அடு > சடு.

அடு (சடு ‍ சுடு) என்பதன் அடியாகச் சொற்கள்

அடு > சடு.

அடு > சட்டு > சட்டி.

அடு > அட்டு > சட்டு > சட்டுவம்.

அடு > சுடு. (அகரம் உகரமாகியும் சகர ஒற்று முன் ஏறியும் நின்றது).

அடு ( அடுத்திருத்தல், இடையீடின்றி நெருக்கமாதல் முதலிய)

அடு > அடுத்தல்.

அடு > அடர். ( அர் வினையாக்க விகுதி).

அடு > அடை.

அடு > அடைதல்,அடைத்தல்.

அடு > சடு > சடம். <,,,,,,,>(ஜடம்)

அடு > சடு > சடலம்.

அடு > (அட்டு ) > அட்டை

அடு (சடு ‍ சுடு) என்பதன் அடியாகச் சொற்கள்

அடு > சடு.

அடு > சட்டு > சட்டி.

அடு > அட்டு > சட்டு > சட்டுவம்.

அடு > சுடு. (அகரம் உகரமாகியும் சகர ஒற்று முன் ஏறியும் நின்றது).

அடு ( அடுத்திருத்தல், இடையீடின்றி நெருக்கமாதல் முதலிய)

அடு > அடுத்தல்.

அடு > அடர். ( அர் வினையாக்க விகுதி).

அடு > அடை.

அடு > அடைதல்,அடைத்தல்.

அடு > சடு > சடம். <,,,,,,,>(ஜடம்)

அடு > சடு > சடலம்.

அடு > (அட்டு ) > அட்டை

அடு  >  ச டு  >  சட் டை 

இன்னும்பல 

நெய், நெயவு, நேயம், ஸ்நேகம்.

நெய், நெயவு, நேயம், ஸ்நேகம்.

நெய் என்பது ஒன்றாக உருகி ஒட்டி நிற்கும் பொருள். நெயவில் அல்லது நெசவில் நூல்கள் பின்னிப்பின்னி இழை அணுக்கமாகத்

தொடுக்கப்பட்டு, துணி ஏற்படுகிறது. நூல்கள் பின்னிப் பிணைகின்றன.

நேயத்தில் இருவர் அன்பினால் உருகி உள்ளங்கள் ஒன்றுபட்டுத் திகழ்கின்றனர். இச்சொற்களில் ஓடும் பரக்கக் காணப்படும் பொருளாவது, அணுக்கமாகச் சேர்ந்திருத்தல் என்ற ஒரு கருத்தே ஆகும் என்பதை அறிந்துகொள்ள இயல்பான அறிவே போதுமானது ஆகும். ஆனால் ஆய்வுத்திறனில்லார் இதை அறிந்துகொள்ளாதது

வருந்தத்தக்கதே.

நெய்.

நெய்தல்.

நெய் > நெயவு > நெசவு.

நெய் > நெய்+ அம் = நேயம். > நேசம்.

நேயம் > நேசம் > நேசன். யகரம் சகரமாதல். வாயில் > வாசல்.

இங்கு யகரம் சகரமாதலோடு, இடையில் இகர உயிரும் அகரமாயிற்று.

யகரம் ககரமாதல் சில சொற்களில் உளது.

நேயம் > நேகம் > ஸ்நேகம்.

நாகம் > நாக் > நேக் > ஸ்னேக்  (ஆங்கிலம்) என்பதும்

ஒப்பு நோக்குக. இடைநின்ற ஐரோப்பியத் திரிபுகள் விடப்பட்டன.

அதிபர் திரம்பின் ஆதரவை அடைந்த இந்திய........

அதிபர் திரம்பின் ஆதரவை
அடைந்த இந்தியப் பெருநாடு
புதிய திறத்தில் பொலிவோடு
புயத்தை உயர்த்தி நிற்கிறதே!
நிதியில் குறைவே போர்முறைக்கு
நேமித் திருந்த போதினிலும்
பதிய வைத்தது தன்கருத்தை,
பாரோர்  அறிந்து வியந்திடவே!.

அஞ்சிப் பதுங்கி இருப்பதுவோ
அயர்ந்த  தளர்ச்சி அமிழ்த்திவிடும்.
கெஞ்சிக் கிடந்து சுருங்குவதோ
கேட்டை விளைக்கும் இறுதியிலே!
நெஞ்சில் உரமாய் நின்றுவிடில்
நிழலுக் கஞ்சா தவரெனவே
மிஞ்சும் எவரும் உணர்ந்திடவோர்
மேன்மைத் தருணம் உறுத்துவதாம்.

உணர்ந்த பகைமை நாட்டினரும்
ஒன்றித் திருந்தால் உயர்வெனவே
உணர்ந்தும்  அமைதி வேண்டுவராய்
உலகில் உரையாட் டணைந்திடுவார்;
அணைந்த படகின் பயணிகளும்
அச்சம் தவிர்ந்தே இறங்குதல்போல்
இணைந்தே  ஒருமைத்  தரைதனிலே
இனிதே பயணம் பெறமகிழ்வார்.
  

உருபுகளாக்கிப் பாதுகாத்து.......

மனிதன் நகரவாழ்நன் ஆதலின்முன்னர் அவர் சிற்றூர்களில் வாழ்ந்தான்; ஊர்களில் ஒன்றாக வாழுமுன்னர் அவன் வனவாழ்வில்

தினந்துன்புற்றான். வனத்தில் வாழ்ந்தாலும் கருத்தறிவிப்புக் கலையாகிய மொழியை பயன்படுத்திக்கொள்ளும் திறமுடையனாய் இருந்தான். இப்படி வனவாணராய் இருந்த காலத்திலே தான் பெரும்புலமை வான்மிகி முதலானோர் இராமகாவியம் இயற்றினர். அப்படியானால்

வனத்தில் வாழ்ந்தாலும் மொழிப் பயன்பாட்டில் சிறந்துவிளங்கினர்.

ஆனால் அதற்கும் வெகுகாலத்துக்கு முன்பு மனிதன் குகைமாந்தனாய்

இருந்தான்; அதற்குமுன் ஒரு நிலைத்த இடமின்றி அலைந்தான்.

மனிதன் குகைமாந்தனாய் இருக்கையில் அல்லது அதற்குமுன்பே தமிழ்இருந்தது. தமிழ் என்ற பெயரில்லாவிட்டாலும் மொழி இருந்தது.

அக்காலங்களில் இருந்த சில சொற்கள் இன்னும் நம்மிடை உள்ளன.

அ என்ற சுட்டுச்சொல் ஓரெழுத்துடையது. அது அப்போதிருந்தது.

அ என்பது அங்கு. கு என்பதோ இன்னொரு சொல். அது சேரிடத்தைக் குறிப்பது. அதுவும் ஓரெழுத்து ஒருசொல். ஆகவே

" அங்கே போய்விட்டான்" என்று சொல்பவன், "அ கு" என்றுமட்டும் சொன்னான். மொழியே அவ்வளவிலே இருந்தது.

‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍வீடு கட்டிக்கொள்ள அறிந்த காலத்தில், வீட்டை "அ கு அம்" என்றான். " அங்கு போய் இருக்கலாம்" அல்லது அது இருக்குமிடம்

என்பது தோன்ற : "அ கு அம்" என்றான். இன்று அதை விரித்துச்

சொல்வதானால் " அவண் சென்று அமைக!" என்று சொல்லவேண்டும். நம் தொல்பழங்காலத்து மொழி மறைந்து விட்டதோ எனின், மறைந்தவை போக மிச்சமுள்ளவற்றை இன்னும்

அடையாளம் கண்டுகொள்ளும்படி உள்ளது என்றே சொல்லவேண்டும்.

அதற்காக நாம் ஆனந்த நடனம் ஆடவேண்டுமே!

கு என்பது திரிந்து "கி" என்று வழங்குகிறது, இராமனுக்கு என்பது

"ராமனிகீ" என்று திரிகிறது. கு போன்ற சொற்கள் அழியா வரம்

பெற்றவை ஆகும். தமிழில் உருபாக நிலைத்துள்ளது.

தேய்ந்துவிட்ட சொற்களை வீசிவிடாமல் உருபுகளாக்கிப் பாதுகாத்துள்ளனர் உருபுகள் வந்தவழி இதுவே.

