கம்பி - சொல்லமை நெறிமுறை

முன்னுரை 

ஒருவன் ஒடிப்போனான் என்பதைக் குறிக்கக் "கம்பி  நீட்டிவிட்டான்"  என்று நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிடுவதுண்டு.  கம்பி என்ற சொல் புழக்கத்தில் உள்ளது. 

கம்பியும் கம்பும்

இது கம்பு என்ற சொல்லுக்கு உறவான சொல்லாம்.  உருண்டு நீட்சியாக உள்ள மரத் தடியைக் கம்பு என்பர்.  ஆனால் இது மட்குவதும் உடைவதும் எளிதில் நடைபெறும்.  இரும்பு பயன்பாட்டில் வந்த பின்னர்,  மரக்கம்புகள் போலவே உருண்டு நீண்ட இரும்புக் கம்பிகள் வந்தன,  இவை நீண்ட நாட்கள் இருக்கக் கூடியவை ஆதலால் மக்கள் சில வேலைகட்கு இதை விரும்பினர்.

இரும்புக் கம்புகளைக் கம்பி என்று குறித்தனர். இச்சொல்(கம்பு) ஓர் இகர விகுதியை ஈற்றில் பெற்று வேறொரு சொல்லைப் பிறப்பித்தது.

கம்பு + இ =  கம்பி.  ( கம்பு போல் நீண்ட இரும்பு )

பேச்சு வழக்கில் சொல்

கம்பி நீட்டிவிட்டான் என்ற வழக்கு, தொடர்வண்டியில் ஏறித் தப்பிப்பதை முதலில் குறித்தாலும் பொருட்பொதுமை அடைந்து எல்லா வகைத் "தப்பிப்பு ஓட்டங்களையும் "  குறிப்பதாய் வளர்ந்தது.   இஃது பொருள்விரி  ஆகும். கம்பிச் சடக்கில் ஓடும் தொடர்வண்டி ஏறி  வெகு தொலைவு சென்றுவிட்டான் என்பதே இதன் பொருள்.  சடக்கு -  விரைவு.  இது மலேசியாவில் வண்டி விரைந்து செல்லும் சாலையைக் குறித்து,  இப்போது சாலை என்றே பொருள் குறுகிய சொல்.  ஆகு பெயராய்ச் சாலை குறிக்கும். 

 கம்பு என்பது பல்பொருளொரு சொல்.

சொற்பொருட் காரணம்  மற்றும் அமைப்பு

இலை ஈர்க்கு முதலிய மென்மையான பொருள்களோடு ஒப்பிடுங்கால் கம்பு சற்றுக் கடினத்தன்மை உடையதாகும்.   அதனால் கம்பு என்பது கடு  (கடுமை) என்னும் அடியில் தோன்றியதாகும்.

கடு >  கடும்பு > கம்பு   ஆகும்.   இடைக்குறை.   இதுபோல் அமைந்த இடைக்குறை பல:

பீடு >  பீடுமன் >  பீமன்.>  வீமன்.

(மடமர் )>  மம்மர். (  மயக்கம்,  தெளிவின்மை)    மடம் > மம்>மம்மர் எனினுமாம்.

எவ்வாறெனினும் டகரம் இடைக்குறைவது காணலாம்.

கம்பும் கப்பும்

இதை வேறொரு வகையாகவும்  --  கப்பு என்றும் - விளக்கலாம்.

கடு  >  க (  கடைக்குறை ).  க+ பு .=  கம்பு.  "அங்குச் செல்வது" என்ற பொருளுடைய சொல்லாம் அம்பு என்பதும் இவ்வாறு அமைந்தது. சுட்டடிச் சொல். இடையில் ஒரு மகர ஒற்று  தோன்றிற்று.  கடு > க> க+பு > கப்பு ஆகும்.  மரக்கிளை  (கம்பு) என்ற பொருளும் இதற்கு உள்ளது என்றாலும், இதை பேச்சுமொழியில் யாம் கேள்விப்படவில்லை.

