ஏரிக்குள் வந்த அயல் நீர். உலக ஒருமை

 வற்றிப்போன ஏரி ஒரு சுற்று, சுற்றி வந்து----மழை

வளம் தீண்டி நலம்  ஈண்டி நீர்நிறைந்ததே!

ஒட்டுமண்ணும் காய்ந்துகொட்டி

ஒருபயனும்  பெறாதிருந்து

கொட்டுமழைக் கூட்டத்தாலே

எட்டிப் பிடித்ததே உயிரைத் தொட்டுத்தளிர்த்ததே!

புயலும் வேணும் அயலில் தோன்றிப்

பெயலும் வேணும் நமது நாட்டில்

அயலதென்று அகறலாகாப்

பிறவும் வேணுமே. என்றும் பிறவும் வேணுமே!

உலகம் ஒண்ணு! காற்றும் ஒண்ணு!

தொடர்பில் இங்கு யாவும் ஒண்ணு

விலகிப் போயில் விளைச்சல் இல்லை

ஒழுகி இங்கு ஒன்று சேர்தல் பழகி வாழ்வமே.

பொருள்

இது ஓர் இசைக்கவி. இசை வெளியிடவில்லை.

ஒருசுற்று  ;  சுற்றிவந்து. இங்கு விட்டிசைப்பதால் வலி மிகாது

வைக்கப்பட்டது. மழைநீர் நிறைந்தபின் இந்த ஒரு சுற்று நிகழ்கிறது.

ஒரு சுற்று எனில் ஒரு சுற்றுதலை மேற்கொண்டு. இது சுற்றுக்களில் 

விடாது சுற்றுதலால் சுற்றுக்கள் பல என்றும் ஆகும்.  சுற்றில் விடுபாடு இல்லை.

வளம் தீண்டி -  வளத்தைத் தொட்டு அதை உண்டாக்கிக்கொண்டு

கூட்டத்தாலே -  சேர்ந்ததாலே

ஒரு பயனும் -  விளைச்சல் முதலியவற்றுக்குப் பயனில்லாமல்

ஈண்டி -  மிகுந்து

பெயல் -  மழை

அயலில் தோன்றி -  வேறு அடுத்த ஊர்த் திசையில் உண்டாகி அல்லது கடலில் உண்டாகி

அகறல் -  விலகிச் செல்லுதல்

ஆகா -  ஆகா(து)

பிற -  வேற்றுத் திசைகளிலிருந்து வருபவை.

குரோதம், குரோதித்தல்.

குரோதித்தல் என்ற வினைக்கு  வேறு பொருள் கூறப்பட்டாலும் அப்பொருள் வந்த விதத்தை யாம் முன்னர் எழுதியுள்ளோம்,  இப்போது குறு  ( குறுமை) என்ற சொல்லுடன் தொடர்புபடுத்தி அந்தப் பொருள் வராவிட்டாலும் பொருந்தும் ஒரு பொருள் வருகிறதா என்று ஆய்வு செய்வோம்,

குரோதம் என்ற சொல் குறிலை அடுத்து ஓகார நெடில் பயின்ற காரணத்தால்,  தமிழாயிருக்காது என்று சிலர் துணிந்தனர்.  மேலும் இதைப் பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை, கீழ்க்கணக்கு நூல்களிலும் காணமுடியவில்லை. ஆனாலும்ப் வழக்கில் உள்ளது.  இது பெரும்பாலும் பேச்சு வழக்கில் வந்த சொல் என்று அறிகிறோம்.  பழைய செய்யுள் நூல்களில் கண்டால் இங்குப் பின்னூட்டம் இடவும்.

மிகக் குறுகிய காரணங்களுக்காக ஒருவனை ஒகிக்கிவைத்து அவன்மேல் காழ்ப்புணர்ச்சியைப் பயன்படுத்துவதுதான் குரோதம் என்று சொல்லப்படுவது. இதில்வரும் குறு என்ற சொல், சொல்லாக்கத்தில் குரு அல்லது குர் என்று மாறிவிட்டது.  குரு என்பது ஆசிரியனையும் ஒலியையும் குறிப்பதால் அச்சொல்லுக்கும் இதற்கும் தொடர்பு இல்லை.   எடுத்துக்காட்டு:  குர் > குரல்; குர்>  குரை; குர் (ஒலி) > குருவி எனக்காண்க.

குரோதம் என்பதில் குறு என்ற அடியும் ஒது> ஒதுங்கு  என்பதில் உள்ள ஒது என்ற என்ற அடியும் உள்ளன.  குறு+ ஒது+ அம் > குரோதம்.   இங்கு ஒது அம் என்பவை ஓதம் என்று நீண்டன.  ஒது என்பது ஓது என்று நீண்டதற்குக் காரணம், முதனிலை நீண்ட தொழிற்பெயராவதுதான்  படு> பாடு, சுடு> சூடு என்பன காண்க.   

