வெள்ளி, 20 ஜூலை, 2018

சிவன்முன் ( விளக்கம்).

சென்ற இடுகையின் தொடர்ச்சி:  http://sivamaalaa.blogspot.com/2018/07/blog-post_56.html


சென்ற இடுகையிலிருந்து தொடர்வோம்:

http://sivamaalaa.blogspot.com/2018/07/blog-post_56.html 


பாட்டு: உரை வடிவில்:


பிரம்மனிந்   திரனைச் சார்ந்து  பேச்சிலா விரதம்    பூண்டும் உரம்நிகர் பத்தி மூண்டும் உலகிதை உணர்ந்  தரன்தன் திறம்திகழ் சிவமாலைதான்
சேர்ந்தவண் பணிந்து  நின்றார்;
வரம்தரப் பெற்றார் ; 
எற்கே  வந்த  கனாவே நேற்றே.

பொருளுரை:

பிரம்மன்  இந்திரனைச் சார்ந்து ----  பிரம்ம தேவனானவன் இந்திரனிடத்துச் சென்று சேர்ந்து;
உரம் நிகர் பத்தி பூண்டு  ---  ஆன்மாவுக்கு உரம் போன்ற  பக்தியினை
மேற்கொண்டு; 
பேச்சிலா விரதம் மூண்டும்  ---  மோனம் என்னும் விரத்தத்தை 
அவனுடன்  தொடங்கியும்;
உலகிதை உணர்ந்து ----   இவ்வுலகில்  மக்கள் போற்றுதலை அறிந்து;

அரன் தன் திறம் திகழ் சிவமாலைதான் சேர்ந்து  ---சிவனாரின் வல்லமை விளங்கும் சிவமாலையை அவர்கள் பார்வை அடையும்படியாக;

அவண் --- அங்கு சிவபெருமானின் முன்;

பணிந்து நின்றார் ---  வணங்கி நின்றனர்;

வரம் தரப் பெற்றார் ---  அதனால் சிவனின் வரம் பெற்றனர்;

நேற்றே ---  இன்று முன் நாளில்;

எற்கே  வந்த கனாவே    --- இது எனக்கே வந்த கனா ஆகும்.



அடிமுடி காணாப் பெரியோனாகிய சிவத்தையே பிற தெய்வங்களும்
வணங்கலுற்றன.

வியாழன், 19 ஜூலை, 2018

சிவன்முன் பிரம்மன் இந்திரன் கனவில்

 இப்பாடல் என் கனாவைக் கூறுவது.
பிரம்மனும் இந்திரனும் சிவனின் மாலையை
வந்து வணங்கினர். சிவனின் அருள்பெற்றனர்.


அறுசீர் விருத்தம்.


பிரம்மனிந்   திரனைச் சார்ந்து
பேச்சிலா விரதம்    பூண்டும் 
உரம்நிகர் பத்தி மூண்டும் 
உலகிதை உணர்ந்த    ரன்தன்
திறம்திகழ் சிவமா    லைதான்
சேர்ந்தவண் பணிந்து  நின்றார்
வரம்தரப் பெற்றார்  எற்கே
வந்தக  னாவே நேற்றே.


எற்கே =  எனக்கே.
உணர்ந்த   ரன்தன்=  உணர்ந்து அரன் தன்

முழுவிளக்கம்  இங்குக் காணவும்:

http://sivamaalaa.blogspot.com/2018/07/blog-post_20.html 

முன்மைக் கருத்துச் சொற்கள். அடி: மு>மூ

மனிதனுக்கு விளக்கமும் ஒளியும் தருவது அவனது முகமே.  இதனால் முகத்துக்கு வதனம் என்ற பெயரும் புனையப்பட்டது.

முகம் என்ற சொல்லும் ஒரு "சொல்லியல் வரலாறு" உடையதுதான்.

முகம் என்பது தலையின் முன்பகுதியில் அமைந்திருப்பது.

முன்பகுதிக்குரிய அல்லது அது குறிக்கும் அடிச்சொல் தமிழில் 'மு"  ஆகும்.

இந்த அடியிலிருந்து ஒரு சொல் தொடங்குமாயின் அது தமிழ்ச்சொல்லாகவே இருக்கவேண்டியது  கட்டாயம்.  வேறு வழியில் சொல்லப்படுவனவெல்லாம்  பிழைபட்டவை; சொல்லியல் உணராத படித்தவனால் சொல்லப்பட்டிருத்தல் கூடும்.

இப்போது இந்த "மு" என்னும் அடியினுடன் தொடர்புடைய அல்லது அதனின்றும் நீண்டு வளர்ந்த சொற்களைக் காண்போம்,

மு> ,முன் > முன்னுதல்.  ஒரு வினைச்சொல் ஆக்கம் இது.   0ன் என்பதனுடன் ஓர் உகரம் இணைந்தது; சொல் அமைந்தது. தல் விகுதி. உகரம் சாரியை என்`க.

முன் > முன்னர்:  அல் விகுதி ( மிகுதி )

முன் > முன்னம்

முன் > முன்னிடல்

முன் >  முன்னிரை   இது முன்+ நிரை.

முன்னிலை.  முன்னிற்றல்;

முன்னீடு = தலைமை. இன்னும் பல பொருள்

முன் > முன்னுரை.

முன் > முன்னேற்றம்.

முன் >  முன்னை      முன்> முன்னோன்.

மு > முது.  து விகுதி.

முது> மூது  > மூதறிவு.   முதிர்ந்த அறிவு.


மு என்ற அடி நீள்கிறது.

மு >  மூ   ( நெடிலானது).   மூத்தல்.  இது தல் விகுதி பெற்றது.

மூ > மூப்பு.   பு விகுதி.
மூப்பு > மூப்பன்:    மூத்த அதிகாரி.

மூ >  மூல்.   அமைப்பினால், தொடக்கத்தினால், உருவாக்கத்தினால், காலத்தால் , செயல்பாட்டினால், பயன்பாட்டினால்  இன்னும் பல வகைகளில் முன்னிருப்பதை இந்த மூல் என்பது குறிக்கும்.

மூல் + அம் =  மூலம்.
மூல் > மூலி > மூலிகை.     இ, கை என்பன நீட்சிகள்.  இத்தகைய நீட்சிகளைத் தாம் விகுதிகள் என்.கிறோம்.  மிகுதி > விகுதி.  மூல் என்ற அடி மிகுந்து விகுதி ஆகிறது.  மி> வி திரிபு  மிஞ்சு > விஞ்சு  போலி போலவாகும்.  இ  மற்றும் கை என்ற விகுதிகளை சேர்த்து இகை இறுதி எனினும் அதனால் தவறில்லை.

மூ > மூஞ்சி:   முன்னிருப்புக் கருத்துடைய சொல்.   முகம்.

மூ>  மூங்கு:   ஒருவகைப் பருப்பு.  முனைக் குறி உடையது. பிற விதைகளுக்கும் இக்குறிபோல் இருப்பினும் நாற்காலி என்ற சொல்போல் இது
காரண இடுகுறி.

மூ > மூக்கு.

 இன்னொரு நாள் தொடர்வோம்.  மு என்ற அடியிற் பிறந்த சொற்கள் மிகப்பலவாகும். விடுபட்டவை போக பிற கண்டு இன்புறுக.