திருடுபவரைக் பிடிக்க

 தாமாய்  மனந்திருந்தி  தாரணி போற்றிடவே

தீமை யகல்  வாழ்வு  மேற்கொண்டு  ----- தாமுயர்ந்த

மேதக்க நல்லோரும் பல்லோர்  உளர்காண்பாய்

நாதக்க வாறுயர்த்து வாய்.

வீட்டில் நயம்பேசி நண்பாகி க்   காணாமல்

கூட்டில் புகுநாகம் போல்முட்டை -----ஓட்டுடைப்பில்

உள்ளவை  உண்பாரைக்  காண்பிடி  ஓர்படம்

உள்ளதைக் காட்டி விடும்.

உரை:

தாமாய் -  யாரும் சொல்லாமலே;  தாரணி -  உலகம்,  தாரணி என்றால் வாழ்வுக்கு அனைத்தும் தரும் அழகினை உடையதாகிய உலகம்.   தீமை அகல் வாழ்வு -  கெடுதல் இல்லாத வாழ்வு;  தாம் உயர்ந்த -   உலகில் தாம் மேன்மை கண்ட ( நல்லவர்கள் ). பல்லோர் உளர் - பலர் உள்ளனர்.  காண்பார் -  அறிந்துகொள்வார்கள்;   நா - நாவினால்;  தக்கவாறு -  பொருந்தும்படி;  உயர்த்துவாய் -  போற்றுவாய்.

நயன்  -  நல்லபடி;   நண்பாகி  -  கூட்டாளியாகி;  காணாமல் -  பிறர் அறியாமல்;   கூட்டில் புகுநாகம் -  பறவைக்கூட்டில் உள் புகுந்த நாகம்.    போல -  ஒக்க; 

முட்டை ஓட்டுடைப்பில் உள்ளவை உண்பார் -  உடைத்து முட்டையில் உள்ளதை உண்பார்,   காண் பிடி ஓர் படம் -  கண்டுவிட்டால் ஒரு படம் பிடித்து விடுங்கள். உள்ளதைக் காட்டிவிடும் -  உண்மையைக் காட்டிவிடும்,
  

நம் நந்தகோபனைக் கண்டனையோ? [கிருஷ்ண பகவான்]

 கோப்பன் என்ற சொல் இப்போது பேச்சு மொழியில் வழங்குவதில்லை. அது அயற்சொல் போல் செவிகளை வந்து எட்டினாலும், பழைய தமிழ்நூல்களில் இன்னும் கிட்டுவதே யாகும்.

இந்தச் சொல்லின் பொருள்,   போக்கிரிப்பையன் என்பதுதான்.  கண்ணபிரானும் தம் சிறுவயதில் சேட்டைகள் பல செய்தவரென்பர்.

பலரும் செய்யும் சேட்டைகளில் சில கெடுதலானவை. ஆனால் கண்ணன் செய்தனவாகச் சொல்லப்படும் சேட்டைகள் கோபியரிடைப் பின்னர் ஓர் இன்ப அதிர்வினை விளைத்தவை.  அறியாப் பருவத்தில் கொஞ்சம் வெண்ணெயை வழித்துத் தின்றது.

கோபத்தை உண்டாக்கினாலும் நல்லவனாகப் போற்றப்பட்டவன்.  ஆகவே "நல்ல போக்கிரி".

நன்+ த  கோப்பன்.  (பொருளை மேலே கவனித்துக்கொள்ளுங்கள்).

நந்தகோப்பன் >  நந்த கோபன்   ஆயிற்று.

கோப்பன் > கோபன்  இஃது இடைக்குறை.

நந்த   இது உண்மையில் நன்றான என்பதன் திரிபு.    நன் த > நந்த என்றது பிந்தி

முந்தி  என்பன போலும் ஓர் புணர்ச்சி.

இச்சொற்கள் பலவாறு உரைக்கத் தக்கவை.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு  பின்னர்.

கோபமும் சிவப்பு நிறமும் தொடர்புடைய கருத்துகளும்.

 இவை விளக்கி உணர்த்தற்கு எளிதான கருத்துகள்தாம்  என்றாலும் ஒரு சுருக்கமான வரைவாக்கி முன்வைத்தலுக்கே முதலிடம் தருதல் வேண்டும். அதை இங்கு எவ்வாறு நிறைவேற்றலாம் என்று  எண்ணியவாறே தொடங்குகிறோம்.

கோபம் என்பது நல்ல தமிழ்ச்சொல் என்று இலங்கைப் பெரும்புலவர் ஞானப்பிரகாச அடிகளார்  முடிவு செய்தார். இவர் எழுதிய ஒரு நூற்படி  ( 1 copy of his treatise )  நிறைதமிழ்ப் புலவர் மறைமலையடிகளிடம் இருந்ததாகத்  தெரிகிறது. உங்களிடம் அது இருக்குமானால் அந்நூலையும் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.

கோபம் மிகுதியானால் மனிதனின் முகம்,  கூம்பிவிடும்.  கோபம்  கொண்டமுகம் சிவந்துவிடுதலும் இயற்கையாகும். 

கோம்பு என்பது சினக்குறிப்பும்  ஆகும்.

கூம்பு என்பதும் கோம்பு என்பதும் தமிழில் தொடர்புடைய சொற்கள். இதற்கு மாறாக  கோபமின்மையில் முகமலர்ச்சியைக் கவிஞரும் எழுத்தாளரும் குறிப்பிடுவர்.  மக்களும் அவ்வாறே குறிப்பர்.

கூம்பு(தல்) >  கோம்பு(தல்) >  ......

கோம்புதல் என்றால் சினத்தல். 

கோம்பு + அம் =  கோம்பம் , இவ்வமைப்பு  இடையில் ஓர் மெய்யெழுத்தை இழந்து  கோபம் என்று அமைந்தது,   இது இலக்கணத்தில் இடைக்குறையாகும்.

இன்னோர் இடுகையில் இவ்விடைக்குறைகள் எவ்வாறு தமிழை வளமாக்கி உள்ளன எனற்பால அமைப்பைக் கொஞ்சம் விரிவாகக் கவனிக்கலாம்.

இனி, முதனிலை குறுகிச் சொற்கள் அமைதலும் இங்கு வேறு இடுகைகளில் விளக்கப்பட்டுள்ளது.   கூம்பு(தல்) >  கூம்பு > கூம்பு + அம் > கும்பம்.

இன்னொன்று:  கூடு(தல்) > குடு+ பு  >  குடும்பு + அம் >  குடும்பம்.  இங்கு கூடு என்ற வினை குடு என்று குறுகியவாறு,  பு என்ற இடைநிலையையும் அம் என்ற இறுதியையும் பெற்று  தொழிற்பெயராயிற்று.

விகுதி என்பது சொல்லின் மிகுதி.    மிகுதி > விகுதி. இன்னொரு திரிபு இதுபோன்றது:  மிஞ்சு> விஞ்சு.

சொல்லாற்றலில் இந்தப் பொழிவு செய்தவர் பிறரை விஞ்சிவிட்டார் என்ற வாக்கியத்தினைக் கவனித்துக்கொள்ளவும். 

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்