவது போல, இரத்து என்பது தலையிழந்து நல்ல வேளையாக முதலெழுத்து நீளாமல் ரத்து என்று நின்றுவிட்டது.
இதைப் பாருங்கள்:
இரக்கமுள்ள ஆய் ( அதாவது அம்மன் ) : இரக்க ஆய் > இரக்க ஆயி > ராக்காயி. தலையிழந்து முதல் நீண்டுவிட்டது. இரக்கமுள்ள அம்மா > இரக்க அம்மா > ராக்கம்மா.
இரவில் வந்து கடிக்கும் ஒரு சிறுவகைக் கொசு இராக்கடிச்சி > இராக்கச்சி > இராக்காச்சி. நடுவில் வந்த டி என்னும் வல்லெழுத்து மறைவு. கச்சி காச்சி ஆனாலும் கா(ய்)ச்சுவதற்கு ஒன்றுமில்லை. ராக்காச்சி என்பது தலையிழந்த சொல்.
கேடு > கே > கேது ( இராசிநாதன் பெயர் அல்லது கிரகத்தின் பெயர்).
பீடுமன்(னன்) > பீமன் > வீமன்.
கேடுது > கேது
பீடுமன் > பீமன் என்றும் காட்டலாம்.
வல்லெழுத்து மறைவு கண்டீர்.
இரக்கம் என்பது ரட்சம் என்று மாறும். பக்கி என்பது பட்சி என்று மாறும்.
ரட்ச ரட்ச ஜெகன்மாதா......
அருட்பெரும் உலக அம்மை.
இரக்கம் > ரக்கம் > ரட்சம் > ரட்சித்தல்.
ரட்சகர் ஏசு என்ப.
எனவே
இறத்து > இரத்து > ரத்து.
இறு என்பது இர என்று மாறுதல்போல் வரு + து > வரத்து (போக்குவரத்து ) என்றும் திரிதல் காண்க.
சின்னாளில் மறுபார்வை
இறுதல் என்றால் முடிதல். இதிலிருந்து தோன்றிய எச்ச வினைகள் : இற்று : இது வினை எச்சம். இற்றுப் போயிற்று என்பர். பெரும்பாலும் இரும்புப் பொருள் பற்றிப் பேசுகையில் இச்சொல் பயன்படும். ( சட்டியில் தூர் இற்றுப் போய்விட்டது என்பது காண்க.) இற்ற என்பது பெயரெச்சம். மூவசைகளால் இற்ற இறுதியடி என்பது காண்க. பெயரெச்சம் பெயரைத் தழுவி நிற்பது. வினையெச்சம் வினையைத் தழுவி நிற்பது.
இறு என்ற வினைச்சொல் தி விகுதி பெற்று இறுதி என்ற சொல்லைப் பிறப்பிக்கிறது. சவ ஊர்வலம் இறுதி ஊர்வலம் எனப்படும். மாநிலங்கள் அவையில் இறுதிக் கூட்டம் என்பது காண்க.
ரத்து என்பது து என்னும் விகுதி பெற்ற தொழிற்பெயர். வினைச்சொல்லினின்று உண்டாகும் பெயர் தொழிற்பெயர் எனப்படும். தொழில் என்றது இங்கு வினைச்சொல்லை.
இறு+ து > ( இறு+ த் + து ) > இரத்து > ரத்து.
இச்சொல் திரிபு அடைந்துள்ளது. விகுதி வந்து புணர, ஒரு தகர ஒற்று (த்) தோன்றியது. பகுதியின் ஈற்றில் நின்ற றுகரம் றகரமாக மாறிப் பின் ரகரமாகத் திரிந்துள்ளது. இரவு என்பது ராவு என்று தலையிழந்து முதல் நீண்டு பேச்சு வழக்கில் வருவது போல, இரத்து என்பது தலையிழந்து நல்ல வேளையாக முதலெழுத்து நீளாமல் ரத்து என்று நின்றுவிட்டது.
இதைப் பாருங்கள்:
இரக்கமுள்ள ஆய் ( அதாவது அம்மன் ) : இரக்க ஆய் > இரக்க ஆயி > ராக்காயி. தலையிழந்து முதல் நீண்டுவிட்டது. இரக்கமுள்ள அம்மா > இரக்க அம்மா > ராக்கம்மா.
இரவில் வந்து கடிக்கும் ஒரு சிறுவகைக் கொசு இராக்கடிச்சி > இராக்கச்சி > இராக்காச்சி. நடுவில் வந்த டி என்னும் வல்லெழுத்து மறைவு. கச்சி காச்சி ஆனாலும் கா(ய்)ச்சுவதற்கு ஒன்றுமில்லை. ராக்காச்சி என்பது தலையிழந்த சொல்.
கேடு > கே > கேது ( இராசிநாதன் பெயர் அல்லது கிரகத்தின் பெயர்).
பீடுமன்(னன்) > பீமன் > வீமன்.
கேடுது > கேது
பீடுமன் > பீமன் என்றும் காட்டலாம்.
வல்லெழுத்து மறைவு கண்டீர்.
இரக்கம் என்பது ரட்சம் என்று மாறும். பக்கி என்பது பட்சி என்று மாறும்.
ரட்ச ரட்ச ஜெகன்மாதா......
அருட்பெரும் உலக அம்மை.
இரக்கம் > ரக்கம் > ரட்சம் > ரட்சித்தல்.
ரட்சகர் ஏசு என்ப.
எனவே
இறத்து > இரத்து > ரத்து.
இறு என்பது இர என்று மாறுதல்போல் வரு + து > வரத்து (போக்குவரத்து ) என்றும் திரிதல் காண்க.
சின்னாளில் மறுபார்வை
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக