மகிமை என்ற சொல்லுக்கு ஆக்கம் கூறிய புலவர் பலர். யாமும் முன் கூறினோம். இப்போது இன்னொன்று கூ றுவோம்.
இச்சொல்லை மக + இம்மை என்று பிரித்துப் பின் இம்மை என்பதை இமை என்று இடைக்குறை ஆக்குக. பின் "மக இமை" என்ப து புணர்க்க, மகிமை ஆகும். .மக என்பதன் ஈ ற்று அகரம் கெடும். கெடவே "மக் + இமை" என்பது மகிமை யாம்.
பொருள்: இம்மையில் மக்களுடையர் ஆதல் மகிமை.
அறிக மகிழ்க
மெய்ப்பு பின்.
பிறருடன் பகிர்ந்து கொள்க.
மாலுதல் என்னும் வினைச் சொல்: மயங்குதல் - கலத்தல் என்பன பொருள்
சொல்லின் அடி மால் என்பதுதான். இதனுடன் ஐ விகுதி இணைந்து வர, மாலை என்ற சொல் உண்டாகும். பூக்கள் பலவும் கலந்து தொடுப்பதால் கலத்தல் பொருளதாயிற்று. பூக்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று மயங்குவன என்பதும் அறிக.
இனி அடிச்சொல் ஆ விகுதி பெற்றும் சொல் ஆகும். அப்போது மாலா என்றும் சொல்லாம். இச்சொல் பிறமொழிகள் பலவினும் சென்று கலக்கும். இது தமிழுக்கும் பெருமையே. பலா நிலா என்பனவும் ஆ விகுதி உடையனவே . நீலா என்ற பெயரில் ஆ விகுதி கண்டு கொள்க.
அறிக மகிழ்க
மெய்ப்பு பின்.
பிறருடன் பகிர்ந்து கொள்க.
ஒரு நாட்டுக்கு வேண்டிய பொருள்களை வருவித்துக் கொள்ளுதல் அதாவது அப்பொருள்களை விளைவிக்கும் நாடுகளிலிருந்து வரவழைத்துப் பெற்றுக்கொள்ளுதல் என்பது வருத்தகம் எனப்பட்டு, நாளடைவில் இச்சொல் வர்த்தகம் என்று சற்றுச் சுருங்கிற்று. இது அமைப்புப் பொருளில் இறக்குமதிப் பொருள்களையே குறித்தது.
காலக்கடப்பில் இது ஏற்றுமதியையும் குறித்து விற்றல் வாங்குதல் ஆகிய பொது வணிகத்தையும் குறித்தது.
மொழியில் சொல் உண்டாகும்போது இருக்கும் பொருளே தொடர்ந்து இருப்பதில்லை. இச்சொல்லில் ஏற்பட்டதுபோல் பொருள் மாறுபாடுகள் விளைந்து வேறு பொருண்மை பெறுவதும் உண்டு.
அறிக மகிழ்க
மெய்ப்பு பின்னர்.
பகிர்வுரிமை வழங்கப்படுகிறது
