வெள்ளி, 4 அக்டோபர், 2024

சம்பவித்தல். சொல்.

1.   இருவர் நண்பர்களாய் இருந்தனர்.  ஓர் உடையாடலின்போது இருவரிடையேயும் ஒரு சண்டை வந்துவிட்டது.

இருவரிடையிலும் ஒன்று நிகழ்ந்தது.

 2.    ஒரு நீளுருண்டையில் எரிவாயு அடைத்து வைத்திருந்தார்கள்.  அதில் ஒரு வெடிப்பு ஏற்பட்டுவிட்டது.

இரு பொருள்களிடையிலும் ஒன்று நிகழ்ந்தது.

இந்நிகழ்வுகளைச் "சம்பவித்தன" என்பர்.

சம்பவித்தல் வந்த விதம்:

தம்  -  இரு பொருள்.

பு  - விகுதி.

அ -  அங்கு.

இ -  வினைச்சொல்லாக்க விகுதி.

பு அ வி > பவி. பவித்தல்.  இது பவித்தல் என்னும் சொல் அமைந்த விதத்தைக் காட்டுகிறது.

தம்பவித்தல்  > சம்பவித்தல்.  இது த - ச திரிபு.

தகரம் சகரமாகும்.

தாமே அல்லது தானே உண்டாகும் நிகழ்வு.  அல்லது இரு பொருள் சேர்ந்து உண்டாகும் நிகழ்வு, அல்லது ஒருபொருளில் உண்டாகுவது.

தம் என்பதன்றி தன் என்பதாலும் இவ்வாறு சொல் அமையும்;

தன்புஅ இ > தன்பவி> சம்பவி என்றுமாகும்.

மூலச் சொற்கள் அனைத்தும் தமிழே.

சமஸ்கிருதம் என்பது சம ஒலிப்பு உடையது என்று சொன்னோம். மேலுள்ளவற்றின்மூலம் இது மெய்ப்பிக்கப்பட்டது.

பாடித் திரிந்த பாணர்கள் இவ்வாறு சொற்களில் புதுமை புகுத்தினர்.

சம்பவம் என்பதை சம்பவ் என்று குறுக்கிவிடலாம்.  இதில் கருதத்தக்க புதுமை ஒன்றில்லை.  நீட்டலும் குறுக்கலும் எல்லா மொழிகளிலும் இருக்கின்றன.

தம் தன் என்பன சம் என்பதன் அடிச்சொற்கள்.

இவற்றால் பூசை மொழி நன்றாகவே வளர்ந்து நிறைவடைந்தது.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

புதன், 2 அக்டோபர், 2024

காதகன் - பொருண்மையும் ஆக்கமும்.

 காதகன் என்ற சொல்லைக் கவனித்து அது எவ்வாறு அமைந்தது என்று கண்டுபிடிப்போம்.

இச்சொல்லில் காது,  அகம் என்ற இரு சொற்கள் உள்ளனவென்று மேலோட்டமாகத் தோன்றினாலும், இச்சொல்லுக்குக் கூறப்படும் பொருண்மையுடன் இவை பொருந்தினவாக உறுதிசெய்யமுடிய வில்லை. இதன் பொருளாவன:  கொலைஞன், திட்டமிடுவோன், பீடிக்கும் செயல்கள் புரிவோன் எனப்பல கூறப்படுகின்றன.  கெட்டவனுக்குள்ள 108 சொற்களில்,  காதகன் என்பதும் ஒன்றாக அறியப்படுகின்றது. காதால் கேட்டதை அகத்தில் வைத்துக் கெடுதல் செய்வோன் என்பது  மிக்க ஆழமாகச் செல்லாத முடிபு என்று சொல்லவேண்டியுள்ளது.

சொல்லில் உள்ள தகன் என்ற பகவினை முதலில் எடுத்துக்கொள்வோம்.  தகு+ அன்> தகன்,  இதைத் தகவன் என்பதன் சுருங்கிய வடிவமாகக் கொள்ளலாம். இதன் பொருள், தக்கவன் என்பது.  அழிதகன் என்ற இன்னொரு சொல்லும் உள்ளது. இச்சொல்லை ஒப்பீடு செய்யலாம்.  அழி என்ற முன் சொல்லினால் தகன் என்பது தகுதி அழிந்தவன்,  ஆகவே தகுதி இழந்தன்வன் என்று பொருண்மை பெறுகிறது.

இச்சொல் (காதகன்) காட்டும் பொருண்மைகளால்,  இங்கும் காதகன் என்பது ஒருவகைத் தகுதியழிந்தவன் என்று போதருகிறது.  தகன் என்ற பகவு இப்பொருள் தருவதால், இனிக் கா என்பதன் தரவு யாது என்று அறியவேண்டும்.

கா என்பது ஒரு திரிபுப் பகவு ஆகும்.  கடு என்பதே கா என்று திரிந்துள்ளது.  கடு தகவு என்பதே சொல்.  இஃது திரிந்து  கா என்று ஆகியுள்ளது.  காடு என்ற சொல்லும் கா என்று திரியும்.  காவு என்றும் திரியும்.  ( ஆரியங்காவு).

கடு> காடு.  முதனிலைத் திரிபு.

கடு >  காடு> காடி.   ( கடு+ இ).  முதனிலை நீண்டு விகுதி ஏற்றல்.  ( எ-டு:  சீமைக்காடி).

கடு> காடு> கா.  (முதனிலை நீண்டபின் கடைக்குறை).

