சனி, 11 ஜூன், 2016

சொல் : தாற்பரியம்

கருத்து,  கருத்துரை என்று பொருள் படும்  சொல்தான்  "தாற்பரியம் "

தால்  -   நாக்கு.

பரி -    வழி ,  மிகுதி ,  பெருமை ,  செல்லுதல்,

பரி + அம்   =  பரியம்.

தால் + பரியம் =  தாற்பரியம் ,  நாவின் வழியாகச்  செல்வது,   நாவிற்குப் பெருமை தருவது,  நாவினின்றும்  மிகுந்து  வெளிப்படுவது.


தால் என்ற அடிச்சொல்  தொங்குதல் குறிக்கும்.   அது நாவையும் குறிப்பது எதனால்  எனின் ,   நாய் முதலிய விலங்குகளில்  நாவு  தொங்குதல் உடையது.
அன்றியும் நாக்கு வெளிப்படின்  அதனைத் தொங்கும்படியும் ஏனை உயிர்களால் செய்ய முடியும்.  அதாவது நீட்டவும் உள்ளிழுக்கவும் செய்யும் வசதி கொண்டது.

தாலி  -   கழுத்தில் தொங்கும் அணி .

தால் ,  ஞால் :   தொங்குதல்.

ஞால்> ஞாலம்     விண்ணில் தொங்கும்  இவ்வுலகம் ,

தால்  > தார்   (தொங்குவது:)    கழுத்தில் தொங்குவதான பூமாலை;  சிங்கத்தின்
பிடரி மயிர் (தொங்குவது )  இது லகர ரகரத் திரிபு.

தார் > தாரம் :  நாக்கு என்பதும் பொருள் .

தாலாட்டு  -  குழந்தையைத் தொட்டிலில் (தொங்குவது ) போட்டுப் பாடுவது .

எனவே தாற்பரியம்  புரியும்படியான    தமிழ்ப் பதமே.

இதைத் தாத்பரியம் என்று எழுதலாகாது.


வினோதம். சொல்லினழகு.

விநோதம் என்ற இனிய சொல் நம் தமிழ் மூலங்களிலிருந்து எப்படி அமைந்தது என்பதை இப்போது அறிந்து,  ஞாயிற்றின் ஒளியை வியந்து நுகர்ந்துகொண்டிருக்கும்  இந்த ஞாயிற்றுக் கிழமையில் மனமிக மகிழ்வோம்.

வி =  விழுமியது; வியப்புக் குரியது .  இரண்டும் "வி" என்றஎழுத்தில் தொடங்குவதால்  இது பொருத்தமான குறுக்கம்.  இங்கு முன்னொட்டாகப் பயன்படுகிறது.

நோக்கு என்ற சொல்லில்   இறுதி  "கு" என்பது   ஒரு விகுதி.    மூழ்கு,  (  மூழ் )  ,  பெருகு  (பெரு )    என்பவற்றிலும்  இவ்விகுதி சேர்ந்து சொல்லமைதலைக்  காணலாம்,

எனவே  நோக்கு என்பதில்  "கு" வை  எடுத்துவிட்டால்  மீதம்  "நோ "   இதுவே  அடிச்சொல்.  இந்த அடிச்சொல்லுக்கும்  நோக்குதலே  பொருள்.

வி + நோ +  து +  அம் .

வியந்து  (வி )  நோக்குதலுக்கு (நோ )   உரியது   (து )    அம்  -  விகுதி.   அழகு என்பதும்   ஆகும் .

து என்பது  ஒன்றன்பால் விகுதியும் ஆகும் .

வியந்து நோக்கற்  குரித்தே  வினோதம்.

என்னே இச் சொல்லினழகு.  

பிரேதம்

ஒருவர்  இறந்துவிட்டால் .  அவர்தம் உடலைச்   சிலர்  வீட்டுக்குள் வைத்து வேண்டியவற்றைச் செய்கிறார்கள்.

வேறு சிலர் வீட்டுக்கு வெளியில் பந்தல் போட்டு அங்கு கிடத்தி  வைக்கிறார்கள் .

சிலர் வீட்டுமுன் பந்தல் போட்டாலும்,   பிணத்தை வீட்டிலேயே வைத்து, பந்தலில்  வந்தவர்கள்  அமர்ந்திருக்க வழி செய்வர் .

இங்குச்  சீனர்கள் பிணத்தை வெளிப் பந்தலில்தான்  வைத்து,  சடங்குகளைச் செய்கிறார்கள்.

இந்தியாவில் எந்த இடம்  எந்த வகுப்பினர் என்பதைப் பொறுத்து  இருவிதமாகவும்  நடைபெறுவதும் உண்டு என்று  தெரிகிறது.



சென்ற நூற்றாண்டிலோ அதற்கு முன்போ இருந்த பழக்க வழக்கங்கள்

இந்த நூற்றாண்டில் மாறியிருக்கலாம் . ஆகையால் இப்போது நீங்கள்

கடைப்பிடிப்பது நீங்கள் பழமை என்று நினைக்கும் ஒரு புதுமையாய்

இருக்கக் கூடும் . நம்மனோர் இதை எல்லாம் எங்கே எழுதிவைத்தனர்?

இருந்தால் இலக்கியங்களிலிருந்து சலித்து எடுக்கலாம். இல்லாவிட்டால்

வெள்ளைக்காரன் எழுதிவைத்ததைப் படிக்கலாம். இது நிற்க:



சாவு ஒரு தீட்டு.    அதை  ஒதுக்கமாகக்  கவனிக்கவேண்டும்.  மனத்தாலும் செயலாலும் புறத்தே வைக்கவேண்டும் என்பது பொதுவாகத் தமிழர்  கொள்கை  எனில் அது தவறாகாது என்று நினைக்கிறோம் .  நேரம் ஆகிறது, சீக்கிரமாக  எடுங்கள்  என்று  உறவினர் கூவுவதையும் கேட்டிருக்கலாம்.

இவற்றைத் தவறு என்று  சொல்லவில்லை.  நிலைமை அப்படி .

இவனுக்கு இன்னும் கேடு வராமல் உலவிக் கொண்டிருக்கிறானே என்று சொல்லும் வசையில்  கேடு என்பது சாவையே குறித்தது.

ஏதம் என்பது கேடு.    பிணம் ஒரு ஏதம் .   பிணம் புறத்தே கிடத்த வேண்டிய ஏதம்.  அப்படியா?

புற ஏதம்  >  பிரேதம் ஆகிறது.  புலியைப்  பிலி  என்று சொல்லும் பேச்சுத் தமிழர்  அமைத்த திரிபு.   ஏதம் என்பது இப்போது பேச்சு வழக்கில் மறைந்தது.

ஆங்கிலமும் பிறவும் அனைத்துத் துறைகளிலும் ஊடுருவி விட்ட இற்றை  நாளில் புறமும் ஏதமும் தாக்குப் பிடிக்குமோ?

Paragraphs: justification fault inherent in this editor. We have tried  but  it could not be corrected.