கருதற்குரிய நெறிமுறை

இந்தச் சொல்லை அமைத்தவன் காடுகளிடையே மலைகளிலோ சமதரைகளிலோ அலைந்து திரிந்த ஒருவனாகத் தான் இருக்கவேண்டும். புல், இலை, தழை, கொடி, செடி இவற்றுடன் ஒப்பிடுகையில் கடுமையானது என்ற எண்ணம் அவனுக்குத் தோன்றியதால் அவன் கடு என்ற அடிச்சொல்லிலிருந்து சொல்லை அமைத்துக்கொண்டான்.. இவையே அவன் கையாளுகைக்கு உட்பட்டவை. என்கையில், அடிச்சொல், வினை பகுதி இவையெல்லாம் அவன் எண்ணத்தில் வந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. இவை பின்புவரும் புலவனுக்கு வருபவை. கடுமை ஒன்றையே கருதியவனாய், கடும்பு என்று அமைத்து நாளடைவில் அது நாவிற்கெளிமை காரணமாக, கம்பு என்று சுருங்கிற்று. சுருங்கியதும் நல்லதே. கடும்பு என்பது வேறு பொருளையும் குறிக்கவருமாதலால், கம்பு என்று குறுகியது, கருதியோ கருதாமலோ பொருத்தமாகி, ஒரு சொல் கிட்டிற்று. மொழிக்குச் சொல் வேண்டும். நாலுகால் நாய்க்கும் இருக்கிறதே, அதை எப்படி நாற்காலி என்னலாம் என்று வாதிடும் அறிவாளியால் சொல்லமைக்க இயலாது என்பதை அறிக. ஆகவே சொல்லமைப்புக்கும் இலக்கணத்துக்கும் அறிவியற் கலைகட்கும் உள்ள இடைத்தொலைவை சொற்களை ஆராய முற்படும் அறிவாளி அல்லது மொழியன்பன்   உணர்ந்து ஒழுகவேண்டும். புலவர் அமைந்த சொற்களை மிகுதியும் உடைய இலத்தீன் போன்ற மொழிகள் மக்களிடை வழங்காமல் இறந்தன. அது ஓர் எச்சரிக்கை மணியானது இவ்வுலகிற்கு.

முற்றுரை

தமிழ் தழைந்திட இந் நெறிமுறையைத் தலைமேற் கொள்க.

கம்பி என்ற சொல்லின் தோற்றம்  அறிந்தோம்.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்.

.

மரம் செடிகள் வருவித்த மழை

[இதை நீட்டியும் குறுக்கியும் மாற்றமாகப் பாடி

முடித்துள்ளேன்.  உங்கள் கருத்துகளைத் தெரிவியுங்கள்.

சந்தங்கள் மாறிமாறி வருகின்றன.] 

அடிக்கடி வருகுது  மழை ---  நீரின்றித்

துடிக்குமோ மரக்கிளை இலை?

இடிக்கின்ற பரவையின் அலை --- தூதாகி

இவண்சொன்ன தாலிந்த நிலை!    1

பரவை -  கடல்

இவண் - இங்கே

சலவைத் துணியினைப் போட்டேன் ---  அதற்குள்

சட்டென்று கருத்ததே  முகில்!

விலகி ஒளிந்ததே   பகல் ----  வந்து

விளைந்ததே  ஒருசிறு திகில்         2

முகில் - மேகம்

பகல் - சூரியன்

துணிகளைத் துரத்திடும் வேகம் ----  கொண்டு

தொப்பென் றாகுமுன் எடுத்தேன்;

பணிகளை நிறுத்தியே களைத்தேன் ---- நீங்கள்

பார்த்திருந்தால் இரங்கும் மனம்.        3

துரத்திடும் வேகம் - துரத்துவது போன்ற வேகம்.

ஒருமணிக் கூறிதோ  ஓட  ---  என்னுடன் 

ஒன்றி உழைத்ததென் மூளை.

மறுமணிக் கூறுக்குள்  சுடர் ---   இங்கு

வந்ததும்  இல்லையாம்  இடர்.        4

சுடர் - சூரியன்

இடர் - துன்பம்

மீண்டும் கம்பியில் துணி ---  போட்டு

மேல் தொடர்ந்தேன்என் பணி,

மூண்டது மீண்டும்ஓர் மாரி  ---  ஆற்றில்

முங்கி நனைந்தது போலான  [சேலை]        5

மாரி - மழை.

