சீனிவாசன், சீனிவாசகன் என்ற பெயர்கள்

 மலேசியா சிங்கப்பூர் முதலிய நாடுகளில் வாழ் தமிழரிடையே,  ஒரு சீன நண்பரைக் குறிக்க " சீனிவாசன் எங்கே போய்விட்டார்,  இன்னும் காணவில்லையே,"  என்று பேசிக்கொள்வதுண்டு. இத்தகைய உரையாடல் தமிழ்நாட்டில் நடைபெறுதற்கில்லை அல்லது அதற்கான வாய்ப்புகள் குறைவு ஆகும்.  எங்கும் பரவலாக இருப்பவன் சீனிவாசன் என்றால்,  அந்த வருணிப்பு அவர்களுக்கு மலேசியாவில் பொருந்துவதே.  அகரவரிசையில் குறிப்பிட்ட பொருளிலேதான் ஒரு சொல்லைப்  பயன்படுத்தவேண்டும் என்பதில்லை.  காளமேகம் போன்ற கருத்தாளர்கள் - புலவர்கள்,  வேண்டியவாறு பயன்படுத்திக்கொள்வர்.

சீனி என்பது ஓர் இனிப்பரி ஆகும்,  ஆதலின் இனிமையாகப் பேசுபவர்க்கு  அவர்தம் பேச்சுக்கள் இனிமையுடையவை என்ற பொருளில்  " சீனி வாசகர்"  என்றும் சொல்லலாம்.,  வாசகர் வேறு  வாசர் வேறு என்று பொருள்வேறுபாடு கண்டு,  சீனிவாசகர் என்பதை வேறுபடுத்திக் காட்டுதலும் கூடும்.  சீனி வாசகர் என்பது " மணிவாசகர் " என்பதுபோலும் சொல்லமைப்பு ஆகும்.

அடையாள அட்டைகளில் பெயர்கள் வேறுபட எழுதப்பட்டுள்ளன வென்பதும் யாமறிவதே.

இனிச் சீனிவாசன் என்பதன் பதிவுபெற்ற, வேறுபட்ட வடிவங்களின் பொருள் கண்டறிவோம்.

ஸ்ரீ  என்பது  திரு என்பதற்கு நேரான வடிவம்.  திரு> த்ரி> ஸ்த்ரி > ஸ்ரீ என்பதில் தொடர்பினை அறிந்துகொள்க.  வேங்கடம் என்பது  திருவேங்கடம் என்று அடைமொழி கொடுத்தும் விள்ளப்படுவதாகும்.  வேங்கடத்து இறைவன் போற்றிக்கொள்ளப்படுபவன் என்பதை இதனாலறியலாம்.

அடுத்து உள்ள சொல் நிவாசன் என்பது.    நி என்பது நித்தியத்தை அறிவுறுத்துவதாகும்.  நிலைபெற்ற தென்று பொருள். மாற்றமில்லாதது.  வாசன் என்பது எளிதான சொல்தான்.  வசிப்பவன் என்பது பொருள்.  எனினும் இதற்கு சற்று மாறுபட்ட பொருளும் உண்டு.  அஃதாவது,   இலக்குமி  வேங்கடத்துள்  வாழ்கிறாள் என்பது.  இந்தப் பொருள் வெளிப்பட,  அன் விகுதி இன்றிச் சொல்வதானால்,  அது பொருந்துவதாகும்.  சீனிவாசு,  (சீனிவாஸ்)  என்பது காண்க.

திருவேங்கடத்தில்,  திருவாக நிலையாக வாழ்பவன் என்று பொருளுரைக்குங்கால்,  இடக்குறிப்பினை வருவித்துக்கொள்ளவேண்டும்..  கடவுள் எங்கும் இருப்பவன் ஆதலின்,  அஃதின்றியும் உலகில் எங்கும் இருப்பவன் என்று விரித்துரைத்தலும் ஒப்பதே  ஆகும்.  உலகில் வேங்கடமும் உளது ஆதலின் இதில் பொருள்திரிபு ஒன்றுமில்லை.  எனினும்,  இடங்களில் சில உயர்வுடையவாகக் கருதுதல் மக்கள் வழக்கு ஆகும்.

வாஸ்  என்பது வாழ்  என்பதே  ஆதலின்,   நிலைத்த திரு வாழ்நன் (நிலைத்திருவாழ்நன் )   என்பது இதன் தனித்தமிழ்.ஆகும்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு  பின்னர்.

