முதல்குறுகி அமைந்த கிழக்கு, கிழங்கு முதலிய (௳ற்றும்: கிட்டங்கி)

 தோண்டு என்பது ஒரு வினைச்சொல்.  ஒரு வினைச்சொல்லிலிருந்து ஒரு பெயர் அமைந்தால் அதை  "வினையிற் பிறந்த பெயர்" என்று சொல்லலாம், ஆனால் இலக்கணியர் " தொழிற்பெயர்" என்று குறித்தனர். தொழில் என்பதும் வினை என்பதும் செயலைக் குறிப்பன.  வினைப்பெயர், செயற்பெயர் என்றெல்லாம் வேறுபெயர்களால் குறிக்காமல், இத்தகு பெயரை  இலக்கணியர் குறித்தது போலவே நாமும் தொழிற்பெயர் என்றே குறிப்போம்.

தோண்டு என்பது குறுகி,  தொண்டை என்று அமையும்.  ஒரு  தோண்டப்பெற்ற குழாய்போல  அமைந்திருப்பதால்,  தொண்டை என்று அமைந்த சொல், நெடில் குறிலாக அமைந்த தொழிற்பெயர். இதுபோலக் குறுகி அமைந்த இன்னொரு சொல் வேண்டுமாயின் ,  சா(தல்) >  சா+ அம் >  சவம் என்பதை எடுத்துக்காட்டலாம்.

வினைமட்டுமின்றிப் பெயரிலிருந்தும் இன்னொரு பெயர் தோன்றுவதுண்டு. கீழ் மேல் என்பன இடப்பெயர்கள்.  இவற்றிலிருந்து:

கீழ் > கிழங்கு,

கீழ் > கிழக்கு

என்பன அமைந்துள்ளமை காண்க

கீழ்த்திசை ---  கிழக்குத் திசை.

மேல்திசை ----  மேற்குத் திசை. 

 

.  கிழக்கு என்று வல்லழுத்து வருவது திசையையும், கிழங்கு என்று மெல்லொற்று வருவது ஒரு வேரையும் குறித்தது காண்க.  புணர்ச்சி வேறுபாட்டில் விளந்த வெவ்வேறு சொல்லுருக்களை வெவ்வேறு பொருட்குப் பெயராய் இட்டுள்ளமை,  ஒரு சிக்கன நடவடிக்கை என்றே உணர்க.

ழகரம் டகரமாய்த் திரியும்.  கீழ் > கிழங்கு > கிடங்கு என்பது கீழ்நிலம் குறிக்குங்கால் வேறுசொல்லாய் அமையும்.   பொருள்கள் கிடக்கும் ஒரு கூடாரத்தைக் குறிக்கையில் கிட(த்தல்) > கிடங்கு என்று அமையும். வெவ்வேறு சொற்பகுதியிலிருந்து ஒரு முடிபு கொண்ட சொற்கள் இவை.

கிட+ அங்கு + இ = கிட்டங்கி என்ற மலேசிய சிங்கப்பூர்த் தமிழரின் சொல், துறைமுகத்தில் பொருட்கூடாரமாகப் பயன்படுத்தும் இடத்துக்குப் பெயர்.  இது கிட அங்கு என்பவான சொற்களிலிருந்து திரிந்தமை,  கி - ga, (   ) , ட் அங்கு இ  > டங்கி >  dong,  என அதனின் விளைந்து, gadong  என்ற மலாய்ச்சொல் அமைந்தது. இது ஆங்கிலத்தில் godown  என்று திரிந்தது.  பதினேழு பதினெட்டாம் நூற்றாண்டுகளில் கப்பலில் வந்து சரக்குகளை இறக்கி அடைத்துவைத்தவர்கள் பெரும்பாலும் இந்தியத் தொழிலாளர்கள். அவர்கள் இட்ட பெயர்தான் கிட்டங்கி.   கிட்டங்கிகள் இருக்கும் தெரு, கிட்டங்கித் தெரு என்ப்பட்டன.  செட்டியார்கள் கடைகள் வைத்து வணிகம் நடாத்தினர்.

