சாரங்கபாணி என்ற பெயர்.

 சாரங்கம் என்பது பல்பொருள் ஒருசொல்.

இச்சொல்லை  அறிந்துகொள்வோம்.

சாரங்கம் என்பது  எய்கூர்குச்சியைக் குறிக்கிறது. இதை அம்பு என்று கூறுகிறோம்.  தொடக்கத்தில் குச்சிகளை எய்திருப்பர்.  பின்னர் அது வளர்ச்சியடைந்து ஓர் உயர்நிலை நண்ணி "அம்பு"  ஆனதென்பது உண்மை.

மனிதன் தனக்கு வேண்டியவற்றைத் தானே பண்ணிக்கொண்டான். அம்பு செதுக்கிச் செய்யப்பட்டதால் அல்லது பண்ணப்பட்டதால்,   பண்(ணு) + அம்=பாணம் ஆனது,  தொலைவிலிருந்தே விலங்குகள் முதலியவற்றை வீழ்த்த அறிந்த அவன் மனமிக மகிழ்ந்து பண்ணி முடித்த பெருமையில் " பாணம்" என்றான். பாணம் என்பது முதனிலை நீண்டு அம் விகுதி பெற்ற தொழிற்பெயர். தொழிற்பெயர் என்பது ஒரு வினைச்சொல்லிலிருந்து பெறப்பட்ட பெயர்.  படு என்ற சொல் பாடு (தொ.பெ) என்று நீண்டு பெயரானது போன்றதே இது.  பண்ணப்பட்டவெல்லாமும் பாணம் ஆகாமையின்,  இது ஒரு காரண இடுகுறி ஆகும்.  பாணி -  பாணம் ஏந்தியோன்,

பாணம் என்பதற்கு வேறு சொல்லாக்கம் கூறப்பட்டிருப்பது காணினும், இதுவே அதன் சொல்லமைவு ஆகும்.

அங்கு இருக்கும் ஒன்றைச்  சாட வேண்டுமென்றால், எய்யும் செதுக்கிய கூர்குச்சிக்கு என்ன சொல்வது? அது "சாடு+ அங்கு+ பாணம்"  ஆயிற்று.  சாடு என்ற சொல்லின் டுகரம்  ருகரமாகும்,  சாரு ஆயிற்று.   சாரு அங்க பாணம் ஆனது.  மடி என்பது மரி  ஆனதுபோல்,  சாடு என்பது சாரு ஆனது.  இத்தகை திரிபுகள் பல உள. அடுத்து இருப்பது  அருகில் இருப்பது என்னும்போது டு ரு ஆனது காண்க.  முன் இடுகைகளில் பல காண்பீர்.  அங்கு என்பதில்  உகரம் கெட்டு  அங்க ஆனது. அங்கே  அல்லது அங்க  சென்று தாக்கும் பாணம்.

சேருதல்  சாருதல் என்பனவும் சேர்தல் கருத்தே ஆகும்,  இதன் மூலமும் இதை விளக்கலாம்,

ஒரு புதுக்கதையை அல்லது வரலாற்றை எழுதுகையில் புதிய சொற்களை அமைத்துக்கொள்ள பல உத்திகளைக் கையாளலாம். அறியாதவனைத் திக்குமுக்காடவும் செய்யலாம். எல்லாம் பண்டையர் திறமைதாம்,

அம்பு என்பதும் அங்கு சென்று புகுவது என்ற பொருள் உடைய சொல்தான். பு விகுதிக்கு  குறிப்புப் பொருளும் கூறலாம்,  சாரங்க பாணி என்பதிலும் இக்கருத்து உள்ளது.

அ என்பது அங்கு என்று பொருள்படும் சுட்டு.   அம்பு  -  பு என்பது விகுதியும் புகுதல் பொருளதான குறிப்பும் ஆகும். சொற்கள் சிலவற்றில் விகுதிகளும் பொருள் குறிப்பன. அன்பு என்பது அணுகி (  நெஞ்சில் ) புகுதல் என்று பொருளாக்கம் செய்துகொள்ளத் தக்கதே.  அன், அண் என்பன பொருளொன்றானவை.  அனுபந்தம் -  அணுக்கமாகப் பற்றியுள்ள  இணைப்பு.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.

