கருப்பட்டி

 கருப்பட்டிக்கு ஏன் அந்தப் பெயர் வந்தது என்றால் எளிதான   விடைதான். அது கருப்பாக இருப்பதால் என்று சொல்லிவிடலாம்.

கருப்பட்டி,  காய்ச்சிப் படிவித்து உண்டாக்கப் படுகிறது . அது படிவிக்கப் படும் வார்ப்பில் பின் தனக்கு  ஏற்ற ஊருவை அடை கிறது.

ஏன் பட்டி என்று வருகிறது?

கருப்பாகப் படிதல் என்பதில், படி என்பது பட்டி ஆகிப் பெயர்ச்  சொல் வடிவத்தினை அடைகிறது.  பட்டி என்பது படு+ இ. அல்லது படி + இ என்பது, இது  பட்டி ஆகும். இது டகர. இரட்டிப்பாம்.

கடி தடி என்பனவற்றில் இறுதி  இகர விகுதி

கடு +  இ >  கட்டி, > கடி

தடு + இ >   தட்டி. > தடி

மெய்யெழுத்து மறைதல் இடைக்குறை.

இவற்றில்  டகரம் இரட்டித்தன.  குடு என்பது குடு இ > குட்டி.  குடு + ஐ > குட்டை.  கண்டுகொள்க.

கவிதையில் குறுக்கம் வேண்டிச் சிறிதாக்கப்படும் சொல்லில் எழுத்துக்கள் மறைதல் தொகுத்தல் எனப்படும். இங்கு சொல்லாக்கம் ஆதலின் இவ்வாறு குறுகுதல் குறைச்சொல் என்போம்.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்.

இது மீள்வரைவு செய்யப்பட்டுள்ளது.  கள்ளமென்பொருள் கொண்டு மாற்றப்பட்டுள்ளதுபோல் தெரிகிறது. இப்போது சரி செய்யப்பட்டுள்ளது.

அலட்சியம் புனைந்தவிதம்

 அடுத்துச் சென்றுதான் ஒன்றை அணுகிக் கவனிக்க முடியும். மிக்கத் தொலைவிலுள்ள ஒன்றை எவ்வளவு சிரத்தையுடன்  அணுகினாலும் நமக்கு அதனுடன்  நெருங்கி நிற்கும் உறவுணர்வு ஏற்படுதல் குறைவே.

பண்டைச் சொற்களில் அடுத்திருத்தல் எவ்வளவு முன்மையுள்ள நிலை என்பதைச் சொற்புனைவுகளில் கண்டுதெளியலாம்.  இதற்கு அலட்சியம் என்பது ஒரு சிறந்த உதாகரணம் ஆகும்.  அத்துடன் உதாகரணம் என்பதன் தமிழ் மூலங்களையும் இங்கேயே விளக்கிவிடலாம் என்று எண்ணுகிறோம். முதலில் இலட்சியம் அலட்சியம்.

அடுத்திருக்கும் நிலைக்கு ஒரு சொல் வேண்டுமாயின் அதை "அடுத்திரு" என்பதிலிருந்தே படைக்கலாம். 

அடு> அடுத்தல்> அடுத்திரு>  அடுத்திய(லுதல்)  >  இல்+ அட்சிய

இவற்றுள் இல் என்பது இடம்.  அடுத்திய> அட்திய > அட்சிய. என்பது புனைவு,

இல் அட்சியம் என்பது அடுத்திருந்து கவனித்தல்.

அல் அட்சியம் என்பது இடத்தில் அல்லாமல் பிற முறைகளில் கவனித்தல்.  ஆகவே இடத்திலின்மையால் கவனிக்காமை.

அடு என்பதில் டு என்பது கடின ஒலி.  அது குறைக்கப்பட்டது,  ட் என்ற ஒற்று மட்டுமே எஞ்சியது.  டு வல்லினம்,  நீக்கமுற்றது,

இதை அலடுச்சியம் என்றால் இன்னா ஓசைத்துமாகும். சொல்புனைவுக்கு இது ஆகாது,

உதாகரணம் என்பது  உது + ஆகு+  அரு + அண்+ அம்.

அரு என்பது எப்போதாவது இருத்தல்.

அண் என்பது நெருக்கம். 

ஆகவே உதாகரணம் எப்போதாவது ஒன்றுடன் அணுக்கமுடைத்தாதல்.

எடுத்துக்காட்டுகள் அடிக்கடி நிகழா இயன்மை உடையவை.,

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்,

பண்டாரம் சொற்புனைவு

 பண்டாரம் என்பது பண்டு (,முற்காலம்) என்பதனோடு தொடர்புடையதாய்க் கருதப் பட்டதுண்டு. பண்டிதம் என்பதும் அதன் தொடர்புடையாதாய்ச் சிலர் கொள்வர்.

பண் + தரு+ அம் >.  ~ ( பண் தருவோன்) இதன் பொருளும்  இச்சொல்லின் பகவுகளும் ஆகும்.  இச் சொல் சரியாய்ப் புரிந்து கொள்ளப் படவில்லை.

தரு அம் > தாரம் என்றாகும். ண்+ தா என்ற எழுத்துக்களால் "டா" வந்துவிடும். 

இது ஒரு சாதியன்று.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்.