சனி, 4 பிப்ரவரி, 2017

உடம்புச் சொற்கள் .....

உடம்பு என்ற சொல் பொருண்மை மிக்குடைய தமிழ்ச் சொல். நம்
ஆன்மா இவ்வுடம்பை உடுத்திக்கொண்டிருக்கிறது என்ற பொருள் இச்சொல்லில் பொதிந்துகிடக்கின்றது. இதில் உள்ள அடிச்சொல் "உடு" என்பது ஆகும். இத்தகைய ஆன்மிகப் பொருளை விரும்பவில்லை
என்றால், உள் உறுப்புகளைப் போர்த்திக்கொண்டு உள்ளது என்று பொருள்
கூறிவிடலாம்.

உடம்புக்கு மெய் என்ற பெயரும் உள்ளது, இது : "மே"  அல்லது மேல்
என்ற அடியிலிருந்து வரும் சொல். சிலர் உடலை மேல் என்றும் சொல்வர். மேலெல்லாம் ஒரே அரிப்பாக இருக்கிறது என்பது கேட்டிருக்கலாம். மேல் > மேலி > மேனி என்ற சொல்லையும் ஆய்ந்து
நோக்கலாம்.லகரம்னகரமாய் மாறுவதுடையது.  மே> மெய்.  இதற்கு
உண்மை என்ற பொருளும் உள்ளபடியால், மரணத்தால் பொய்த்துவிடும் உடலினை எங்ஙனம் மெய் என்பது என்ற தத்துவக்
கேள்வி எழுகின்றது. மலம் என்னும் கேடு ஊறித் ததும்பும் இதனை
எப்படி மெய் என்பது எனத் தாயுமான அடிகள் கேட்கின்றார். மெய் மெய்யன்று; அது பொய்யே ஆகும். உயிர் போன பின் ஒரு நாளில்
புதைக்கவில்லை என்றால் நாறத் தொடங்கிவிடுவதால், பாடம்பண்ணினாலே தாக்குப்பிடிக்க முடியும்.  அழிபொருட்களை
உண்டுவளர்ந்த உடலாதலால் உயிர் நீங்கியபின் அதுவும் அழியத்
தொடங்கிவிடுகிறது.  ஆகவே மெய்யினை மெய் என்று கொள்ளாதீர்.
இது அழிதலை உடையது. இறைவனையே நம்புக என்ற தத்துவத்துக்கு
வந்துவிடுகிறோம்.

தேகம் என்பது, தேய்தல் என்ற சொல்லினின்றும் போந்தது.
தேய்+ கு+ அம் = தேய்கம் > தேகம் ஆகும். பல சொற்களில்போல‌
யகர ஒற்று, மறைகிறது அல்லது கெடுகிறது. தேய்தல் அல்லது
அழிதலை உடையது தேகம்.  நிலையாமையை உணர்த்தும் சொல்
இதுவாகும்.

யாத்தல் என்பதன்  அடியாகத் தோன்றியது  யாக்கை. யாத்தல் என்பது கட்டுதல் . பல உறுப்புகளையும் உள்ளடக்கிக் கட்டப்பட்டிருப்பது யாக்கை;
அன்றி  ஆன்மாவைக் கட்டி வைத்திருப்பதும் அதுவாம் 

புறக்கட்டு என்ற சொல்லை....................

இனி பேச்சு வழக்கிலிருக்கும் புறக்கட்டு என்ற சொல்லைக் கவனிப்போம்.
இதைப் புற+ கட்டு என்று பிரித்து,பின்புறத்துக் கட்டுமானம், அல்லது
அஃது உள்ள இடம் என்னலாம். பின்புறம் என்றும் பொருள்.

இது எழுத்தில் வந்துழிக் காண்க.

இதை புற + கண் + து என்றும் பிரிக்கலாம். இங்கு கண் என்பது இடம்
என்று பொருள்படும்.  கண்+து = கட்டு என்றும் வரும்.  கண்ணது என்றும் வருதல் உண்டு.

இது வெளியிடத்தது என்று பொருள்தரும். பேச்சிலும் இது அருகியே வருகிறது.

சொல் அமைப்பை அலசும் போ து இலக்கிய வழக்காக உள்ள இது  "சொல்
நாகரிகம் "  உடைய கோவையாகத் தோன்றவில்லை என்பதே இதில்
வியப்பாக உள்ளது.

புற வலம் the external strength. ப்ரபல

ஒருவன்,  தன் வீட்டுக்கு வெளியே,  அதாவது வெளியுல்கில் புகழுடன்
விளங்கவேண்டும். வீட்டில் யாரும் புகழ்ந்தால் என்ன? புகழாவிட்டால்
என்ன என்று இருந்துவிடலாம். வீட்டிலிருப்போர் ஒருவனை மெச்சுவதும்
நல்லதுதான். அதற்கும் பலன்கள் உண்டு. என்றாலும் வெளியுலகப் புகழே பலரும் விரும்புவது என்று சொல்லலாம்.

புறத்தே புகழ் இருப்பின், அவன் வலிமையுடன் இருக்கிறான் என்று பொருள்.  அதற்கு ஒரு சொல் அமைப்போம்.

புறம் :  இதை ப்ர என்று மாற்றுங்கள்.
வலம்: இது பலம் என்பதன் வேறன்று.  வலிமையே வலம். புகழே வலம்.  வலமே பலம் ஆகும். பலம் என்பது பல என்றும் அம் இறுதியின்றிப் பிறமொழியில் நிற்கும்.

ஆகவே,  புற வலம் என்பது ப்ரபல அல்லது ப்ரபலம் என்றாகும்.

ப்ரபல என்ற சொல்லமைப்புக்குப்  புற வலம் என்பது அடித்தளம். எனினும் அது வழக்கில் இல்லை. தமிழில் ஒழிந்த நூல்கள் பல. அவற்றிலெங்காவது இருக்கலாம். கிட்டாததைப் பேசி என்ன கிடைக்கிறது!