முங்கி  -  மூழ்கச்செய்து

நேயர்களே   இந்தக் கவிதையில்  சேலை என்ற இறுதிச் சொல்லுக்குப் பதில்

சாரி என்று எழுதினால்,  மேலும் நன்றாக இருக்கும்  ஆனால் இது அயல் திரிபு.

ஆகையால் சேலை என்றே போட்டிருக்கிறேன்.  உங்கள் கருத்தைத் தெரிவிக்கவும்.  

சாரி என்று முடிக்கலாமா?   சாரி என்பதும் சீரை என்பதன் திரிபுதான்.  சீரை என்பது 

மரப்பட்டை குறிக்கும் தமிழ்ச்சொல்.

அருள், வரம், கடைக்கணித்தல்

 அருளுதல் என்பது இப்போது பெரிதும் புழக்கத்திலுள்ள சொல்லாகும்.  அருள்மிகு என்ற அடைமொழியுடன் சாமி கும்பிடும் இடங்களும் குறிக்கப்படுகின்றன. ஏறத்தாழ எழுபது ஆண்டுகட்கு முன் வந்த ஒரு திரைப்பாடலும் " அருள்தாரும்..."  என்று தொடங்கிப் பெரிய வரவேற்பைப்  பெற்றது.  அருள் என்ற சொல்லும் பொருள். இருள் என்ற சொற்களுக்கு எதுகையாக வருமாதலின், இதன்  விரி பயன்பாட்டினை உணர்ந்து கொள்ளலாம்.  

இதற்கு ஈடான சொற்களும் தமிழ்மொழியில் கிடைக்கின்றன.  அருளுதல் என்பது ஏதெனும் ஒரு வரத்தைத் தருதல்தான்.  ஆயினும் அருளுதல் என்பதில் உள்ள பொதுப்பொருண்மை வரமென்பதில் இல்லை.  இரண்டு வரம், மூன்று வரம் என்று எண்ணிக்கை உடையதாய் இருப்பது வரமென்னும் தெய்வத்தரவு.  தெய்வத்தினிடமிருந்து வருவது ஆதலின், வரு>  வரு+ அம் >  வரம் ஆகிறது.  வரு என்பதன் இறுதி உகரம் கெட்டு  அம் விகுதி பெற்று அமைவது வரமென்னும் சொல்.  வரமாவது தெய்வத்தினிடமிருந்து வருவது என்னும் பொருளது  ஆகும்.

பற்றன் அருள்வேண்டுங்கால் தெய்வத்திடம் "கடைக்கண் பாருங்கள்"  என்று வேண்டுவதே பெருவழக்காகும். பல தெய்வ வணக்கப் பாடல்களிலும் இத்தகு வேண்டுதல் இடம்பெறுவதைக் காண்கிறோம்.  இதிலிருந்து அமைந்ததே கீழ்க்கண்ட சொல்.

கடைக்கண் >  கடைக்கணித்தல்.   

இது மிக்க எளிமையாக அமைந்த சொல்லாகும். கடைக்கண் பார்வையினின்று அருள் சுரத்தல் என்பது பொருளாகிறது.   தெய்வம் கடைக்கணித்தல் மட்டுமின்றி,   மனிதர்களிடையிலும் பொருந்துமிடத்து இதைப் பயன்படுத்தலாம் என்று எண்ணுகிறோம்.  எடுத்துக்காட்டாக,  "குடியரசுத் தலைவர் இவ்வழக்கின் தன்மையை ஆராய்ந்தபின் மரண தண்டனையை விலக்கி, கடைக்கணித்துள்ளார்" என்று எழுதலாம்.

கண் என்ற சொல் விழி என்று பொருள்பட்டால் மட்டுமே இப்பொருள் பொருத்தமாகிறது.  அதற்கு இடம் என்ற இன்னொரு பொருளும் உள்ளது. அந்தப் பொருளை மேலிட்டு இச்சொல்லைக் கையாள்வதாயின்,  இச்சொல்லுக்குப் புறக்கணித்தல் என்ற பொருள் வந்துவிடுகிறது.   ஆகவே இருபொருள் படும் இச்சொல்லைப்  பொருண்மையும் இடமும் அறிந்து பயன்படுத்துதல் வேண்டும் என்பது தெளிவு.

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு  பின்னர்