இதனை அறிந்துகொள்ளுமுகத்தான் முதலில் வேடத்தர் என்பதை த் தெரிந்துகொள்வது நலம்.
வெள் என்பது ஓர் அடிச்சொல். இது வெளிப்புறம் என்று பொருள்படுவதுடன். வெளியில் தெரிவது என்றும் அறிதரும் சொல்லாகும். வெள்> வெடு> வேடு> வேடம் என்பது காண்க. வேடுகட்டுதல் என்றால் பானையின் வாயைத் துணிகட்டி மூடுதல். அல்லது தழைகளால் அதற்கு முற்காலத்தில் மூடியிருக்கவும் கூடும். வெள்> வெய்> வேய்> வேய்தல், இனி, வேய்> வேயம்> வேசம்> வேஷம் என்றுமாகும். யகர சகரப் போலி இங்கு கவனிக்க. இது பலமொழிகளிலும் வரும் திரிபுவகை. ஆய்> ஆயை> ஆசை> ஆசை என்றும் இன்னும் சில்வாறும் திரியும். அசை> ஆசை என முதனிலை நீண்டும் தொழிற்பெயராகும். சுட்டடி விளக்கமாக, அ - அங்கிருப்பதை, ஐ - ( மனத்துள்) மேல்கொண்டு வருதல் என்றும் பொருள் பொலியும். அ ஐ> ஆ ஐ > ஆயை > ஆசை என்றுமாகும். மொழிச் சொற்கள் வளர்ச்சியில் இடைவளர்த் தரவுகள் மறைந்து இல்லாமலாவது இயல்பு.
தாபத என்ற சொல்லுக்கு தருவதைப் பதுக்கி ( ஒதுக்கிவைத்து) உண்போர் என்றும் பொருள்வரும். தவஞ்செய்தலையும் குறிக்கும். இது பல்பொருளொரு சொல் ஆகும், தா+ பது > ; தா+ பதி. தருவதை மனத்துள் பதிந்து நன்றிசொல்வோர் என்றும் பொருள்கூறலாம். தமிழால் பொருள்சொல்ல முடியாத மொழிகள் சிலவே. தவத்தால் பதிவுற்ற எனலும் சிறப்பு.
தப்புதல் என்பது தபுதல் என்று இடைக்குறையும். உலகவாழ்க்கை யிலிருந்து தப்பித்து வாழ்வோர் எனினுமாகும். தபு + அம்> தபம், தபம்> தவம் எனினும் ஆகும். மக்களிடை வாழ்தல் மாசுடைத்து என்பதால் தபுதலுற்று தப ஞானியாதல் எனினுமாகும்.
தாபதம் - முனிவர்வாழிடம் என்றும் ஆகும்.
அறிக மகிழ்க
மெய்ப்பு பின்னர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக