இடையில் ஒரு ரகர வருக்க எழுத்துத் தோன்றிச் சொல்லமைதலும் பின்பு அவ் வெழுத்து மறைதலும் பழைய இடுக்கைகளில் சிலவினில் ஆயப்பட்டுள்ளன. அவற்றில் சிலவற்றை முன் கொணர்கவெனில் உங்கட்கு அது எளிதாயிருக்கும்.
உங்களுள் புதுவரவினராய் உள்ளோர்க்கு அதனை அறிமுகம் செய்யும் வண்ணம் மீண்டும் இங்குச் சில சொல்வோம்.
உ என்பது முன் என்று பொருள்படும் சுட்டடிச் சொல். அ, இ, உ என்பனவிலே உகரமும் ஒன்றாதல் இதனின்று அறிந்துகொள்ளலாம். இஃது "து" என்னும் மிகுதிபெற்று உது ஆகும். பின் உது (முன்னிருப்பது), அதுபின் இகரம் பெற்று உதி > உதித்தல் ஆகும். தகர வருக்கம் பெரிதும் சொல்லாக்கத்திற்குப் பயன்படுவது காண்க. இங்கு, உது என்பதில் து; தல் என்ற விகுதியிலும் து+அல் என, தகரவருக்கமே வரவுகொண்டது.
உதி என்பதே முன் தோன்றுதல் என்று பொருள்தரும் வினைச்சொல். இது எந்த இலக்கியத்திலும், காணப்பட்டாலும் படாதொழிந்திருந்தாலும் தமிழ்ச்சொல்லே ஆகும். இது பிறமொழிகளிலும் பின் புகுந்தது தெளிவு. சீனமொழியிலும் "ஊ" என்றால் முன் உள்ளதெனற்பொருட்டு. ஊ போ என்றால் இருக்கிறதா இல்லையா என்பது. ஹோக்கியன் கிளைமொழியில் நோக்குக.
மலாய் மொழியிலும் உள் என்பது உலு என்று வருவதும் காண. உலு பாண்டான், உலு திராம், உலு சிலாங்கூர் எனக் காண்க. இன்னும் உலக மொழிகளில் தேடி மகிழுங்கள்.
தோன்றுதலென்பது உது > உதி > சுதி என, ஒலி முன் தோன்றுதல் வரவுபெறும்.இது சுதி > சுருதி என வரும். தோன்றுதற் கருத்தமைவில், சுதி என்பது பின்பு சுருதி என இடைமிகை ஆயிற்றென்க. கோவை என்பதும் ஒரு ரகர ஒற்றுப் பெற்று கோர்வை எனப் பேச்சுவழக்கில் காணப்படுகிறது. அது ( கோர்வை) வழுச்சொல்லா அன்றா என்பதன்று ஆய்வு. ரகர வருக்கங்களிலொன்று தோன்றுவது இங்கு ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்படுவது. மனித நாவு அப்படி இயல்கின்றது. அவ்வளவே நாம் சுட்டிக்காட்டுவது. இனி, சேர் என்பதும் ரகர ஒற்று இடைக்குறையும். சேர் > சேர்மி > சேமி. இவையே அன்றி, குழுமி > கும்மி என்ற பிற எழுத்துக்களுகம் இத்தகு தாக்கம் பெறும்/
கருமி பண்ணுதல் : கருமி > கம்மி குறைத்தல்.
வானம் கம்முதல்: கருமுதல் > கம்முதல், மற்றும் கம்மல்.
ரகர வருக்கம் தொலைதலும் தோன்றலும் காணலாம்.
அறிக மகிழ்க.
மெய்ப்பு பின்னர்.
