ஆத்திகம் ஒரு மறு‌ நோக்கு

ஆத்திகம் என்னும் சொல்லை இன்று மறுநோக்கினுக்கு உட்படுத்துவோம்.

முன் வெளியிட்ட இடுகையில் ஆசு திகம் என்னும் இருசொற்களால் இக்கூட்டுச் சொல் ஆக்கப் பெற்றதென்று கூறியதில் மாற்றமொன்றில்லை.
ஆனாலும் ஆசு என்பதன் அடிச்சொல் ஆக்கம் குறிக்கும் "ஆதல்" என்ற வினைச்சொல்லே
.
ஆசு என்னும் தொழிற்பெயரைப் பயன்படுத்திச்‌ சொற்புனவைக் காட்டாமல்,  ஆ என்னும் வினையைக் காட்டினும் விளைவு ஒன்றேயாகும். ஆத்திகம் என்றே உருக்கொள்ளும். உலகின்கணுள்ள பல்வேறு ஆக்கங்களில் பற்றுக்கோடும் ஒன்றாதலின் அவ்வாறு சொல்வனைதலும் ஏற்புடைத்தே ஆகும். ஈண்டு இறைப்பற்றையே நாம்  பற்றுக் கோடு என்று முன்கொணர்தலின் சொல்லின் மையக் கருத்து அதுவே‌ என்பதனைக் கவனத்தினின்றும் குறுக்கிவிடலாகாது.

திகம் என்பது   திகைதல் என்ற சொல்லினின்று வருகிறது.  திகைதலாவது தீர்மானப்படுதல். உறுதிப்பட்டு நிலைத்தல்.  " விலை திகைந்தது" என்ற வாக்கியத்திற் காண்க.  திகை+ அம் = திகம் என்பதில் ஐ மறைந்தது (கெட்டது என்பர் இலக்கணியர்).  (திக்) + அம் = திகம் ஆகும்.

ஆஸ்தி = சொத்து.    ஆஸ்திகம் (ஆத்திகம்) என்பது ஆஸ்தி  என்பதிலிருந்து வந்ததென்பது பொருந்தவில்லை.

சொத்துச்சேர்ப்பதும் ஆக்குவதே.  ஆஸ்தியுடையான் ஆக்கம் உடையான் என்பதறிக.   ஆக்கு > ஆக்குதி > ஆ(க்கு)தி >  ஆ(ஸ்)தி   என்ற சொற்புனைவே அது.

மற்ற சொற்கள்: திகம் என்னும் ஈறு அறிக.

திகு > திக்கு ( திசை).
திகை > திசை.  க- ச போலி.  இதுவும் திசை என்னும் பொருள்.
திகு > திகழ் > திகழ்தல் ( ஒளிவீசுதல்)
திகு + அள் = திங்கள்  ( நிலா).  ஓளிவீசுவதான நிலா.  மெலித்தல் விகாரம்.
திகு > திகிரி  ( சூரியன் , ஒளிவீச்சு)  பல்பொருட் சொல்,
திகு > திகை > திகைதி  ( நாள் தீர்மானித்தது),  திகைதி> திகதி > தேதி.
திகு> திகை > திகைத்தல் (  திசையைத் தேடுதல்,  ஆகவே  மயங்குதல்).

திகு என்ற அடிச்சொல் பல்வேறு நுண் பொருட் சாயல்களைத் தன்னுட் கொண்டது.  இவற்றுள் ஒளி என்ற பொருட் சாயலை மேற்கொண்டு திகு + அம் = திகம் எனினும்  " ஆக்கத்தின் ஒளி"  (தரும் வழி ) என்று பொருளுரைக்கினும் அதுவும் ஏற்புடை த்து என்று வாதிடுதல் கூடும்.  இதேபோல் திகு = திசை என்று கொள்ளினும் "ஆக்கமுடைய மார்க்கம்" என்ற பொருள் தந்து   நலமே காணக் கிட்டுவ தாகும்.  ஆகவே பொருள் மலிந்த
ஈரடிச் சொற்களை ஈண்டு நாம் எதிர்கொள்கின்றோம் என்பதை மனத்      துக்கண்     நிறுத்தவே இஃது ஒரு பல் பிறப்பிச் சொல் என்பது தெளிவு பெறும்.


நாளடைவில் சொற்கள் பொருள்விரிவடைவது இயல்பு.  காரணங்கள் உளவாக, பொருள்விரியும்.  எ-டு: திகழ்வது சூரியன்;  சூரியன் வட்டம், ஆகவே வட்டமென்பது பெறுபொருள். (derived meaning).

இதுவும் காண்க.

ஆத்திகம் http://sivamaalaa.blogspot.com/2016/03/blog-post_28.html

தட்டச்சுப் பிறழ்வுகள் காணின் சரிசெய்யப்பெறும்.
You may also help by pointing out. 

திருத்தங்கள்: பெறும் என்பது பேறும் என்று பிறழ்ந்தது --

திருத்தம் செய்தோம்.  29122020




.

