உன்னதம்

உன்னதம் என்ற சொல்லை பல ஆண்டுகட்குமுன் விளக்கியது இன்னும்
என் ஞாபகத்தில்  இருக்கின்றது. மூளைக்குள் இருப்பதால் அது நாவிலும்
அகத்திலும் இருக்கிறது. சற்று வேறு தடத்தில் செல்வோம்.

நாவில் இருக்கிறது; காரணம் அகத்தில் இருக்கிறது.  ஆகவே நாவகம்>
ஞாபகம். நயம்>ஞயம் போல. ஞயம்> ஞாயம்  : (  நியாயம் ).

இந்த உன்னதம் என்ற சொல்லை இங்கும் எழுதிய வேறு இடங்களிலும்
தேடிப்பார்க்கலாம். பழையதையே தேடிக்கொண்டிருந்தால் புதியது ஏதும் ஆகாது.

உன்ன = நினைக்க.
(உன்னுதல் : நினைத்தல்.)

(நீ>  உன் என்ற பதிற்பெயர்த் திரிபும் தொடர்புடையது.)

உன்ன ‍:  மனத்தின் முன் கொணர்ந்து எண்ண;
(உன் > உன்னு.   உன் > முன்.  இவற்றைப் பின்னொரு நாள் காண்போம்)

அது:  அப்பொருளானது;

அம் ‍=  அழகு.

உன்ன + அது + அம்  இது சுருங்கி உன்+அது + அம் = உன்னதம்
ஆயிற்று.

இங்கு + இது + அம் = இங்கிதம்  .  அம் = அழகு.  அம்மை = அழகு.

அகுஸ்த > அகஸ்த. A

ஓர் உகரச் சொல் அகரச் சொல்லாக மாறும் என்று கழறுவோம்.

என்ன ஆதாரம் என்று  நீங்கள் கடாவலாம்.

விடை காணமுடியாக் கடாவன்று இது.

ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் இத்தகு மாற்றங்களைக் காணலாம்.

ஆங்கிலத்தில் பாருங்கள்: உப்பர் என்று எழுதிக்கொண்டு அப்பர் என்றன்றோ  வாயிக்கின்றனர்!  ( வாசிக்கின்றனர்:  ய~ ச திரிபு). upper.
இதிலிருந்து யாது தெரிகின்றது?   உகரத் தொடக்கம் அகர மாகும்.
உண்டர் என்றே எழுதிக்கொண்டு அண்டர் என்கின்றனரே!  under.

அதேபோல்தான் குட்டை என்பதும் கட்டை என்றும் வரும்.

குட்டையன் >  கட்டையன்.  க்+ உ =  கு;  க்+ அ =  க.

அகத்தியர் என்பார் குள்ளமுனி.

அகத்தியரை அகஸ்தியர் என்பார் புலவர் சிலரேனும்.

அகஸ்தஸ்  (அகத்தர்,  அகத்தியர்)

குட்டை >  கட்டை; குஸ்த > கஸ்த.

அகுஸ்த > அகஸ்த. AUGUST

ஐரோப்பிய மொழிகளில் இவை இரண்டுமே augustus  ........  என்று
வரவில்லையோ?

குஸ்த என்றால் குட்டை; கட்டை.

அவர்தான் குள்ளமுனி.    குட்டை = குள்ளம்.

குளம்பி அருந்திக் கிளம்புங்கள் வேலைக்கு.

குள்ளமுனி புகழோ மிக்க விரிவுடைத்தே.  அகஸ்த என்ற சொல்லுக்கே மிக்க மதிப்புக்குரிய என்ற பொருளும் உளதன்றோ.


அகஸ்திய :  அகஸ்டஸ்(இலத்தீன்):  அந்தக் குட்டையன்.
அ=  அந்த;   கஸ்த=  கட்டை(யன்).

குட்டை> கட்டை; குஸ்த > கஸ்த‌.

சுந்தரி > சுந்தரன்

அரி என்றால் அழகு. இந்தச் சொல்  எப்படி அமைந்தது?

எல்லாம் கண்ணுக்கு அழகாய் இருப்பதில்லை. பல, இயல்பாகவே உள்ளன. ஆனால், பத்தில் ஒன்றிரண்டு மிக்க அழகுடையவாக‌
உள்ளன. இவை அரியவை.  அருமையானவை.

அரு>  அரி.  (அரு+ இ).

அழகில் மனிதனை உந்திவிடும் அழகும் உண்டு. கவர்ந்திழுக்கும்  அழகும் உண்டு. பருகும் பான்மையிலான அழகும் உண்டு  ----  என்று   பலர்
வரணனை செய்வர்.

உந்தும் அழகு:  உந்து + அரி.  இது உந்தரி  என்றாகும்.

உந்தரி >  சுந்தரி.  (   அகர  வருக்கம் சகர  வருக்கமாதல் )
சுந்தரி :  அழகி.
சுந்தரம் : அழகாகிய தன்மை.

சுந்தரி > சுந்தரன். (ஆண்பால்).

சில சொற்களுக்கு ஆண்பால் இல்லை. ஊர்வசி >  ஊர்வசன் என்று
காணமுடியவில்லை. அப்படி ஒருவன் கதைகளில் வரின் காண்க.