குரோதம், குரோதித்தல்.

குரோதித்தல் என்ற வினைக்கு  வேறு பொருள் கூறப்பட்டாலும் அப்பொருள் வந்த விதத்தை யாம் முன்னர் எழுதியுள்ளோம்,  இப்போது குறு  ( குறுமை) என்ற சொல்லுடன் தொடர்புபடுத்தி அந்தப் பொருள் வராவிட்டாலும் பொருந்தும் ஒரு பொருள் வருகிறதா என்று ஆய்வு செய்வோம்,

குரோதம் என்ற சொல் குறிலை அடுத்து ஓகார நெடில் பயின்ற காரணத்தால்,  தமிழாயிருக்காது என்று சிலர் துணிந்தனர்.  மேலும் இதைப் பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை, கீழ்க்கணக்கு நூல்களிலும் காணமுடியவில்லை. ஆனாலும்ப் வழக்கில் உள்ளது.  இது பெரும்பாலும் பேச்சு வழக்கில் வந்த சொல் என்று அறிகிறோம்.  பழைய செய்யுள் நூல்களில் கண்டால் இங்குப் பின்னூட்டம் இடவும்.

மிகக் குறுகிய காரணங்களுக்காக ஒருவனை ஒகிக்கிவைத்து அவன்மேல் காழ்ப்புணர்ச்சியைப் பயன்படுத்துவதுதான் குரோதம் என்று சொல்லப்படுவது. இதில்வரும் குறு என்ற சொல், சொல்லாக்கத்தில் குரு அல்லது குர் என்று மாறிவிட்டது.  குரு என்பது ஆசிரியனையும் ஒலியையும் குறிப்பதால் அச்சொல்லுக்கும் இதற்கும் தொடர்பு இல்லை.   எடுத்துக்காட்டு:  குர் > குரல்; குர்>  குரை; குர் (ஒலி) > குருவி எனக்காண்க.

குரோதம் என்பதில் குறு என்ற அடியும் ஒது> ஒதுங்கு  என்பதில் உள்ள ஒது என்ற என்ற அடியும் உள்ளன.  குறு+ ஒது+ அம் > குரோதம்.   இங்கு ஒது அம் என்பவை ஓதம் என்று நீண்டன.  ஒது என்பது ஓது என்று நீண்டதற்குக் காரணம், முதனிலை நீண்ட தொழிற்பெயராவதுதான்  படு> பாடு, சுடு> சூடு என்பன காண்க.   

ஓதம் என்ற தனிச்சொல்லும் உண்டு. இந்தச் சொல்லை சொல்லாய்வில் ஈடும்படும் அன்பர்கள் ஆய்ந்துவெளியிடுவார்கள் என்று எதிர்நோக்குவோம், பிறகு பொருள்கூறி நம் ஆய்வினை வெளியிடுவோம்.  அவர்கள் குரோதம் என்ற சொல்லை ஆராயவேண்டியதில்லை. நாம் இங்கு அதனைச் செய்திருக்கிறோம். நூறாயிரக் கணக்கில் சொற்கள் இருப்பதால் ஒருவர் வெளியிட்ட கருத்தை மீண்டும் வேறுவடிவில் வெளியிடாமல் எல்லாச் சொற்களையும் ஆய்வுக்கு உட்படுத்த வேண்டும். அதுவே சரி.

குரோதம் என்ற சொல்லில் உள்ள றகரம் ரகரமாகும்.  காரணம் குறு என்ற அடி இப்போது இன்னொரு சொல்லின் பகுதியாகிவிட்டது. இவ்வாறு சொல்லமைப்பில் எழுத்து மாறிய சொற்களை முன் இடுகைகளில் காட்டியுள்ளோம்,  பட்டியலிட்டுக் கொள்ளவும்.

குரோதம் என்ற சொல்லினின்று குரோதித்தல் என்பது வினையாக்கமாகும்.