ஜென்மாவும் சென்மமும்

ஆங்கில அறிவோ தமிழறிவோ கூட இல்லாத படிக்காதவர்களை அண்டி, அவர்கள் எப்படிப் பேசுகிறார்கள் என்பதைக் குறிப்பெடுத்துக்கொள்வது  ஆய்வுக்கு உதவும். ஆனால் இப்போது கல்வியறிவு ஓரளவு பரவிவிட்டதாலும் ஓரமைம்பது நூறாண்டுகளின் முன் இவர்கள் எப்படிப் பேசினார்கள், என்பதைத் தொகுத்துவைக்க யாரும் முன்வரவில்லை என்பதாலும் இவை இப்போது மறைந்துவிட்டன என்றுதான் கூறவேண்டும். இவ்வாறான தொகுப்புகள் கிட்டவில்லை.. சில குறிப்புகள் கிட்டலாம்.

உரையாடல்களும் நகருக்கு நகர் வேறுபடுவனவாய் உள்ளன.

சிங்கப்பூரில் பண்டிருந்த தமிழர்கள், சில் மலாய்ச் சொற்களை மொழிபெயர்த்த விதம் வியக்கத் தக்கதாய் உள்ளது.  இவற்றைப் பாருங்கள்:

மலாய்                                                 மொழிபெயர்ப்பு.
போத்தோங்க்    பாசிர்                    மண்ணுமலை  (மண்வெட்டு மலை )
ஜபாத்தான் மேரா                            சிவப் பாலம் (  சிவப்பு என்பதில் பு விடுபாடு,)
கம்போங் கப்பூர்                               சுண்ணாம்புக்  கம்பம்
கொலம் ஆயர்                                   தண்ணீர்க் கம்பம்
புக்கிட் தீமா                                          ஈயமலை 
சுங்ஙாய் காலாங்                              செங்கமாரி ஆறு
கண்டங் கிருபா                                  மாட்டுக் கம்பம்

கம்பம் என்பது  சிற்றுர்  (பொருள்) .  கம்போங் என்பது மலாய். மேல்  இவற்றில் சில நேரடி மொழிபெயர்ப்பாய் இல்லை.

இதிலிருந்து பண்டைத் தமிழர்கள் பெரும்பாலும் சொற்களைக் கடன்வாங்கிப்  பேசுகிறவர்கள் அல்லர் எனலாமா? ஆங்கில அறிவு மேம்பட்ட காலை இது மாறிவிட்டது.

பிறவி என்று பொருள்படும் ஜன்மம் என்பதற்குச்  சிற்றூரார் சென்மம் என்றுதான் சொன்னார்கள் என்று தெரிகிறது.  செல்+ ம் + அம் =  சென்மம், சென்றுவிடுவது,  அழிந்துவிடுவது என்பதாம்,  ஜன்ம என்பது பிறப்பையும் சென்மம் என்பது முடிவையும் காட்டின. இவை இருவேறு சொற்கள் என்பது தெளிவு, ஆனால் அவை ஈடாய் வழங்கின.

செல்லுதல் நடைபெறுவது:  1. உயிரானது கருவினுள் செல்லுதலும் அதை உயிர்ப்பித்தலும்;   2.  பின்னர் உயிர்த்த கரு வளர, அது முற்றிக் குழந்தை ஆகி, கருவினின்று வெளியுலகிற்குச் செல்லுதல்,  இது இரண்டாவது செல்லுதல்,  3. முதுமையில் உடலினின்று பிரிந்து அகண்ட வெளியில் செல்லுதல். இதைத்தான் சாவு, மரணம் என்று சொல்கிறோம்   4. மறுபிறவி உளதாக, இன்னொரு கருவினுள் புகுந்து உயிர்த்தல்.

இவ்வாறு ஒவ்வொரு கட்டமும் ஒரு "செல்"  ஆகிறது.  இந்தச் செல்களில் கருவிலிருந்து குழந்தையாகி வெளியுலகிறகுள் புகுதலின்பின் அவ்வுடலை விட்டு ஏகுதல் ஏற்பட ஒரு சென்மம் ஆகிறது. ஆதலின் சென்மம் என்று சிற்றூரான் சொல்வது சரியானது என்று உணர்க. 

தட்டச்சு பிறழ்வு பின் கவனம்பெறும்.

மாயனார் குயவன் - மண்ணுபாண்டம் (பொருள்).

இதை எப்படி விளக்குவது?

மாயன்  குயவன் எனின் விளக்குவதில் கடினமிருக்காது.  மாயன் என்பதும் ஆண்பால் ஒருமை.  குயவன் என்பதும் ஆண்பால் ஒருமை.

ஆனால் பாடலில் மாயனார் குயவன் என்றன்றோ வருகிறது?  ஆர் என்ற பணிவுப்பன்மை விகுதியும் இணைந்திருப்பதால், வியப்பு காரணமாக வந்த வழுவமைதி என்று இலக்கணம் கூறலாம்.  இதனினும் சிறந்த விளக்கத்திற்கு வர இயலுமா என்று பார்ப்போம்.

