பசுவுக்கும் பழைய புதிய சொற்கள்.

பஷ்த்தவ என்பது பசுவைக் குறிக்கும் சமஸ்கிருதச் சொல்.

ஆனால் தமிழில் பசு என்ற சொல் வழங்கிவருகிறது. இதற்கு நேரான நல்ல தமிழ் ஆ என்பது.

அடினும் ஆவின்பால் தன்சுவை குன்றாது.
ஆவிற்கு நீரென இரப்பினும் நாவிற்கு  ........

தமிழிலக்கியத்தில் வரும் இவ்வரிகளைத் தமிழறிந்தோர் மறத்தலும் ஒண்ணுமோ?

ஆவிற்கு இன்னொரு பெயர் உண்டாக வேண்டுமானால் அதை மிக்க எளிதாகவே உண்டாக்கி விடலாம்.  இதோ ஒரு புதிய சொல்:

பால் + சுரப்பது :
பா + சு    =  ப + சு   =  பசு ஆகிறது.

இதற்குப் பா என்ற நெடிலைக் குறிலாக்கிவிடுதலும்,  சுரத்தலுக்கு   ஒரு சு என்ற குறியை மட்டும் இட்டுக்கொள்வதும் போதும். ஒரு புதிய சொல் கிட்டிவிடுகிறது.

சொல்லொன்று புதிது கிட்டினால் சோறு கொஞ்சம் குழம்புடன் கிட்டினது போலுமே யாம்.

ஒரு சொல் வேண்டுமானால் அதைப் படைக்க, ஒரு குறிலை நெடிலாக்கலாம்;  நெடிலைக் குறிலாக்கலாம். ஒரு முழுச்சொல்லை தலையையும் வாலையும் கிள்ளிவிட்டுக் கூடையில் போட்டுக்கொள்ளலாம்.
ஒன்றுமே இப்படி நிகழ்த்தக்கூடாதாயின் எதையும் உண்டாக்க முடியாது.

புதிய சொற்களைப் படைத்தளிக்க முயல்வோர் ஏனிந்தத் தந்திரத்தைக் கையாளவில்லை?   அறியாமைதான்.

பால் தருவது பசு /  ஆ.

பால்த் தருவ    ல் >ஶ்;    தருவ > தவ    ரு > 0
= பாஷ்த்தவ

=  பஷ்த்தவ.

ஆக, இவ்வாறு சொற்களைப் படைக்க அறிவது திறமை ஆகும். 

எழுத்துப்பிழைகள் இருப்பின் பின் திருத்துவோம்.