விகாரம் பதம் என்பவை

 

விகாரம் என்ற பதம் தமிழ்

இன்று விகாரம் என்ற சொல்லை நோக்குவோம்.

இதன்  முந்துவடிவம் :  மிகாரம் என்பது.

இச்சொல் இப்போது இல்லை. மொழியின் நெடிய ஓட்டத்தில் இறந்துவிட்ட சொற்களில் இதுவுமொன்று.   (இது மீட்டுருவாக்கம்.)

இது மிகு+ ஆர் + அம் என்று பிரியும்.

மிகுதல் என்பதன் பொருளாவன:

அதிகமாதல்

மிஞ்சுதல்

பொங்குதல்

சிறத்தல்

பூரித்தல்.

ஆர்தல் என்பதன் பொருளாவன:

நிறைதல்

புசித்தல்

பொருந்துதல்

அடைதல்

ஒத்தல்

தங்குதல்

அணிதல்.

மிகரத்தில் தொடங்கும் சொல் விகரமாதல் உண்டு. இது வருக்க எழுத்துக்களுக்கும் பொருந்துவது.

எடுத்துக்காட்டு:  மிஞ்சுதல் -  விஞ்சுதல்.  மினவுதல் -  வினவுதல்.

வானம் என்பதைச் சிற்றுரார் மானம் என்று சொல்வர்.   வ>< ம.

விழித்தல் என்பதை முழித்தல் என்றும் பேச்சில் கூறுவர்;

மகரத்துக்கு வகரம் பாட்டில் மோனையாகவும் வரும்.

மிரட்டு என்பதும் வெருட்டு என்று திரியும்.  விரட்டு என்றும் திரியும்.

மிகு + ஆரம்  எனின்   அதிகமாகி, அல்லது மிஞ்சி அல்லது சிறப்படைந்து  பொருந்தும் சொல் என்று பொருள்.  மிகு என்பது விகு என்று திரியவே, விகு+ ஆரம் என்பது விகாரம் ஆயிற்று.

அதிகமாகி:    விகுதிபெற்று நீட்சி பெறுதல்.

மிஞ்சி:  எழுத்துக்கள் குறைந்து, அதன் காரணமாக மிஞ்சி இருக்கும் சொற்கள். இவை பெரும்பாலும் குறைச்சொற்கள்.  எ-டு:  மயங்குவது >  ம(யங்குவ)து = மது.  இதில் நாலெழுத்துக்கள் குறைந்தன.   கபோதி:   கண் போன திக்கற்றவன். இதில் மூன்று பதங்களில் எழுத்துக்கள் குறைந்தன. 

சிறப்படைந்த நிலை:  தப்பு + அம் >  தபு அம் >  தபம் > தவம்.  உலகியல் துன்பங்களிலிருந்து தப்புவதற்காகச் செய்வதே தபம் அல்லது தவம்.  தப்புதல் என்பது இடைக்குறைந்து தபுதல் ஆனது,  பின் தபம் > தவம் என்ற சொல் அமைந்தது.

விபுலானந்தம் :  விழு புலம் ஆனந்தம்:   வி + புல + ஆனந்தம்;  இது விழுமிய அதாவது சிறப்பான;  புலம் -  புல.  மகர ஒற்று கெட்டது. நிலப்பகுதி அல்லது பாங்கு என்பது பொருள்.  சிறப்பான இடத்து ஆனந்தமாய் இருத்தல்.  இதில் விழுபுலம் என்பது விபுல என்று இரு கடைக்குறைகள் வர,  வருமொழியாகிய ஆனந்தம் இயல்பாய் நின்றது.

ஓரிரண்டு எழுத்துக்களை எடுத்துவிட்டாலே படிப்போன் அல்லது கேட்போன் தடுமாறிவிடுவான்.

இந்தோனேசிய மொழியில் அபாங்  சொகர்னோ என்ற பெயர் புங் கர்னோ என்று சிறப்பெய்தியது காண்க.  முகம்மது சாலே என்ற பெயர் மாட்சாலே என வருதலும் கொள்க.  பிறகு வெள்ளைக்காரர்களுக்குப் பொதுப்பெயர் ஆனது.

இவ்வாறு ஆகும் சொல் மூலத்துடன் வேறுபடும்;  ஆகவே விகாரம் என்பது

வேறுபாடு என்றும் பொருள்படலாயிற்று. பல்வேறு விகாரங்களை இலக்கண நூல்களிற் காண்க.