ஓதம் என்ற தனிச்சொல்லும் உண்டு. இந்தச் சொல்லை சொல்லாய்வில் ஈடும்படும் அன்பர்கள் ஆய்ந்துவெளியிடுவார்கள் என்று எதிர்நோக்குவோம், பிறகு பொருள்கூறி நம் ஆய்வினை வெளியிடுவோம்.  அவர்கள் குரோதம் என்ற சொல்லை ஆராயவேண்டியதில்லை. நாம் இங்கு அதனைச் செய்திருக்கிறோம். நூறாயிரக் கணக்கில் சொற்கள் இருப்பதால் ஒருவர் வெளியிட்ட கருத்தை மீண்டும் வேறுவடிவில் வெளியிடாமல் எல்லாச் சொற்களையும் ஆய்வுக்கு உட்படுத்த வேண்டும். அதுவே சரி.

குரோதம் என்ற சொல்லில் உள்ள றகரம் ரகரமாகும்.  காரணம் குறு என்ற அடி இப்போது இன்னொரு சொல்லின் பகுதியாகிவிட்டது. இவ்வாறு சொல்லமைப்பில் எழுத்து மாறிய சொற்களை முன் இடுகைகளில் காட்டியுள்ளோம்,  பட்டியலிட்டுக் கொள்ளவும்.

குரோதம் என்ற சொல்லினின்று குரோதித்தல் என்பது வினையாக்கமாகும்.

பெரும்பாலும் மனத்துள் வளர்த்துவைத்த பகையையே குரோதம் என்ற சொல் காட்டுகிறது,

குறுகிய வழியில் பிறரைப் பழித்துரை செய்தல் என்ற பொருளில் ஒது என்பதற்குப் பதிலாக ஓது என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தியும் ஆய்வுசெய்யக் கூடும்.  

அறிக மகிழ்க

மெய்ப்பு பின்னர்.

மெய்ப்பு: 05122024 1201

சுதேசி - சொல்.

 சொந்த தேசத்திலே இருப்பவன் சுதேசி  எனப்படுகிறான். இந்தச் சொல் தமிழ் மூலங்களிலிருந்து வருவது என்றாலும் அயல்போல் தோன்றுகின்றது. இஃது எப்படி அமைந்த சொல் என்று பார்ப்போம்.

பழந்தமிழில் தேஎம் என்றிருந்த சொல் திரிந்து  "தேயம்"  என்று எழுதப்பட்டது. தேஎம் என்பது அளபெழுந்த வடிவம். இதன் மூலவடிவம் தேம் என்றிருந்திருக்க வேண்டும். ஆயின் தேம் என்பது பிற பொருண்மைகளும் உடையதாய் இருந்தமையால்,  அளபெழுந்த தேஎம் என்பதே பெரும்பாலும் தேயம் (தேசம்) குறிக்க வழங்கப்பட்ட தென்று தெரிகிறது.  தேம் இனிமை என்பதும் ஒரு பொருள்.

இவற்றிலிருந்து தேயம் என்பது தமிழிலிருந்து வந்த சொல் என்பது  தெளிவாகிறது.

அப்பனுக்கு இருந்த பெரிய நிலப்பரப்புக் கொண்ட தேசம்,  தேய்வதற்கு, அரசனின் பிள்ளைகள் பங்குவைத்துக் கொள்வதும் ஒரு காரணம். இரண்டாம் மூன்றாம் இளவரசர்களுக்கு பகுதிகள் ஒதுக்கப்பட்டு, வருமானத்திலும் பங்குகள் அளிக்கவேண்டி இருந்தது. அல்லது புதிய பகுதிகளை வென்று, அவர்களுக்கு அளிக்கவேண்டி இருந்தது.

காலம் செல்லச்செல்ல, தேய்வதுதான் தேசம்; எனவே தேய் என்ற அடிச்சொல்லே தேசம் என்ற சொல்லுக்கு ஆக்கம் தந்தது.  இச்சொல் பிற்காலத்தில் குறுகிய  பயன்பாடு உடையதாயிற்று என்று தெரிகிறது. தேய்வதுதான்: தேய்வது விரும்பப் படவில்லை.

அது சமகிருதத்தில் நல்ல வழக்குப் பெற்றது.   தேய்தற் கருத்து  அங்கு எழவில்லை.

தேசத்தை உடையவன் அல்லது சேர்ந்தவன் தேசி.   தேசம்+ இ > தேசி.  அம் இறுதி வீழ்ந்தது.

சுதேசி என்றவன் சொந்த நாட்டினன்.  சொந்த என்ற சொல் சு என்று திரிந்தது.  சொந்தம் > சொ > சு.  இது தேசி என்பதுடன் இணைப்புற்று சுதேசி என்றானது.

சமஸ்கிருதச் சொல்லாக இச்சொல் நல்வாழ்வு மேற்கொண்டது.

அறிக மகிழ்க.

மெய்ப்பு பின்னர்.