பக்திப் பொதுநலப் பூசை

[  வரும் சுமங்கலிப் பூசையில் அன்பர்கட்கு அளிக்கவும் அம்மனுக்கு அணிவிக்கவும் வாங்கி வைத்த பொருட்கள்,  இவ்வன்புப் பூசை அலுவலாளர்களால் கோவிலுக்கு எடுத்துச்செல்லப்பட்டன .

இவர்களைப் பாராட்டும்  முகமாக  இந்தக் கவிதை வெளிவருகிறது, 

படங்களுடன்]   

 தந்நலம் அற்ற சேவை ----  உள்ளம்

தாம்தம     வென்கின்ற எண்ணங்கள் இல்லா,

பொன்னலம் மக்கள்நலம்----  என்று

புவிதனில் போற்றுநர் மேவிய பூசை.

(சுமங்கலிப் பூசை என்றால் என்ன என்பதற்கு இது விடை.)

பூசையிற் பங்குகொண்டோர்  ---- தமக்குப்

பொற்கைகளால் அன்னை  அற்பளிப்புத் தர,

ஆசையைக் கொண்ட அன்பர் ----  இங்கே

ஆயத்த மாயினர் ஏயநல் அன்பினால்.

(பூசையில் கலந்துகொள்வோர்  அன்னையின் அருளை  அவள்தன் பரிசாக

வேண்டுவர் )

சுமங்கலிப் பூசைபொன்   னேபோல்  சுணங்கா

நலங்கள் பலவால் இலங்க ----  வலங்கொண்டு

நன்றே நடைபெற்று  நாடெங்கும் போற்றவே

மன்றே வணங்கிடு மாண்பு.

( இது நம் வேண்டுதல் )

தந்நலம் (  இது தன்னலம் என்பதன் பன்மை)

தாம் தம:    தாம் என்பது  தான் என்பதன் பன்மை.

தம என்பது தமது என்பதன் பன்மை.

தாம் தம என்பது தாளம்போலும் வருதல் காண்க.

மக்கள்நலம் புணர்ச்சியில் மக்கணலம் என்று வரும்.

அற்பளிப்பு  -  அன்பளிப்பு. அம்மை தரும் அன்பு,   அருள்.

அசை ( வி)  > முதல் நீண்டு ஆசை என்று பெயர்ச்சொல் ஆகும்.

விரும்பிய ஒன்றன்மேல் மனம் அசைவதுதான் ( சலனம்)  ஆசை.

தமிழென்பது உணர்க.

ஏய - இயைய, இசைந்த.

சுணங்கா  -  வருதலில் தடையில்லா(த).

இந்தவரியில் நல-, பல-, இல-, வல என்று போட்டுள்ளோம். 

சுவைக்க.

நன்றே என்னும் அடியில் மூன்று மோனைகள்.  

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு  பின்னர்.

சில எழுத்துப்பிழைகள் சரிசெய்யப்பட்டன    6.08.22

மெய்ப்பு  பின்னர்

சாதாரணம் பற்றிய சிந்தனை.

 ஒரு வீட்டில் சாவு எப்போதுமே நடந்துகொண்டிருப்பதன்று.   சாவு என்பது. எப்போதாவது நடப்பதென்பதனால் அது அரிது என்று சொல்லலாம். ஆனால் உலக முழுவதையும் ஒருசேர நோக்கினால்,  சாவு நடந்துகொண்டே இருக்கிறது. மதுரையில் நாலுபேர், மானாமதுரையில் ஐந்துபேர் என்று கணக்கெடுத்தால், நியூ யார்க்கிலிருந்து பெய்ஜிங் வரை அது  நடவாத இடமில்லை. சாகாத குடும்பத்தில் கடுகு வாங்கிக்கொண்டு வா என்று புத்தர் அனுப்பியதுபோல, எல்லாக் குடும்பத்திலும் எப்போதாவது  எமன் விருந்தாளியாக வந்துவிட்டுப் போயிருப்பான். எமன் தான் எப்போதும் நம்முடன் இருப்பவனாயிற்றே. அதனாலேயே நாம் அவனை " எம்மவன். எம்மவன்" என்று பயப்பற்றுடன் குறிப்பிடுவோம். அவன் வந்துபோகிறவன் அல்லன். நம்முடன் உள்ளிருந்து என்றோ வெளிப்படுபவன். அவனை விருந்தாளி என்றது வெறும்பேச்சுக்காகவே.

சாவைத் தரும் நிலை, சா தாரணம்.  ( சா-  சாவதைத்;  தரு -  தருநிலையை,  அணம்-  அணவி நிற்றல் என்று,  இச்சொல் தமிழாவதைக் கண்டுகொள்க.ஒரு சொல்லை ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட மொழிகளில் உள்ளுறைவுகளைப் பிரித்தாலும் அதே பொருள் புலப்படும்படியாக அமைப்பது சிறப்புக்குரியது. இச்சொற்களைப் பொதுச்சொற்கள் என்று குறித்தனர் அறிஞர் சிலர். 