வி என்ற ஓரெழுத்துச் சொல்லும் வேறு என்ற பொருளுடையதே.

வி + கு + ஆரம் என்றாலும்.  வேறுபாட்டில் பொருந்துவது என்பதே. இங்கு வந்த

கு என்பது அப்போது சொல்லாக்க இடைநிலை ஆகும்.

மிகுதி > விகுதி என்றாலும்,  வி + (கு) + தி =  விகுதி,   வி +( கு ) + ஆரம் = விகாரம் என்றாலும் ,   மிகு + ஆரம் = மிகாரம் > விகாரம் என்றாலும் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட வழிகளில் வேறுபாடு என்பதே பொருள்முடிபாகும். இங்குச் சொல்லாக்க இடைநிலைகளைப் பிறைக்கோடுகளுள் இட்டுள்ளேம்.

மி என்ற அடிச்சொல்லும்   வி என்ற ( விண் முதலிய சொற்களைப் பிறப்பித்த ) அடிச்சொல்லும் ,  மி > வி என்ற திரிபு வசதியும்  மேல் என்ற அடிச்சொற்பொருளும்  விகாரம் என்பது தமிழே என்பதை உறுதிசெய்கின்றன.

மி- (மிசை) = மேல்;  வி (விண் ) = மேல்.அடிச்சொற்கள் : மி வி.

வேறு என்ற  சொல் மேலை மொழிகட்கும் பரவியது;  அது  வேரி   (vary ) என்ற ஆங்கிலச் சொல்லில் தெரிகிறதன்றோ?  Also consider: prevaricate,  meaning speak or act evasively.  (Actually means speaking of something different instead of going to the point raised ).  pre-vari-cate. You may have other examples.

cf MEng variance, variaunce, fr OFr  variance  Anglo-Latin variaunce, veriaunce, wariaunce; Latin variantia.

வேறு  >  வேற்று >  வேத்து > வேத்தியாசம்  >   வித்தியாசம்  என்பதை இன்னொருகால் விளக்குவோம். வே >  வி.  Please see closeness in meaning: வே(ண்டு) :  வி(ழை).  வே - வி.    இதைப் பின் விளக்குவோம், எழுதி முடிக்கவேண்டியிருப்பதால்.

வேதம் என்பதற்குத் தரப்படும் சொல்லமைப்பையும் காண்க:   வித் > வேதம்,  வி >வே.

எனவே வேத்தியாசம் - வித்தியாசம் என்று யாம் காட்டியதில் வியப்படைவீரோ?

விகாரம் என்பதில் வி என்றாலே  வேறுபாடுதான்.   பிற விளக்கங்கள் அதன் திரிபயணம் விளக்குபவையே ஆகும்.

பதி + அம் = பதம்:  பொருள் பதிந்தது; பொதிந்தது.

அறிவோம்; மகிழ்வோம்.

உதாசீனம் ---- சொல்லின் மூலங்கள்.

இது மதிப்பீடு வகைகள் பற்றிய சொல். 

நட்பு, உதாசீனம், பகை என்று மூன்று பகுப்புகள் கூறுவர். இவற்றுக்கு முன்,  நட்பு பகை என்ற இரண்டே பெரிதும்  கருதினர்.  ஒரு குற்றமுங் கூறாமல் ஒன்றை  ஏற்றல்,  அப்பொருளின் சிறப்பைக் காட்டும்.  ஒன்றை எதிர்கொண்ட மாத்திரத்தில் இது சரியில்லை,  அது அப்படி இருக்கவேண்டும். இது மட்டும் ஏற்கலாம் என்று பல்வேறு பகுப்புகள் செய்து பேசினால்,  அது  பகை ஆகும்.   பகு +ஐ =  பகை, அதனுட் புகுந்து பகுத்து உரைத்து இறுதியில் வேண்டாமை. இவை இரண்டே அல்லாமல்,  மூன்றாவதொன்றும் தோன்றியது.  அதுவே உதாசீனம்.

உதாசீனம் என்பதைச் சிறுமைப்படுத்தல் என்போம். உங்கள் முன் தோன்றிய ஒன்றைப்  பெரிதென்று கொள்ளாமை.  இந்தச் சொல் எவ்வாறு வந்ததென்பதைக் காண்போம்.