பெரும்பாலும் மனத்துள் வளர்த்துவைத்த பகையையே குரோதம் என்ற சொல் காட்டுகிறது,

குறுகிய வழியில் பிறரைப் பழித்துரை செய்தல் என்ற பொருளில் ஒது என்பதற்குப் பதிலாக ஓது என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தியும் ஆய்வுசெய்யக் கூடும்.  

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

மெய்ப்பு: 05122024 1201

சுதேசி - சொல்.

 சொந்த தேசத்திலே இருப்பவன் சுதேசி  எனப்படுகிறான். இந்தச் சொல் தமிழ் மூலங்களிலிருந்து வருவது என்றாலும் அயல்போல் தோன்றுகின்றது. இஃது எப்படி அமைந்த சொல் என்று பார்ப்போம்.

பழந்தமிழில் தேஎம் என்றிருந்த சொல் திரிந்து  "தேயம்"  என்று எழுதப்பட்டது. தேஎம் என்பது அளபெழுந்த வடிவம். இதன் மூலவடிவம் தேம் என்றிருந்திருக்க வேண்டும். ஆயின் தேம் என்பது பிற பொருண்மைகளும் உடையதாய் இருந்தமையால்,  அளபெழுந்த தேஎம் என்பதே பெரும்பாலும் தேயம் (தேசம்) குறிக்க வழங்கப்பட்ட தென்று தெரிகிறது.  தேம் இனிமை என்பதும் ஒரு பொருள்.

இவற்றிலிருந்து தேயம் என்பது தமிழிலிருந்து வந்த சொல் என்பது  தெளிவாகிறது.

அப்பனுக்கு இருந்த பெரிய நிலப்பரப்புக் கொண்ட தேசம்,  தேய்வதற்கு, அரசனின் பிள்ளைகள் பங்குவைத்துக் கொள்வதும் ஒரு காரணம். இரண்டாம் மூன்றாம் இளவரசர்களுக்கு பகுதிகள் ஒதுக்கப்பட்டு, வருமானத்திலும் பங்குகள் அளிக்கவேண்டி இருந்தது. அல்லது புதிய பகுதிகளை வென்று, அவர்களுக்கு அளிக்கவேண்டி இருந்தது.

காலம் செல்லச்செல்ல, தேய்வதுதான் தேசம்; எனவே தேய் என்ற அடிச்சொல்லே தேசம் என்ற சொல்லுக்கு ஆக்கம் தந்தது.  இச்சொல் பிற்காலத்தில் குறுகிய  பயன்பாடு உடையதாயிற்று என்று தெரிகிறது. தேய்வதுதான்: தேய்வது விரும்பப் படவில்லை.

அது சமகிருதத்தில் நல்ல வழக்குப் பெற்றது.   தேய்தற் கருத்து  அங்கு எழவில்லை.

தேசத்தை உடையவன் அல்லது சேர்ந்தவன் தேசி.   தேசம்+ இ > தேசி.  அம் இறுதி வீழ்ந்தது.

சுதேசி என்றவன் சொந்த நாட்டினன்.  சொந்த என்ற சொல் சு என்று திரிந்தது.  சொந்தம் > சொ > சு.  இது தேசி என்பதுடன் இணைப்புற்று சுதேசி என்றானது.

சமஸ்கிருதச் சொல்லாக இச்சொல் நல்வாழ்வு மேற்கொண்டது.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.

பொட்டலம் - சொல்லமை. பார்சல்.

 பொட்டலம் என்ற தமிழ்ச்சொல் இப்போது பெரிதும் வழங்குவதில்லை. அதற்குப் பதிலாக,  ஆங்கிலச் சொல்லான பார்சல் என்பது தமிழ்நாட்டில் சென்னை முதலிய இடங்களில் வழங்குகிறது.  மலேசிய சிங்கப்பூர் முதலிய இடங்களில் "கட்டுதல்", பேக் - பேக்கட், தா-பாவ் ( சீனமொழி), புங்கூஸ் ( மலாய்)  முதலியவை வழங்குகின்றன.  இது கடையில் சாப்பிடும் பொருட்கள் வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டுவரும் போது மக்கள் வழங்குபவை.

