கள்ளக் கடிதம் வந்தது.....

2015 தேதி இட்ட கடிதமொன்று இப்போது தான்
மின்னஞ்சலில் வந்து கிடைத்துள்ளது.  எழுதியவர்
சொல்லாய்வு இலக்கியம் முதலியவற்றில்
எம்முடன் இணைந்து பணியாற்ற விரும்புவதாகத்
தெரிவித்துள்ளார்.

இதற்குப் பதிலெதுவும் எழுதவில்லை.இவர்
யாரென்று தெரியவில்லை. 

இவர் வேண்டுமானால் இங்கு ஓர் உறுப்பினர்
ஆகி இடுகைகளுக்குப் பின்னூட்டம் இட்டு
தாம் ஓர் இயந்திர மனிதரல்லர் என்று உறுதி
செய்ததன்பின் ,  மீண்டும் எமக்கு மடல்
வரையும்படி யாமே  அழைப்போம்.

இது கள்ளப் பரவுமென்பொருளால் அனுப்பப்
பட்டிருக்கலாம் என்று கருதுகிறோம்.

பந்தியும் சிப்பந்தியும் ( பல்- பன் அடிச்சொல்)

பந்தி என்னும் சொல்

பந்தி என்னும் சொல் எப்படி அமைந்தது? 

 “பணம் பந்தியிலோ குலம் குப்பையிலே” என்பது ஒரு தமிழ்ப் பழமொழி.

“பணம் பந்தியிலே குணம் குப்பையிலே “ என்று தொடங்கும்      ஒரு திரைப்பாடலை எழுதிய கவி, அமரர் கா.மு. ஷெரீப் என்று தெரிகிறது. குலத்தினும் பணமே ஆற்றல் மிக்கது என்கிறது பழமொழி. “ இந்தப் பழமொழியை அறியாதவன் மனிதன் இல்லே” என்`கிறார் கவிஞர்.

ஆனால் பந்தி என்ற சொல்லின் தோற்றம் அறிந்துகொள்ள இந்தப் பழமொழியின் உதவி தேவை இல்லை.   பந்தி என்பது பலர் அமர்ந்து உண்ணும் வரிசை அல்லது பல வரிசைகள். அங்கனம் வரிசையாக அமர்ந்துண்ணும் உணவுக் கொடை அல்லது விருந்து. 1[

பல்: அடிச்சொல்.   பொருள்:  பொருந்தி அல்லது கூடி யிருத்தல்.

இதனடிப் பிறந்த சொற்கள் சிலவற்றையாவது  அறிந்துகொள்வோம்.

பல்   -.  மேவாய் கீழ்வாய் எலும்புகளுடன் பொருந்தி நிற்பது.

பல் > பல்+து >  பற்று.    (௳னம் பொருந்தியுள்ள நிலை).

பல் > பல்+ தி > பன்றி.   ( நீண்ட பற்களை யுடைய விலங்கு).

பல் >  பன் > பன்+து > பந்து.

ஒ.நோ:  சில் >  சின் > சிந்து .

( சிந்து என்பது சிறியது என்று பொருள்படும் சொல். அளவடிக்குக் குறைந்த நிலையினது யாப்பியலில் சிந்து எனப்படும்.  சிந்து  என்பது சிறு நூலையும் குறிக்கும் என்றார் பி.டி. சீனிவாச ஐயங்கார் எனும் வரலாற்றறிஞர்.  இது சிந்து நதி அளாவிய நிலப்பகுதிகளில் விற்கப்பட்டதனால், நதியும் அப்பெயர் பெற்றது. இச்சொல் பின் ஈரான் சென்று ஆங்கு இந்து ஆனது.  பின் இத்திரிபு மீண்டும் இந்தியாவிற்கு வந்தேறி இறுதியில் ஒரு மதத்திற்கும் பெயரானது என்பதை முன் எடுத்து எழுதியுள்ளோம்.)

எங்கெங்கு உலவினும் சில், சின் என்ற அடிகள் இன்னும் நம்மிடை நின்று நிலவுதல் நம்  பாக்கியமே ஆகும். இது நிற்க:

பந்து என்பது கயிற்றாலோ துணியாலோ சுருட்டிப் பிடிக்கப்பட்ட உருண்டை.  இப்போது செய்பொருள்கள் மாறிவிட்டன.