சில இவ்வாறு இரட்டித்து அமையும். இவற்றை ஒப்பாய்க:

மக + கள் >  மக்கள்.  ( இரட்டித்தது).

தக + அள் + இ >  தக்காளி.   ( இரட்டித்தது).  தகதகவெனக் கண்களை அள்ளும் தன்மை உடைய பழம்.  அள் என்பதின்றி , ஆள் - ஆளுமை என்பதும் உண்டு.

பகு+ அம் > பக்கம் என்பதும் காண.

தகு + அது > தக்கது என்பதுமது.  தகுவது எனினுமாம்.

ஒப்பு நோக்க:

கரியநிறம் தோன்றுமாறு வறுத்தெடுப்பதற்கு  garing என்று மலாய் மொழியில் சொல்வர்.  கரியங்கு >   காரிங்க்.

கருக்கு>  கரிங்கு >  காரிங் எனினும் அமையும்.  சற்று கருப்பு நிறம் வரும்படியாக வாணலியில்  புரட்டி எடுத்தல். 

இவற்றிலிருந்து கற்றுக்கொள்க.  சொற்களை அமைப்பது இலக்கணத்தின் வேலையன்று. திருத்தமாக மொழியைப் பேசவும் எழுதவும் திறனுண்டாக்குவதே அதன் நோக்கம்.

இங்கு வேறு சில பொருத்தங்களை நாம் கண்டுமகிழ்ந்தாலும், யாம் சொல்ல விழைந்தது யாதெனின்,  கீழ் என்ற நெடில்முதலாய் வந்த சொல் குறுகி,  கிழக்கு என்று அமைந்ததுதான்.  கிழங்கு என்பதும் அன்னது ஆகும்.  அதாவது வினையல்லாத பகுதிகளினின்றும் இவ்வாறு அமைதல் காண்க.

முன் ஓர் இடுகையில், காண் ( காணுதல்) என்பதிலிருந்து முதலெழுத்து குறுகி, கண் என்ற சினைப்பெயர் அமைந்ததைச் சுட்டிக்காட்டியுள்ளோம்.

இவற்றை மறவாமல் இருத்தல் தமிழறிய இன்றியமையாதது ஆகும்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்

இந்திரனும் ஐந்திரமும் ஒரு விளக்கம்.

 ஐந்திரம் என்பதைப் பலவகையாகப் பகுத்து ஆய்வாளர் என்று சொல்லப்படுவோர் தங்கள் கருத்துக்களை வைத்துள்ளனர்.  ஐ+ திரம் = ஐந்திரம் என்றும்,  திரம்> திறம் என்ற போலியின் காரணமாக, ஐந்திறம் <> ஐந்திரம் என்றும் கருத்துக்கள் வைக்கப்பட்டுள்ளன.

இந்திரன் என்பவன், இருந்த ஐந்துக்கும் ஆட்சியாளன். இருந்த ஐந்து என்பவை, நிலம் தீ ,வளி விசும்பு, நீர் என்பவை.  இவையே ஐந்திரம் எனப்பட்டன.

ஐந்து + இரு + அம் -  ஐந்திரம் ஆகும்.

ஐந்திரம் என்ற சொல்லே பின் இந்திரன் என்று திரிந்து வழங்கியது.  இந்த ஐந்தையும் இயக்கும் இயற்கை ஆற்றல் அல்லது அவற்றினை ஆளும் பேரான்ம ஆற்றலை  ஆண்பாலில் குறிக்கும் சொல்லாகிவிட்டது.

ஐந்திரு+ அம் என்று பிரித்தால்,  திறம் >< திரம் என்ற மாறுபாட்டில் விளையும் மயக்கம் இராது.  ஐ+ திரு+ அம் அல்லது ஐந்து + இரு+ அம் என்ற இரண்டும் புணர்வில் ஒரு முடிபு கொள்ளுமென்பது அறிக.  திரு என்பதைத் தெய்வ ஆற்றலென்றும் இரு எனின் உள்ளிருக்கும் ஆற்றலென்றும் பொருண்மை கொள்ள இதனால் இயலும்.