அகம் மிகப் பழங்காலச் சொல். ஒப்பு நோக்க வீடு என்பது அதன்பின்

உருவானது ஆகும். வினைகளிலிருந்து தொழிற்பெயர்கள் திரிந்து

தோன்றியது ஒரு வளர்ச்சி. அது அகம் தோன்றிய காலத்தின்பின்

தோன்றியிருத்தல் வேண்டும்.  

அகமும் வீடும்

/வீடும் அகமும் ஒருபொருட் சொற்கள். எனினும 

அகம் என்பது மனத்தையும் குறிக்கிறது. இன்னும்

 பலபொருள்களும் உள்ளன. அவற்றுள் "உள்"

  என்பதும் ஒன்று. மனம் என்பது எங்கிருக்கிறது

என்று அறிய இயலவில்லை; ஆனால் உடம்பின் 

உள்ளிருப்பதாக, ஏறத்தாழ நம் இருதயம் இருக்குமிடத்தில்

 இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது. நுரையீரலுடன் கல்லீரல்

 முதலியவையும் அங்கு உள்ளன. நினைப்பு.

இரக்கம் என்று இன்னுமுள்ள உணர்வுகளுக்கும் 

சேர்த்து, மூளையே காரணம் என்கிறது அறிவியல்.

சில சொற்கள் அறிவியலுக்கு ஒத்துவருகின்றன;

சில அங்ஙனம் ஒத்துவருவதில்லை.

இப்போது வீடு என்பதைக் காண்போம், இது 

விடு என்ற வினனச்சொல்லிலிருந்து வருகிறது.

  விடு> வீடு. முதனீலை நீண்டு விகுதி ஏதும் 

பெறாமல் அமைந்த சொல். எங்கே வெளியில்

சென்றாலும் நாம் வீட்டுக்கு வந்துவிடுகிறோம்

எல்லாவற்றையும்  முடித்தாலும் முடிக்காவிட்டாலும்

விட்டு வந்துவிடுகிறோம். அதனால் அது வீடு 

ஆகிறது. வீடு என்பதற்கு மேலுலகு அல்லது 

சொர்க்கம் என்று ஒரு பொருளும் உண்டு. 

அதுவும் விட்டுச் செல்லுதலையே குறிக்கிறது. 

வீடுபேறு ‍ = துறக்கம். இனி அகம் என்ற 

சொல்லை ஆய்வோம்.

அ = அவ்விடம்; அங்கு. இது சுட்டடிச் சொல்.

கு = சேர்விடம்; போய்ச்சேர்தல்.

மதுரைக்குப் போனான் என்ற வாக்கியத்தில்

"கு" எதைக் குறிக்கிறது?

போய்ச்சேர்ந்த இடம் குறிக்கிறது.

எங்கு ( வெளியில்) திரிந்தாலும் போய்ச் சேருமிடமே

வீடு ஆகும். அதுவே (அ+கு) என்பதுமாகும். அதாவது 

அங்கிருந்து போய்ச்சேரவேண்டிய இடம். அ+கு 

என்பதில் அம் சேர்த்து, அகம் ஆகிறது. இங்கு 

அம் என்பது ஒரு சொல்லிறுதி அல்லது விகுதி ஆகும்.

விடு> வீடு என்ற முதனிலை திரிந்த ( நீண்ட ) 

தொழிற்பெயரும் அகம் (அ+கு+அம்) என்ற

சுட்டடிச் சொல்லும்  ஒரு கருத்தையே

வெளிப்படுத்துகின்றன.

மனிதன் உள்ளிருப்பதே வீடு ஆதலின் உள் என்ற 

கருத்து, அகத்தைத் தழுவி நிற்கின்றது. இது பொருத்தமே

மனம் உள்ளிருப்பது என்ற கருத்தில் அகம் மனத்தைக் 

குறித்ததும் பொருத்தமே. மனத்தில் நிகழும் ஒழுக்கம் 

என்ற கருத்தில் அகம் ‍> (அகவொழுக்கம்) குறித்து நின்றதும்

 அதிலிருந்து பெறப்பட்ட பொருத்தமான கருத்தே.

இவ்வொப்பாய்வின் மூலம் வீடு என்பதும் அகம்

என்பதும் ஒத்த கருத்தமைதியில் எழுந்த மிக்கப் 

பொருத்தமுடைய தமிழ்ச்சொற்கள்

என்பது பெற்று அகமகிழலாம்.

will edit later.  edit not available.

யாத்திரை

இப்போது   யாத்திரை என்ற பதம் காண்போம்.

இந்தச்  சொல்  யாத்தல் என்ற தொழிற்பெயருடன் தொடர்பு உடையது.

யாத்தல்  : பொருள்:  கட்டுதல் என்பது.

யா + திரை =  யாத்திரை.

திரை என்பதொரு விகுதி.       இன்னொரு எடுத்துக்காட்டு:   "மாத்திரை".மா= அளவு.  மாத்திரை:  அளவு, ஒலி அளவு.

ஒரு  பயணம் மேற்கொள்கையில் எந்த இடத்தில்   போய்ச்சேர்வது,  எதை எதைக் காண்பது, என்ன என்ன செயல்களில் ஈடுபடுவது,
என்ன ஊர்திகளைக் கொண்டு செல்வது, என்பனவும் பிறவும்  ஒரு கட்டுக்குள் கொண்டுபரப்பட்ட  நிலையைக் காட்டுவது.  பயணத்தின் உள்ளீடுகள்  அனைத்தும் திட்டம் செய்யப்பட்டுள்ளன  என்று பொருள்.

யா>யாத்தல்  (மேலே).
யாத்திரை:  : யாக்கப்பட்ட பயணம்.
யாப்பு : பாடல் கட்டப்படுவது.
யாகம்  :  ஆன்மாவை சடங்குகள் மூலம் கட்டி இறுதியில் இறைவனுடன்  கட்டுவது.
யாக்கை  :   கட்டப்பட்டதாகிய  உடம்பு.    தசை,  எலும்பு  உறுப்புகளால்
கட்டப்பட்டது.

Terror attack on Amarnath pilgrims.

யாத்திரையாய் அமர்நாத்து நோக்கிச் சென்றார்
யாதொன்றும் யார்க்கெனினும் தீங்கே இன்றி
ஈத்துவக்கும் நெஞ்சினராய் பேருந்  துக்குள்
இனிதாக  ஊர்ந்துகொண்டே இருந்த வேளை
கூர்த்தகொடு தீவிரவா தத்தோர் சுட்டுக்
கொலைசெய்தார் எழுவரையே பல்லோர் காயம்;
ஆர்த்தபிற பயணிகளும் அஞ்சா நெஞ்சில்
அற்றுவிடாப் பற்றுடனே தொடர்ந்து வென்றார்.

இதைச்செய்து முடித்துவிட்டால் காசு மீரம்
இம்மென்று வந்திடுமோ மூட நோக்கில்
பதைபதைக்கப் பலர்செத்த போதும் என்ன‌
பயனையா  பாரிலென்ன கைக்குள் சேரும்;
எதைஎதையோ செய்வதெலாம் ஏறிச் சொர்க்கம்
இயன்றிடவே செய்திடுமோ மூளைக் கேடே!
வதைசெய்து பாவத்தின் வாய்ப்பட் டார்க்கு
வாய்த்திடுமே எரிநரகே அரனே வாழ்க.



ஈத்துவக்கும் = ஈந்துவக்கும், கொடையால் மகிழும்.
இங்கு எதுகை நோக்கி வலித்தல்.

இம்மென்று =  உடனே.

அரனே = கடவுளே

நமோஸ்துதே.....வணக்கம்!!

இதுபொழுது புதுவதாய் ஒன்றினை அறிந்தின்புறுவோம்.

நாம் அறிந்துகொள்ள இருப்பது நமோஸ்துதே என்ற தொடராகும்.

நமோ என்பது வணக்கம் குறிக்கும் ஒரு பழஞ்சொல் ஆகும். இதைக்

கழித்தால் நாம் எடுத்துக்கொண்ட தொடரில் எஞ்சியிருப்பது "ஓஸ்துதே'

என்பதேயன்றோ?

நமோ+ ஓஸ்துதே = நமோஸ்துதே.

இந்த இரு துண்டுச்சொற்களும் புணர்த்திய வடிவமதுவாம்.