பொட்டுதல் என்ற தமிழ்ச்சொல் சேர்ந்திருந்த பொருள் பிரிவு படுவதைக் குறிக்கிறது.  பார்சல் என்ற சொல்லும் ஒரு பகுதியாகத் தரப்படுவதையே குறிப்பதாக அறிவுறுத்துவர்.  பார்சல் என்ற பொட்டல அஞ்சல் செய்தலை நாம் ஒன்றாகக் கட்டி ஒட்டிக் கொண்டுபோய் அஞ்சலகத்தில் கொடுத்தாலும், அவர்கள் அதை ஏற்கத் தக்க அளவிலான துண்டுக் கட்டுகளாக நம்மிடமிருந்து பெற்று அப்பால் அனுப்புவதையே மையக் கருத்தாகக் கொண்டு, " பகுதிக்கட்டு" என்ற பொருளில்தான் பெற்றுக்கொண்டு அப்பால் சேரவேண்டியவருக்கு அனுப்புகிறார்கள்.  அனுப்புகிறவர் கட்டுதலை நினைக்க, ஏற்று அப்பால் பெறுவோர்பால் கடத்துகிறவர்களான அஞ்சலகத்தார்  பொட்டுதலுக்காகவே ( பிரித்துக் கட்டியதற்காகவே) மகிழ்வுடன் பெற்று அனுப்புகிறார்கள் என்பதை உணர,  மாறுபாட்டினால் வரும் ஏற்பாகவே இது படுகின்றது.  அஞ்சல்காரர் ஏற்கமுடியாத அளவுக்குப் பெரியனவானவற்றை நம் சொந்த ஏற்பாட்டில்தான் பெறுவோருக்கு அனுப்பிவைக்க முடியும் என்பதுதான் இதற்குக் காரணமாகும். அதாவது மிக்கப் பளுவானவற்றைச் சொந்தப் பளுவுந்துகளில்தாம்  அனுப்பவேண்டும். ஆகவே பிரித்து அனுப்புதல் என்பதே பார்சல் என்பதன் பொருள். 

"பார்ட் அண்ட் பார்சல்" ( part and parcel )  என்ற சொற்றொடரும் இதைத்தான் புலப்படுத்தும்.

ஆனால் பொட்டலம் என்பது சேர்த்துக் கட்டிக் கொண்டுவருதல் குறிப்பது.  பொட்டு (தல்) -  வெடித்துப் பிரிதல்,  அடுத்த பகவு,  அல் என்பது, அல்லாததைக் கொணர்ந்து நிறுத்துகிறது.  ஆகவே இரண்டும் சேர்ந்து சேர்த்துக் கட்டப்பெறுவதை உணர்த்தும்.  அம் என்பது அமைப்புக் குறிக்கும் விகுதி.

பொட்டியதைக் கட்டி அனுப்புவதனால் அது பொட்டலம் என்று வழங்கப்பட்டது.  பொட்டல் என்ற சொல்லின் பொருள் வேறுபட்டது ஆகும்..  அது எதுவும் முளைக்காமல் கிடக்கும் நிலப்பகுதியைக் குறிக்கும்.

பொள் என்ற அடிச்சொல்லில் வருவதுதான் பொட்டித்தல் என்பது.  புள்> பொள் என்பன பிரிவுக் கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட வேர்ச்சொற்கள் ஆகும்.

இவ்வாறு இடையில் அல் ( அல்லாமை) வந்த சொற்கள் தமிழில் பல. அவற்றுள் தீபகற்பம் என்ற சொல் இங்கு நினைவுகூரத் தக்கது.  தீவகம்+ அல்+ பு+ அம் > தீவக + அல் + பு+ அம் > தீவகற்பம் > தீபகற்பம்  (  மண்ணிணை)  -  பொருள் கண்டுகொள்க.  தீவு என்பது தீர்வு என்ற சொல்லின் திரிபு.  நில இணைப்பு முற்றிலும் தீர்ந்த பெரிய திட்டு நிலம்,  தீவகம் என்பது தீவு+ அகம்.  உள்ளே நிலமுடைய பெரிய திட்டு.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.