ஒரு வழி:

1.  மாயன்  ஆர்குயவன் என்று பிரிக்கலாம்.  உலகனைத்திலும் பல மாயங்களை உள்வைத்து இயக்கிக்கொண்டிருப்பதால்  இறைவன் மாயன் என்பது பொருத்தமே.  படைப்புத் தொழிலைச் செவ்வனே செய்திருப்பதால்
இறைவன் இயல்பாக எங்கும் காணப்படும் குயவன் அல்லன்  "ஆர் குயவன் ". நிறைவு பொருந்தித் திகழும் வேறுவகைக் குயவன்.  மனிதக் குயவனிலும் வேறுபட்டு நிற்பவன்.

இவ்வாறு விளக்கலாம். இதில் ஆர் என்பது விகுதியாகக் காணப்படாமல் தனிச்சொல்லாக இயல்கின்றது.

இறைவன் மேலான குயவன் எனினும் அவன் தந்த தேகம்  தேய்ந்தழிதலை உடையது.  மண்ணுபாண்டம் உடைந்து இறுதியில் மண்ணாகவே உதிர்ந்துவிடுதலைப் போலவே  தேகமும் தேய்ந்தொழிகிறது.
எனவே தேகம் என்பதும் தமிழ்ச்சொல்லே.  மிக்கப் பொருத்தமாக அமைந்த சொல்லென்பதை பன்முறை கூறியுள்ளோம்.

2 இன்னொரு வழி:

மாயன் என்பது மாயம் என்ற சொல், அதில் வரும் அன் என்பது ஆண்பால் விகுதியன்று என்பது இன்னொரு விளக்கம்.

அறம் -  அறன்;
மறம் -  மறன்.
திறம் - திறன்.
அகம்  - அகன்

மகரனகர ஒற்றுப் போலி.

இவைபோல்  மாயன் என்றிருந்தாலும் அது மாயம் தான் என்று முடிக்க.

மாயனார் குயவன் என்பது மாயம் ஆர் குயவன்.
பல மாயவேலைகள் செய்யும் குயவன் என்பதாம்.

கண்ணிற் படாது காரியங்களாற்றுபவர் எனற்பொருட்டு என்றும் கூறுப.
ஐந்தொழிலில் மறைத்தலும் ஒன்று.

3 மற்றொன்று:

மயம் என்பது மகிழ்வு முதலிய குறிக்கும்  பல்பொருளொரு சொல். இது எதுகை நோக்கி மாயம் என்று திரிந்தது என்று கொள்வதும் கூடும்.  ஆகவே மயனார் என்பதே மாயனார் என்று நீண்டுவந்தது எனினும் ஒக்கும். இவ்வாறு கண்டு பொருளுரைத்துக்கொ:ள்க.

காயமாவது, காய்ந்து அழிந்துவிடுவது.  மனிதன் இயற்றும் தீமைகளே அவனைக் காய்ந்து அழிக்கின்றன என்க.

என்பி லதனை வெயில்போலக் காயுமே
அன்பி லதனை அறம்.

இஃது வள்ளுவனார் வாய்மொழி.  அறம் காய்ந்து கொல்லற்குக் குறியாதலின் காயம் எனினுமது.

உரையாசிரியர்கள் தம்முள் வேறுபடுதல் உலக நடப்பில் உள்ளதுதான். குறளுரையில் மணக்குடவர், காளிங்கர், பரிமேலழகர்,  எல்லோரும் ஆங்காங்கு  வேறுபட்டுள்ளனர். (பேதம்).

பேதமாவது, உரையிற் பெயர்ந்து வேறு கூறுதல்.

இவ்வாறு பொருள் கூறாமல் " மாயனார் குயவன் "   வியப்பு, பணிவு காரணமாக வந்த ஒருமை பன்மை மயக்க வழுவமைதி எனலும் ஆகும்.

பாடிய சித்தர் அருகிலிருந்தால் கேட்டுவிடலாம். இல்லையே.
பொருந்துமாறு காணின் அறிந்துகொண்டு செல்க.


காயமே இது பொய்யடா,
காற்றடைந்த பையடா
மாயனார் குயவன் செய்த
மண்ணுபாண்டம் ஓட்டா.

அங்கம் என்ற சொல்   காற்று அடங்கியது;   அடங்கு+ அம் = அடங்கம், இடைக்குறைந்து அங்கமாயிற்று,  அது தமிழ் என்று கொள்க.  அன்றி, உள்ளுறுப்புகள் அடங்கியதான உடம்பு எனினும் அமைவதே. இவ்விரண்டாவதையே இங்குள்ள இடுகையில் கூறியுள்ளோம்.

சொல்லமைப்பும் பொருளமைப்பும் ஒன்றுக்கு மேற்பட்டவாறு கூறுதல் கூடுமென்பது இயல்பு ஆகும்.


குறிப்புகள்:

தேகம் :  https://sivamaalaa.blogspot.com/2014/07/blog-post_3.html

தட்டச்சுப் பிறழ்வுகள் பின் கவனிக்கப்பெறும்.