ஞாயிறு, 4 ஆகஸ்ட், 2024

பண்டைக்காலத் தொழிற்கல்வி - அகமணமுறை அமலாக்கம்

 பண்டைக் காலத்தில் தொழிற்கல்வியைக் கற்பிக்கும் கூடங்கள் எவையும் இல்லை.  எடுத்துக்காட்டாக, பானை சட்டி செய்வதற்குப் போதுமான தொழிலறிவு உள்ள ஆள் தேவை என்றால், இன்னொரு குயவர் வீட்டிலிருந்துதான் அந்த நபரைப் பெறவேண்டும். தாமே தேவையான ஆள்பலத்தைக் குயவர்களே உண்டாக்கிக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. அப்போதிருந்த முடியரசுக்கு இது வேலையன்று.  ஆகவே அரசு ஏன் ஆட்களைத் தயார்செய்து அளிக்கவில்லை என்று அரசரைக் கேட்க முடியாது. இந்தச் சிற்றூரில் உள்ள குயக் குடும்பம் அடுத்த ஊர்க் குயவர் குடும்பத்திலிருந்து பெண்ணைத் திருமணம் செய்து கொண்டுவந்தால், அந்தப் பெண்ணுக்குக் கொஞ்சம் குயவேலை தெரிந்திருக்கலாம். அப்படித் தெரியவில்லை என்றாலும் அவளுடைய அண்ணன் தம்பிகளுக்குத் தெரிந்திருக்கக் கூடும். அங்கிருந்த வேண்டிய ஆள்பலத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளலாம்.  அதனால் சாதிக்குள் திருமணம் என்பது  தம் பிழைப்புக்குத் தேவையான ஒன்றாக இருந்தது.

அகமணம் புரியும் வழக்கம் இவ்வாறே ஒவ்வொரு சாதியாரிடையேயும் ஏற்பட்டது.  அதனால் அரசுகள் எந்தப் பயிற்சிக்கூடமும் யாருக்கும் கட்டிக்கொடுத்துப் பயிற்றுவிப்பாளர்களை ஈடுபடுத்த வேண்டியதில்லை யாயிற்று. தங்களுக்குத் தேவையான தொழில் ஆள்பலத்தை மக்கள் தாமே உண்டாக்கிக் கொண்டனர். சாதியை விட்டுத் திருமணம் செய்யும் பழக்கம் இதனால் ஏற்படவில்லை.

அகமணம் அல்லது சாதிக்குள் திருமணம் என்பது இதனால் ஏற்பட்டு நாளடைவில் ஒரு விதியாக மாறிவிட்டது.  பூசாரி வருக்கத்தினர் யாரும் இதைச் செயல்படுத்தவில்லை. அவர்களுக்கு மற்ற சாதிகள் எவ்வாறு தங்கள் தேவைகளை நிறைவு செய்துகொண்டன  ரென்பது  அக்கறைக் குரியதன்று.

சாதிக்கு இன்றியமையாத அகமண முறை எந்த ஆரியனாலும் அல்லது பூசாரி வருக்கத்தினராலும் புகுத்தப்படவில்லை.

தங்கள் தொழிலில் அதிகம் சம்பாதித்தவர்கள் மேனிலை அடைந்ததனால்,  மதிப்புக் கூடியவர்கள் ஆயினர். அரசனின் படையில் வேலை செய்தவன் போருக்குப் பின் பல ஆதாயம் உள்ள பொருள்களைக் கொண்டுவந்த காரணத்தால் செல்வம் உடையனாய் பெருமதிப்பை அடைந்தான். செல்வமே பிழைப்புக்கு ஆதாரமானது,  அதுவே திருமகள் அவதாரம் என்று போற்றப்பட்டது.

பொருளியலால் விளைந்த ஏற்றத் தாழ்வுகளுக்கு  -  செல்வச் சேமிப்புக்கு மக்களிடையே இருந்த ஈட்டும் மதிப்பே காரணம் ஆகும். பூசாரிகள் பெரும்பாலும் தமக்குக் கிடைத்த தட்சிணைகளை வைத்தே பிழைத்தனர்.  தட்சிணை என்றால் தக்க இணை - தக்கிணை - தம் வேலைக்குத் தக்க ஊதியம். தக்கிணை என்பது: பக்கி என்பது பட்சி ஆனதுபோல ஒரு திரிபுச் சொல்தான்.   