இருந்த இருக்கின்ற ஐந்தையும் ஆள்பவன், இவன் தேவனாக உணரப்பட்டவன். விண்ணையும் கடலையும் ஆள்பவன் நாராயணன்.  இவன் உண்மையில் நீரின் அம்சம் அல்லது அமைப்பு.  இவனும் ஒரு தேவன்.  இவன் நீராயினன் என்றிருந்த பெயர் மாறி நாராயணன் என்று அறியப்பட்டான்.  இவன் நிறம் கருமை. வானும் கடலும் கருமை ( நீலம்).

இவ்வைந்தும் கலந்ததே உலகம் என்று தொல்காப்பியர் கூறுவதால்,  ஐந்திரம் என்றது உலகம் என்பதே.  எனவே, உலகுநிறை தொல்காப்பியனே ஐந்திரம் நிறைந்த தொல்காப்பியன். " உலகுநிறை "  என்றால் உலகில் மிகுபுகழ் உடையோன் என்று பொருள். இது உயர்வு நவிற்சி என்று செய்யுளில் கூறப்படுவதாகும்.  

ஐந்திரம் என்பதை இன்னொரு வகையில் கூறவேண்டுமாயின், பிரபஞ்சம் என்று கூறலாம்.  பிறப்பு அஞ்சு அம் >பிறப்பஞ்சம் > பிரபஞ்சம்..

படைப்புக் கடவுளுக்கு அடுத்த நிலையில் ஐந்திடங்களைக் கவனித்துக்கொண்ட ஐந்திரத்து அதிபதி, இலக்கண ஆசிரியன் அல்லன். அவன் தேவன். ஐந்திரம் அவன் ஆட்சியிடம் ஆகும். ஓர் இலக்கண ஆசிரியனுக்கு அருள்தந்த தெய்வமாகலாம். இவ்வாறு பல கொள்கையினரும் ஒத்துப் போற்று மொரு விளக்கமாய் இது விளையும்.

"ஐந்திரம் நிறைந்த தொல்காப்பியன் எனத்தன் பெயர் தோற்றி" என்று கூறுவது ஏனென்றால், தொல்காப்பியன் உலகு புகழ் பெயரினன் என்று கூறுவதற்காகவே  ஆகும்.

பிரபஞ்சம் நிறைந்த தொல்காப்பியன் எனத் தன் பெயர் தோற்றி...

உலகம் புகழும் தொல்காப்பியன் எனத் தன் பெயர் தோற்றி...

ஐந்திரம் என்ற பெயரில் ஓர் இலக்கணநூல் இல்லை...தமிழிலும் இல்லை; சமத்கிருதத்திலும் இல்லை. ஐந்திரம் ஓர் இலக்கணமென்பது ஊகமே. பனம்பாரனார் அதை இலக்கணநுல் என்று குறிக்கவில்லை. சங்கதவாணரும் பிறரும் அஃது இலக்கணமென்று மயங்கியிருக்கக்  கூடும்.

ஐந்திரம் - உலகம் என்ற விளக்கத்துக்கு ஆதரவாக அச்சொல்லே திகழும். புறச்சான்று தேவையில்லை. குறித்த ஐந்தும் இருக்கும் இயற்கை நிலைகள்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

சிறு விளக்கங்கள் சேர்க்கப்பட்டன. 06012022

பிச்சுவா என்ற கத்தி

 பிச்சைக்காரர்கள் கத்தி வைத்துக்கொண்டு திரிவதாகத் தெரியவில்லை.  வாங்கிய பிச்சையை வைத்துத் தின்பதற்கு ஓர் ஏனம் அல்லது பாத்திரம் வேண்டுமாதலால் அதைத்தான் பிச்சை எடுப்பவன் வைத்திருப்பான்.  கத்தி வைத்திருப்பதென்பது பெரும்பாலும் கள்ளர்கள் வீடுடைப்பவர்கள் வைத்திருப்பார்கள்.