நமோ என்பதன் இறுதி ஓகாரத்தில் முடிந்ததாலும் ஓஸ்துதே என்பதன்

முதல் ஓகாரத்திலே திகழ்ந்ததாலும், இரண்டு ஓகாரங்கள் உள்ளன.

தேவையற்றதைப் புணர்ச்சியில் எடுத்துவிடுவது மொழிமரபும் இலக்கணமும் ஆகும்.

எனவே ஓர் ஓகாரம் கெடும்.    கெடும் எனில் இலக்கணத்தில்

விடப்படுமென்பது..   எனவே தொடர்  " நம்+ ஓஸ்துதே"   ஆகி, நமோஸ்துதே ஆகும்.

நமோ என்பதை முன்னர் விளக்கி வெளிப்படுத்தியுள்ளோம். ஆங்குக்

காண்க.

ஓஸ்துதே என்பது: ஓதுதே என்ற தமிழ் வினைமுற்று அன்றிப்

பிறிதில்லை.

நமோ ஓதுதே = நமோ என்று ஓதுகிறேன் என்பதற்காகும்.

இதில் ஒரு "ஸ்" ( ஸகர) ஒற்றினை இட்டு, மெருகு பூசி 

தமிழிலிருந்து பெறப்பட்டதென்பதை வெளிப்பாடு காணாமல்

இரகசியப்படுத் த ,   யாவும்  நன்மையாம் .

இப்போது ஒரு புதிய சொல் கிடைத்துவிட்டது. அதைப் பயன்படுத்துவதும்

 அதன் பழமை வெளிப்படாமல் புதுமை

இயற்றுவதும் கைகூடிவிட்டது.இனி நமோஸ்துதே என்பதற்கு

இலக்கணம் கூறுகையில் வேறுவிதமாக அமைந்தது என்று

காட்டினால் மாணவனும் அதில் புதுமை கண்டின்புறுவான்.

இதில் நட்டமென்ன?

எந்த மொழியும் ஒரே நாளில் உருப்பெறுவதில்லை. 

பல குகைகளிலும் பல மரக்கிளைகளிலும் மனிதர்கள் வாழ்கையில் 

மொழி  உருவாகி ,   பின்னொரு காலத்தில் அவர்கள் பேச்சுக்களையெல்லாம்

 ஒன்றுதிரட்டி  அதுவே   தமிழ் எனப்பட்டது. பின் உருவான மொழி,  

வே ற்றிடங்களிலிருந்து  சொற்களை எடுத்து, இன்னும் பலவற்றுடன் கலந்து

 இன்னொரு புதுமொழி உருவாகும்படி  ஆயிற்று.

. கதிர்காம வேலவா! உலகில் புதியது எது?

புதியது கேட்கின் விதியருள் வேலோய்!

புதிது புதிது புத்தியே புதிது...!

error whilst posting

No  postings done for the past couple of days as internet connection errors and network changes
have occurred frequently and browsers collapsed.

We are sorry about it.

We will resume when things come back to normal.

இன்றுபோய் நாளை வா - சீனா இந்தியா

பல்வேறு நாடுகளுடனும் எல்லைத் தகராறுகள்
உள்ள நாடு சீனாவாகும். சீனா வலிமை குன்றியிருந்த
காலங்களில் இந்தப் பல்வேறு நாடுகளும் சீனாவின்
மண்ணைப் பிடுங்கிக்கொண்டன, அவற்றையெல்லாம்
 திரும்பவும் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று சீனா
 செயல்படுகிறது. சீனாவுடன் பாக்கிஸ்தான் முதலிய
 சில நாடுகள் விட்டுக்கொடுத்து எல்லைத் தகராறுகளைத் தீர்த்துக்கொண்டுள்ளன.

முன் ஒரு தனி நாடாக இருந்தது திபேத் ஆகும்.
அதற்கும் முன்பு   ஒருகாலத்தில் (பேரரசர்கள்
காலத்தில் )  அது சீனாவின் ஆட்சிக்கு உட்பட்டு
இருந்தது என்ற காரணத்தினால், சீனா அந்நாட்டைத்
தனி நாடாகவே தொடரவிடவில்லை.படைகளை
அனுப்பி எடுத்துக்கொண்டது. அத்துடன் திபேத் என்ற
தனியரசு தவிடுபொடியாகிவிட்டது.

ஒருகாலத்தில்" நாம் ஆண்டது" என்ற நிலையில்
பார்த்தால், அமெரிக்காகூட ப்ரிட்டனிடம் போய்விடும்.
 இந்தியாவின் அருணாசலப் பிரதேசம்கூட
ஒருகாலத்தில் சீனாவிடம் இருந்திருக்கும்போலும். எனவே
அதன் நிலையும் கேள்விக்குறிதான்.

1962ல் நடைபெற்ற சண்டையில் சீனாவிடம்
இந்தியா தோற்றுவிட்டது.நீ முன்பே தோற்றவன்,
வாலாட்டாதே என்று இந்தியாவைச் சீனப்
பத்திரிகைகள் கூட எச்சரிக்கத் தொடங்கிவிட்டன.
அகிம்சை, ஆயுதக்களைவு, படைக்குறைப்பு,
படைவேண்டாம், காவல்துறையே போதும் என்று
பட்டறிவு இல்லாத அரசியல் நடத்தி அன்று அது
தோற்றது. ஆயுதக் கிடங்குகள் அழிக்கப்பட்டன.
அமைதி பேசிக்கொண்டிருந்த சாமியாருக்கு
அநியாய உதை கொடுத்ததுபோல‌ சீனா களத்தில்
விளையாடி வெற்றியைத் தனதாக்கி உலக
வல்லரசு ஆனது.

முன்பே வெற்றிவீரனான சீனா, மீண்டும்
களத்தில் இறங்கித் தோற்றுவிடுமாயின்
பெற்ற பட்டத்தை இழப்பதுடன் வேறு
விளைவுகளும் உண்டாகலாம். சண்டைக்குப்
போகாமல் இருப்பதே "விவேகம்" என்னலாம்.
சண்டையிடத் தயாராய் உள்ளவனை "ஏய், நீ
தோற்றவன், வராதே!" என்பது, மீண்டும் களம்
காணாமல் இருப்பதற்கே ஆகும். ஒரு சண்டையில்
எதுவும் நடக்கலாம்.

மோடியும் கெட்டிக்காரர். தன்வலிமையும்,
மாற்றான் வலிமையும், துணைவலிமையும்
தூக்கிவினைசெய்பவர். சிந்தித்தே செயல்படுவார்.
கார்கில் சண்டையின்போது போதுமான பீரங்கிக்
குண்டுகள் இல்லாமல் இஸ்ரேலிடமிருந்து அவற்றை
இந்தியா உதவியாகப்  பெற்றது. இப்படியெல்லாம்
நடக்காமலும் இவர் பார்த்துக்கொள்வார். இவருக்கு
முன்னிருந்த பேரவை (காங்கிரஸ்) கட்சி அரசுகள்
சில விடயங்களில் கவனம் செலுத்திப்   போர்த்
தளவாடங்களைப்  போதுமான அளவில்
வைத்திருந்திருந்தால் 'தன்வலிமை'    என்று
வள்ளுவன் கூறியதில் தவறு ஏற்படாது.
இல்லையென்றால் எதிரியிடம் இன்றுபோய்
நாளை வா என்பதே சரியாகவிருக்கும்.

இன்றைய போர்க்கலையில் இன்றுபோய் நாளை
வா என்பதற்கு வேறு பொருள் இருக்கிறது.  இராமன்
இராவணனிடம் சொன்னது: " பாவத்தில் மூழ்கிவிடாமல்
சிந்தித்துப் புதியவனாக,  திருந்தியவனாக நாளை
வா" என்பதற்காகத்தான். ஆனால் இன்று அதன்
பொருள்: " நீ வெறுங்கையாய் வருவாய், முன்
போல் உதைத்துப் போட்டுவிடலாம் என்றல்லவா
இருந்தேன்;  பெரிய கத்தியுடன் வந்துவிட்டாய்.
இன்றுபோய் நாளை வா;  நீ வெறுங்கையனாய்
இருக்கையில் பார்த்துக்கொள்கிறேன்"  என்பதற்கே
ஆகும்.

அனுமான்

இன்று அனுமான் என்ற சொல்லை ஆய்வு செய்வோம்.