அமலாக்கத்துறை போன்ற அமைப்புகள் முன் நாட்களில் இல்லை.  அப்போது செய்திப் பரப்பலைப் பறையர் (பரையர்) களே செய்துகொண்டிருந்தனர். இதுபோலும் இவர்களாலும் இதைச் செய்திருக்க இயலாது. பூசாரி மணியடிப்பதை விட்டுவிட்டுச் சமுதாயக் கட்டமைப்புகளைச் செய்துகொண்டிருக்க வழியில்லை.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்

உலைதலும் விரிசலும். திரிபுகள்.

 நம் இடுகைகளில் தகர சகரத் திரிபுகள் பல முறை சுட்டிக் காட்டப்பெற்றுள்ளன. பெரும்பாலும் தனித்துவம் வாய்ந்த கிரகமாகச் சனிக்கிரகம் முன்வைக்கப்படும். அது தனி என்னும் சொல்லின் திரிபாகக் காட்டப்பெறும்.  சனி என்பதை தமிழல்லாத சொல்லாகக் கருதவில்லை யாதலால் இவ்வாறு காட்டுவோம். சனிக்கு மட்டுமே ஈசுவரப் பட்டம்.

மொழியிடைத் திரிபுகளில் வதிதல்  வசித்தல் என்பனவும் உள.  வதி> வசி.  வசி என்பதனுடன் தல் என்னும் தொழிற்பெயர் விகுதி சேருங்கால் தல் முன் இரட்டிக்கும்,  இதுபோல் புசித்தல் என்பதும் இரட்டித்தது.

இத்தகைய திரிபுகள் வழக்கில் பல.  எடுத்துக்காட்டு:  புதிது > புதுசு,  பெரிது > பெரிசு,

சிறுசு என்பது  சிசு என்றும் இடைக்குறைந்து,  சிறுகுழந்தை என்றும் பொருள்படும். சிசு என்பது பூசைமொழியில் சென்று வளமான வாழ்வு பெற்றுத் தனித்துவம் அடைந்தது,

இதையும் மனத்தில் இருத்துக.

உலைதல் >  உலைசல்.  

இன்னொன்று:   விரிதல் >விரிசல்.

குழுவினரிடை ஏற்பட்ட விரிதல்களை விரிசல் என்றே குறிப்பது வழக்கம்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு  பின்னர். 

வெள்ளி, 2 ஆகஸ்ட், 2024

அந்தகாசுரர் என்ற சொல்லாக்கம். அறிபொருள்.

 இந்தச் சொல்லின் உள்ளுறை பகவுகளைத் (components  ) தமிழின் மூலமாக அறிந்துகொண்டு, மற்ற செய்திகளையும் கண்டு இன்புறுவோம்.

இவ்வாறு அறியுமுகத்தான்,  அந்தகம் என்பது முன்வந்து நிற்கின்றது. அந்தகம் என்பது பல்பொருள் ஒரு சொல்.  இருள், முடிவு,  அழிவு,  பார்வையிழத்தல், இன்னும் விளக்கெண்ணெய் செய்யும் ஒரு செடிவகையையும் குறிக்கும், இதற்கு ஆமணக்கு என்றும் சொல்வர்.  இந்தப் பெயரில் ஒருவகைக் காய்ச்சலும் இருந்தது என்பர். இன்னுமிருக்கலாம்.  இக்காய்ச்சலில் ஒரு வலிப்பும் ஏற்படும் என்கின்றனர். இதைச் சன்னி / ஜன்னி என்றும் சொல்வர் என்று தெரிகிறது. இதை மருத்துவ நண்பர் ஒருவரிடம் கேட்டறிக.

கோவிட் 19ம் இது போன்றது என்பர். இதை மகுடமுகி  என்று மொழிபெயர்த்துள்ளது நீங்கள் அறிந்தது.

அந்தகம் என்ற சொல்லில்,  அந்து மற்றும் அகம் என்ற பகவுகளும் உள.

