இருபிறப்பிச் சொல்லுக்கு சமஸ்கிருதத்திலிருந்து எடுத்துக்காட்டு.
ததா+கத்த> ததாகத்த - வருகை தந்தவர்
ததா+ அகத்தா > ததாகத்த - போய்மறைந்துவிட்டவர்.
இரண்டு சொற்களும் முடிபொருமை கொண்டன.
இதில் இன்னொரு சிறப்பு யாதெனின் இச்சொற்கள் முரண்பொருளன
ஆகுமென்பது.
இதை மனனம் செய்துகொள்ளுங்கள்
இச்சொல்லைப் பார்ப்போம்.
அரசன் போலும் அல்லது இறைவன்போலும் மனமிரங்கி அருளும் வல்லோனின் தாள்களில் சென்று வீழ்ந்து பெற்றமைவது தாட்சன்யம். இச்சொல் அமைந்த விதம்:
தாள் - கால்கள்; திருவடிகள்.
செல் - அடைக்கலம் அல்லது சரண்புகுதல்.
நீ. ( இது கருணை வேண்டுவோனைக் குறிக்கிறது ).
அம் - பெரிதும் அமைதல் குறிக்கும் விகுதி. இங்கு பெற்றமைதல்.
தாள்+ செல் + நீ + அம் = தாட்சென்னீயம் > தாட்சன்னியம்.
செல் என்பதன் முதல்நிலை எகரம் அகரமாகத் திரிந்தது.
இத்தகு திரிபுகள் பிற: எளியர் - அளியர், தெரிசனம் > தரிசனம்.
நீ என்பது நி என்று குறுகிற்று. இன்னொரு எ-டு:
பழம்நீ என்பதில் நீ என்பதும் நி என்றே குறுகிற்று.
அல்+ நீ + அன் ( அன்னியன்) என்பதிலும் நீ குறுகியவாறு கண்டுகொள்க.
பொருள்: நீ அல்லாத பிறன்.
இவ்வாறு தாட்சன்னியம் என்பது இரக்கம் என்று பொருள்பட அமைந்த சொல் எனக் கண்டுகொள்க. காலில்விழுந்து பெறுவது.
தயவு தாட்சன்னியம் என்பது பேச்சுவழக்கில் மரபுத்தொடர்.