அனு என்ற முன்னொட்டினை முதலில் அறிவது நலம்.
அனு என்பது அடுத்து நிற்பது என்னும் கருத்தினை உடைய
சொல்.   இது அணு>  அணுகு > அணுகுதல் என்ற
சொல்லினோடு உறவுடைய சொல் ஆம்.  அணுகு என்ற
வினைச்சொல்லில் கு  என்பது  வினையாக்க விகுதி.
அணு என்பதே அடிச்சொல்.   அணு என்பதில் இறுதி உ.
ஒரு சொல்லாக்க விகுதியே.  பளு என்ற சொல்லில் உ
 நிற்பதுபோலவே இங்கு  உள்ளது.

அணு > அணுகு > அணுகுதல்.

அணு =   அனு.

அனு -  அனுப ந்தம் ;
அனு -  அனுசரணை.
அனு - அனுகூலம்.
அனு - அனுபவம்.

இவைபோன்ற பல சொற்களில் அனு என்பது
முன்னொட்டாக நின்றது.

மன் -  மனிதன் என்பதன் அடிச்சொ.ல்
மன் - மான்  - மான் தன் -  மாந்தன்.
மன் - மன்+தி =  மந்தி.  தி - விகுதி.

இவற்றை இங்கு எடுத்துக்காட்டினோம். விளக்கம் பின்.
மற்றும் பழைய இடுகைகளிலும் காணலாம்.

அனு + மன்:  அனுமன். அதாவது மனிதனுக்கு அடுத்த
நிலையினன் என்று பொருள்.  அனுமான் எனினும் அது .

மன் =  மான் .

இது விரிந்து அனுமன் தன் > அனுமந்தன் என்றுமாகும்.

இவை முன் (  ஐந்து  ஆண்டுகளின் முன் )  விளக்கம்பெற்ற
சொற்களே. அவற்றைப் பகைவர் அழித்தனர் என்று தெரிகிறது.

Will edit. Paragraphs could not be justified.







ர்

On blogs pretending to be our blog

பொய்வலைப் பூக்கள் பூத்தன இணையத்தில்;
கைவலை போலும்  கயவர் புனைந்தவை
மெய்வலம் போவதை மிதித்துத் துவைத்திட
உய்விலர் ஊத்தையர்  உவந்து விளைத்தவை.

கைவலை :   பக்கவலை;  கூடுதலாக ஏற்படுத்திய இணைய வலை;
ஊத்தை :   அழுக்கு. இங்கு தீயமனம் காட்டுகிறது;

தோற்புக்கரணம் > தோப்புக்கரணம்

தோப்புக்கரணம் என்பது எளிதாக அமைப்பறியக்கூடிய

சொல்தான்.

தோப்பு என்பதன் மூலச் சொல் " தொல்" என்பதாகும். இது

பழமை என்று பொருள்தருவதுடன்,  காலக்கழிவினால் இப்போது அடைய எட்டாத நிலையையும் காட்டும்.

தொல் -  தொலை.

தொலை - தொலைத்தல்.

தொலை > தொலைவு.

தொலைதல் (தன்வினை), தொலைத்தல் (பிறவினை).

தொல்லை என்பது, மிக்கப் பழமையினால் இடர்ப்பாடு ஏற்படுதலைக் குறித்தது. இப்போது இடர் என்ற பொதுப்பொருளில் மட்டும் வழங்குகிறது.

தொல் >  தோல் என்று முதனிலை நீண்டது.

தோல் - தோல்வி.  (வெற்றியைத் தொலைத்தல்).

தோல் > தோற்பு  = தோல்வி.

தோற்புக்கரணம்  > தோப்புக்கரணம்.

தோல்வியடைந்தவர் போடும் "கரணம்".

இது மிகவும் சுருக்கமான விளக்கம். பலவற்றை விடவேண்டியதாயிற்று --  நீட்டம் தவிர்க்க.

படித்து இன்புறுங்கள்.

வந்தஎல்லாம் எழுதவேண்டும்

வந்தஎல்லாம் எழுதவேண்டும் என்னும் உள்ளம்.
வாய்ப்பில்லை  வழிவிட்டால் தானே வெல்ல?
செந்தமிழைக் கணினியிலே சீராய்ச் செய்யும்
செவ்வெழுதி ஒவ்வாமைப் போரில் தொய்யும்!
இந்தநிலை எய்தியதால்  ஏய்ந்த எல்லாம்
ஏற்றுதலோ கூற்றுவன்வாய்ப் பட்ட வல்லோ!
மந்தநிலை வந்திடாமல் மாற்றி ஆக்கம்
மலர்விக்கும் எம்முயற்சி புலரு மாமோ!


பொருளுரை:

வந்த எல்லாம் --- மனத்தில் எண்ணிய எல்லாம்;
என்னும் உள்ளம் ---  என்று மனம் சொல்லும்;
வழி விட்டால்தானே---   (கணினி) ஒத்துழைத்தால் தானே;
வெல்ல ==  வெற்றி அடைய (முடியும் ).
செவ் வெழுதி === நல்ல எழுதி (  எடிட்டர்)
ஒவ்வாமை --- ஒத்துழைக்காமல் போதல்.
போரில் --   போராட்டத்தினால்;இழுபறியால் .
தொய்யும்----இயக்கத்தில் சிறப்பு கேடு அடையும்;
ஏய்ந்த ===  வந்து சேர்ந்த;
ஏற்றுதலோ --   வலைத்தளத்தில் வெளியிடுதலோ;
கூற்றுவன் வாய்ப்பட்ட  -  அழிவிற் பட்டன;
அல்லோ - அல்லவோ;
மந்த நிலை -- இயக்கம் கெடுதல்:
புலருமோ --  ஒளியில் மேல்வருமோ.

தோய்த்திரம் > தோத்திரம்

தோத்திரம் செய்வோம் நம்  ஆண்டவருக்கு!

இனித் தோத்திரம் என்ற சொல்லின் வந்தவழி அறிவோம்.

மிகவும் மதித்து வணங்குதல்/ தோத்திரம் ஆகும்.

தோய்தல் - மூழ்கிவிட்டதுபோன்ற ஓர் ஈடுபாடு.

திரம் என்பது விகுதி. இது திறம் என்பதிலிருந்து பெறப்பட்டது.

தோய்தல் -   ஆழ்ந்து ஈடுபடுதல்.

தோய்+ திரம் = தோய்த்திரம் > தோத்திரம்.

யகர ஒற்று மறைந்தது பெருவாரிச் சொற்களில் என்பதறிக.

தோது என்ற சொல்லை ...........

இன்று தோது என்ற சொல்லை அணுகுவோம்.

" இன்றைக்கு எப்படி?அவரைப் பார்த்துப் பேச முடியுமா? அவருக்கு எப்படித் தோது என்று தெரியவில்லையே!"

இப்படிப்  பேசுவதைக் கேட்டிருக்கலாம்.

தோது எனற்பாலது ஒரு தொடர்புக்கான வசதியைக் குறிக்கிறது.  தோதில்லை என்றால், அத் தொடர்பில்
ஈடுபடத் தருணமில்லை என்று பொருள்படும்.

தோது என்பது தோய் என்ற  வினையுடன், து என்னும் விகுதி சேர்ந்தது.  விகுதி சேர. யகர ஒற்று மறைகிறது.

தோய் >  தோய்து >  தோது.

இது பெருவரவினது அன்றோ?

இப்போது யகர ஒற்று மறைந்த சில சொற்களை நினைவு
கூர்வோம்.

தோய்+சை =  தோய்சை >  தோசை.
வேய்+ து + அம் = வேய்தம் > வேதம்.
உய் + (த்) + தி =  உய்த்தி >  உத்தி.
வாய்+ (த்) + தி = வாய்த்தி>  வாத்தி.  (வாய்ப்பாடம் சொல்வோன்).
சாய்+ (த்) +  இயம் = சாய்த்தியம்> சாத்தியம்.
பெய் + தி =  பெய்தி> பேதி.
(பெய்தல் =உடலினின்று கழித்தல். ஒ  நோ :   தூறுதல் (மலையாளம்) :மலம் கழித்தல்.)
வாய் + (ந்)+ தி =  வாய்ந்தி > வாந்தி.
பொய்+மெய் = பொய்ம்மெய் > பொம்மை.

எல்லாம் பட்டியலிட நேரமில்லை. படிக்க உங்களுக்கும்
நேரம் கிட்டுவது கடினம்.

ரீதி.

