தெலுங்கும் வடுகும்

தெலுங்கும் வடுகும்

தென் என்பது அடிச்சொல். இது தெல் என்றும் தோன்றுதல் உடையது. 

தென் + கு = தெற்கு.

இங்கு கு என்பது விகுதி.

தெல் + கு =  தெற்கு,

தெல் > தெலுகு. 

இம் மொழிப்பெயரில் கு என்பது விகுதியே.  உகரச்

சாரியை பெற்றது.

தெல் + உ + கு=  தெலுகு.

இச்சொல் ஒரு ஙகர ஒற்று மிக்கும் அமையும்.

தெலுகு > தெலுங்கு.

இதன் பொருள்: தென்மொழி என்பது.

அறிஞர் சிலர் தேன் என்ற சொல்லே குறுகி, தென் என நின்று,  கு விகுதி ஏற்று தெனுகு என்றாகி, தெலுகு, தெலுங்கு என்று திரிந்தது என்பர்.

வடக்கு என்ற சொல்லில்  வட என்பது பகுதி.

வட > வடக்கு.

வட > வாடை.  (வடக்குக் காற்று).

இது நாற்றம் குறிப்பது பிற்கால வழக்கில்.

வடு > வடுகு.  (வடக்கு மொழி).

வடு > வட. 

வட என்பது எச்ச உருவிலிருப்பதால், வடு என்பதே

பகுதியாகும்.

வடு என்ற சொல் எப்படித் தோன்றியது?

நட்டம்......

பல சொற்களை விளக்கவேண்டுமென்று எண்ணினாலும் எண்ணுவதெல்லாம் நடைபெற்றுவிடுவதில்லை. சில இப்போது  அகன்று பின் ஒரு நாள் தோன்றும்.  அப்போது அவற்றைப் பிடித்து இங்கு இடலாம்.

இப்போது நட்டம் என்ற சொல்லைப் பற்றிச் சிந்திப்போம்.

இது ஒரு பேச்சுமொழிச் சொல்.   நட்டம் என்று இருந்து பின் நஷ்டம் என்று மெருகு பூசப்பட்ட சொல். சிலர் இதை நஸ்டம் என்று உச்சரிப்பதைக் கேட்டிருக்கிறேன்

எந்த முயற்சியும் நடுவில் நின்று போய்விட்டால் அது நட்டம் ஆகிறது.

நடு > நட்டம்.  (  நடு + அம்).

பத்துகல் தொலைவு செல்லப் புறப்பட்ட ஒருவன், ஐந்து கல் தொலைவிலே அதைத் தொடரமுடியாமல் போனால் , நடந்த ஐந்து கல் நட்டம் அன்றோ? மீண்டும் ஐந்து நடந்து தொடங்கிய இடத்துக்குப் போகவேண்டுமே!

பத்துக் கல்தொலைவு சென்று எதைச் சாதிக்கவேண்டுமென்று நினைத்தானோ  அதையும் கைவிடவேண்டி ஆனதே!

இனி இருபக்கமும் நகரமுடியாமல் போன நிலையாயின் அதுவும் பெரிய நட்டமே!

வாழைப்பழம் ஏற்றிக்கொண்டு இன்னும் ஐந்து கல் சந்தைக்குப் போகாமல், வீடு திரும்ப்பிப் பழங்களும் பயனற்றுப் போம்படியோ அல்லது  ஐந்துகல்லிலே நடுவில் நின்றுவிட்டாலோ.......!

இத்தகு நிலைகளில் உருவானதே   “  நட்டம் “ என்னும் சொல்.

இக்காலத்து நட்டங்கள் வேறுமாதிரியானவை.  ஆனால் சொல்லோ பழையது.  பழமையை நோக்கியே உணர்க.

நடு >   நட்டம்......

  

தளபதி,

தளபதி என்ற சொல்லமைப்பு:

இங்குக் காண்க:  (சொடுக்கவும்)

http://sivamaalaa.blogspot.com/2016/11/blog-post_27.html

அடிச்சொல்: தள் என்பது.

தள் > தள்ளு என்று வினைச்சொல் வடிவமாகும்.

கால் என்பது உண்மையில் உடல் (முண்டத்திலிருந்து ) வெளித்தள்ளிய
பகுதி.

தள் > தாள் (முதனிலை நீண்டு பெயரானது )
தாள் + அம் > தளம் ( இது விகுதி பெற்றுக் குறுகியது ).  base,  foot-like set up.
சாவு > சவம் என்பது போல,

தள் + அம் = தளம்  எனினும் அமையும்,

தள் என்ற அடிச்சொல் வெளிப்படுதல் என்பது குறிக்கும்.

தள்> தள்ளை.  ( பிள்ளையை வெளிப்படுத்துபவள்,  அதாவது தாய்).


அரண்மனைக்கு வெளியில் தக்க இடத்தில் அமைக்கப்படுவது ஒரு தளம்,
ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட தளங்கள் இருக்கலாம். இவற்றுள் பதிந்து இவற்றை நடத்துபவன் தளபதி. பதிதல் > உள்ளமைதல்.  பதிதல் > வதிதல் > வசித்தல். திரிபுகள்.
ப>வ;  தி>சி.

மறுபார்வையிட்ட தேதி:  27.3.2018  7.42 காலை