சாவைத் தரும் நிகழ்வுகளும் உலகிற் பல. தண்ணீர்த் தொட்டியில் விழுந்தாலும் இறக்கிறான்,  படுத்துத் தூங்கும் போதும் இறக்கிறான். சோறு விக்கிக்கொண்டும் இறக்கிறான். காரணங்கள் பற்பல.  இறப்புதான் இயல்புநிலை.

சாதாரணம் என்பது இயல்பான நிலை என்ற பொருளை அடைந்தது, " பெறுபொருள்" ஆகும்.    உறுபொருள் சாவைத் தருநிலை என்பதுதான்.  இன்னும் சில விளக்கங்களும் உள்ளன.  வந்துழிக் காண்க. சாவைக் கண்டு கலங்கிய நிலை வந்து,  உடம்பைப் பாடம்பண்ணிய நிலை மாறிப்  பின் இயல்பு என்ற நிலையையும் உணர்வையும் பெற மனிதக்குலம், காலம் எடுத்துக்கொண்டதென்பதை உணர்க.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு:  பின். 

 

கால்நடைகள் பொருள்.

 விலங்குகள் எனப்படும் உயிரினங்கட்கு,  இந்தப் பெயர் வரக் காரணம்,  இவை மனிதர்கள் என்போரிலிருந்து வேறுபட எண்ணப்பட்டமைதான்.  விலகு -  விலங்கு என்று சொல் அமைந்தது.  இவை விலக்கி எண்ணப்பட்டவை. இதைப்போல் அமைந்த இன்னொரு சொல்:

ஒழுகு  ( வினைச்சொல், ஏவல்வினை)  ,   > ஒழுங்கு.

இதுபோலவே:

விலகு  >  விலங்கு.

இனியும் ஒரு சொல் வேண்டின்:

வினைச்சொல்:   அணுகு,  அணை.  ( ~ (த்)தல் )

ஆண்மகனை வல்லந்தமாக அணுகி, அணைத்து ஆட்கொள்ளும் ஒரு பேய்.

அண் ( அணுகு, அணை)   >  அணுகு >  அணங்கு  அல்லது:

அண்> அண்+ அம் + கு >  அணங்கு.

இச்சொல்லின் அடிப்படைக் கருத்து  அடுத்துவரல் :  அண்முதல்,  அணுகுதல், அணைத்தல்.

இண் என்ற அடிச்சொல்லிலிருந்து இணங்கு வந்தமை அறிக.

அண் என்ற படர்க்கை அடிச்சொல்லும் இண் என்ற சேய்மை அடிச்சொல்லும் ஒப்பிடுக.

விலங்கு என்பது ஊர்வனவற்றையும் குறிக்கும்.

ஆனால், கால்நடை என்பது நடப்பனவற்றை மட்டுமே குறிக்கும்.   மாடு,  மனிதனை இழுத்துச் செல்லுதல் மட்டுமின்றி,  சாமான்களையும்  முதுகிலோ வண்டியிலோ கொண்டுசெல்லும் வேலையையும் செய்கிறது.  ஆனால் மாடு, அது தனக்கு இத்தகைய வசதியைக் கேட்பதில்லை, யாரும் அதற்குக் கொடுப்பதும் இல்லை. சில இடங்களில் அறுப்புக் கொட்டகைக்குக் கொண்டு செல்லும்போது மட்டும் அது  தொலைவாக இருந்தால் பளுவுந்தில் வைத்துக் கொண்டுபோவார்கள்.  விரைவில் அதன் உயிரை எடுப்பதற்குதான்.  மனிதனுக்குச் செல்வத்தை வாரி வழங்கினாலும் மாட்டுக்கு மற்றும் ஆட்டுக்கு வாகன வசதியில்லை.  ஆகவே கால்நடை என்பது சிற்றூரார் அதற்கிட்ட சிந்தனை பெயர் என்று சொல்லவேண்டும்

கால் +  நட + ஐ >  கால்நடை.

மனிதனோடு ஒப்பிடுகையில் தன் வாழ்நாள்  முழும்மைக்கும் நடைப்பயணமே செய்யும்  --- இறுதியில் தன் உயிரையும் ஈந்துவிடும் விலங்குக்கு அது பெயராக வருவதால் அஃது ஆகுபெயர்.  வினைப்பெயர் வடிவிலிருந்து ஓர் உயிருள்ள பொருளைக் குறித்தது காண்க.

கால்நடை என்பது தமிழ்,  ஒரு பேச்சுவழக்குச் சொல். ஆடு, மாடுகளைக் குறிக்கும். புலி, சிங்கம், கரடி முதலியவையும் காலால் நடப்பன , (ஓடுவன) என்ற போதும்,  இச்சொல் விரித்துப் பொருள்கொள்ளப்படாமையால், இதைக் காரண இடுகுறிப் பெயர் என்ப. நாற்காலி என்பது நாலுகால் உள்ள குதிரை யானைகளைக் குறித்தல் இன்மை காண்க.

இவ்வாறு கண்டுகொள்க.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு:  பின்னர்.

`