இன்று ரீதி என்ற சொல்லைப் பார்க்கலாம்.

ரீதி என்ற சொல் உள்ள நிலைமை என்று பொருள்படும்.  "குடியுரிமை பெற்றவர்தாம் சங்கத்துக்குத் தலைவர் ஆகலாமென்ற  ரீதியில் பேசுவது தவறு. காரணம் நம்
சட்ட திட்டங்களில் அப்படி இல்லை"  என்ற வாக்கியத்தில்
ரீதி என்பது என்ன பொருளில் பயன்பாடு கண்டிருக்கிறது
என்று கவனியுங்கள்.

இருக்கும் நிலை என்பதே ரீதி ஆகும்.

இது இருதி என்ற சொல்லின் திரிபு.  இறுதி என்பது வேறு.

இருதி என்பது தன் தலையை இழந்ததுடன், ரு என்பது
ரீ என்று திரிந்துவிட்டது.

இருதி > ருதி > ரூதி > ரீதி.

இரு என்பது மலையாளத்தில் இரி என்று திரியும். ஆகவே
இரு > இரி > ரீதி எனினும் பொருத்தமே.  இங்கு தி என்பது விகுதி.

இரு + ஈ + தி =  இரீதி   எனின்,  இருப்பனவாகிய தன்மைகள் ஈயும் (கொடுக்கும்)  போக்கு என்று வரும். இதுவும் ஏற்புடைத்தே.  இது ஒரு பல்பிறப்பி ஆகும்.

இதைமேலும் விளக்கலாம்  எனினும் இதுவே போதுமானது.

சொப்பனம்

சொப்பனம் என்ற சொல்லுக்கு  யாமெழுதிய
 ஆய்வுரை இப்போது கிட்டவில்லை.

மனிதன் உறங்கும்போது, கனவு கண்டு, சில
சொற்களைப் பன்னுவதுண்டு.  இது நன்றாக
ஒலிப்பதற்கும் உளறுவதற்கும் இடைப்பட்ட
 ஒரு நிலையாகும்.   பன்னுதலாவது
பல முறை ஒன்றைத் தடுமாற்றத்துடன் ஒலிப்பது.

சொல்லைப் பன்னுதல் >  சொற் பன்னம் .  சொப்பனம்
என்று இது வந்தது.

இது பேச்சு வழக்கு. பின் திரிந்து பொருளும் சற்று மாறி,
"கனவு" என்ற பொதுப்பொருளில் வழங்கி வருகிறது.
இச்சொல்லுக்குச்   சிவஞானபோதம் முதலிய நூல்கள்
வேறு பொருளை உரைப்பதுண்டு. ஆனால் அது தத்துவப்
பொருளாகும்.

சொப்பனம் என்பது  சொற்பனம் என்றும் எழுதப்படும்.
 சொற்பனம் என்பதே முந்துவடிவம் ஆகும்.
ஸொப்பனம்,  ஸ்வப்பனம், ஸொப்னம், ஸ்வப்னம்
என்று பலவாறு உருக்கொள்ளும் சொல் இதுவாகும்.


------------------------------------------------------------------------

Notes:

1.
சொப்பனம் என்பது ஆன்மா கழுத்தில் நின்று புலனுணர்ச்சிகள்
(   acts of   sense organs   ) ஒடுங்கி எண்ணங்கள் (   mind  )   ஓடும் நிலை
 ( சிவஞானபோதம் விளக்கம் )
More at:
https://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/12/4.html.

அதிபர் டிரம்ப் President Trump

விருந்தாளி மோடியையே  விரிந்த  அன்பில்
மிகுந்தகை குலுக்கலுடன் புரிந்து  கொண்டார்;
திருந்தாத தீவிரத்தால் தெண்மை இல்லாத்
திரிபுள்ளம் கொண்டோரை இறுகக் கட்டும்
பெருந்தோதில் ஈடுபாடு பகிர்ந்து கொண்டார்;
அருந்துவதில் அவர்வேறு இவரோ வேறே
இருந்தாலும் குறையாதும் பொருந்தி டாமல்;
இவரிந்தப்  பார்ப்பணியை   ஏற்பச் செய்வார்.

குள் என்பதிலிருந்தே அமைந்த இன்னொரு கருத்து

குள் என்னும் அடிச்சொல்லிருந்து குண்டலம் ஈறாகப் பலசொற்கள் அமைந்திருத்தலை முன் இரு இடுகைகளில் கண்டோம்.  இப்போது குள் என்பதிலிருந்தே அமைந்த இன்னொரு கருத்து அளாவிய
சில சொற்களைக் காண்போம்.

குள் என்பது நீட்டக் குறைவையும் குறிக்கும்.

குள் >  குள்+து  =  குட்டு.

குட்டு என்பது இரகசியம் என்று பொருள்படும். அகத்துள் இருந்து வெளிப்படாததே இரகசியம். (இரு+ அக(ம்) + சி+ அம்).  இதில் சி, அம் என்பன விகுதிகள். இனிக் குட்டு என்பதென்ன எனில், நீளக் குறைவினால்  வெளிவராது உள்ளடங்கி  இருக்கும் விடயம் ஆகும்.  இது மிகவும்
எளிமையானதும் சற்று நகைச்சுவையானதுமாகும் ஆகும்.நீட்டமானால் வெளியில் நீட்டிக்கொண்டிருக்கும்.  நீட்டக்  குறைவினால் வெளிவராது உள்ளிருப்பது என்று பொருள்.  இது புலவன் புனைவு அன்று. சிற்றூரான் சொல்லும் கருத்து.

குள் > குட்டு + அம் = குட்டம்.

நோயின் காரணமாக, விரல்கள் கை கால்கள் குட்டை ஆகி விடுகின்ற ஒரு நோய்.  இது பின்பு வேறு மொழிகளில் "குஷ்டம்" என்று மலர்ச்சி அடைந்தது.

குள் > குள்+து = குட்டு+ ஐ  = குட்டை

இங்கு து,  ஐ என்ற இரு விகுதிகள் சேர்ந்தன.  குறுஞ்சொற்கள் பின் ஒட்டிச் சொல் மிகுவதே விகுதி.   மிகுதி > விகுதி. ( விகுருதி அன்று)   ம-வ போலி.

குள் > குட்டு > குட்டி  (குட்டு+ இ ).

இளம் விலங்குகள் உயரமும் நீளமும் குறைந்தவை.

குள் > குள்+து+ ஐ = குட்டை.    (நீட்டக் குறைவு).

குண்டலம் 2

குண்டலம் II

குள் என்ற அடிச்சொல் இன்னொரு பொருளையும்

தெரிவிப்பதும்  ஆகும். அது திரட்சிக் கருத்து.

உருண்டையாகத் திரண்டதும் குண்டு எனப்படும்.

இப்போது வெடிக்கும் எல்லாக் குண்டுகளும்

உருண்டு திரண்டனவாய் இருப்பதில்லை. சில

 நீட்டுருளையாகவும் கூர்முனையுடையனவாயும் 

உள்ளன.. என்றாலும் வெடிக்கும் தன்மை உடையன

 யாவுமே குண்டு என்றோ வெடிகுண்டு  என்றோ

குறிக்கப்பெறுகின்றன. இது ஒரு  பொருள்விரிவாக்கம் 

என்க.

பயங்கரவாதம், படையினர் மோதல் முதலிய பற்றிய

நாளிதழ்ச் செய்திகளில் சொல்லின் அடிப்படைக் 

கருத்தாகிய திரட்சி கருத்து மனத்தினின்று அகன்று 

வெடிப்பு என்பதே முன்னிலை பெறுவதால். இப்பொருள்

விரிவாக்கம் ஏற்படுகின்றதென்பது வெள்ளிடைமலை.

இனிச் சொல்லமைதல் எப்படியென்று காண்போம்.

குள் அடிச்சொல். திரட்சிக் கருத்தில்.

குள் + து = குண்டு. (திரட்சி.)

"தடி"யாக உள்ள பெண்ணை (தடிச்சி ) " குண்டுப்பாப்பா"

என்றும் குண்டாக இருக்கிறாள் என்றும் பேச்சு

வழக்கில் வருதல் காண்க.

குண்டு என்பது பெயர்முன் அடைமொழியாகவும் 

பயன்பெறும். எ-டு: "குண்டு மாரி"

வெடிமருந்து உள்ளடங்கு திரட்சியாகச் 

செய்யப்பட்டிருப்பதால்  வெடித்திரளை "குண்டு"

என்றனர்.