பல் > பன்  > பந்தி.  (பன்+தி).

ஒ.நோ:   முன்+தி > முந்தி.

பலர் பொருந்தி அல்லது சேர்ந்து உண்பதே பந்தியாகும்.  

திரட்சி என்பதன் முதலெழுத்தாகிய தி,  ஈண்டு விகுதியாய் நிற்றலும் பொருத்தமே ஆகும்.

பல் பல:  ஒன்றுக்கு மேற்பட்டவை..   (   இரண்டும் அதற்கு மேற்பட்டவையும் எனினுமது.)

==========================

இனிச் சிப்பந்தி என்ற சொல்லையும் அறிவோம்.  

சில் > சி.  இதன் பொருள் சிறிய என்பது.

பல்> பல்+தி = பந்தி. பற்றிக்கொண்டிருப்போர் என்று இங்கு பொருள்.

பற்றுதல் என்பதும் பல்+து என்றமைவது.

பல்>பன்>பன் தி > பந்தி.   லகரனகரப் பரிமாற்றத் திரிபு.

சிறிய வேலைகளுக்காக ஒரு முதலாளியைப் பற்றிக்கொண்டிருப்போர்,

சில் பந்தி > சிப்பந்தி.

பல் என்ற அடிச்சொல் பொருந்துதல் என்னும் கருத்துடைய

முன்மையான அடிச்சொல் ஆகும்.  சில்பந்தி நன்`கமைந்த தமிழ்ச்சொல்.

அடிக்குறிப்பு:

1  (விருந்து என்னும் சொற்குப் புதுமை என்னும் பொருளும் உண்டு.)

விருந்து + அம் = விருத்தம்: வலித்தல் விகாரம்.  பொருள்: புதுவகைப் பா. 

பின் திருத்தம் செய்யப்படும்.

வட என்னும் சொல்.

வடுகு என்பதோ   மொழிப்பெயர். இது வடக்கில் வழங்கும்
மொழி என்ற பொருளுடையதாகிறது. பெரிதும் தெலுங்கு
மொழியைக் குறிக்கிறது.  ஆனால் வடுகு என்ற சொற்குப்
பல பொருள் உள்ளது .  இரத்தினம் முதலிய கற்களில்
உள்ள குறையையும் குறிக்கும்.  இப்பொருளில் இது
வடு என்ற சொல்லின் தொடர்புகொண்டது.  நூலணிதலை
யும் குறிக்கும். இசையையும் குறிக்கும்.

இங்கு ஆய்வது திசைப்பெயர் மட்டுமே. இது வட என்ற
சொல்லினோடு பிறப்புத் தொடர்புடைய சொல்.

வடு  >வட > வடக்கு.  ( வடதிசை).
வடு > வடுகு   ( வடக்கில் வழங்கும் மொழி)
வடு > வடு+ஐ = வாடை.  ( வடக்குக் காற்று).
வடு> வட > வட+ ஐ = வாடை எனினுமாம்.

இங்கு சிறப்பாக வடக்கு என்று குறிக்கப்பட்டது:  தமிழ் நாட்டின்
வடக்கில் உள்ள நிலப்பகுதி.

வட திசை உயர்ந்தும் தென் திசை தாழ்ந்தும் இருப்பதால்
வடக்கிலிருந்து ஆறுகள் தெற்கு நோக்கி வடிகின்றன.
எனவே வடதிசை நீருடைய திசை ஆகும். நீருள்ள
திசையே வளமான திசையுமாகும். ( இந்தியா).

வள் > வடு > வடு+இ =  வடி.
வள் > வடு > வடக்கு.

இதன் காரணமாகவே தெற்கண மூர்த்தி ( தட்சிணா
மூர்த்தி ) வடக்கில் அமர்ந்துகொண்டு தெற்கைப்
பார்ப்பதாகத் தொன்மம் கூறும்.

தென்கண் உள்ளது தெற்கணம்.    தென் > தெற் (புணர்ச்சித்
திரிபு. கண் = இடம்; கணம் = இடம்.
தெற்கணம் > தெக்கணம் > தக்கணம்> தட்சிணம்.

பக்கி> பட்சி  ; தக்கிணை> தட்சினை.

தக்கு = நிலத்தாழ்வு எனலும் உண்டு.

இவற்றை மனத்தில் வைக்கவேண்டும்.