கோகிலமும் குயிலும்

கூவுதல் என்பது நல்ல தமிழ்ச் சொல் எந்தத் தமிழ்

வாத்தியாரும் இதை மறுக்கமாட்டார்.

குயில் கூகூ என்று கூவுகிறது.  இப்படித் தமிழர்

நினைத்ததில் தப்பில்லை.  ஆனால் கொடுந்தமிழ்ப்

பேச்சினரோ அது கூகூ என்று கூவவில்லை; கோகோ

என்றுதான் கூவுகிறது என்று நினைத்தனர். இப்படி

நினைத்ததிலும் ஒன்றும் தப்பில்லை.

(எதிலும் தப்பு அறிவதற்காக இதை எழுதவில்லை)

ஆகவே:

கூகூ என்பதிலிருந்து ஒரு சொல்லைத் தமிழுக்குத்

தந்தது குயில். இது ஒலிக்குறிப்புச் சொல்.  

இதை ஒப்பொலிச் சொல் என்றும் சொல்வர். 
Imitative word

கு+ இல் என்று சொல் அமைந்தது.

இல் என்பது வெறும் விகுதியாகவே கொள்ளத்தக்கது.

இவ்விடத்து இல் என்பது இடத்தையோ வீட்டையோ

உணர்த்தவில்லை.  ஆனால் வாய்+ இல் = வாயில் (

அதாவது வீட்டு வாசல் :  வாயில் > வாசல் ;  இது ய> ச

வகைத் திரிபு. ) என்பதில் இல் வீட்டைக் குறிக்கிறது.

வாயில் என்பது உண்மையில் இல்லத்தின் வாய்.  இல்

வாய் எனலும் பொருத்தமே.  மறுதலையாக அமைந்த

சொல். reverse formation. இப்படிச் சொற்கள் 
அமையும் என்பதை முன் இடுகைகளில் 
எடுத்துக்காட்டியுள்ளோம்.

இப்போது கோகிலம் என்ற சொல்லை உணர்வோம்.

குயில் கோகோ என்று கத்தும் என்று வேறு சிலர்

நினைத்தனர் என்று சொன்னோம் அல்லோமோ?

இரண்டுக்கும் இடைப்பட்ட நிலையில் சிலர் குயில்

கோகூ கோகூ என்று கத்துவதாக நினைத்தனர்.(hybrid
imitative formulation).

எப்படியும் நினைக்கலாம்.  Freedom of expression

which at no time can be denied to them.  இது

இன்னும் இனியது.  கோகோ என்று கோழிதான்

கத்தும்.  குயில்மட்டுமே பாதி குயிலாகவும் பாதி

கோழி மாதிரியும் கத்தும்.  ஆகவே கோகூ கோகூ

என்றது சரியானது, இனிமையானது, ஏற்புடையது

என்று பலமாக ஆமோதிக்கலாம்.  ( ஆம் என்று

ஓதிக்கலாம்; என்றால் ஆமென்று ஓதிக்கொள்ள

லாம் ).

இனி விரிக்காமல் சுருக்கிக்கொள்ளலாம்.

கோகூ  கோகூ என்பதை எடுத்து, அதிலும் ஓர்

இல் சேர்க்கவும். கோ+கு+இல் + அம் என்றால்

கோகிலம் என்று சொல் வந்துவிட்டதே.  அது

எப்படி?  ( kU has been shortened
to ku only in the second syllable as in Tamiz ).

குயிலில் வந்த இல் ஏன் கோகிலத்திலும்

வந்தது? 

 உருஷ்யாவிற்குப் பக்கத்து மலைச்சாரலில்

திரிந்துகொண்டிருந்த ஆரிய மாந்தனுக்கு  எப்படி

இச்சொல் அமைந்தது?    சமஸ்கிருதம் தமிழை

ஒட்டியே வருகிறது.  சொல்லமைப்பிலும்

ஒலியமைப்பிலும் அது தமிழை ஒட்டியதே ஆகும்.

ஆரியன் என்பது இனம்பற்றிய சொல் அன்று.

அறிவாளி என்று பொருள்தரும் சொல்.  ஆரியன்

என்ற பெயருள்ள ஓர் இனத்தினர் வரவில்லை,

வெளிநாட்டினர் எப்போதும் வந்துள்ளனர்.