குண்டுவீச்சு = bombing

யப்பானியர் குண்டுவீச்சு என்பது வழக்கு.

இப்போது குண்டலம் என்ற சொல்லுக்குச் செல்வோம்.

காதணி, தோடு, குழை,  கடுக்கன், மஞ்சிகை என்று

பல்வேறு பெயர்களாலும் குறிக்கப்பெறுவது குண்டலம்.,

குண்டு + அல் + அம் = குண்டலம்.

இங்கு இரு விகுதிகள் உள.

அல் என்பதை இடைநிலையாகவும் அல்லது 

இடைநிலை விகுதியாகவும் அம் என்பதை 

இறுதிநிலையாகவும் விளக்கலாம். இருவிகுதிகள் 

பெற்ற சொற்கள் பல.எம் முன் இடுகைகள் காண்க.

இங்கு குறித்த நகைகள் யாவும் திரட்சியாக்கங்கள். 

திரண்டு குண்டுபோலுமிருத்தலால் குண்டலம் 

ஆயின. இது  பொருத்தமான சொற்புனைவு ஆகும்.

வான், அல்லது காயமும் (ஆகாயமும்) புவியைச் 

சுற்றித் திரண்டிருத்தல்போல் தென்படுதலால், 

இது ஆகாயத்துக்கும் பெயரானது. நிலவு, பகலோன் 

முதலியவை காயுமிடமே காயம் (ஆகாயம்) 

எனப்படுவது.

குள் என்னும் அடிப்பிறந்த சொற்கள் இன்னும் உள. 

இவற்றைப் பின்பு கண்டு இன்புறுவோம்.

குண்டலம் I - ( குளம் முதல் குண்டலம் வரை )

குண்டலம் என்ற சொல் நாடோறும் வழங்கும் சொல் அன்று என்றாலும் சில பழங்கதைகளில் இதை எதிர்கொள்ள நேரிடுகிறது. இது எங்ஙனம் அமைந்தது என்பதைக் காணுமுன் இதன் அடிச்சொல்லான "குண்டு" என்பதை நடுவணாக வைத்து நாம் நம் ஆய்வினை மேற்கொள்வது எளிதாகவிருக்கும் என்று எண்ணுகிறோம்.

குண்டு என்பது பல்பொருளொரு சொல். இதன் பொருளாவன: ஆண், ஆண்குதிரை, ஆழம், சிறு நிலம், தாழ்செயல், நிறைகல், குழி, குளம், விதை, முட்டை வடிவமாய்க் கனக்கும் பொருள் -- என்பன.

குண்டு என்னும் சொற்கு குளம் என்னும் பொருளும் இருப்பதை மேலே காணலாம். இது எப்படி

ஏற்படுகிறது என்று காண்போம்.

குள் என்பது அடிச்சொல்.

குள் + அம் (விகுதி) = குளம்.

குள் + து = குண்டு. ஒப்பு நோக்குக: கொள் + து= கொண்டு. (எச்ச வினை).

குள் + து + ஐ = குட்டை. "குளம் குட்டை".(இணைத் தொடர்).

குள் > குழி.

குழிதல், குழித்தல்.

குளத்தைக் குறிக்கும் குண்டு என்பதும் குள் என்ற அடியினின்றே தோன்றியதென்பது இதன் மூலமாக விளங்கும்.

குழிவான நீர் தங்குகின்ற இடத்தையே இதுகாறும் விளக்கினோம். இன்னும் இதன் வேறு பரிமாணங்களையும் காணவேண்டும். அவற்றை அடுத்துக் காண்போம்

தொடரும்.

பூடுவான் என்ற சொல்லை..............

பூடுவான் என்ற சொல்லைப் பார்த்து அறிந்துகொள்வோம்.

பூடு என்பது பூண்டு என்பதன் இடைக்குறை என்றுதான் இலக்கண

நூல்கள் விளம்புகின்றன. பூண்டு > பூடு. இடை நின்ற ணகர

ஒற்று அல்லது மெய்யெழுத்து மறைந்தது. வான் என்பது

விண்ணைக் குறிப்பது. ஆனால் நாமெடுத்துகொண்ட 

சொல் இதைப் பற்றியதன்று.

இது பேச்சில் வரும் "பூடுவான்" என்ற சொல். ஓடிப்போய்விடுவான்

என்பது ஓடிப் பூடுவான் என்று வருகின்றது. இந்தப் பாணியில்

வேறு சொற்கள் அமைந்துள்ளனவா என்று இன்னும் தேடவில்லை.

இல்லை என்றுதான்  தோன்றுகிறது. போய்விடு என்பது பூடு என்று

 மாறுவதுபோல்  வேறு சொற்கள் இல்லை என்று தோன்றுகிறது.

இப்படிப் பல திரிபுகளைக் கொண்டது தமிழ். திரிபுகள் எவ்வளவு கட்டு

மீறி  இருந்திருந்தால் தமிழிலிருந்து பல மொழிகள் தோறியிருக்கும்

 என்று நினைக்கிறீர்கள்?

போய்வி >    பூ .

பிரம்மை -ஆய்வு

பிரம்மை என்ற சொல்லை இப்போது ஆய்வு செய்வோம்.

ஒரு வித அறிவு மயக்கத்தில் இருக்கும் ஒருவனுக்கு, திடீரென்று அருகில் இன்னொரு மெய் அல்லது உடல் தோன்றி நிற்கிறது. அந்த மயக்குத் தெளிந்தவுடன் அம்மெய் மறைந்து போகிறது. இந்தப் பிற மெய்தான் பிற + மெய் = பிறமெய் ஆனது. இந்தப் பேச்சு வழக்குச் சொல்லை எடுத்து "பிறம்மெய்" > பிரம்மெய் என்ற சொல் உருவாக்கி மக்கள் மன்றத்திலே உலவு றுத்தப்பட்டது என்பது உணர்க.

ஒரு விடயத்தில் ( a thing)  சில உள்ளுறுப்புகள்  (factors)  இருக்கும். அந்த உறுப்புகள் அந்த விடயத்துக்கே உரியவையாய் இருக்கும். பெரும்பாலும் இத்தகைய நிகழ்வால் ஓர்  இடரும் தோன்றுவதில்லை. பிற பொருளின் உள்ளுறுப்பு  (external factor ) ஒன்று இவ்விடயத்தில் வந்து கலந்துவிட்டால் "பிற சினை" வந்துவிட்டது என்கிறோம். அதற்கு இனமல்லாத வேற்று உறுப்பு புகுந்து விட்டது. இதனால் "பிறச் சினை" ஏற்படுகிறது. அதுவே பிரச்சினை ஆகிறது. அதாவது பிற உறுப்பு வந்து இடர் விளைக்கிறது என்று பொருள். இதைப் பிரச்சினை என்பதை விட "பிறச்சினை" என்பதே உண்மை நிலை காட்டுவதாகும். இங்கும் அப்படியே வேறு இடுகையில் எழுதியுள்ளோம். இதில் இலக்கணப் புலவர் ஒரு மறுப்புத் தெரிவிக்கலாம். நடுவில் ஒரு சகர ஒற்றுத் தோன்றாது என்பதே மறுப்பு ஆகும். இது புதுச் சொல்லமைப்பு ஆதலின் இயல்பான புணர்ச்சி இலக்கணங்கள் இதற்கு ஏலாதவை என்று இம்மறுப்பைக் களைந்து விடுக.

இதைப் போலவே பிற மெய் எனற்பாலது பிரம்மை என மகர ஒற்றும் மிக்கு வந்து ஒரு புதிய சொல் அமைந்தது என்பது கண்டுகொள்க. இவை பேச்சு வழக்குச் சொல்லிலிருந்து கல்லி எடுக்கப்பட்டவையாதலின், மறுப்புகள் எழா.

பொய்ம்மெய் என்பதிலும் மெய் என்பது மை என்று திரிந்து பொம்மை ஆனதை மொழிநூலார் சுட்டியுள்ளனர்.

பெரு + மெய்  என்பதே  பிரம்மை என்றானது என்று  சிலர்  நினைப்பர் . பெரிய மெய் (உடல் ) முன் தோன்றுதல் -  எனினும் தமிழே    மூலம் .  