பழச்சோலையும் பாதுகாப்பும்.

 

"பழச் சோலையில் பிடுங்கித் தின்னப்  பலர் வருவார்கள்" என்பது பொருளாயினும், காத்துக்கொள்வது தோட்டக்காரனின் கடமையும்  ஆகும்.

அகநானூறு. 109 :  மரச்சோலை

பல் இதழ் மென் மலர் உண்கண், நல் யாழ்

நரம்பு இசைத்தன்ன இன் தீம் கிளவி,
நலம் நல்கு ஒருத்தி இருந்த ஊரே
கோடு உழு களிற்றின் தொழுதி ஈண்டிக்
காடு கால்யாத்த நீடு மரச் சோலை . . . . 

.......................................................................

அறன் இல் வேந்தன் ஆளும்
வறன் உறு குன்றம் பல விலங்கினவே .

எனக் கண்டு,   பழச்சோலை என்பதும்  ஆம்  என்று  கண்டுகொள்க.

Edited: 12062023 1452

யௌவன்னம் ( யௌவனம்)

 யௌவன்ன ராணி  நான் 

இசைபாடும் வாணி நான்

என்ற  பாடலொன்றை  கவி கா மு ஷரீப்( 1914  -1994) எழுதியிருந்தார்.

இந்தச் சொல்லும்   ( யௌவனம்) அவ்வப்போது தலைகாட்டுவதுண்டு.  இது என்ன சொல்லென்று அறிந்து இன்புறுவோம்.

எழுத்துக்களிலெல்லாம் அகரமே  மிக்கச் சிறப்புவாய்ந்தது.   அகர முதல எழுத்தெல்லாம்  என்றார் திருவள்ளுவர்.

கள் என்ற பன்மை விகுதி பெரிதும் வழங்காத காலம் அவருடைய காலம்.  கள் என்பது உயர்திணைக்குரிய பன்மை விகுதி அன்று என  அந்நாளைய நற்புலவர்கள் கருதினர். இது நிற்க,  

"அவ்  அன்ன"  என்றால்  அகரத்தைப் போல் மிக்கச் சிறப்பு உடையது என்றே பொருள்.  அன்ன என்பதற்குப்  போல என்று பொருள்.  இஃது ஓர் உவம உருபும் ஆகும்.

ஆனை என்ற சொல்,  யானை என்று திரிந்தது.  இப்போது யானை என்பதே  நாகரிகமான வடிவம் என்று கூட சிலர் நினைக்கலாம்.  ஆண்டு என்ற சொல்லும் அவ்வாறே  யாண்டு என்றும் திரியும்.  பழந்தமிழை அறியாத புதுப் பட்டதாரிகளாக இருந்தால்,  யாண்டு என்பதை ஆண்டு என்று  திருத்தி,  மன நிறைவு கொள்வர்! நாம் சொல்ல வருவது,  அகர வருக்கச் சொற்கள், யகர வருக்கமாகத் திரியும் என்பதுதான்.

எனவே,  அவ்வன்ன  என்பது யௌவன்ன என்று திரியும்.  திரியவே  யௌவன்ன என்ற சொல்லின் பொருளும்  அகரம் நிகர்த்த அழகு உடைத்து  ( உடையது)  என்பதுதான்.

இவ்வாறே  ஆரையடா சொன்னாய்  அது என்றால்,  யாரையடா சொன்னாய் அது என்றுதான் பொருள்.

யௌவன்ன(ம்) என்பது பின்னர் யௌவனம் என்று அம்  விகுதி பெற்று ஒரு சொல்லானது. ஒரு னகர ஒற்று மறைந்த சொல் அது.  வனப்பு என்ற சொல்லுக்கு அழகு என்ற பொருளிருப்பினும்,  இங்கு அந்தச் சொல் இல்லை.

யௌவ(ன்)னம் என்பது இடைக்குறைந்து  யௌவனம் ஆனது.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.