அந்து என்பது அன்+ து என்று பிரியும்.  அன்று என்பதும் இவ்வடிச் சொற்களால் ஆனதுதான்.  இவ்விரு பகவுகளில்.  ஒன்று தமிழ்ப் புணரியயலின் படியான சந்தி ஆகும். மற் றொன்று சொல்லமைப்புகளில் காணப்படும் இன்னொரு வகைப் பகவு.  அதாவது:

அன் + து >  அந்து   ( இது முன்+ து > முந்து என்பது போன்றது).

அன்+ று >  அன்று  ( முடிந்துபோன ஒரு நாள்).

அன்றுதல் என்ற வினைச்சொல்:  பகைத்தல், கோபித்தல், மாறுபாடுதல் என்பன பொருள்.   இவை இருந்து நிலை முடிந்ததைக் காட்டுவதால்,  முடிந்துபோனதையே உட்பொருளாய்க் காட்டுகிறது.

அன், அண் என்பன நெருங்கிச் செல்லுதல் குறிக்கும் அடிச்சொற்கள். நெருங்கிச் செல்லுதல் மேலும் நெருங்க இயலாமையில் முடியும். சுவரை நெருங்குவோம். அப்பால் போக இடமில்லையில்லை என்றால் முடிதல் நிகழும்.

அன்: நெருங்கி இருப்பது அன்-பு  (அன்பு). அதே அடிச்சொல்தான்.

ஆகவே, அன்+ து + அ + கு என்னின்,  அந்தகு அம் > நெருங்கிச் சென்று அங்கு முடிதல் என்று கண்டுகொள்க.

அந்தகம் என்பது, மேற்கண்ட காரணத்தால், இறுதி முடிவு என்று பொருள்தரும்.

தமிழ், சமத்கிருதம் ( சமஸ்கிருதம்) பெரிதும்  ஒரே அடிப் பகவுகளையே உடைய மொழிகள் - சில வேறுபாடுகள் ஆங்காங்கு காணப்படலாம், அவ்வளவுதான்.

அன் து அ கு அ  ஆர் அம் - அந்தகாரம் என்பது இருள். பகலவனின் காய்தல் முடிந்த நிலை, இறுதியைக் காரம் என்றும் காட்டுவதுண்டு. இவ்விறுதி வசதியாக குறிக்குமாறு ஆகும். ஒவ்வொரு சிறு பகவுக்கும் பொருள் கொடுத்து வாக்கியமாக்கி அறிக.

அந்தகாசுரன்  ஓர் அசுரன், கங்கைத் தாயின் பற்றன் ( பக்தன்). கங்கையைக் கடத்தி  அதனால் பயன்பெற நினைத்தான்.  தனது ஆட்சிப் பகுதி அல்லாத நிலங்களுக்குத் தண்ணீர் தர மறுத்து, அதைத் தன் அரசுக்குரிய பகுதிகளில் பயன்படுத்திக் கொண்டான்.அந்தக் காலத்தில் வரலாற்றை எழுதியவர்கள் உண்மையான போர்வீரர்களையும் அவர்கள் வேண்டிச் சென்ற பலன் களையும் வெளிப்படையாகச் சொல்லாமல் மறைவாக வரைந்தனர். பெயர்களை நிகழ்ச்சிகளை விடுகதைபோல் மறைத்து எழுதினால் அதனால் தொல்லை விளையாது..  வாதங்களும் பதில் வாதங்களும் ஏற்படமாட்டா.  கங்கையைக் கடத்துவது என்றால் கங்கைத் தண்ணீரை ஓட்டத்தை மாற்றி எடுத்துக்கொள்ள நினைப்பது. இது ஒரு நீரோட்டத்தைப் பற்றிய தகராறு. இதைப் புரிந்துகொள்ளும் திறன் இல்லாதவர்கள் பலராவர். அசுரன் என்றால் கெட்ட அரசன். கெட்ட அரசன் என்னாமல் தொல்லை விளத்தவனை -   "முடித்துவிட நினைத்த"  என்ற பொருளில் அந்தக என்றும் தீயவன் என்ற அர்த்தத்தில் அசுரன் என்றும் எழுதினர்.

பலவித மறைத்தெழுது முறைகள் உலகில் உள்ளன. மோர்ஸ்கோடென்பதும் ஒரு மறைப்புமுறைதான்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.