விநாயகன் என்று தான் இத் தெய்வப்பெயரை எழுதுவர். ஆனால் இன்னொரு இனிய பொருளையும் யாம் கூறுவதுண்டு:
வினை+ ஆயகன் >
இந்தச் சொற்புணர்வில் வினை என்ற சொல்லிறுதி ஐகாரம் கெடும். ஆகவே:
வின் + ஆய் + அகன்,
> வினாயகன். ( பொருள்: வினைகளை ஆய்பவன் ).
அகன் - அகத்திலிருப்போன்.
வினை என்பதில் ஐ விகுதி விலக்குதல் பாணனாகிய. பாணினி கண்ட குறுக்க முறைதான்.
இலம் - வறுமை. ( இலம்பாடு - வறுமைத்துன்பம்).
போது - காலம்,
அற என்பது அர என்று திரிந்தது.
இலம்போதர என்பதற்கு இன்னொரு நற்பொருள் பெற்றோம்.
சுந்தரம் என்பது பலவாறு அறியத்தக்கது,
உந்து + அரு + அம் > உந்தரம்> சுந்தரம்.
அகர வருக்கம் சகர வருக்கமாகும். உகரம் சுகரமாகும்.
ஆகவே உந்து என்பது சுந்து என்று ஆயிற்று.
இச்சொல்லுக்கு எப்போதும் கூறப்படும் பொருள் அழகு என்பது.
சிந்தூரம் என்பதும் சிந்துரம்> சுந்தரம் என்றாகும் என்பர்.
சுவம் என்பது சொந்தம். சொ(ந்தம்) + அம் > சொவம்> சுவம்.
சுவம் தரம் > சுவந்தரம், இது இடைக்குறைந்து சுந்தரம் ஆகும்.
சொந்தம் தந்தது, பிறன்பொருள் அல்லாதது என்று பொருள்.
அம் என்றாலே அழகு என்பதுதான் பொருள். அமைப்பு என்பதன் அடிச்சொல்.
அம் - அழகு
(அம் - சீனமொழியில் பாட்டி!) மிகப்பணிவான சொல். தைவானுக்குப் போய் ஒரு பாட்டியம்மாவை பார்த்து அம் என்று அழையுங்கள்.
உலக மொழிகளில் நாம் செல்லவேண்டாம்.
அறிக மகிழ்க.
மெய்ப்பு: பின்னர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக