கக்கூசு என்ற சொல்.

கக்கு  என்ற சொல் தமிழில் இருப்பது,   அடிப்படைக் கருத்துகளைத்   தன்சொற்களால் தரும் தகுதியுள்ள செம்மொழி இது  என்பதை காட்டுகிறது

இதுபோலவே  ஊசுதல் என்பதும்.  அழுகுதல்,  நாறுதல் என்றும் பெருள் படும்.  வடை முதலியன  கேட்டு விசுவதையும்  குறிப்பதுண்டு,

உ \\- ஊ  என்பன சுட்டடி  மூலங்கள்.   முன்னெழுதல்  மேலழுதல்    முதலிய  குறிக்கும்  தமிழ்.  ஊசல் என்பது  இருதலைக் கருத்து.  Rising and falling between two fixed or flexible points,  (concept ).

நாற்றமென்பது ஓரிடத்தினின்று  இன்னோர் இடத்திற்குப் போகும் கெடுகாற்று. கெட்டதிலிருந்து  கிளம்பும்  காற்று,  அங்கிருந்து  மூக்கைச் சென்று அடைகிறது.   ஆகவே  அது "ஊசல் "  ஆகிறது.

கக்கினது என்பது பெரும்பாலும் வாய்வழி வந்த     வயிற்று உட்கோள்  என்று பொருள்படும்.     ஆனால் எரிமலை தீமண்ணைக் கக்குகிறது  என்றும் சொல்கிறார்கள்.   ஆதலால்  வாயாலேடுப்பதை மட்டுமின்றி  வேறு வழிகளில் வெளிப்படுவதையும்  கக்குதலில் அடக்கலாம் என்பது தெளிவு.

கக்கினது   நாறும் . அதாவது   கக்கினது  ஊசும் .

கக்கு  +  ஊசு   =  கக்கூசு  ஆகிறது.

நாறும் வாந்தி என்பது,  மலக்கழிப்பு  இடத்திற்குப் பயன்படுத்தப்படுவது ஒருவகை  இடக்கர் அடக்கல் ஆகும்.  வெளிப்பட்ட கழிவு  அது கழிக்கப்படும் இடத்திற்கு ஆனது  ஆகுபெயர்.

வறுமையில் துன்புறுவாரை  " நல் கூர்ந்தார் "    " தரித்திரர் "   ( தரித்திறர்   அல்லது  திறம்பட  அணிந்தவர் " )   என்பதுபோன்ற மாறுபட்ட பயன்பாடு ஆகும்,

கக்கூசு  என்ற சொல்.   

குறுந் : கேள்விக்கென்ன பதில்?

இது கீழ் வரும் இடுகைகளின் தொடர்ச்சி:

https://sivamaalaa.blogspot.sg/2016/06/blog-post_6.html

https://sivamaalaa.blogspot.sg/2016/06/blog-post_11.html

https://sivamaalaa.blogspot.sg/2016/06/blog-post_46.html


பாடிய புலவர், இந்தக் குறுந்தொகை அகப்பொருட் பாட்டில் என்ன சொல்கின்றார் எனில், தெளிவாக ஒரே ஒரு கேள்வியை மட்டுமே தோழி  வாயிலாக விடுக்கின்றார். அந்தக் கேள்வி நாடன் நம்மை விட்டு அமையுமோ என்பதுதான். அதாவது தலைவன் நம்மை விட்டு நீங்கிவிடுவானோ என்பதுதான். நீங்கான் என்பது எப்படிச் சொல்வது ?


பாட்டில் உள்ள மற்ற யாவும் விலங்குகள் பற்றிய செய்தியும் முகில் பற்றியதும் ஆகும். இயற்கையை மட்டும் அழகு வரணனை செய்த பாட்டுகள் சங்க இலக்கியத்தில் இல்லை. இயற்கை எப்போதும் அகம் புறம் என்று வகைப்படும் செய்திகளில் பின்புலமாகவே நிற்கும்.


ஒரு கேள்வியே பாட்டில் உள்ள படியால் வேறெதுவும் வெளிப்படையாகக் கூறப்படவில்லை. கேள்வியும் பதிலை உள்ளடக்கியதாகத் தெரியவில்லை/ .

பாட்டின் கேள்வி எப்போது நிகழ்கிறதென்றால், வடக்கு தந்த வாடையும் முகிலும் தெற்கு நோக்கி வந்து தண்மை செய்யும் பனி தொடங்கிவிட்ட காலத்திலேதான்.

வடக்கு வாடை வந்து சேர்ந்துவிட்டது, பிரிந்து அயற் புலம்
சென்றுவிட்ட தலைவன். திரும்பிவிடுவானென்பதை நன்கு குறிப்பால் உணர்த்துகின்றது. திரும்பாமல் அங்கேயே இருந்துவிடுதல் கூடுமா என்ன:? பனியோ வந்து படர்ந்துவிட்டது, முகில் வந்து மேலூர்கிறது. அவன் வந்துவிடாமல் அமைதல் இயலுமோ:?


பெண்மரையை நீங்கிப் போய் நெல்லிக்கனியை மேய்ந்து பசியாறிய காட்சி போன இடத்தில் சம்பாதிக்க வேண்டியதைச் சம்பாதித்து விட்டனன், மீண்டு வருவன் என்பதைத் தோற்றுவிக்கிறது. குடல் நிறைவும் மன நிறைவும் அடைந்த நிலையில் மரை ஏறு பெண்ணிடத்துத் திரும்பிவிடும். மீண்டும் இரு மரைகளும் ஒன்று சேரும்/ அதுவே இன்ப நாளாகும். உள்ளம் இன்னிசையில் மயக்குறும் என்பது குறிப்பால் உணர்த்தப் படுகின்றது.

ஓங்குமலை ஊற்று ஓடையில் நீர் அருந்தி விடாய் தீர்ந்த நாடன் அல்லனோ அவன். அந்த ஊற்றின் தண்மையையும் பசுமையையும் அது அவனுடலுக்குத் தரும் தெம்பையும் அவன் மறந்துபோதல் எங்ஙனம்? மீண்டு வந்து அஃது அவனருந்துவன் என்கிறது பாட்டு - குறிப்பினால்.

சொல்லாமலே எல்லாம் சொல்லிவிட்ட நல்லிசைப் புலவனின் பாட்டு இது.
இயற்கையையே சித்திரமாக்கி, எழுப்பிய கேள்விக்குப் பதிலையும் அதனுள் வைத்துத்] தந்த இன்னிசையாளன் அவன்.

தலைவிக்குத் தோழி கூறுவதாய் அமைந்த இந்தப் பாடலைப் பல முறை படிக்கவேண்டும். அதனழகும் பொருளும் அப்போதுதான் தெளிவாகும்..

பயில் தொறும் நூல் நயம் போலும் ........என்றான் வள்ளுவன்.

குறுந் : கேள்விக்கென்ன பதில்?

குறுந் : வடபுலக் காற்று தென்புலப் பனி

https://sivamaalaa.blogspot.sg/2016/06/blog-post_6.html

 மேற்கண்ட இடுகையிலிருந்து :

பாடலைத் தொடர்ந்து சுவைப்போம்:

புரிமட மரை ஆன் கரு நரை நல் ஏறு

தீம்புளி நெல்லி மாந்தி அயலது

தேம்பாய் மாமலர் நடுங்க வெய்துயிர்த்து

ஓங்குமலைப் பைஞ்சுனை பருகு நாடன்

நம்மை விட்டு அமையுமோ மற்றே கைம்மிக‌

வடபுல வாடைக் கழி மழை

தென்புலம் படரும் தண்பனி நாளே 

தீம்புளி நெல்லி மாந்தி என்பது: நெல்லிக்கனியானது இனிப்பும் புளிப்பும் கலந்த சுவை உடையது. எனவே தீம்புளி என்கிறார்

தீம் - இனிப்புடைய; புளி - புளிப்புடைய. நெல்லி = நெல்லிக்கனி. மாந்தி - தின்று.

அயலது தேம்பாய் மாமலர் நடுங்க வெய்துயிர்த்து : : என்பது: அருகிலிருந்த செடிகளில் பூத்திருந்த தேன் சுமந்த பெரிய மலர்கள் அசைவுறும்படியாக கடுமையான மூச்சு விட்டுக்கொண்டு;

தேம் பாய் : இது தேன் உள்ளிருந்து வெளியில் வந்து விழும்படியான நிலையில் அந்த மலர்கள் அவ்வளவு தேனைச் சுமந்து நின்றன என்பதாம்

பாய்தல் என்ற சொல்: தேம்பாய உண்டு தெவிட்டு மனம் என்று கம்பனும் தேன்வந்து பாயுது காதினிலே என்று பாரதியும் பாடியிருத்தலும் நினைவுகூர்க.

ஓங்குமலைப் பைஞ்சுனை பருகு நாடன்: இது முன்னர் விளக்கப்பட்டது.
வடபுல வாடைக் கழிமழை: வடக்கிலிருந்து காற்று வீசி அடர்ந்த மேகங்களைத் கொண்டுவருகின்றது. இந்த வடக்குக் காற்றினை வாடை என்பர். மழை என்றது மேகங்களை.

தென்புலம் படரும் தண்பனி நாளே : இந்தக் காலத்தில் குளிர்பனி தெற்கு நோக்கி எங்கும் பரவித் துன்புறுத்துகின்றது.

இத்தகு சூழலில் புலவர் கூறும் செய்திதான் யாது?

அடுத்துக் காண்போம்

edit and share features too slow.  will edit later.

குறுந் :  வடபுலக் காற்று  தென்புலப் பனி