puthalvar meaning one's children

புதல்வர்

புதல்வர் என்பதற்கு நேரான தமிழ்ச்சொல் மக்கள் என்பது. புதல்வர் தமிழன்று என்பர் தமிழாசான்மார்.

புதல்வர் என்பதன் அடிச்சொல் புது என்பதே. முன் பிறந்து வாழ்ந்துகொண்டிருப்போரை நோக்க, புதுவரவுகளாகிய புதல்வர் புதியவர்களே ஆவர். இச்சொல்லை இப்படிப் பிரிக்கலாம்.

புது +  அல் + வ்+ அர்  =  புதல்வர்

அல் என்பது பல சொற்களில் விகுதியாய்ப் பயன்படுவதே. மத்தியக் கிழக்கு மொழிகளில் இது சொல்லின் முன் நிற்கும்.  உதாரணம்:   அல் கைதா.  அல் காதிப்.  அல் கிதாப்.  (al is like  "the" in English)

தமிழில்  பெரும்பாலும் தொழிற்பெயர்  விகுதியாய் வரும்.  காட்டாக: காணல், ஆகல்.

புதல்வர்  என்பதற்கு  நேராக,  தாய் தந்தையரைக் குறிக்கப்  "பழல்வர்"  என்ற சொல் அமையவில்லை.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

குறிப்பு : -  அல் சொல்லீ்று  ஆங்கிலத்திலும் உள்ளது:  committal, acquittal. நம் விகுதிகள்  அல்லது  சொல்லீறுகள் பல 

உடல் தணுப்பினால்....சிலேத்துமம்

சிலேத்துமம் என்ற சொல்லை ஆராய்வோம்.

இதன் அழகை நன்கு சுவைத்தபின் சில ஆண்டுகட்குமுன் நான் ஓர் ஆய்வு எழுதியிருந்தேன்,  அந்த வலைப்பூ மூடப்பட்டுவிட்டது. அதில் எழுதியவை அழிவுற்றனவாய்  என்னிடம் இருந்த பதிவுகளும் மீட்டெடுக்க முடியா நிலையில் உள.  அவற்றை மீட்க மிகப் பழைய சவள்வட்டு  ஓடிகள் (Floppy Drive)  தேவைப்படுகின்றன.

இனிச் சுருக்கமாகச் சொல்லைப் பார்க்கலாம்.

சளி  >   ஸ்லே.

தும்மல் .  தும்மம்.   >துமம்


ஆக, சளியும் தும்மலும்  வருநிலைதாம்   மொத்தத்தில்  சிலேத்துமம் ஆகும்

மருத்துவ நூல்களில் உடல் தணுப்பினால் வரும் நோய்கள் கூறப்படுகின்றன என்ப.  சிலேத்துமம் என்பது இதனைக் குறிப்பது.

இச்சொல் மலாய் மொழியில் ஸெலஸெம  என்று வழங்குகிறது. சளியைக் குறிக்கும்.

மிகினும் குறையினும் நோய்செய்யும் நூலோர்
வளிமுதலா எண்ணிய  மூன்று.    (திருக்குறள் ).
  

தத்துவம் என்ற சொல்லை............

இன்று தத்துவம் என்ற சொல்லை அலசுவோம்.

இது தத் + துவம் என்று பிரித்தற்குரியது போல் தோன்றுகிறது. என்றாலும் உண்மை அதுவன்று.

இதில் தத் என்பது தன் என்பதன்  (புணர்ச்சித்)  திரிபு.

தன் என்பது கடைக்குறைந்தால் த என்று  னகர ஒற்று இழந்தியலும்.

ஆகவே த = தன் என்றுணரற்பாற்று.

அத்து என்பது சாரியை. இந்தச் சாரியை, தன் தலையை இழக்க து என்று மட்டும் மிஞ்சி நிற்கும். அன்றி அஃறிணை  ஒன்றன்பால் விகுதியும் இதுவாகும்.  அது இது என்பன வந்த சொற்களை முன்பு
விளக்கியிருந்தோம்.  அத்து என்பது உண்மையில் அது என்பதில் து
இரட்டித்த நிலையே.  அது > அத்து.   சாரியையாய் உருவெடுத்த அத்து அது என்பதனின்று தோன்றியதே.

இறுதி நிலை  ‍அம் என்பது.  இஃது விகுதி.

த + து + அம் = தத்துவம் ஆயிற்று.

தத்துவமாவது பிற சார்பின்றித் தானே நின்றியலும் ஒரு கொள்கை,வரைவு, உள்ளீடு, தன்மை, பொருளின் தன்மை


தன் என்ற சொல்லடிப் பிறந்ததால்,  இது எளிதின் உண‌ரற்பாலதே.