கம் > கம்கம and words from

கம் என்பது ஒரு தமிழ் அடிச்சொல். கம் என்பதற்குப் பல

பொருள் உண்டெனினும், அவற்றுள் ஒன்றை மட்டும்

ஈண்டு விளக்குவோம்.

கல்யாணப் பெண் கமகம வென்று வாசமாக இருக்கிறாள்.

கல்யாணம், வாசம் எல்லாம் முன் விளக்கப்பட்டவையே. அவை உள்ளனவா என்று தேடவில்லை. ஆனால் அவற்றைப் படித்த உங்கட்கு இச்சொற்களின் அமைப்பு நன்கு

தெரியும்.

கம் > கம்கம நறுமணக்குறிப்பு

கம + அழ் = கமழ் > கமழ்தல். இது வினைச்சொல். .

அழ் = அல். அல்>அழ்.

இல் என்பதும் இழ் என்று திரிவது காண்க.

பலர் அழ். இழ் என்பனவற்றை அல், இல் என்றே பலுக்குவர்.

கம் > கம்+தம் = கந்தம் (வாசனை)

தம் என்பது ஒரு விகுதி.

will edit

.

மென்பொருள் வல்லவளானேன்

மென்பொருள் வல்லுநராய் என்னை உருவாக்க

என்கணினிக் குள்ளனுப்பி எள்ளினரோ -- வன்கணமாய்க்

கள்ள அழிப்பானைக் கண்டதும் அஃதழித்து

மெல்ல வல்லவளா     னேன். .

தீயைப் பற்றி மனித சிந்தனை

மனிதன் தீ உண்டாக்குவதற்கு அறியுமுன்பே தமிழ்மொழி தோன்றி வளர்ந்துகொண்டிருந்தது. அதற்கான ஆதாரம் தீ என்னும் சொல்லிலேயே
அடங்கி இருக்கிறது.

தீக்கற்கள் உராய்வதனால் தீ உண்டாயிற்று. உராய்தல் என்பது தேய்தல்.
தேய் > தீ ஆனது. இஃது ஒரு பழங்காலத் திரிபு ஆகும்.  தீயைப் பற்றி
மனித சிந்தனை வளர்ச்சிபெற்று  அது வணங்கப்பெறும் நிலைக்கு உயர்ந்த பின்பு வேறு சில சொற்கள் தோன்றின.

தேய் > தேய்வு என்ற சொல் தோன்றி, தேவு என்றானது. யகர ஒற்று
மறைந்து சொல் அமைந்தது. தேவு என்பது கடவுள் என்ற நிலையில் உணரப்பெற்றது. ஆதலின் கடவுள் என்ற பொருளுண்டாயிற்று.

தேவு > தேவன்,   > தேவி, என்று பின்னர் பான்மை உணரப்பட்டுச்
சொற்கள் அமைந்தன.   தேய்வு > தெய்வம் என்று அம் விகுதி பெற்ற‌
சொல்லும் அமைந்தது

எனவே தேய் என்ற அடிச்சொல்லிலிருந்து இத்தகைய சொற்களைப்
 பெற்ற தமிழ் மிக்கப் பழங்கால மொழி என்பது பெறப்படுகிறது. இதனை அறிஞர்கள் விளக்கியுள்ளனர்.