சமஸ்கிருத மொழிக்கு இலக்கணம் பாடியவனும்
ஒரு பாணன் வகுப்பினன்.  வகுப்பின் பெயரால்
அவன் பாணினி எனப்பட்டான். பாண்+இன்+இ.
பாட்டுக்காரன் அல்லது பாணர் வகுப்பினன். 
சமஸ்கிருத முதல் பெருங்கவி வால்மிகியும்
இற்றை நிலையில் தாழ்த்தப்பட்டவன்.  
பாணர், வால்மிகி என்பவை
சாதிப்பெயர்கள். ( தொல்காப்பியன் என்பதும்
காப்பியக் குடியினன் என்பதைக் குறிக்குமென்பார் 
பேரா. கா.சு. பிள்ளை ).

இப்போது குயில் > குயிலம் > கோகிலம் எனினும்

கோகிலம் > குயிலம் > குயில் எனினும் ஒற்றுமை 
தெரிகிறது.

ஆனால் குயில் கூகூ என்று கூவுவதென்பதே தமிழனின்

செவிப்புலம் உணர்த்துவது;  அது கோகோ என்று 
கூவுவதில்லை.அது கோழிக்கு உரியது ஆகும்.

குயிலம்

குகிலம்

கோகிலம்.

யி>கி.  (ஆய > ஆக என்பதுபோல்)

கு> கோ.   கு - கூ - கூச்சல் - கோஷம்;  கூச் : கோஷ்.

கூ > கூவு,

கூ+இல் > குயில்.

முதலெழுத்துச் சுருங்கியும் சொல் அமையும் என்பது

முன்னர் உரைத்ததே.

சாவு + அம் = சவம் :  இங்கு முதலெழுத்து குறுகிவிட்டது,

பெயர்  பெயர்ச்சொல்லிலிருந்து அமைதல்.

நா> நாவு.

நா> நா+ கு > நக்கு > நக்குதல்.  வினைச்சொல் அமைவு.

அறிக; ஆனந்தம் அடைக.

  ------------------------------------------------------------------------------

 அடிக்குறிப்புகள்:

வாத்தியார் < வாய்த்தியார் < வாய்+தி -:  வாய்ப்பாடம்

சொல்லிக்கொடுப்பவர். இந்தத் தமிழ்ச்சொல்லை அயற்சொல்

என்று மயங்கி  "ஆசிரியர்" என்பதை ஈடாக மேற்கொண்டனர்.

பண்டைக்காலத்தில் ஆசிரியர் என்றால் தொல்காப்பியனார்

போலும் தம்துறை போகிய பெரும்புலவன்மாரையே குறித்தது,

இடையில் நிற்கும் மெய்கள் மறைவது இயல்பு.  எடுத்துக்காட்டு:

பேர்த்தி > பேத்தி.

எழுத்துப்பிழைகள் பின் திருத்தம்பெறும்.

SIVAM AND THE AUSPICIOUS RED COLOUR

வரலாற்றுக் காலத்துக்கு முந்தியிலிருந்து சிவப்பு என்பது ஓர் அடிப்படை நிறமாகத் திகழ்ந்துவருகிறது.  தமிழரிடை மட்டுமன்று பிற இன்ங்களிடமும் ஒரு பண்பாட்டுக் கூறாக இது நிலவுதல் காணலாம்.   திருமணம் முன்மையான சடங்காகக் கருதப்பட்டமையால்,  சீனா முதலான தேயங்களில் மணப்பெண் முழுமையாகச் சிவப்பினால் அலங்காரம் செய்யப்பட்டுக்  கூடி யிருப்போர்முன் கொண்டுவரப்படுகிறாள்.   அங்கு சிவப்பே மங்கல நிறமாகும்.  இதேபோன்று ஏனைப் பண்பாட்டு நாடுகளிலும் சிவப்பு கோலோச்சியுள்ளது.  

 நாம் சிவப்பு(குங்கும)ப்பொட்டு இடுவதன் காரணமும் மங்கலம் எனற் பொருட்டே. கும் என்பது ஒரு தமிழ் அடிக்சொல். இதற்குச் சேர்த்துவைத்தல் என்று பொருள்.  இதை அறிந்துகொள்ள குமித்தல் என்ற சொல்லைப் பாருங்கள். கும்> குமி. நெல்லைக் குமித்து வைத்தார்கள் என்பார். குமி பின் குவி என்று திரிந்தது, மகர வகரப் போலி.