உது  :  அது, இது  உது  என்ற மூன்றிலும்  உது என்பது முன்னிடத்தில் வந்துற்றது ஆகும். உன் என்ற சொல்லில்,  இந்த முன்மை இருப்பதை அறிந்துகொள்ளலாம். உம், உங்கள் என்பவை பன்மை வடிவங்கள்.  உது என்பதில் து என்பது அஃறிணை விகுதியாக இன்றும் நம் மொழியில் உள்ளது. சுட்டுச்சொல் உ என்பதே.

ஆ =  ஆன என்பது

சீனம் என்பது சீன நாடு குறிக்கவில்லை.   சின் + அம் >  சீனம் ஆகும். இது முன்னிருப்பது,    ஆனால் சிறிய மதிப்புடையது,  அல்லது இருக்குமிடத்திற்கு ஏற்ற உயர்வு இல்லாதது என்று ஒதுக்கப்படுதல் ஏற்பட்டு வீழ்வது என்று பொருள். சீனம் என்பது முதனிலை நீண்டு அம் விகுதி ஏற்ற சொல்.

இது  " முன்னிருக்கலாம்  ஆனால்  முன்மை உடையதாகக் கருதத்தக்கதன்று"  -சிறியது  என்னும் பொருளினதால்,  உதாசீனம்  ஆயிற்று.

சின்னம் என்ற சொல்  இயல்பான உருவினின்று சிறிதாகச் செய்யப்பட்டது  என்பதைப் பொருளாய் உடைய சொல்.   சின்னம் என்பது இயல்பாய் நின்ற முதனிலை உடையது.  ஆனாற்  சீனி என்பது  சின்+ இ என்ற மூலங்கள் உள்ளதாய்,  சீனி என்று நீண்டு,   சிறிய துகள்களான இனிப்பரிகளைக் குறிக்கிறது.  சீனா நாட்டினின்று வருவிக்கப்பட்டதால், சீனி எனப்பட்டதென்பாருமுளர்.  சீனா என்பதன் அடிச்சொல்லான சின் என்பதும் சீன் என்றே நீண்டு நாட்டுப்பெயரானமை கண்டுகொள்க.  சின் > சீனா.ஆகவே இத்தகு நீட்சித் திரிபுகள் பிறமொழிகளிலும் வரும். [ not language-specific ]

சீனை என்ற ஒரு மூலிகை,  சிறிய வடிவினதானதனால் அப்பெயர் பெற்றது.  இங்கும் சின் என்பது சீன் என்றாகி ஐ விகுதி பெற்றது.  சீக்கல் என்பது சிறுகல்வகையைக் குறிப்பது,  பெரும்பாலும் இரும்புமண் கலந்து இயற்கையில் கிட்டுவது.   இங்கெல்லாம்  சிறு > சீர் > சீ  என்று திரிந்துள்ளது.  சீழ் வடிவது சிறு நீரினும் அருவருப்புக்குரியது,   சிறு > சீ > சீழ்.  மனித உடலின் சிறுமை காட்டும் புண்ணின் வடிநீர். சினை என்பது உறுப்பு என்னும் பொருளுடைத்து.  ஓர் உயிரிக்குள் இருக்கும் சிறிய உயிரி அல்லது விலங்கின் கரு.  இஃது இலக்கணக் குறியீடுமாகும் (. சினைப்பெயர்.)

சில் கல் >  சிற்கல் >  சிக்கல் என்பதும் கொள்க.

சில் என்பது  சின் என்பதன் அடிச்சொல்.   சில்> சீலை> சீலைவாளை.  ஒரு சிறிய வாளை வகை.  இது சொட்டை வாளை எனவும் படும்.  நம் மீனவர்களிடம் கேட்டுத் தெரிந்துகொள்க.   ( சேலை   என்பதும் சீலை ஆகுமெனினும் குழப்பம் தவிர்க ).

சில்லு என்பது ஒரு பெரிய பாறையிலிருந்து பிரிந்து பறந்துவிழும் கல் துண்டு.

சீன என்ற சொல்லுடன் தொடர்புடைய சிறுமைக் கருத்துக்கள் இங்கு விளக்கப்பட்டன.  இங்கு,   சிறுமை, சிற்றுரு,  சிறுமெய்.

நட்பே யுதாசீ னம்பகை யென்னும்

ஒப்புடைக் குறிப்பி னொருமூன் றாகும். 56

------பன்னிருபாட்டியல் ( இலக்கணநூல் ).

இது எட்டாம் நூற்றாண்டு  நூல் என்பர்

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு: பின்னர் செய்வோம்,