தீயானியைத்தல் தியானம்

தியானம்  என்பது ஒரு குறித்த பொருளின்மேல் மனத்தை நிலைநிறுத்துதல் ஆகும். அப்பொருள் இறைவனாகவே
பெரும்பாலும் இருக்கும்.

இதற்கு இடையில் இன்னொரு பொருளை உதவியாக வைத்துக்கொள்ளலாம். அந்த உதவிப்பொருள், இறைவன்பால் மனம்

செல்லுதலை எளிதாக்குகிறதென்று உணரப்படுகிறது. இடைப்பொருள்

இருக்கலாகது என்பதொரு வாதம். இடைப்பொருள் வைத்து வெற்றி

கண்டோர் உளராதலின், அது இருத்தலாகாது என்பது முற்றிலும்

ஏற்புடைத்தாகத் தோன்றவில்லை.

தொடக்கத்தில் இடைப்பொருளாகப் பலரும் தீயையே தேர்ந்தெடுத்தனர்.

ஒரு விளக்கைக் கொளுத்திவைத்து, தீபத்தை நோக்கி, இறைவனை

எண்ணினர். சில மணி நேரம் இப்படி மனம் நிலைநிறுத்தம் பெறவே

தியானம் வெற்றியடைந்ததாகக் கொண்டாடினர்.

கோயிலில் விளக்கேற்றும் வழக்கம் இதனாலேயே ஏற்பட்டது. ஓமம்  (தீ )

வளர்த்தும் மனம் ஒருநிலை அடைந்து இன்புற்றனர்.

ஆகவே "தீயான் இயைத்தல்" ஒர் முன்மைக் கொள்கையாய் ஆயிற்று. ஏதேனும் ஒருவகையில் தீயின்றி இறைவணக்கம் நடை

பெற்றது குறைவு.

தீ -  மனத்தை இறையுடன் இயைக்கப் பயன்பட்ட இடைப்பொருள்.

தீயான் இயைத்தல் > தீயானியைத்தல் > தியானித்தல்.

தியானி > தியானம்.

நீரும் பூவும் என வேறு இடைப் பொருள்களும் உள . நீரிலிருந்து  நீராயினன் > நாராயணன் என்பதும் பூ  என்பதிலிருந்து பூசை  (பூஜை)  என்பதும்  ஏற்பட்டன .

தீ யால் =   தீயான்    (  ஆல்  =   ஆன்   வேற்றுமை உருபுகள் )

நிகழ்ந்த திரிபுகள்:

தீயானியைத்தல்  >

தியானியைத்தல்  ( முதல் எழுத்து  குறுகிற்று )

தியானித்தல்  (  யை  கெட்டது ,  அல்லது மறைந்தது ).

தியானி    (  ஒரு வகையில் இது ஒரு போலி வினைச் சொல் )

தியானித்தல்  ( பின் உருவான வினைச்சொல் )

தியானி + அம்  -  தியானம் .(  தொழிற்பெயர் )

தியானம் >  தியான (  பிறமொழித் தாவல் )

இச் சொல் "தீப்"  பொருளை  இழந்து   இதுகாலை பொதுப்
 பொருளில் வழங்குகிறது )

Posted without further elaboration.   This may be in danger of getting deleted externally. Hence we post first.

What is needed is a good govt in TN

மக்களுக்குத் தொண்டுசெயல் ஒன்றே நோக்கம்;
மண்டைபல துண்டுபடச் சண்டை அன்றே!
தக்கவழி தனைக்கண்டு போட்டி தீர்ந்து
தகைமையொடு நல்லாட்சி தளிர்போல் தோன்றி
எக்கரையின் மாந்தர்களும் போற்று மாறும்
இன் தமிழர் மாநிலத்தில் அரசு தோன்ற
சிக்கலின்றி அமைந்துவிடில் அதுவே நன்று
சீரான ஆட்சியொன்றே குறிக்கோள் செல்வீர்........ 

அயர்தல்அசதி அசா அசத்துதல் .

அயர்தல் என்பது நல்ல தமிழ். அயர்ந்து உறங்குகிறாள் என்று சொல்வதுண்டு.  பேச்சில், யகரத்துக்குச் சகரம் வரும். அது வாடிக்கையான திரிபு. பல சொற்களில் வரும் என்று முன்பு எழுதியுள்ளோம். பல அழிந்துவிட்டாலும், மறந்திருக்க மாட்டீர்கள்.

அயர்தல் > அசர்தல்.  அசந்து தூங்குகிறான் என்பர்.  அயர் > அசர்.
அசர்ந்து என்பதில் உள்ள ரகர ஒற்று மறைந்து, அசந்து என்று பேச்சில்
வருகிறது.

ஒரே அசதியாக இருக்கிறது என்பார்கள்.  ஆக, அயர்> அசர் > அச > அச+ தி (விகுதி) > அசதி ஆகிறது.  அயர் என்ற முதற்சொல்லினின்று
திரிந்திருப்பினும், அசர்தி என்று வருவதில்லை. ரகரத்துக்கு
வேலையில்லாமல் போய்விடுகிறது.


திரிபுகளே இல்லையென்றால்,  பல சொற்களும் பல இனமொழிகளும்
தோன்றியிரா என்பதைச்  சிந்தித்து உணர்க.

அச என்பது அத்துடன் நின்றதா?

ஓர் ஆகார விகுதி பெற்று,  அசா என்று ஆனது. அச + ஆ = அசா.
ஆ விகுதி வந்த சொற்கள் பல. ஓர் உதாரணம். கல் (படித்தல் )+ ஆ
கலா. (கல்வி).  பல்+ ஆ = பலா (பல சுளைகள் உடைய பழவகை, அது காய்க்கும் மரம்)  என்பதும் இன்னொரு காட்டு ஆகும்.

அயர் > அயா > அசா என்று காட்டினும் அமையும்.

அயர்  >  அயர்த்து  (பிறவினை ) >  அசத்து .

மிகக் சிறந்த ஒன்றைப் பார்த்து  நம்மால் முடியுமா என்று "அயர்வு "  கொள்ளும்படி  செய்தல் .  அசத்துதல் .