 மிஞ்சு > விஞ்சு,  மகர வகரப் போலி. நாம் குங்குமம்  இடுவது இந்தக் கூட்டுறவைக் குறிப்பதே. ஆண் பெண் இணைந்த இல்லற வாழ்க்கை.  கும் என்ற அடிச்சொல் இரட்டி வந்து அம் விகுதி பெற்றது: கும்+கும்+அம் = குங்குமம். கும்முதல்:  குமுக்குதல்;  கும்> கும்மி;  கும்> கும்மாளம். இவை இணைந்து செய்தல் அடிப்படைக் கருத்து. 

நாளடைவில் சில குவிதல் = கூடுதற் கருத்தில் சற்று நீங்கி நிற்கலாம். பிற்காலத்து கும் என்பது சிவப்பு என்ற பொருள்டைவு கொண்டது. குமரி என்பதும் திரட்சிக்கருத்து ஆகும்.  இளமையில் உடல் திரட்சியே பெரும்பான்மை.

முழுமுதல் கடவுளான சிவனை,  எடுத்துரைக்கும் நிறம் சிவப்பே ஆகும்.  சொல்லமைப்பும் சிவ> சிவப்பு;   சிவ> சிவ+அம் =  சிவம் என்றிருத்தலை அறியலாம். செங்கதிரோன் என்பதே சூரியனுக்குத் தமிழில் பெயர். வெண்கதிரெனற்பாலது நிலவு குறிப்பதே.  பெண்ணுக்கும் கவிகள் சிறப்பாக ஓதுவன செவ்விதழும் புன்சிரிப்புமாகும்.   

சிவனிலிருந்து தோன்றிய முருகப் பெருமானும் செவ்வேள் என்றே தமிழ் நூல்கள் ஓதுகின்றன. தீமை ஏதுமிலாத அடிகள் செவ்வடிகள்:  இது செ+ அடி =  சே+அடி =  சேவடி ஆகிறது.  செக்கல் செக்கம் என்பனவும் செம்மை நிறமே.   செய்ய தாமரை என்பதென்ன?

நீரால் கழுவப்படும் மலர் கழுமலர்.   இது பின் தன் ழுகரத்தை இழந்து கமலம் என்று ஆனது.  இது அயற்றிரிபில் கமல என்று மாறிற்று;.  இத்தகைய சொற்றிரிபுகள் தமிழின் வளத்தைக் காட்டுகின்றன.

செந்தமிழ் என்பது பிறமொழி விரவாத நல்ல தமிழ்.  செம்மை நிறம் எதைக் குறிக்கிறது கண்டீரோ?  செந்தமிழியற்கை சிவணிய நிலம் என்கிறார் பனம்பாரனார்.  சிவணுதல் என்றால் பொருந்துதல்;  அதுவும் செம்மையாகப் பொருந்தி நிற்றல்.  சி:   செம்மை;  அண் =  அண்மி நிற்றல்.  சி+ அண் =  சிவண் >  சிவணுதல்.   சிறப்பாகப் பொருந்துதல் என்பது சொல்லமைப்புப் பொருள்.

இவற்றையும் படித்து சிவப்பைப் பற்றிய புரிதல்களை விரித்துக்கொள்ளுங்கள்:

https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2015/sep/01/why-red-is-the-oldest-colour

Why red is the oldest colour

From the earliest daubs of our ancestors 17,000 years ago to the red carpet, there are plenty of reasons why one colour rules supreme.

Errors will be rectified later. 
Computer hangs.
Inserting Tamil title to post also blocked.
Pl wait for blockade to be lifted.