பிச்சை என்ற சொல்,  பைத்தியம் உடையாரின் தன்மையையும் குறிக்கக் கூடும் பித்து > பிச்சு என்று திரியக்கூடியது. பித்தை என்பதும் பிச்சை என்று திரியும்.  ஆதலின் பிச்சை என்ற சொல்லைக் கவனமாகவே ஆய்வு செய்தல் வேண்டும்.

எல்லாப் பிச்சைக்காரர்களும் பைத்தியகாரர்கள் அல்லர். ஏழ்மையினால் வாங்கி உண்பவர்கள் ஒருசாரார்;  பைத்தியமாகத் திரிவோர் மற்றொரு சாரார் ஆவர்.

பைத்தியம் என்ற சொல், அறிவு முதிராமையைக் குறித்த தமிழ்ச்சொல்.  பை - பைம்மை,  முதிர்ச்சி இன்மை.  பையன் - இளையவன்.

பை அடிச்சொல்.

பைத்து -  என்றால் பைம்மை உடையது என்று பொருள்.

பைத்து  + இ = பைத்தி.  பைம்மை உடையோன், உடையோள்.

அம் என்பது அமைந்தமை குறிக்கும் விகுதி. 

எல்லாம் இணைக்க, பைத்தியம் ஆகிறது.  பைத்து இ அம் > பைத்தியம்.

பைத்தியம் என்பது பையன்மை.  "பையலோ டிணங்கேல்" என்பதும் கருதுக. நாளடைவில் பைம்மைக் கருத்திலிருந்து மூளைக்கோளாறு குறிக்கக் கருத்து வளர்ச்சியுற்றது.

இது முதிராமை - அதாவது அகவை (வயது) இருந்தும் அதற்குரிய அறிதன்மை உடையனாயிருந்து சரிப்படுத்திக்கொண்டு செல்லாதவன், பைத்தியம் உடையவன்.  An insane person  cannot adjust himself to situations. Normal persons too sometimes fail to adjust but in an insane person, the failure to adjust is  to a much greater extent.  இதைப்பற்றி மருத்துவர்களிடம் கேட்டறிக.  தமிழ்மொழியில் இந்தச்சொல், பைம்மையிலிருந்து தான் வருகிறது.  ஆதலால் இங்கு உரைத்தவாறு உணர்ந்து சொல்லை அமைத்திருக்கிறார்கள்.  இது சரியாகவே உள்ளது.

பிச்சுவா என்ற சொல்லுக்கும் பித்துடைமைக்கும் பைத்தியத்துக்கும் ஏதும் தொடர்பு இருப்பதாகக் கருதுவதற்கில்லை.  இச்சொல் வந்த விதம்:

பிள்  -  ( பிள்> பிள > பிளத்தல் ).

பிள் > பிள் + சு > பிட்சு > பிச்சு.

வாள் என்ற சொல், வா என்று பேச்சு வழக்கில் திரிந்துள்ளது.

சொல்லமைப்புப் பொருள்:  பிளக்கும் நீள்கத்தி.

வா என்ற வினைச்சொல் அன்று; இது வாள் என்பதன் கடைக்குறை. இலக்கணம் பொருந்துகிறது.

பிள் > பிட்சு> பிட்சுவாள் > பிச்சுவா.

அறுவாள் என்னாமல் " அறுவாக்கத்தி" என்று பேச்சில் சொல்வது கேட்டிருக்கிறோம்.  "ள்" குன்றுதல் தமிழில் இயல்பு.   அவள் > அவ,  வந்தவள்> வந்தவ எனற்பால திரிபுகள் உணர்க.

வளைந்த வாயுள்ள மீன்,  கொடுவா என்று குறிக்கப்படுவது காண்க.  கொடு - வளைந்த,  வா - வாயுடைமை.  யகர ஒற்று கடைக்குறை.  கொடுவாய் என்ற மூலம் வழக்கில் இல்லை. ஆகவே உணர்பொருட்டு மீட்டுருவாக்கம்.

அறிக மகிழ்க.

பெய்ப்பு பின்.