காவல் உள்ள இடம் கடுமையான இடம் என்றே கருதப்படுவது.  எளிதில் சென்று வரமுடியாத இடம்,

காதகன் என்பவன் கடினமான தன்மைகள் உள்ளவன் ஆவான்.  கடுத்தல் என்ற சொல் தன் டுகரம் இழந்து கா என்று நீண்டது.  (கடைக்குறையும் நீளுதலும்.). டுகரம் இழப்பின் சொல் நீளவேண்டும். ஒரு குறில்மட்டும் இருந்து சொல்லாதல் பேச்சுக்கு எளிதாகாது.  இத்திரிபில் ஒலிநூல் நுட்பம் உள்ளது.

கடுதகன் >  காதகன்.  இச்சொல் சென்று சேரும் மனிதனுக்குச் சொன்ன எல்லாம் கடு (கடுமை> கொடுமை)   என்பவற்றில் அடங்கியுள்ளது காண்க.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்

திங்கள், 30 செப்டம்பர், 2024

சாமி என்பது சுவாமி என்பதன் திரிபா?

 சாமி என்பது சுவாமி என்பதன் திரிபா என்பது ஒரு கேள்வியாகும்.  

சுயம் என்ற சொல்லுக்கும் சொந்தம் என்பதில் உள்ள சொ(சொம்) என்ற அடியே தோற்றுவாய் ஆகும்.  சொ என்றால் சொந்தமாகவே தோன்றியது என்றும் பொருள் . இறைவன் அல்லது கடவுள் என்பவர் தானே தோன்றியவர் ஆவார். அதாவது அவர் கருவில் வளர்ந்து காலம் நிறைவாகிப் பிறந்தவர் அல்லர்.

தானாகத் தோன்றினாலும் இவ்வாறு கூறுகையில் அதற்கும் ஒரு தோற்றமுண்டு என்று புரிந்துகொள்ளப் படக் கூடும். அப்படியானால், ஒரு தொடக்கம் உண்டு.  என்றுமிருப்பது என்றால் தோற்றம்கூட இல்லாமை. ஆதி பாரா சக்தி என்று சொல்லப்படுவது இத்தகைய தெய்வம் என்பது இந்தப் பெயரிலிருந்து தெரிகிறது.  ஆதி பரா சக்தி என்றால் தொடக்கமற்ற பரம் பொருள். பரம் என்றால் பரந்து எங்குமிருப்பது. பரம்பொருள் என்றும் கூறுவர். காலம் இடம் என்ற இரண்டும் பரம்பொருட்கு இல, இவை இருந்தால் அவர் அவற்றுள் இயங்குவாரல்லர்.

சொ என்பது அடியாதலால். சொ+ அம் > சொயம் (.>சுயம்)  ஆகிறது. சொ திரிந்து சுகரம் ஆகி, சு+  அம் + பு  ஆகி,  சுயம்பு என்றாம்.  இவ்வாறே  சு+  ஆகும்+ இ. ஆகும் என்பது குகரம் கெட்டு அல்லது நீங்கி,  சு+ ஆம் + இ >  சுவாமி ஆகும். இங்கு வரும் வ என்பது வகர உடம்படு மெய்யுடன் அகரம் வந்த இயைபு ஆகும்.  வ்+ அ.

இல்லங்களில் சொந்தம்  ( சொ) என்றிருந்தது கும்பிடுமிடங்களில் சு என்று திரிந்து,  அதனுடன் அமைப்பு குறிக்கும் அம் இணைந்தது.  சு+ அம் > சு+ ய்+ அம்> சுயம் ஆகும். இவற்றிலெல்லாம் ஐரோப்பியக் கலப்பு ஒன்றுமில்லை. வீட்டில் சொ என்றது கோவிலில் சு என்று வழங்கியது. யாரும் வெளியிலிருந்து கொண்டுவரவில்லை.  இந்தச் சொற்களும் அங்கு இல்லை. அப்புறம் எவன் கொண்டுவந்திருப்பான்?


சொ என்பது சு என்று திரிந்ததற்கு ஐரோப்பாவிலிருந்து இந்தியாவுக்கு ஒரு பயணம் தேவை இல்லை.  வெளியிலிருந்து வருகிறவன், அவனது அன்றாடச் சொற்களையே கொண்டுவந்திருப்பான்.

ஆகவே சாமி என்பது சாமிகும்பிடுதல் என்ற தொடரிலிருந்து பிரிந்து தனியானதாகவே உள்ளது.  சாய்> சாய்மி> சாமி.   சாய்மி> சாமிகும்பிடுதல். தலைசாய்ந்து கும்பிடுதல்.

சுவாமி என்பது சுயாமாய் ஆனது என்று பொருள்படும் இன்னொரு சொல். சு = சுயமாய்,  ஆம்=  ஆகும்,  இ - இது.  சு ஆம் இ > சுவாமி  ஆகும். படைக்கப்படாத ஒன்று. என்றுமுள்ளது.

இருவேறு சொற்களாய்ப் பொருட்சிறப்புடைய சொற்கள்.

சமஸ்கிருதம் தொழுகை இடங்களில் உருவாகிய மொழி. வெளிமொழி அன்று.

வீட்டு மொழி தொழுகைத் தலங்களில் திரிந்தது.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்,



-------------------------------------------------------------------------


பரமண்ணர் > பரமணர் > பிராமணர் பொருள்: பரமனோடு நெருங்கியவர்.

அண்  அண்மை நெருக்கம்.

பிராமணர் தரைத்தேவர் என்ற கருத்துடன் இஃது ஒத்தியல்கிறது.

பரம் அன்னர் > பரமன்னர்>  பிராமணர்.  பொருள்:  கடவுள் போன்றவர்.

அன்ன -  போன்ற.