நிறங்களின் பெயர்கள்

ஆதி மனிதன் இன்று நாமறிந்துள்ள பலவேறு நிறங்களையும் அறிந்துவைத்திருக்கவில்லை.  அவனிடம் வெண்மையும் செம்மையும் குழம்பிவிட்டது.  கொஞ்சம் வெளுத்த தோலனை “நல்ல சிவப்பாக இருக்கிறான்” என்று சொல்லுவது இன்றும் அவ்வப்போது செவிகளை எட்டுகின்றது. மஞ்சளும்  வெள்ளையும்கூட குழப்பத்துக்கு உட்பட்டுவிட்டன. சீனப்பெண்  போல வெள்ளையாக இருக்கிறாள் என் கிறார்கள். இத்தகைய வரணனைகளால் பொருள்நட்டம் ஏதும் ஏற்படாமையின்,  நாம் கவலை மிகக் கொள்வதில்லை.

கருமையை நீலமென்றும் நீலத்தைக் கருமை என்றும் நம் நூல்கள் குழப்புவன.  நீலத்துக்கு வேறு பெயர்கள் ஏதும் தமிழிலும் இல்லை. பிறமொழிகளிலும் கண்டறிய இயலவில்லை. நீலக்குயில், நீல நட்சத்திரம் என்பன நம்மிடை மகிழ்வை உண்டாக்கும் தொடர்களாகின்றன. குயில் கருமையா ?  நீலமா? நீலக்குயில் என்ற திரைப்படத்தைப் பார்த்துவிட்டு கானக் கருங்குயிலே என்று பாடுங்கள்.

“நீலவானும் நிலவும் போலே”

“வட்டக் கரிய விழி ~ வானக் கருமை கொல்லோ?”

நீலமென்ற சொல் அமைந்த விதம் முன் விளக்கப்பட்டுள்ளது.  எம் பழைய இடுகைகளைக் காண்க.  நீலமென்பது தமிழரைப் பொறுத்தவரை நிற்கும் நிறம்.  அத்துணை எளிதாக ஓடிவிடாது. அதனால் நில்+ அம் = நீலம்  என்ற அழகிய சொல்லமைந்தது.  நீல நிறம் வானத்தை விட்டுப் போவதுமில்லை. கடலைவிட்டுப் போவதுமில்லை.  வெள்ளை வேட்டியில் பட்டுவிட்டால் எளிதில் போகாமல் நிற்பதாகிறது.   

நீலமென்பது அழகாய் அமைந்த தமிழ்ச்சொல் ஆகும். நில் என்பது நீல் என்று வந்தது  முதனிலை திரிதல்.  அது அம் விகுதிபெற்று நீலம் ஆயிற்று,  முதனிலை திரிந்து (  நீண்டு ) விகுதிபெற்ற தொழிற்பெயர்.  அதாவது வினைச்சொல்லிலிருந்து தோன்றிய ஒரு பெயர்ச்சொல்.

கருப்பு, கறுப்பு என்ற சொற்களின் ஆதிப்பொருள் மறைத்தல் என்பது. கரு> கரவு என்ற சொல்லிலிருந்து இதனை உணர்க.  “கரவுள்ள உள்ளம் உருகும்” என்ற குறளை முன் கொணர்க.   கரு+ வு = கரவு.  பிறமொழிகளிலும் கருப்பு என்பது மறைப்புப் பொருளில் வரும்.  “பிளாக் மார்க்கட்” என்ற தொடரை நினைத்துக்கொள்க. மறைவான சந்தை என்பது பொருள்.   தீமை அனைத்தையும் மறைத்து நன்மையையே வெளிக்கொணர்வோன் இறைவனாதலின்  கரு> கிரு> கிருட்டினன் > கிருஷ்ணன் என்பது பொருத்தமான் பெயர்.    

இருட்டு> இருட்டினன் > கிருட்டினன் எனினுமாம். நிலவின் ஒளியற்ற பகுதி : இருட்டினபக்கம்  அதுவே கிருட்டினபக்கம் பின் அது கிருஷ்ணபக்கம். இரண்டெழுத்து மாற்றம் உங்களைத் தடுமாறவைக்கும்.

நிறம் என்பதே நிற்பதுதான்.  நில்> நிறு என்று திரியும்.  அம் விகுதி பெற்று நிறம் ஆயிற்று. இப்படிச் சொற்களை அமைத்த நம் முன்னோர் நல்லறிஞரும் சொல்லறிஞரும் ஆவர்.

அவர்களை வாழ்த்துவோம்.

மெய்யெழுத்தல்லாத விடத்துத் தோன்றிய
சில புள்ளிகள் திருத்தப்பட்டன: 21.11.2018