Tamil text editor could not render the author's  feed in   properly.

stopping urinating in public results in murder!!

இழுத்தோடும் வண்டிக்  காரன்
இவன்பக்கல் வந்தான் "தம்பீ
கழிக்காதே நீரை யாரும்
காணப்பல் லோர்முன் என்றான்;
ஒழித்தேன்நான் உன்னை என்றே
ஓய்ந்தேனும் நோக்கான் ஆகி
அழித்தான்தபின் நில்லான் அந்தோ!
அகிலமும் செல்வ தெங்கே


Murders take place all over the world for many reasons.  A Rickshawala stopped someone
from urinating in public. That person turned round and killed the poor rickshawala for
saying it to him.

http://www.straitstimes.com/asia/south-asia/modi-demands-swift-punishment-for-murderers-of-rickshaw-driver-who-tried-to-stop?utm_source=Outbrain&utm_medium=CPC&utm_campaign=Test&xtor=SEC-23

Go to heaven now? சொர்க்கத்தைத் தாக்கிச் சில அறிவாளிகள்

எங்கே சொர்க்கம் என்று எல்லோரும்
 தேடிகொண்டிருப்பதாகச் சில சிந்தனையாளர்கள்
கிண்டலடிப்பதுண்டு.  எனக்குத் தெரிந்த வரை யாரும்
இப்படித் தேடிக்கொண்டு சாமி கும்பிடுவதாகத்
தெரியவில்லை.    ஓர்  அம்மையாரைக் கேட்டால்
அவர் மகன் நன்றாகப் படித்துத் தேர்வில்
வெற்றிபெற வேண்டும் என்று சாமிக்கு விளக்குப்
 போடுவதாகச் சொல்கிறார்.  சொர்க்கத்துக்குப் போவதற்காகச்
 சாமி கும்பிடுகிறேன் என்று சொல்வதில்லை.
இன்னொரு பெண்மணி என்ன வேண்டிக்கொள்கிறார்
என்றால் தம் கணவர் தம்மிடம் அன்பாக இருக்கவேண்டு
மென்பதற்காகச் சாமி கும்பிடுவதாகச் சொல்கிறார்.
புதிதாக ரொட்டிக்கடை வைத்தவர் கடை
நட்டமில்லாமல் ஓடவேண்டும் என்று
 வேண்டிக்கொள்கிறார்.   எல்லா விண்ணப்பங்களும்
இவ்வுலகில் தங்களுக்கு நிறைவேற வேன்டியவை
பற்றியனவாகவே உள்ளன. " நான் சொர்க்கம் செல்ல
 வேண்டும் "   என்று யாரும் கும்பிட வில்லை.

"சொர்க்கம்"   எப்போது வந்து "சாமி  கும்பிடுவ"   துடன்
இணைகிறது என்றால் யாராவது வீட்டில் இறந்துவிட்டால்
 அதற்கான சடங்குகளைச் செய்யும்போது
இறந்தவர் சொர்க்கம் செல்லக் கும்பிடுங்கள் என்று
 கும்பிடும் நிலையில்தான்.
 தமக்குச் சொர்க்கத்தில்   நம்பிக்கை
இல்லாதவரும் இத்தகைய சடங்குகளின்போது
கையெடுத்துக் கும்பிடுவதுண்டு.  ஆனால்
அப்போது சொர்க்கத்தைப் பற்றிய தீவிரச்  சிந்தை
 ஏதும் தோன்றுவதில்லை. சொர் க்கம் இருக்கிறதா
 இல்லையா என்பது  வேறு வேலையில்லாத
பகுத்தறிவுவாதிக்கு ஒரு பிறச்சினையே தவிர
சாமி கும்பிடுகிறவர்களுக்கு இல்லை.
சடங்குகள் செய்யும் பூசாரிகூட இதைப்பற்றிக்
கவலைப் படுவதில்லை.

பூசாரிக்கு அது வேலை.  சடங்குகளை முடித்துவிட்டுச்
சம்பள த்தை வாங்கி க்கொண்டு போய்விடுவார்.
இறந்தவர் வீட்டில்  இறந்தவருக்கு அந்தச் சடங்குகளைச்
செய்து முடித்துவிட வேண்டும் என்ற நிலை.  யாரும் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. அலட்டிக்கொண்டு இருப்பவன் பகுத்தறிவுவாதிதான். இவன் பேசுவது ஒரு நேரம்
போக்கும் வேலையாகி விடுகிறது.  இப்  பேச்சு  இவனுக்கே பெரும் கவலையைத் தருகிறது.

இருப்பவர் எவரும்  தனக்குச் சொர்க்கம் வேண்டும் என்று
 கும்பிடுவதில்லை. இறந்தவர்க்கு ஏதேனும் செய்ய
முற்படுகையில்தான் சொர்க்கம் பற்றிய கொள்கை
தலைப்படுகிறது.  இறப்புக்குப்பின் ஒரு வாழ்நிலை
 உண்டா என்கிற ஆய்வு ஆன்மீகச் சிந்தனையாளனின்
கருத்திற்கு உட்பட்டது.  அது மக்களை ஆட்படுத்தும்
அல்லது ஆளும் கருத்தன்று. அது ஒரு பின்புலக்
கருத்துத்தான். அதனால் பகுத்தறிவுவாதி அதன்பால்
தொடுக்கும்  தாக்குதல், ஒரு குமுகப் பிறச்சினையை
அல்லது புரட்சியை ஏற்படுத்தத் தவறிவிடுகிறது.


சொர்க்கம் இருக்கிறதா இல்லையா என்ற
 வாதம் எழுமானால் இருந்தாலும் இருக்கலாம்
 என்பதே பலரின் நிலை  ஆகும். உண்மையில்
 இருக்கிறது என்று திட்டவட்டமாகச் சொல்ல
முடிவதில்லை என்பதுபோலவே இல்லை
என்றும் அறுதியிட்டுச் சொல்ல முடிவதில்லை.
அது இறந்தபின் உள்ள நிலையாதலால்  இருப்பவரைப்
பாதிப்பதில்ல்லை.  சொர்க்கம் என்பது
ஒரு நம்பிக்கைப் பொருள்.


இப்படி வாதத்தில் நழுவு பொருளாக உள்ள சொர்க்கம்
இந்து மதத்தில் முற்றிலும் நழுவி நிற்கிறது.  இதற்குக்
காரணம், மனிதன் இறந்தபின் இந்து மதத்தில் மறுபிறவி
கொள்கிறான்.  பிறப்பறுத்தபின் தான் முற்றிலும் இறையுடன்
இணைகிறான்.  ஆகவே சொர்க்கத்தைத் தாக்கிச் சில
அறிவாளிகள் புனைந்த கருத்துக்கோவைகள்  புள்ளி இழந்த   கருத்துக்களாகிவிட்டன.

You may like:

https://sivamaalaa.blogspot.sg/2015/01/blog-post_15.html

Your preview failed to load

Please close this window and try again.

We shall return soon.

Our browsers did not function properly yesterday and today.
Please be patient.
We shall return soon.

பண்டை ச் சொல்லமைப்புகள்

----------------------------------------
ஆதிகாலத்தில் சொற்களை அமைத்தவர்கள் மிக்க
எளிமையாகச் சிந்தித்து மிக்க எளிமையாகவே சொற்களை
 அமைத்துக்கொண்டனர்.   சொற்கள் நீண்டுவிடாதபடி
 பார்த்துக்கொண்டனர்.   அதிக முன்னொட்டு
பின்னொட்டுக்களைக்    கொண்டுசேர்த்தல் 1  புதிய பதங்களில்
 புதுமையைப் பதிந்துகொள்ள ஓர் உத்தி 2  என்றாலும் அதுவே
 முன்மை உத்தியாகி நீட்சி மிக்குவந்தால், மொழி கடினமாகிவிடுமென்பதையும் மண்டையில்
இருத்திக்கொள்வது நலமாகும்.


இதனைக் காத்தல் என்ற சொல்லை ஆய்வதன்மூலம்
நாமறிந்து கொள்வோம். ஒரு வேடன் வேட்டையில்
கிடைத்த இறைச்சியை  குகைக்குள் கொண்டுபோய்ப்
பத்திரமாக வைக்கிறான்.  அவன் அதை அடுத்த
குகைவாழ்நனுடன் பகிர்ந்துகொள்ள விருப்பமில்லாதவன்.
 வேட்டைக்கு ச்   சென்று அதை அடைய அடுத்த
குகைக்காரன் எந்த ஒத்துழைப்பையும் நல்காகாமையின்
அவனுடன் பகிர்ந்துகொள்ளுதலைத் தவிர்த்துவிடுகிறான்.
இதிலிருந்து பொருளைக் காத்துக்கொள்ளுதல்
என்னும் செயல்பாடு தொடங்குகிறது. காத்தலினின்று
பெறப்படுவதே தனியடைமை என்னும் தத்துவம் ஆகும். (The
concept of private ownership of property ).
அவனைக் கேட்காமல் அடுத்த குகைமாந்தன் அதை
எடுத்துகொண்டால் திருட்டு என்பது தோன்றுகிறது.
 இறைச்சியை வேட்டையாடிக் கொண்டுவந்தவனே
உழைத்தவன்.   மற்றவன் அதற்காக ஒன்றும்
செய்யவில்லை ஆதலால் உனக்கு ஏன் பங்கு
கொடுக்கவேண்டும் என்ற கேள்வி தோன்றிவிடுகிறது.
தன்பொருளினின்றும் பிறனை விலக்கிவைத்தலே
காத்தல் ஆகும்.


காத்துவைத்த பொருள் விருப்பத்துக் குரியது.  விரும்பாததை
எவனும் காத்துவைப்பதில்லை. இப்படிக் காக்கப்பட்ட
பொருள் என்பதை உணர்த்த கா என்ற சொல்லினின்று
காம் என்ற சொல் படைக்கப்பட்டது.  இது புலவன்
படைப்பு அன்று.  குகை மாந்தன் அமைத்த மிகப்
 பழைய சொல்.  அதனால் அதில்
 நாம் வெளிப்படையாக அறியத் தக்க முன்னொட்டு
 பின்னொட்டு என்ற இணைப்பு உறுப்புகள் ஏதும் இல்லை.
மகர ஒற்று என்ற மகர மெய்யெழுத்து மட்டுமே உள்ளது.
இது எளிமையான சொல்லமைப்பு.  வடிவம் என்பது
மறுக்கொண்ணாதது ஆகும். காத்தல் என்பதினின்று
காம் முற்றிலும் விலகாமல் ஒட்டிகொண்டிருந்த
 நிலையை   மாற்றி காம்  என்பதனோடு அம் என்ற
விகுதி சேர்த்து காமம் என்ற சொல்லை உருவாக்கினான்.
 இது புலவன் தந்த சொல்  நீட்சியாகும்.  
 கா > காம் என்பதே தொல்வடிவம்.
காமம் என்பதில் மகர ஒற்று நீங்கிய காம என்ற
வடிவம் ஒரு பெறப்பட்ட வடிவமைப்பு ஆகும்.
அது பிறமொழிகட்கு ஏற்ற ஒலியுடன் அமைகிறது.
காம் என்பதே கா என்பதிலிருந்து அமைந்த முந்து
வடிவமாகும். காக்கப்பட்டது விருப்புக்குரித்தாயிற்று
என்பதை அது காட்டப் போதுமானது. நாளேற நாளேற
அது பொருள் தேய்ந்து நின்றதனால் அதனைச் சரிசெய்யக்
காம் உறுதல் என்பது அமைந்தது.  காம் என்பது காத்தற்குரிய
எழுநிலையைக் குறிக்கின்றது. காக்கப்பட்ட பொருள்
அவ்வினையை அடைவதுதவிர வேறொன்றும்
செய்வதில்லை.  ஆகவே காம்  என்பது
சொற்பொருண்மையில் தன்வினை ஆகும். காத்தல்
என்பதே பிறவினைச் சொல் என்பதை அறியவேண்டும்.
 ஆயினும் காத்தல் எனற்பாலது பிறரை
விலக்குதலாகித் தான் வைத்திருத்தலாகிய
செய்கையையும் காமம் என்பதும் காம்
என்பதும் தன்வினையாகிய மனவுணர்வினையும்
அதாவது விருப்பத்தையும் குறிக்கின்றன.


இதே போன்ற அமைப்பைக் கொண்டதே சாமி
என்பதும்.  சாய்ந்து அல்லது  விழுந்து கும்பிடப்படுவதே
சாமி ஆகும். சாய்  > சாய்ம் >சாம் > சாமி
ஆனது. யகர ஒற்று மறைவது பெரும்பாலான சொற்களில்
உள்ளது. இவற்றைப் பலுக்காமல் மக்கள் சிக்கனம் செய்ததே
நிகழ்வு ஆகும். இதற்கும் காமம் என்பதற்கும் உள்ள வேறுபாடு
 இந்த யகர ஒற்றுத்தான். சாய்  என்ற சொல்லிலிருந்து
 வழக்கில் வந்து உலவும் திரிபுகள் சாஞ்சு  சாஞ்சான் .
போன்ற வழக்குகள்.   யகரம் வேறு எழுத்துக்களாக
 மாறுதல் தெளிவு. பொய்ம்மெய் என்பது பொம்மை
என்று மாறுதலும் யகர மெய் இழத்தலும் காண்க.

இனி வேறு சொற்களுடன் வந்து உரையாடுவோம்;

Earlier posts  or copies today  went missing;  this is a rewritten post.
Later the post coupons were subjected to frequent error message.
 An error occurred while trying to save or publish your post. Please try again

Footnotes:

1         Prefixes and Suffixes

2.    (உய்த்தி) (யகர ஒற்றுக்கள் வீழும் என்பதை
முன்பே கூறியுள்ளோம், மறவாதீர் )   - உத்தி

பண்டை ச் சொல்லமைப்புகள் 

வயிற்றுடன் வாழ்தல் அரிது..... உதரம் என்பது

வயிற்றுடன் வாழ்தல் அரிது.....


இப்படி நம் மூதாட்டி ஒளவையார் கருதினார்.
வயிற்றை இடும்பைகூர் என்வயிறே என்கிறார்.
மனித வரலாற்றின் எல்லா நடவடிக்கைகளிலும்
வயிறன்றோ முன் நிற்கிறது? வயிறு இல்லா
விட்டால் உழைக்கவும் வேண்டாம்! பொருள்தேடவும்
வேண்டாம்!  எந்த நாட்டுடனும் எதற்கும் போரிடவும் வேண்டாம்....

பொருளியல் வரலாற்றை ஆராய்ந்தால் பல
போர்களுக்கும் பொருளே காரணமாய் இருந்
திருக்கிறது. குடிமக்கள் தொழிலுக்கே அனுமதி;
("குடிசைத் தொழில்" )  ;
வெளிநாட்டுப் பொருள்களை உள்ளே விடமாட்டோம்
என்ற கொள்கையைப் பின்பற்றியதால், சீனாவுக்கும்
இந்தியாவுக்கும் போர் வெடித்தது.  உலகின் பல
 நாடுகளையும் தம் வசமாய் வைத்துக்கொண்டு
 பிற நாடுகளுக்கு வாய்ப்பு வழங்காமல் பிரிட்டன்
செயல் பட்டதனால்   (  well, the sun does not set in the
British Empire :  " Winston Churchill )   இந்த வளையத்தை உடைக்க
 ஓர்  உலகப் போர்  யப்பானுக்கும் செருமனிக்கும் தேவையாகிவிட்டது.....எல்லாவற்றுக்கும்
சோறும் ரொட்டியுமே முக்கியக் காரணங்கள் ஆயின.
ஆற்று நீரை வழங்கி வளம் தந்திருந்தால்  சோழன்
கரிகாலன் ஏன் போரிடவேண்டும்....சோறுதான்
மூலமென்று எண்ணிக்கொண்டு இனி
வரலாற்றைப் படியுங்கள்.

வயிறு என்பதற்கு இன்னொரு சொல் உதரம்
என்பது. உது: என்றால் முன் நிற்பது.  எல்லாவற்றிலும்
 வயிறே முன் என்று நாம் உரையாடினோம்.
வயிற்றுடன் வாழ்தல் அரிது.  ஆகவே  அரு என்ற‌
சொல்லுடன் அம் சேர்த்து, அரம் என்றாக்கி,
உது+ அரம் என்று இணைத்தால் உதரம் வருகிறது.
மனிதனுக்கு முன் நிற்கும்  அரிய பொருள் உதரம்.
 உது;  அரு + அம். அரு என்பதில் உகரம் கெட்டது.